The History of the Emerald Buddha.

The History of the Emerald Buddha.
The Emerald Buddha is in reality carved From a large piece of green jade. According to a reliable chronicle, in 1434 A.D. lightning struck a chedi in Chiengrai in northern Thailand and a Buddha statue covered with s tucco was found inside. The image was brought into the abbot's residence and one day he noticed that the stucco on the nose had flaked off and the image inside was green in color. He removed all the stucco and found the Emerald Buddha. (The word emerald here only means "green colored" in Thai.)
People then flocked to worship this precious statue. At that time the town of Chiengrai was under the rule of the king of Chiengmai. The latter, King Samfangkaen, sent an elephant to bring the Emerald Buddha to Chiengmai, but each time the elephant arrived at the junction with the road to the city of Lampang, it ran to that town. The king sent an elephant out three times and each time the same incident occurred, so he thought that the spirits guarding the Emerald Buddha wanted to stay in lampang. T hus the Emerald Buddha was allowed to remain in Lampang for 32 years, until 1468, when Chiengmai had a powerful king, King Tiloka. He had the Emerald Buddha brought to Chiengmai and, according to one chronicle, installed the image in the eastern niche of a large stupa called Chedi Luang.
In 1551 the King of Chiengmai, who had no son, died. One of his daughters was married to the king of Laos. She had borne one son, named Prince Chaichettha. When the king of Chiengmai died the ministers of Chiengmai invited the prince, who was fifte en, to become king and he accepted. However, when his father, the king of Laos, passed away, King Chaichettha wanted to go back to his own country, so in 1552 he returned to Luang Prabang, the then capital of Laos, taking the Emerald Buddha with him, and promised the ministers of Chiengmai to come back. He never returned nor did he send back the Emerald Buddha, so the image remained at Luang Prabang for twelve years.
In 1564 King Chaichettha could not resist the Burmese army of King Burannaung; thus he moved his capital down to Vientiane and the Emerald Buddha remained there for 214 years.
In 1778, during the Thonburi period, when King Rama I of Bangkok was still a general, he captured Vientiane and brought the Emerald Buddha back to Thailand. With the establishment 0 Bangkok as the capital, the Emerald Buddha became the palladium of Thailand and has been ever since. The image was moved from Thonburi to the Temple of the Emerald Buddha in Bangkok on 22 March 1784.
King Rama I had two seasonal costumes made for the Emerald Buddha, one for summer and one for the rainy season King Rama Ill (I824-1851) added another one for winter. The ceremony of changing the costumes of the Emerald Buddha. takes place three ti mes a year. In the old days the king wool' spray lustral water only on the princes and officials who were attending the ceremony inside the ubosoth. But during the present reign, His Majesty the King also sprays lustral water upon hi subjects who are wait ing outside the ordination hall. It can b regarded as a new tradition inaugurated in this reign.
The lap of the Emerald Buddha is 48.3 cm. wide and the height, including the base, is 66 cm. The image is in a seated. position, with the right leg resting on the left one. Judging from this iconographic factor, one could conclude that it was carve in Northern Thailand not much earlier than the fifteenth century A.D. and belongs to the late Northern Thai, that is to say, the late Chiengsaen or Chiengmai school. If this is so, it must has been made not long before its discovery in the stupa in Chien grai.
On the other hand, the Emerald Buddha, which is in the altitude of meditation, looks much like some of the Buddha images of Southern India and Sri Lanka, especially those in this same attitude. The attitude of meditation has never been popular in Th ai images of the Buddha. Thus one might assign the origin of the Emerald Buddha to one of the aforementioned countries
Phra Maha Chedi Si Rajakarn
This is a group of four large stupas, each 42 metres high. These four chedis are dedicated to first four Chakri kings . The first, in green mosaic tiles, was constructed by Rama I to house the remnants of the great Buddha from Ayuthaya, which was scorched to remove its gold covering by the Burmese. Two more were built by Rama III, one in a white tiles to hold the ashes of his father Rama II, another in yellow for himself. A fourth in blue was built by Rama IV who then enclosed the four chedis leaving no space for more to be built.
Yak Wat Pho/ Yak Wat Jaeng
Yak Wat Pho or Wat Pho’s Giants are located at the entrance gate of Phra Mondop. The design is similar to the giants in Ramayana literature. The club colors are red and green. This is often misunderstood that the Chinese stone dolls "Laentan" are Yak Wat Pho due the establishment nearby the entrance. The mythical legend of Tha Tian started that Yak Wat Pho, who guarded Wat Pho, and Yak Wat Jaeng, who guarded Wat Jaeng or Temple of Dawn, which situated opposite Wat Pho, they were both close friends.
