Book 3, Mountain Range of Magical B

Book 3, Mountain Range of Magical Beasts – Chapter 8, The Journey (part 2)

“A wind-element magus-archer. Based on how that arrow of his melded both the ‘Supersonic’ and ‘Precision’ spells, this wind-element magus-archer must have at least reached the fifth rank.” Doehring Cowart’s voice rang out in Linley’s mind. “Based on this fellow’s prowess, if he gets within fifty meters of you, even if you are able to dodge, you will still suffer a severe injury. Flee!”

Linley’s heart trembled.

“Give up all your valuables, and I’ll spare your lives.” A cold voice rang out, and then over ten men dressed in dark green burst out of the forest. All of them were wielding longbows, with shortswords at their waists. These ten people stared coldly at Linley and the other two while pressing closer and closer.

But the speaker did not appear.

Linley and the others glanced at each other. They didn’t hand over their valuables. They only watched warily as the archers approached.

“Fire!” That cold voice rang out again. The wind-element magus behind them was quite decisive. Since Linley and the other two didn’t immediately surrender, he immediately issued the order to kill.

“Twang” “twang” “twang” “twang”.

With abruptness, the archers all shot their arrows, and the arrows soared towards Linley’s group, who hurriedly dodged. In addition to dodging, Kava also used the huge warblade in his hands to block some arrows.

Linley executed the wind-style spell ‘Supersonic’, allowing himself to dodge aside easily while still maintaining enough presence of mind to watch the other two. Matt was dodging nonstop, quite precise and quite careful, while also using his shortsword to deflect arrows.

But Kava was not as agile. While wielding a giant warblade, he clearly could not move very quickly. He was primarily using his giant warblade as well as a thin layer of battle-qi to defend himself. And indeed, the threat of those arrows was not too high; a warrior of the fifth rank could withstand them.

“Raaawr, die!” Kava roared furiously, charging forward towards the archers with his warblade in hand.

Seeing this, a killing gaze appeared in the eyes of the wind-style magus-archer hiding in the forest. He once more drew the bowstring to his longbow and began to chant the words to the ‘Supersonic’ and ‘Precision’ spells, causing his longbow and arrow to glitter with gold and blue light.

Roaring furiously, Kava continued charging towards the archers, but halfway there, he suddenly sensed a blue gleam flash before him. Before he was able to react, the arrow was right there, in front of him, terrifying him to the point that cold sweat instantly drenched his clothes. He immediately lifted up his giant warblade to block. But however…

“Argh!”

The arrow pierced straight into his skull.

“Ah…” Kava stood there stupidly, his eyes filled with disbelief. He clearly had been able to use his warblade to block the arrow. How did it kill him? His eyes filled with disbelief and questions, all the light faded from his gaze and he toppled down, like a collapsing mountain.

The far away Linley felt his heart tremble.

“The wind-style supportive spell, ‘Precision’. It really is precise!” As a wind-style magus, Linley knew very well that this supportive spell, ‘Precision’, when used to support an archer, could cause the archer’s arrows to undergo minute course corrections enroute to its target.

For example, just now, Kava did indeed get his warblade up in time to block, but just by adjusting its direction slightly, the arrow went straight through Kava’s skull.

“Wind-style magic, when paired with a longbow, really is terrifying.” Linley felt secretly shocked, but in the next instant, he immediately began to chant the words to a magical spell.

“The two of you had best surrender obediently.” That cold voice rang out once more from the forest, and the ten or so archers also laughed arrogantly. A wind-style magus-archer required both powerful magical abilities as well as sufficient physical strength to utilize a longbow properly.

A wind-style magus-archer was an extremely terrifying long-range attacker.

A murderous gaze flashing through Linley’s eyes, as he stared at those ten archers as though they were just corpses.

“Crack!” “Crack!” “Crack!” “Crack!”

Suddenly, the earth trembled, and one earthen spear after another erupted from beneath the ten archers. One sharp, gleaming stone spear after another pierced into the legs and chests of the archers, filling the ground with fresh blood and the air with their screams.

Earth-style spell of the fifth rank – Earthen Spear Array!

“Ahhh!” Miserable cries split the air.

Dozens of earthen spears had erupted simultaneously from beneath them, each spear over a meter high. In the blink of an eye, the troop was pierced by the dense array of spears, which had caught them unawares, like a devastating ambush. All of the ten archers entered a state of pain and despair.

“Leader, save us, save us!” A man who had been impaled in the stomach cried out miserably.

“Ah, ah!” Another archer who had been pierced through in his thighs also cried out with pain.

Of the troop of archers, four died on the spot, while nearly ten of them were severely injured. Their combat ability had essentially been destroyed.

“An earth-style magus!”

The archer hidden in the woods felt greatly shocked. Him and his men had been hidden here, on the outskirts of the Mountain Range of Magical Beasts, for quite some time now, ambushing and killing travelers, and had accumulated quite a bit of treasure.

Generally, when he launched his ambush, he would first kill the enemy’s magus!

