In fiber-optic communications, wave

In fiber-optic communications, wavelength-division multiplexing (WDM) is a technology which multiplexes a number of optical carrier signals onto a single optical fiber by using different wavelengths (i.e., colors) of laser light. This technique enables bidirectional communications over one strand of fiber, as well as multiplication of capacity.The term WDM is commonly applied to an optical carrier, which is typically described by its wavelength, whereas frequency-division multiplexing typically applies to a radio carrier which is more often described by frequency. This is purely conventional because wavelength and frequency communicate the same information. Specifically, frequency (in Hertz, which is cycles per second) multiplied by wavelength (the physical length of one cycle) equals the velocity of the carrier wave. In vacuum, this is the velocity of light, usually denoted by the lower case letter, c. In glass fiber, it is substantially slower, usually about 0.7 times c. The data rate, which ideally might be at the carrier frequency, in practical systems is always a fraction of the carrier frequency.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการสื่อสารใยแก้วนำแสงความยาวคลื่น Division Multiplexing (WDM) เป็นเทคโนโลยีที่มัลติเพล็กจำนวนของผู้ให้บริการสัญญาณแสงลงบนใยแก้วนำแสงเดียวโดยใช้ความยาวคลื่นที่แตกต่าง (เช่นสี) ของแสงเลเซอร์ เทคนิคนี้ช่วยให้การสื่อสารแบบสองทิศทางกว่าเส้นหนึ่งของเส้นใยเช่นเดียวกับการคูณของกำลังการผลิต

WDM เป็นคำที่ใช้กันทั่วไปในการให้บริการแสงซึ่งโดยปกติจะมีการอธิบายโดยความยาวคลื่นในขณะที่ความถี่ Division Multiplexing มักจะนำไปใช้กับผู้ให้บริการวิทยุซึ่งเป็นมากขึ้นมักจะอธิบายโดยความถี่ นี่คือการชุมนุมหมดจดเพราะความยาวคลื่นและความถี่ในการสื่อสารข้อมูลเดียวกัน โดยเฉพาะความถี่ (ในเฮิรตซ์ซึ่งเป็นรอบต่อวินาที) คูณด้วยความยาวคลื่น (ความยาวทางกายภาพของหนึ่งรอบ) เท่ากับความเร็วของคลื่นพาหะที่ ในสูญญากาศนี้เป็นความเร็วของแสงมักจะเขียนแทนด้วยตัวอักษรกรณีที่ต่ำกว่า, ค ในใยแก้วก็เป็นอย่างมากช้ากว่าปกติประมาณ 0.7 ครั้งค อัตราการส่งข้อมูลซึ่งอาจจะมีความนึกคิดที่ความถี่ของผู้ให้บริการในระบบการปฏิบัติอยู่เสมอส่วนของความถี่ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการสื่อสารไฟเบอร์ออปติก, ความยาวคลื่น multiplexing (WDM) เป็นเทคโนโลยีที่ตัวคูณจำนวนของสัญญาณผู้ให้บริการออพติคอบนเส้นใยแสงเดียวโดยใช้ความยาวคลื่นที่แตกต่างกัน (เช่นสี) ของแสงเลเซอร์ เทคนิคนี้ช่วยให้การสื่อสารแบบสองทิศทางข้ามเส้นใยหนึ่งเช่นเดียวกับการคูณของกำลังการผลิต

คำที่ WDM มักจะนำไปใช้กับผู้ให้บริการออพติคอลซึ่งโดยทั่วไปจะอธิบายโดยความยาวคลื่นของมันในขณะที่ multiplexing โดยทั่วไปจะใช้กับผู้ให้บริการวิทยุซึ่งมักจะอธิบายไว้โดยความถี่ นี้เป็นเรื่องธรรมดาอย่างหมดจดเนื่องจากความยาวคลื่นและการสื่อสารข้อมูลเดียวกัน โดยเฉพาะความถี่ (ในเฮิรตซ์ซึ่งเป็นรอบต่อวินาที) คูณด้วยความยาวคลื่น (ความยาวทางกายภาพของหนึ่งรอบ) เท่ากับความเร็วของคลื่นของผู้ให้บริการ ในสุญญากาศนี้เป็นความเร็วของแสงมักจะระบุโดยตัวอักษรกรณีที่ต่ำกว่า, c ในใยแก้วก็จะช้าลงอย่างมากมักจะเกี่ยวกับ๐.๗ครั้ง c อัตราข้อมูลซึ่งอาจเป็นไปได้ที่ความถี่ของผู้ให้บริการในระบบปฏิบัติมักจะเป็นเศษส่วนของความถี่ของผู้ให้บริการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการสื่อสารใยแก้วนำแสง WDM เป็นเทคนิคที่ใช้ความยาวคลื่นที่แตกต่างกันเช่นสีเพื่อนำสัญญาณแสงหลายผู้ให้บริการไปยังเส้นใยแสง เทคโนโลยีนี้สามารถบรรลุการสื่อสารสองทางบนเส้นใยแสงหรือเพิ่มความจุ
ระยะ WDM มักจะใช้กับผู้ให้บริการแสงที่มักจะอธิบายโดยความยาวคลื่นของพวกเขาในขณะที่การแบ่งความถี่มักจะใช้กับผู้ให้บริการวิทยุที่มักจะอธิบายโดยความถี่ นี้เป็นแบบดั้งเดิมเพราะความยาวคลื่นและความถี่ส่งข้อความเดียวกัน โดยเฉพาะความถี่คูณด้วยความยาวคลื่นความยาวทางกายภาพของระยะเวลาเท่ากับความเร็วของผู้ให้บริการ ในสุญญากาศนี้เป็นแสงความเร็วมักจะแสดงในตัวพิมพ์เล็กตัวอักษร C ในใยแก้วความเร็วของแสงจะช้ามากมักจะเป็น 0.7 ครั้งเป็น C