One day, Yak Wat Pho was broke so he went across the Chao Phraya River to borrow money from Yak Wat Jaeng with an appointment date to return the money. Nevertheless, Yak Wat Pho failed to pay by the deadline. After waiting for a long time, Yak Wat Jaeng decided to cross the Chao Phraya River to request for the payment. Yak Wat Pho denied returning the money. Therefore, they had an argument and became a massive fight, which resulted in the damage of the area nearby.
Eventually, Phra Isuan heard that the both Giants brought trouble to all the livings around the area, he cursed them to become stone and ordered Yak Wat Pho to stand guarding in front of the assembly hall of Wat Pho, Phra Ubosot, and Yak Wat Jaeng to stand guarding the temple of Wat Jaeng. Eversince, the devastated battle area has been called "Tha Tian" which means flattened ferry

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติพระแก้วมรกต พระในความเป็นจริงที่แกะสลักจากหยกเขียวชิ้นใหญ่ได้ ตามพงศาวดารที่น่าเชื่อถือ ในคศ. 1434 ฟ้าผ่าหลงเป็นเจดีย์ใน Chiengrai ในภาคเหนือ และพุทธมี s tucco ถูกพบภายใน ภาพถูกนำเข้าพำนักของเจ้าอาวาสและวันหนึ่งเขาสังเกตเห็นว่า มีในจมูกมีป่นปิด และรูปภายในเป็นสีเขียวสี เขาเอาปูนทั้งหมด และพบพระ (คำแก้วที่นี่เท่านั้นหมายถึง "สีเขียว" ในภาษาไทย) คนแล้ว ไม่ flocked เพื่อบูชารูปปั้นนี้มีค่า ขณะนั้น เมือง Chiengrai นั้นภายใต้การปกครองของกษัตริย์เชียงใหม่ หลัง พระ Samfangkaen ส่งช้างไปให้พระเชียงใหม่ แต่ทุกครั้งที่เชื่อมต่อกับถนนเมืองลำปาง ถึงช้างมันวิ่งไปเมือง พระส่งช้างออกสามครั้ง และทุกครั้งเหมือนเหตุการณ์เกิด ขึ้น เพื่อให้เขาคิดว่า วิญญาณที่รักษาพระอยากพักในลำปาง Hus T ศาสดาได้รับอนุญาตให้อยู่ในลำปางปี 32 จนถึงค.ศ. 1468 เมื่อเชียงใหม่มีประสิทธิภาพคิง คิง Tiloka เขามีพระถึงเชียงใหม่ และ ตามพงศาวดารหนึ่ง การติดตั้งภาพในเฉพาะภาคตะวันออกของเจดีย์ขนาดใหญ่ที่เรียกว่าเจดีย์หลวง ใน 1551 กษัตริย์ของเชียงใหม่ ที่มีไม่สน ตาย หนึ่งในลูกสาวได้แต่งงานกับกษัตริย์ของลาว เธอได้แบกรับลูกหนึ่ง ชื่อว่าเจ้า Chaichettha เมื่อกษัตริย์เชียงใหม่ตาย รัฐมนตรีเชียงใหม่เชิญเจ้าชาย เจ้า fifte น้ำ เป็น คิงและเขายอมรับ อย่างไรก็ตาม พ่อ พระมหากษัตริย์ของลาว ผ่านไป คิง Chaichettha อยากกลับไปประเทศของตน เพื่อใน 1552 เขากลับสู่หลวงพระบาง เมืองหลวงของลาว แล้วทำพระกับเขา และรัฐมนตรีเชียงใหม่กลับมาตามสัญญา ไม่ส่งคืน ไม่ได้เขาส่งพระ เพื่อรูปยังคงอยู่ที่หลวงพระบางสิบสองปี ใน 1564 Chaichettha กษัตริย์อาจไม่ต่อต้านกองทัพพม่าของพระมหากษัตริย์ Burannaung ดังนั้น เขาย้ายเมืองหลวงของเขาลงไปเวียงจันทน์ และพระยังคงมี 214 ปี ใน 1778 ช่วงธนบุรี เมื่อพระรามของผมยังคงทั่วไป เขาจับเวียงจันทน์ และนำพระกลับไปไทย กับกรุงเทพฯ 0 ก่อตั้งเป็นเมืองหลวง พระกลายเป็น พาลาเดียมแห่งประเทศไทย และได้รับนับตั้งแต่ ภาพถูกย้ายจากธนบุรีไปวัดพระแก้วในกรุงเทพบน 22 1784 มีนาคม