An enemy magus, after all, could also launch long range attacks. Therefore, they posed the greatest risk. He didn’t expect that after killing one magus, another one would show himself.

“Let’s go.”

Taking advantage of his opponent’s being caught off guard, Linley immediately utilized the ‘Supersonic’ spell to increase his speed to its maximum limits, hurriedly scurrying away and disappearing off into the distance. Linley knew quite well that he had no way to attack the magus-archer hiding in the woods.

Their distance was too great, and even magic had range limitations. But if he closed in on the magus-archer, he perhaps wouldn’t be able to block the assault of a wind-element magus-archer.

Running away at maximum speed, Linley fled nearly thirty kilometers.

“Boss, why’d you run away? That magus-archer might’ve posed some risk to you, but if I were to attack, I would’ve killed his *** easy. Why didn’t you let me kill’m?” The little Shadowmouse ‘Bebe’ mentally grumbled angrily to Linley.

Linley knew quite well how powerful the little Shadowmouse ‘Bebe’ had become.

When Linley was just eight years old, the little Shadowmouse already had a speed surpassing that of a warrior of the sixth rank. But seven years later, with Linley fifteen years of age, although Bebe’s physical size had not changed, his speed was almost on par with that of a warrior of the ninth rank!

Based on the little Shadowmouse’s speed, that magus-archer probably wouldn’t even be able to aim at him.

“This is my training excursion. I should try to resolve everything based on my own ability.” Linley explained.

Jumping onto Linley’s shoulders, the little Shadowmouse scratched at Linley as angry squeaking sounds came from his sharp teeth. Mentally, he was angrily shouting at Linley, “Boss, you are going too far! I also need to train, I also need to fight!”

Looking at the little Shadowmouse, Linley couldn’t help but laugh. “Fine, when we reach the Mountain Range of Magical Beasts, if we run into any powerful monsters, I’ll let you fight them, deal?”

“That’s more like it.” The little Shadowmouse sat up, folding his little paws over his chest. His little nose wrinkled as he beamed happily.

Just at this moment, the dark, grim sky was shattered with a ‘crash’ as bolts of lightning lit up the world, followed by the echoing thunder.

“Looks like it’s going to storm hard soon.” Linley frowned.

Linley immediately sped up, hastening towards the Mountain Range of Magical Beasts. By the time Linley was just ten or so kilometers away from the mountains, the first drops rain began to fall, followed by torrential showers which flooded the land.

“Rumble…”

The sound of thunder sounded out again and again, while the torrential rain continued to cover the lands with water. It felt as though the entire world had been flooded.

But not much rain fell on Linley, who continued to forge ahead with rapid speed. This was because ten centimeters above Linley, there was a ‘wind shield’ of approximately one meter in diameter. The defensive ability of the ‘wind shield’ spell was quite high. Linley only had to use a tiny bit of mageforce in order to allow it to block the rain constantly.

As the wind itself was formless, the wind shield, as well, appeared like just a translucent, faint blue streak.

From far away, one simply couldn’t tell that there was a wind shield there. Thus, using this wind shield, Linley rapidly forged ahead. After a bit of time, Linley saw a long, sinuous range of mountains, running north to south with no end in sight. This mountain range, which virtually split the Yulan continent into two halves, was the number one mountain range in the world – the Mountain Range of Magical Beasts.

Seeing the titanic mountains just a few kilometers away, Linley couldn’t help but hold his breath.

“What a huge mountain range…”

This mountain range was simply too enormous. Based on the naked eye, as far as one could tell, the mountains were limitless, and as far north and as far south as one could see, there were mountains. Seeing the boundless mountains in this mountain range was like seeing the boundless water in the sea.

It stretched into infinity!

