Secondary meristems of plants as a

Secondary meristems of plants as a model for studying the role of phenotypic plasticity during evolution
2.1. Experimental systems for studying phenotypic plasticity
One of the major questions concerning the interplay between phenotypic plasticity and the evolution of organisms is whether genetic fixation of plastic traits is a mechanism commonly used to couple environmental input with genetic
information. Sommer and Ogawa (2011), argue that a number of requirements must be fulfilled for a successful case study. First, detailed knowledge of the developmental process under study, especially at the genetic level, should be available, such that variation in molecular mechanisms controlling a particular trait can be investigated. Second, phenotypic variation among populations, or variability between closely related species, for the trait under investigation should exist. Third,
knowledge of the phylogenetic framework of the individuals or populations investigated must be robust enough to support the directionality of evolutionary change.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Meristems รองพืชเป็นแบบจำลองสำหรับการศึกษาบทบาทของไทป์ plasticity ระหว่างวิวัฒนาการ2.1 การระบบทดลองสำหรับศึกษา plasticity ไทป์หนึ่งคำถามสำคัญเกี่ยวกับล้อระหว่าง plasticity ไทป์และวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิตคือว่าเบีทางพันธุกรรมของลักษณะพลาสติกเป็นกลไกที่ใช้ทั่วไปคู่ป้อนข้อมูลสิ่งแวดล้อมกับพันธุกรรมข้อมูล ฤดูและโอะงะวะ (2011), โต้เถียงว่า จำนวนความต้องต้องปฏิบัติตามสำหรับกรณีศึกษาที่ประสบความสำเร็จ ความรู้กระบวนการพัฒนาภายใต้การศึกษา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับพันธุกรรม แรก รายละเอียดควรพร้อมใช้งาน สามารถถูกตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในกลไกระดับโมเลกุลที่ควบคุมติดเฉพาะที่ สอง ไทป์ความแปรปรวนระหว่างประชากร หรือความแปรผันระหว่างสายพันธุ์ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด สำหรับติดภายใต้การตรวจสอบควรมีอยู่ ที่สามความรู้กรอบ phylogenetic บุคคลหรือประชากรสอบสวนต้องแข็งแกร่งพอที่จะสนับสนุนทิศของการเปลี่ยนแปลงวิวัฒนาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

meristems รองของพืชเป็นแบบจำลองสำหรับการศึกษาบทบาทของปั้นฟีโนไทป์ในช่วงวิวัฒนาการ
2.1 ระบบการศึกษาทดลองปั้นฟีโนไทป์คำถามหนึ่งที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับการทำงานร่วมกันระหว่างปั้นฟีโนไทป์และวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิตคือว่าการตรึงทางพันธุกรรมของลักษณะพลาสติกเป็นกลไกที่ใช้กันทั่วไปที่จะใส่คู่กับสิ่งแวดล้อมทางพันธุกรรมข้อมูล ซอมเมอร์และโอกาวา (2011) ยืนยันว่าจำนวนของความต้องการที่จะต้องปฏิบัติตามสำหรับกรณีศึกษาที่ประสบความสำเร็จ ครั้งแรกที่รู้รายละเอียดของขั้นตอนการพัฒนาภายใต้การศึกษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับพันธุกรรมควรจะสามารถใช้ได้เช่นการเปลี่ยนแปลงว่าในกลไกระดับโมเลกุลที่ควบคุมลักษณะโดยเฉพาะอย่างยิ่งสามารถตรวจสอบ ประการที่สองการเปลี่ยนแปลงฟีโนไทป์ในหมู่ประชากรหรือความแปรปรวนระหว่างเผ่าพันธุ์เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดสำหรับลักษณะที่อยู่ภายใต้การตรวจสอบควรมีอยู่ ประการที่สามความรู้ของกรอบสายวิวัฒนาการของบุคคลหรือประชากรการตรวจสอบจะต้องแข็งแกร่งพอที่จะรองรับทิศทางของการเปลี่ยนแปลงวิวัฒนาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

meristems รองของพืชเป็นแบบจำลองเพื่อศึกษาบทบาทของฟีโนไทป์พลาสติกในระหว่างวิวัฒนาการ
2.1 . ระบบทดลองเพื่อศึกษาคุณสมบัติพลาสติก
หนึ่งหลักคำถามเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างพลาสติกคุณสมบัติและวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิต คือ ไม่ว่าการตรึงทางพันธุกรรมของลักษณะพลาสติกเป็นกลไกปกติใช้คู่กับพันธุกรรม
เข้าสิ่งแวดล้อมข้อมูล ซอมเมอร์ และ โอกาว่า ( 2011 ) , โต้เถียงว่าจำนวนของความต้องการที่ต้องปฏิบัติตามสำหรับกรณีศึกษาที่ประสบความสำเร็จ แรก , ความรู้และรายละเอียดของกระบวนการพัฒนาการศึกษา โดยเฉพาะในระดับพันธุกรรม น่าจะใช้ได้ เช่น การเปลี่ยนแปลงในระดับโมเลกุลกลไกการควบคุมคุณลักษณะเฉพาะสามารถตรวจสอบได้ ประการที่สอง การเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติของประชากรหรือความแปรปรวนระหว่างชนิดที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด ในลักษณะสอบสวนควรมีอยู่ 3
ความรู้ในกรอบต่างๆของบุคคลหรือประชากรศึกษาจะต้องมีประสิทธิภาพเพียงพอที่จะสนับสนุนทิศทางของการเปลี่ยนแปลงวิวัฒนาการ .