พระรามมีเครื่องแต่งกายตามฤดูกาลที่สองที่ทำสำหรับพระ หนึ่งในฤดูร้อนและฤดูฝนป่วยพระราม (I824-1851) สำหรับเพิ่มอีกหนึ่งแบบสำหรับฤดูหนาว พิธีเปลี่ยนเครื่องแต่งกายของพระ เกิด mes ตี้สามปี ในสมัยกษัตริย์ขน ' พ่นน้ำมนต์ในปริ๊นซ์และเจ้าหน้าที่ที่ได้เข้าร่วมพิธีในการ ubosoth แต่ในสมัยรัชกาลปัจจุบัน สมเด็จพระราชายังสเปรย์น้ำมนต์เมื่อไฮ หัวข้อผู้กำลังรออยู่อุโบสถ สามารถบีถือเป็นประเพณีใหม่แห่งในรัชกาลนี้ ตักพระแก้วได้ 48.3 ซม.กว้าง และสูง ฐาน รวมเป็น 66 ซม. ภาพอยู่ในที่นั่ง ตำแหน่ง กับขาขวาที่วางตัวบนด้านซ้ายหนึ่ง ตัดสินจากปัจจัยนี้ iconographic หนึ่งอาจสรุปว่า เป็นแกะในภาคเหนือมากก่อนหน้าสิบห้าฝน และเป็นของที่สายเหนือของไทย กล่าวคือ สาย Chiengsaen หรือเชียงใหม่โรงเรียน ถ้าเป็นดังนั้น มันต้อง ได้ไม่นานก่อนการค้นพบในเจดีย์ในกรายเจียน บนมืออื่น ๆ พระ ซึ่งอยู่ในระดับความสูงของสมาธิ ลักษณะเหมือนบางส่วนของพระพุทธรูปของอินเดียใต้และศรีลังกา โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่อยู่ในท่าเดียวกันนี้ ทัศนคติของการทำสมาธิไม่เคยได้รับความนิยมใน Th อายรูปพระ ดังนั้น หนึ่งอาจกำหนดจุดเริ่มต้นของพระของประเทศดังกล่าว พระมหาเจดีย์ศรี Rajakarn นี่คือกลุ่มพระธาตุขนาดใหญ่สี่ แต่ละ 42 เมตรสูง Chedis สี่เหล่านี้ทุ่มเทเพื่อกษัตริย์จักรีสี่ก่อน แรก กระเบื้องโมเสคกรีน ถูกสร้างขึ้น โดยพระรามเป็นบ้านเศษพระดีจากอยุธยา ซึ่งถูกเกรียมเอาทองครอบคลุม โดยพม่า เพิ่มเติมสองถูกสร้างขึ้น โดยพระราม III หนึ่งในกระเบื้องขาวเก็บขี้เถ้าของพ่อราม สีเหลืองสำหรับตัวเองอีก สี่เป็นสีน้ำเงินถูกสร้างขึ้น โดยรามที่อยู่ chedis 4 ที่เหลือที่ว่างสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมจะถูกสร้างขึ้นแล้ว ยาควัดโพธิ์ / วัดแจงยาค ยาควัดโพธิ์หรือวัดโพธิ์ยักษ์อยู่ที่ประตูทางเข้าของพระ Mondop การออกแบบมีลักษณะคล้ายกับยักษ์ในวรรณคดีรามายณะ สีคลับมีสีแดง และสีเขียว นี้มักจะมี misunderstood ตุ๊กตาหินจีน "Laentan" ที่วัดโพธิ์ ยาคครบกำหนดก่อตั้งใกล้ทางเข้า เริ่มต้นตำนานตำนานท่าเตียนที่ยาควัด โพธิ์ ผู้รักษาวัดโพธิ์ และยาควัด แจง ผู้รักษาวัดแจง หรือวัดของรุ่ง อรุณ ซึ่งตั้งอยู่ตรงข้ามวัดโพธิ์ พวกเขาทั้งเพื่อนสนิท วันหนึ่ง ยาควัดโพธิ์ได้ยากจนเพื่อให้เขาทั้งแม่น้ำเจ้าพระยาเพื่อกู้เงินจากยาควัดแจงวันนัดหมายเพื่อคืนเงิน อย่างไรก็ตาม ยาควัดโพธิ์ไม่สามารถจ่ายตามกำหนดเวลา หลังจากรอมานาน ยาควัดแจงตัดสินใจข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาที่ร้องขอสำหรับการชำระเงิน วัดโพธิ์ยาคปฏิเสธการคืนเงิน ดังนั้น พวกเขามีอาร์กิวเมนต์ และกลายเป็น การต่อสู้ขนาดใหญ่ ซึ่งทำให้เกิดความเสียหายของพื้นที่ใกล้เคียง ในที่สุด พระอิศวรได้ยินว่า ยักษ์ทั้งนำปัญหาทุกท่านสถานตั้ง เขาสาปให้กลายเป็น หิน และสั่งยาควัดโพธิ์ยืนรักษาหน้าแอสเซมบลีฮอลล์ของวัดโพธิ์ พระอุโบสถ และยาควัดแจงยืนรักษาวัดวัดแจง Eversince ต่อสู้ทำลายพื้นที่มีการเรียก "ท่าเตียน" ซึ่งหมายความว่า flattened เรือเฟอร์รี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติความเป็นมาของพระแก้วมรกต .