“This is the Mountain Range of Magical Beasts, the nu

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จอง 3 เทือกเขาของขลังสัตว์ – บทที่ 8 เดินทาง (ตอน 2)"เป็นธาตุลม magus-อาร์เชอร์ ตามวิธีที่ลูกศรของเขามั่ว ๆ spells 'Supersonic' และ 'ความ' magus ธาตุลมนี้อาร์เชอร์ต้องได้น้อยถึงอันดับห้า" เสียง Doehring Cowart รังออกในจิตใจของ Linley "ตามคนนี้ศักดา ถ้าเขาได้รับภายในระยะ 50 เมตรของคุณ แม้ว่าคุณจะต้องหลบ คุณจะยังประสบบาดเจ็บอย่างรุนแรง หนี"หัวใจของ Linley trembled"ให้มีของคุณ และฉันจะอะไหล่ชีวิต" เสียงเย็นรังออก และสิบกว่าคนแต่งตัวในระเบิดสีเขียวเข้มออกจากป่าแล้ว ทั้งหมดถูก wielding longbows กับ shortswords ที่ waists ของพวกเขา คนเหล่านี้สิบจ้องไป coldly ที่ Linley และสองในขณะที่กดใกล้แต่ลำโพงที่ไม่ปรากฏLinley และอื่น ๆ glanced กัน พวกเขาไม่ได้โอนมีของพวกเขา พวกเขาเพียงดู warily เป็นยิงธนูประดับ"ไฟไหม้" เสียงที่เย็นรังออกอีก Magus ธาตุลมนั้นมีค่อนข้างเด็ดขาด เนื่องจาก Linley และอีกสองไม่ยอมแพ้ ทันทีเขาทันทีออกใบสั่งฆ่า"Twang" "twang" "twang" "twang"มี abruptness ยิงธนูทั้งหมดยิงลูกศรของพวกเขา และลูกศรเพิ่มสูงขึ้นต่อกลุ่มของ Linley ที่รีบ dodged นอกจาก dodging คาวายังใช้ warblade ใหญ่ในมือของเขาบางลูกศรแบบบล็อกLinley executed the wind-style spell ‘Supersonic’, allowing himself to dodge aside easily while still maintaining enough presence of mind to watch the other two. Matt was dodging nonstop, quite precise and quite careful, while also using his shortsword to deflect arrows.But Kava was not as agile. While wielding a giant warblade, he clearly could not move very quickly. He was primarily using his giant warblade as well as a thin layer of battle-qi to defend himself. And indeed, the threat of those arrows was not too high; a warrior of the fifth rank could withstand them.“Raaawr, die!” Kava roared furiously, charging forward towards the archers with his warblade in hand.Seeing this, a killing gaze appeared in the eyes of the wind-style magus-archer hiding in the forest. He once more drew the bowstring to his longbow and began to chant the words to the ‘Supersonic’ and ‘Precision’ spells, causing his longbow and arrow to glitter with gold and blue light.Roaring furiously, Kava continued charging towards the archers, but halfway there, he suddenly sensed a blue gleam flash before him. Before he was able to react, the arrow was right there, in front of him, terrifying him to the point that cold sweat instantly drenched his clothes. He immediately lifted up his giant warblade to block. But however…“Argh!”The arrow pierced straight into his skull.“Ah…” Kava stood there stupidly, his eyes filled with disbelief. He clearly had been able to use his warblade to block the arrow. How did it kill him? His eyes filled with disbelief and questions, all the light faded from his gaze and he toppled down, like a collapsing mountain.The far away Linley felt his heart tremble.“The wind-style supportive spell, ‘Precision’. It really is precise!” As a wind-style magus, Linley knew very well that this supportive spell, ‘Precision’, when used to support an archer, could cause the archer’s arrows to undergo minute course corrections enroute to its target.For example, just now, Kava did indeed get his warblade up in time to block, but just by adjusting its direction slightly, the arrow went straight through Kava’s skull.“Wind-style magic, when paired with a longbow, really is terrifying.” Linley felt secretly shocked, but in the next instant, he immediately began to chant the words to a magical spell.“The two of you had best surrender obediently.” That cold voice rang out once more from the forest, and the ten or so archers also laughed arrogantly. A wind-style magus-archer required both powerful magical abilities as well as sufficient physical strength to utilize a longbow properly.A wind-style magus-archer was an extremely terrifying long-range attacker.A murderous gaze flashing through Linley’s eyes, as he stared at those ten archers as though they were just corpses.
“Crack!” “Crack!” “Crack!” “Crack!”

Suddenly, the earth trembled, and one earthen spear after another erupted from beneath the ten archers. One sharp, gleaming stone spear after another pierced into the legs and chests of the archers, filling the ground with fresh blood and the air with their screams.

Earth-style spell of the fifth rank – Earthen Spear Array!

“Ahhh!” Miserable cries split the air.

Dozens of earthen spears had erupted simultaneously from beneath them, each spear over a meter high. In the blink of an eye, the troop was pierced by the dense array of spears, which had caught them unawares, like a devastating ambush. All of the ten archers entered a state of pain and despair.

“Leader, save us, save us!” A man who had been impaled in the stomach cried out miserably.

“Ah, ah!” Another archer who had been pierced through in his thighs also cried out with pain.

Of the troop of archers, four died on the spot, while nearly ten of them were severely injured. Their combat ability had essentially been destroyed.

“An earth-style magus!”

The archer hidden in the woods felt greatly shocked. Him and his men had been hidden here, on the outskirts of the Mountain Range of Magical Beasts, for quite some time now, ambushing and killing travelers, and had accumulated quite a bit of treasure.

Generally, when he launched his ambush, he would first kill the enemy’s magus!

An enemy magus, after all, could also launch long range attacks. Therefore, they posed the greatest risk. He didn’t expect that after killing one magus, another one would show himself.

“Let’s go.”

Taking advantage of his opponent’s being caught off guard, Linley immediately utilized the ‘Supersonic’ spell to increase his speed to its maximum limits, hurriedly scurrying away and disappearing off into the distance. Linley knew quite well that he had no way to attack the magus-archer hiding in the woods.

