One of Walton’s late works, The Bea

One of Walton’s late works, The Bear is small of scale when compared with his previous and only other opera. Troilus and Cressida had been a huge undertaking with a large cast, full orchestra and chorus, and one that had met with mostly tepid responses. So it was little surprise that when commissioned by the Koussevitzky Foundation to write an opera (eventually dedicated ‘to the memory of Serge and Natalie Koussevitzky’) he produced a compact three­hander. Perhaps it was that great conductor’s Russian background that inspired Walton to turn to Chekhov as the source for The Bear.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำงานล่าช้าของ Walton หมีอย่างใดอย่างหนึ่งคือขนาดเล็กขนาดเมื่อเปรียบเทียบกับของเขาก่อนหน้าและโอเปร่าเท่านั้นอื่น ๆ Troilus และ Cressida ได้เป็นกิจการใหญ่หล่อใหญ่ ออร์เคสตราเต็มวงคอรัส และที่ได้พบกับคำตอบที่ไม่กระตือรือร้นเป็นส่วนใหญ่ ดังนั้น มันก็น่าแปลกใจว่า เมื่อหมาย โดยมูลนิธิ Koussevitzky โอเปร่าการ (ในที่สุดโดยเฉพาะ 'หน่วยความจำของจุฬาลงกรณ์ฯ และนาตาลี Koussevitzky') เขาผลิต threehander ที่มีขนาดกะทัดรัด บางทีมันเป็นตัวนำที่ดีของพื้นหลังรัสเซียว่ามาท่องให้หันมาใช้ของ Chekhov เป็นแหล่งสำหรับหมี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งของสายงานของวอลตัน, หมีที่มีขนาดเล็กของขนาดเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้และมีเพียงโอเปร่าอื่น ๆ ของเขา ทรอยลัสและเครสสิด้าเคยเป็นกิจการขนาดใหญ่พร้อมกับโยนขนาดใหญ่เต็มวงและนักร้องและคนที่ได้พบกับคำตอบส่วนใหญ่อุ่น ดังนั้นมันจึงเป็นแปลกใจเล็กน้อยว่าเ​​มื่อได้รับมอบหมายจากมูลนิธิ Koussevitzky การเขียนบทละคร (ในที่สุดก็ทุ่มเท 'ความทรงจำของเสิร์จ Koussevitzky และนาตาลีว่า') เขาผลิต threehander ขนาดกะทัดรัด บางทีมันอาจจะเป็นที่ตัวนำที่ยิ่งใหญ่ของรัสเซียพื้นหลังวอลตันเป็นแรงบันดาลใจที่จะหันไป Chekhov เป็นแหล่งข้อมูลสำหรับหมี