Their distance was too great, and even magic had range limitations. But if he closed in on the magus-archer, he perhaps wouldn’t be able to block the assault of a wind-element magus-archer.

Running away at maximum speed, Linley fled nearly thirty kilometers.

“Boss, why’d you run away? That magus-archer might’ve posed some risk to you, but if I were to attack, I would’ve killed his *** easy. Why didn’t you let me kill’m?” The little Shadowmouse ‘Bebe’ mentally grumbled angrily to Linley.

Linley knew quite well how powerful the little Shadowmouse ‘Bebe’ had become.

When Linley was just eight years old, the little Shadowmouse already had a speed surpassing that of a warrior of the sixth rank. But seven years later, with Linley fifteen years of age, although Bebe’s physical size had not changed, his speed was almost on par with that of a warrior of the ninth rank!

Based on the little Shadowmouse’s speed, that magus-archer probably wouldn’t even be able to aim at him.

“This is my training excursion. I should try to resolve everything based on my own ability.” Linley explained.

Jumping onto Linley’s shoulders, the little Shadowmouse scratched at Linley as angry squeaking sounds came from his sharp teeth. Mentally, he was angrily shouting at Linley, “Boss, you are going too far! I also need to train, I also need to fight!”

Looking at the little Shadowmouse, Linley couldn’t help but laugh. “Fine, when we reach the Mountain Range of Magical Beasts, if we run into any powerful monsters, I’ll let you fight them, deal?”

“That’s more like it.” The little Shadowmouse sat up, folding his little paws over his chest. His little nose wrinkled as he beamed happily.

Just at this moment, the dark, grim sky was shattered with a ‘crash’ as bolts of lightning lit up the world, followed by the echoing thunder.

“Looks like it’s going to storm hard soon.” Linley frowned.

Linley immediately sped up, hastening towards the Mountain Range of Magical Beasts. By the time Linley was just ten or so kilometers away from the mountains, the first drops rain began to fall, followed by torrential showers which flooded the land.

“Rumble…”

The sound of thunder sounded out again and again, while the torrential rain continued to cover the lands with water. It felt as though the entire world had been flooded.

But not much rain fell on Linley, who continued to forge ahead with rapid speed. This was because ten centimeters above Linley, there was a ‘wind shield’ of approximately one meter in diameter. The defensive ability of the ‘wind shield’ spell was quite high. Linley only had to use a tiny bit of mageforce in order to allow it to block the rain constantly.

As the wind itself was formless, the wind shield, as well, appeared like just a translucent, faint blue streak.

From far away, one simply couldn’t tell that there was a wind shield there. Thus, using this wind shield, Linley rapidly forged ahead. After a bit of time, Linley saw a long, sinuous range of mountains, running north to south with no end in sight. This mountain range, which virtually split the Yulan continent into two halves, was the number one mountain range in the world – the Mountain Range of Magical Beasts.

Seeing the titanic mountains just a few kilometers away, Linley couldn’t help but hold his breath.

“What a huge mountain range…”

This mountain range was simply too enormous. Based on the naked eye, as far as one could tell, the mountains were limitless, and as far north and as far south as one could see, there were mountains. Seeing the boundless mountains in this mountain range was like seeing the boundless water in the sea.

It stretched into infinity!

“This is the Mountain Range of Magical Beasts, the nu

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เล่ม 3 เทือกเขาของสัตว์วิเศษ - บทที่ 8 การเดินทาง (ตอน 2) "ลมธาตุจอมเวท-ยิงธนู ขึ้นอยู่กับวิธีการหลอมรวมลูกศรของเขาว่าทั้ง 'เหนือ' และ spells 'แม่นยำนี้ลมธาตุจอมเวท-ยิงธนูจะต้องมีอย่างน้อยถึงอันดับที่ห้า. "เสียงของ Doehring Cowart ดังออกมาในใจของ Linley "ขึ้นอยู่กับความกล้าหาญของเพื่อนนี้หากเขาได้รับภายในห้าสิบเมตรของคุณแม้ว่าคุณสามารถที่จะหลบคุณจะยังคงต้องทนทุกข์ทรมานได้รับบาดเจ็บสาหัส หนี! " หัวใจของ Linley สั่น. "ให้ขึ้นของมีค่าทั้งหมดของคุณและฉันจะสำรองไว้ชีวิตของคุณ." เสียงเย็นดังออกมาแล้วกว่าสิบคนในชุดสีเขียวเข้มระเบิดออกมาจากป่า พวกเขาทั้งหมดถูกกวัดแกว่งธนูกับ shortswords ที่เอว เหล่านี้สิบคนจ้องมองอย่างเย็นชาที่ Linley และอีกสองในขณะที่กดใกล้ชิดและใกล้. แต่ลำโพงไม่ปรากฏ. Linley และคนอื่น ๆ มองที่แต่ละอื่น ๆ พวกเขาไม่ได้ส่งมอบของมีค่าของพวกเขา พวกเขาเฝ้าดูอย่างระมัดระวังเป็นธนูเข้าหา. "ไฟ!" นั่นคือเสียงที่ดังออกมาเย็นอีกครั้ง ลมธาตุจอมเวทอยู่เบื้องหลังพวกเขาค่อนข้างเป็นเด็ดขาด ตั้งแต่ Linley และอีกสองไม่ยอมแพ้ทันทีทันทีที่เขาออกคำสั่งที่จะฆ่า. "ซอ" "หางเสียง" "หางเสียง" "หางเสียง". ด้วยความฉับพลันธนูยิงลูกศรทั้งหมดของพวกเขาและลูกศรที่เพิ่มสูงขึ้นต่อกลุ่ม Linley ของ ที่รีบหลบ นอกจากนี้ในการหลบหลีก, Kava ​​ยังใช้ Warblade มากในมือของเขาเพื่อป้องกันลูกศรบาง. Linley ดำเนินลมสไตล์สะกด 'เหนือ' ปล่อยให้ตัวเองที่จะหลบกันอย่างง่ายดายในขณะที่ยังคงรักษาการแสดงตนของจิตใจมากพอที่จะดูอีกสอง แมตต์ดุ๊กดิ๊กหลบค่อนข้างแม่นยำและระมัดระวังมากในขณะที่ยังมีการใช้ shortsword ของเขาที่จะเบนเข็มลูกศร. Kava ​​แต่ไม่ได้เป็นเปรียว ในขณะที่ควง Warblade ยักษ์เขาอย่างชัดเจนไม่สามารถย้ายได้อย่างรวดเร็ว เขาได้รับเป็นหลักโดยใช้ Warblade ยักษ์ของเขาเช่นเดียวกับชั้นบาง ๆ ของการต่อสู้ฉีจะปกป้องตัวเอง และแน่นอนการคุกคามของลูกศรผู้ที่ไม่สูงเกินไป นักรบของการจัดอันดับที่ห้าสามารถทนต่อพวกเขา. "Raaawr ตาย!" Kava ​​คำรามคึกชาร์จไปข้างหน้ากับ Warblade ธนูของเขาอยู่ในมือ. เห็นนี้จ้องฆ่าปรากฏในสายตาของลมสไตล์ที่หลบซ่อนตัวของจอมเวท-ยิงธนู ในป่า เขาอีกครั้งดึงธนูเพื่อคันธของเขาและเริ่มที่จะสวดมนต์คำ 'เหนือ' และ spells 'แม่นยำ' ทำให้คันธของเขาและลูกศรแววด้วยทองและแสงสีฟ้า. Roaring คึก Kava ​​อย่างต่อเนื่องต่อการชาร์จยิงธนู แต่ ครึ่งหนึ่งนั้นเขาก็รู้สึกแฟลชแสงสีฟ้าก่อนที่เขา ก่อนที่เขาก็สามารถที่จะตอบสนองลูกศรที่ถูกต้องมีในด้านหน้าของเขาน่ากลัวเขาไปยังจุดที่ชุ่มเหงื่อเย็นทันทีเสื้อผ้าของเขา ทันทีที่เขายกขึ้น Warblade ยักษ์ของเขาเพื่อป้องกันการ แต่อย่างไรก็ตาม ... "โอ๊ะ!" ลูกศรแทงตรงเข้าไปในกะโหลกศีรษะของเขา. "อา ... " Kava ​​ยืนอยู่ที่นั่นโง่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเชื่อ เห็นได้ชัดว่าเขาได้รับสามารถที่จะใช้ Warblade ของเขาเพื่อป้องกันลูกศร วิธีการมันฆ่าเขา? ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเชื่อและคำถามทั้งหมดที่แสงจางหายไปจากสายตาของเขาและเขาล้มลงเช่นภูเขายุบ. ที่อยู่ห่างไกล Linley รู้สึกสั่นหัวใจของเขา. "ลมสไตล์สะกดสนับสนุน 'แม่นยำ' จริงๆมันเป็นที่ชัดเจน! "ในขณะที่หมอผีลมสไตล์ Linley รู้ดีว่าการสะกดสนับสนุนนี้ 'พรีซิชั่' เมื่อนำมาใช้ในการสนับสนุนการยิงธนูอาจทำให้เกิดลูกศรยิงธนูที่จะได้รับการแก้ไขแน่นอนนาทีโผเป้าหมาย. ยกตัวอย่างเช่น เพียงแค่ตอนนี้ Kava ​​ไม่แน่นอนได้รับ Warblade ของเขาขึ้นในเวลาที่จะปิดกั้น แต่เพียงโดยการปรับทิศทางของเล็กน้อยลูกศรไปตรงผ่านกะโหลกศีรษะ Kava ​​ของ. "วิเศษลมสไตล์เมื่อจับคู่กับคันธจริงๆเป็นที่น่ากลัว." Linley รู้สึกตกใจแอบ แต่ในทันทีต่อไปทันทีที่เขาเริ่มที่จะสวดมนต์คำที่สะกดมนต์ขลัง. "คุณสองคนมีการยอมจำนนที่ดีที่สุดเชื่อฟัง." ที่เสียงดังออกมาเย็นอีกครั้งจากป่าและสิบหรือเพื่อยิงธนู ยังหัวเราะเต๊ะ ความสามารถลมสไตล์ยิงธนู-หมอผีต้องทั้งที่มีมนต์ขลังที่มีประสิทธิภาพเช่นเดียวกับความแข็งแรงทางกายภาพเพียงพอที่จะใช้ประโยชน์จากคันธถูกต้อง. ลมสไตล์หมอผี-ยิงธนูเป็นโจมตีระยะยาวที่น่ากลัวมาก. จ้องฆาตกรรมกระพริบผ่านสายตา Linley ในขณะที่เขา จ้องที่สิบธนูราวกับว่าพวกเขาเป็นเพียงศพ. "เปิด" "แตก" "แตก" "แตก!" ทันใดนั้นแผ่นดินสั่นและหอกดินหลังจากนั้นอีกหนึ่งปะทุขึ้นมาจากใต้สิบธนู หนึ่งคมหอกหินแพรวหลังจากที่อื่นเจาะเข้าที่ขาและทรวงอกธนูเติมพื้นดินที่มีเลือดสดและอากาศด้วยเสียงกรีดร้องของพวกเขา. สะกดโลกในรูปแบบของการจัดอันดับที่ห้า - อะเรย์หอกดิน! "Ahhh!" เสียงร้องอนาถ แยกอากาศ. นับสิบหอกดินได้ปะทุขึ้นพร้อมกันจากใต้พวกเขาแต่ละหอกเมตรสูงกว่า ในพริบตา, ทหารที่ถูกแทงด้วยอาร์เรย์หนาแน่นหอกซึ่งได้จับพวกเขาโดยไม่รู้ตัวเช่นการซุ่มโจมตีทำลายล้าง ทั้งหมดสิบธนูเข้ารัฐของความเจ็บปวดและความสิ้นหวัง. "ผู้นำช่วยเราช่วยเรา!" ชายคนหนึ่งที่ได้รับการเสียบเข้าที่ท้องร้องออกมาอย่างน่าสังเวช. "อา ah!" ยิงธนูที่ได้รับการเจาะผ่านในอีก ต้นขาของเขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด. ของทหารธนูสี่เสียชีวิตในที่เกิดเหตุในขณะที่เกือบสิบของพวกเขาได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง ความสามารถในการต่อสู้ของพวกเขาได้รับการทำลายหลัก. "หมอผีแผ่นดินสไตล์" ยิงธนูที่ซ่อนอยู่ในป่ารู้สึกตกใจอย่างมาก เขาและคนของเขาได้รับการซ่อนอยู่ที่นี่ในเขตชานเมืองของเทือกเขาของสัตว์วิเศษสำหรับค่อนข้างบางเวลาตอนนี้ซุ่มโจมตีและฆ่านักท่องเที่ยวและได้สะสมไม่น้อยของสมบัติ. โดยทั่วไปเมื่อเขาเปิดตัวการซุ่มโจมตีของเขาเขาจะ ครั้งแรกที่ฆ่าหมอผีของศัตรู! หมอผีศัตรูหลังจากทั้งหมดยังสามารถเปิดการโจมตีระยะไกล ดังนั้นพวกเขาเกิดความเสี่ยงมากที่สุด เขาไม่ได้คาดหวังว่าหลังจากที่ฆ่าหมอผีอีกหนึ่งจะแสดงตัวเอง. "Let 's go." การใช้ประโยชน์จากฝ่ายตรงข้ามของเขาถูกจับออกยาม Linley ใช้ทันทีสะกด 'เหนือ' เพื่อเพิ่มความเร็วของเขาไปสู่ขอบเขตสูงสุดรีบเร่ง เผ่นหนีออกไปและหายไปในระยะทางที่ Linley รู้ค่อนข้างดีว่าเขามีวิธีที่จะโจมตีหมอผี-ยิงธนูซ่อนตัวอยู่ในป่าไม่มี. ระยะทางของพวกเขามากเกินไปและความมหัศจรรย์ยังมีข้อ จำกัด ในช่วง แต่ถ้าเขาปิดในหมอผี-ยิงธนูเขาอาจจะไม่สามารถที่จะปิดกั้นการโจมตีของลมธาตุจอมเวท-ยิงธนู. วิ่งไปที่ความเร็วสูงสุด Linley หนีไปเกือบสามสิบกิโลเมตร. "Boss, ทำไมคุณ วิ่งหนี? ที่หมอผี-ยิงธนูอาจเกิดความเสี่ยงได้อยู่กับคุณ แต่ถ้าผมจะโจมตีผมจะได้ฆ่า *** ง่ายของเขา ทำไมคุณไม่ให้ฉัน kill'm? "เล็ก ๆ น้อย ๆ Shadowmouse 'เบเบ้' จิตใจบ่นด้วยความโกรธที่จะ Linley. Linley รู้ค่อนข้างดีวิธีที่มีประสิทธิภาพน้อย Shadowmouse 'เบเบ้' ได้กลายเป็น. เมื่อ Linley เป็นเพียงแปดขวบ Shadowmouse เล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วมีความเร็วเหนือกว่าของนักรบของการจัดอันดับที่หก แต่เจ็ดปีต่อมากับ Linley สิบห้าปีถึงแม้ว่าขนาดทางกายภาพ Bebe ได้ไม่ได้เปลี่ยนความเร็วของเขาก็เกือบจะเทียบเท่ากับที่ของนักรบของการจัดอันดับที่เก้า! ขึ้นอยู่กับความเร็ว Shadowmouse เล็ก ๆ น้อย ๆ ของที่หมอผี-ยิงธนูอาจ wouldn ' เสื้อแม้จะสามารถที่จะมีจุดมุ่งหมายที่เขา. "นี่คือการเดินทางฝึกอบรมของฉัน ฉันควรพยายามที่จะแก้ไขทุกอย่างขึ้นอยู่กับความสามารถของตัวเอง. "Linley อธิบาย. กระโดดลงบนไหล่ของ Linley, Shadowmouse เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีรอยขีดข่วน Linley เป็นเสียงการรับสารภาพโกรธมาจากฟันคมของเขา จิตใจเขาก็โกรธตะโกนที่ Linley "บอสคุณจะไกลเกินไป! ฉันยังต้องฝึกผมยังต้องต่อสู้! " มองไปที่ Shadowmouse เล็ก ๆ น้อย ๆ Linley ไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะ "ดีเมื่อเราไปถึงเทือกเขาของสัตว์วิเศษถ้าเราใช้เป็นมอนสเตอร์ที่มีประสิทธิภาพใด ๆ ฉันจะให้คุณต่อสู้กับพวกเขาจัดการ?" "นั่นคือเหมือนมัน." Shadowmouse น้อยลุกขึ้นนั่งพับขาเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขามากกว่า หน้าอกของเขา จมูกเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาเหี่ยวย่นในขณะที่เขายิ้มอย่างมีความสุข. เพียงแค่ในขณะนี้มืดท้องฟ้าที่น่ากลัวก็ถูกทำลายด้วย 'ความผิดพลาด' เป็น bolts ของฟ้าผ่าไฟขึ้นในโลกตามด้วยฟ้าร้องก้อง. "ดูเหมือนว่ามันจะบุกหนักในเร็ว ๆ นี้ . "Linley ขมวดคิ้ว. Linley ทันทีเร่งเร่งไปทางเทือกเขาของสัตว์วิเศษ ตามเวลา Linley เป็นเพียงสิบหรือดังนั้นกิโลเมตรห่างจากภูเขาแรกหยดน้ำฝนเริ่มตกตามมาด้วยกระหน่ำอาบน้ำซึ่งน้ำท่วมแผ่นดิน. "ดังก้อง ... " เสียงฟ้าร้องเป่าออกมาอีกครั้งและอีกครั้งในขณะที่ฝนตก อย่างต่อเนื่องเพื่อให้ครอบคลุมดินแดนที่มีน้ำ มันให้ความรู้สึกราวกับว่าโลกทั้งโลกได้ถูกน้ำท่วม. แต่ไม่ให้ฝนตกมากลงบน Linley ซึ่งยังคงเคลื่อนไปข้างหน้าด้วยความเร็วอย่างรวดเร็ว เป็นอย่างนี้เพราะสิบเซนติเมตรเหนือ Linley มีลมโล่ 'ประมาณหนึ่งเมตรเส้นผ่าศูนย์กลาง ความสามารถในการป้องกันของการสะกดลมโล่ 'ค่อนข้างสูง Linley มีเพียงที่จะใช้บิตขนาดเล็กของ mageforce เพื่อให้มันเพื่อป้องกันฝนตกอย่างต่อเนื่อง. ในฐานะที่เป็นลมตัวเองเป็นรูปร่างโล่ลมเป็นอย่างดีเช่นเดียวกับปรากฏโปร่งแสงริ้วสีฟ้าจาง ๆ . ที่อยู่ห่างไกลจากหนึ่ง ก็ไม่สามารถบอกได้ว่ามีโล่มีลม ดังนั้นการใช้โล่ลมนี้ Linley ปลอมข้างหน้าอย่างรวดเร็ว หลังจากที่บิตของเวลา Linley เห็นยาวช่วงเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมของภูเขาเหนือไปทางทิศใต้ที่มีปลายในสายตาไม่มี เทือกเขานี้ซึ่งแทบแยกทวีป Yulan ออกเป็นสองส่วนคือหมายเลขหนึ่งของเทือกเขาในโลก. - เทือกเขาของสัตว์วิเศษเห็นภูเขาไททานิคเพียงไม่กี่กิโลเมตรอยู่ห่างออกไป Linley ไม่สามารถช่วย แต่กลั้นลมหายใจของเขา . "สิ่งที่เทือกเขาขนาดใหญ่ ... " เทือกเขานี้เป็นเพียงขนาดใหญ่เกินไป ขึ้นอยู่กับตาเปล่าเท่าที่ใครสามารถบอกได้เป็นภูเขาที่ไร้ขีด จำกัด และเท่าที่ทางทิศเหนือและใต้เท่าที่หนึ่งจะได้เห็นมีภูเขา เห็นภูเขาไม่มีที่สิ้นสุดในเทือกเขานี้เป็นเหมือนการมองเห็นน้ำไม่มีที่สิ้นสุดในทะเล. มันยืดออกเป็นอินฟินิตี้! "นี่คือเทือกเขาของสัตว์วิเศษ, nu

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เล่ม 3 , เทือกเขามหัศจรรย์สัตว์–บทที่ 8 การเดินทาง ( ส่วนที่ 2 )

" ธาตุลมมากัส อาร์เชอร์ ตามวิธีการที่ลูกศรของเขาหลอมสกิลทั้ง ' เหนือ ' และ ' ความ ' นี้ ธาตุลม มากัส อาร์เชอร์ อย่างน้อยต้องมีถึงอันดับห้า " cowart เดอริงเสียงดังขึ้นใน Linley ของจิตใจ " ตามหมอศักดา ถ้าเขาได้ในระยะห้าสิบเมตรของคุณแม้ว่าคุณจะสามารถหลบ คุณจะยังคงประสบการบาดเจ็บที่รุนแรง หนี ! "

Linley หัวใจสั่นสะท้าน

" ยกทรัพย์สินทั้งหมดของคุณ และข้าจะไว้ชีวิตพวกเจ้า " เสียงเย็นชาดังขึ้น แล้วกว่า 10 คน ในชุดสีเขียวเข้ม ออกมาจากป่า ทั้งหมดของพวกเขาถูกกวัดแกว่ง longbows กับ shortswords ที่เอวของตนสิบคนเหล่านี้จ้องอย่างเย็นชาที่ Linley และสองอื่น ๆในขณะที่การใกล้ชิดและใกล้ชิด

แต่ลำโพงยังไม่ปรากฎ

ลินลีย์และคนอื่นมองที่แต่ละอื่น ๆ พวกเขาไม่ได้ส่งมากกว่าทรัพย์สินของพวกเขา พวกเขาเฝ้าดูอย่างระมัดระวังเป็นธนูก็ได้

" ไฟไหม้ ! " เสียงเย็นดังขึ้นอีกครั้ง ธาตุลมหมอผีที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาค่อนข้างเด็ดขาดตั้งแต่ ลินลีย์ และอีก 2 ไม่ได้ทันที ยอมแพ้ เขารีบออกคำสั่งให้ฆ่า

" สำเนียง " สำเนียง " สำเนียง " สำเนียง " .

กับความหุนหันพลันแล่น , พลธนูทั้งหมดยิงลูกศรของพวกเขาและลูกศรเพิ่มสูงขึ้นต่อ Linley กลุ่มที่รีบหลบ . นอกจากหลบ , Kava ยังใช้ warblade ขนาดใหญ่ในมือของเขาเพื่อป้องกันลูกศร

Linley ประหารลมสไตล์สะกด ' เหนือ ' , ช่วยให้ตัวเองเพื่อหลบออกไปได้อย่างง่ายดาย ในขณะที่ยังคง รักษาจิตใจของตน พอมาดูอีกสอง แมทก็หลบได้อย่างค่อนข้างชัดเจน และค่อนข้างระมัดระวัง ในขณะที่ยังใช้ shortsword ของเขาหันเหลูกศร

แต่ Kava ไม่ว่องไว . ในขณะที่ wielding warblade ยักษ์ เขาไม่สามารถย้ายได้อย่างรวดเร็วมากเขาเป็นหลักโดยใช้ warblade ยักษ์ของเขา เป็นชั้นบาง ๆของสงครามฉี เพื่อปกป้องตัวเอง และแน่นอน การคุกคามของลูกศรนั้นไม่สูงมากนัก เป็นนักรบอันดับที่ห้าสามารถทนต่อพวกเขา

" raaawr ตาย ! " kava คำรามอย่างโหดร้าย ถ้าเดินหน้าต่อธนูกับ warblade ของเขาในมือ

ที่เห็นนี้ฆ่าไปปรากฏในดวงตาของลักษณะลมมากัส อาร์เชอร์ ซ่อนตัวอยู่ในป่า เขาอีกครั้งดึงคันธนูของเขา Longbow และเริ่มท่องคำ ' เหนือ ' และ ' ความ ' เวทมนตร์ ทำให้เขาลองโบว์และลูกศรเพื่อระยับด้วยทองและฟ้า

คะนองคึก , Kava ยังคงจู่โจม นักธนู แต่นั่นไป