พระแก้วมรกตอยู่ในความเป็นจริงที่แกะสลักจากหยกชิ้นใหญ่สีเขียว ตามพงศาวดารที่เชื่อถือได้ในการ AD ฟ้าผ่าเป็นเจดีย์ในจังหวัดเชียงรายในภาคเหนือของประเทศไทยและเป็นพระพุทธรูปที่ปกคลุมด้วย tucco พบภายในภาพที่ถูกนำมาในของเจ้าอาวาส เรสซิเดนซ์ และวันหนึ่งเขาสังเกตเห็นว่าปูนปั้นจมูกมีเกล็ดออก และภาพข้างในเป็นสีเขียว เขาเอาออกทั้งปูนปั้นและพบพระแก้วมรกต . ( คำว่ามรกตที่นี่ก็คือ " สีเขียว " ในไทย คนแล้ว )
2 นมัสการรูปปั้นนี้มีค่าในเวลานั้นเมืองของประเทศอยู่ภายใต้การปกครองของกษัตริย์แห่งเชียงใหม่ หลัง , กษัตริย์ samfangkaen ส่งช้างนำพระแก้วมรกตมาเชียงใหม่ แต่ทุกครั้งที่ช้างมาถึงทางแยกที่มีถนนเมืองลำปางก็วิ่งในเมืองนั้น กษัตริย์ส่งช้างออกสามครั้งและแต่ละครั้งเหตุการณ์เดียวกันเกิดขึ้นดังนั้นเขาจึงคิดว่าวิญญาณเฝ้าวัดพระแก้ว อยากอยู่ในลำปาง T สาพระแก้วมรกตถูกปล่อยให้อยู่ในจังหวัดลำปาง 32 ปี จนกระทั่ง 1468 เมื่อเชียงใหม่มีกษัตริย์ พระมหากษัตริย์ทรงประสิทธิภาพ tiloka . เขามีพระแก้วมรกตมาถึงเชียงใหม่และตามหนึ่งในอดีตและภาพในโพรงด้านตะวันออกของเจดีย์ใหญ่เรียกว่า เจดีย์หลวง
ในนี้ กษัตริย์เชียงใหม่ ใครไม่มีลูก ตาย หนึ่งในลูกสาวของเขาแต่งงานกับกษัตริย์ของลาว เธอต้องแบกลูกหนึ่ง ชื่อเจ้าชาย chaichettha . เมื่อกษัตริย์เชียงใหม่ตายรัฐมนตรีของเชียงใหม่เชิญเจ้าชายผู้ถูก fifte en เพื่อขึ้นเป็นกษัตริย์ และเขาได้รับการยอมรับ อย่างไรก็ตาม เมื่อบิดาของเขา กษัตริย์ของลาว สวรรคต กษัตริย์ chaichettha อยากกลับไปประเทศของเขาเองดังนั้น ขอให้เขากลับไปหลวงพระบาง และเวียงจันทน์ ถ่ายวัดพระแก้ว กับเขา และสัญญาว่า รัฐมนตรีของเชียงใหม่กลับมา เขาไม่เคยกลับมาและเขาส่งหลังพระแก้วมรกต ดังนั้นภาพจากหลวงพระบางมาสิบสองปี
ในเกมส์พระราชา chaichettha ไม่สามารถต้านทานทัพพม่าของกษัตริย์ burannaung ;ดังนั้นเขาจึงย้ายเมืองหลวงของเขาลงไปเวียงจันทน์ และวัดพระแก้ว ยังคงมี 214 ปี
ในเกมส์ ในระหว่างรอบระยะเวลาธนบุรี เมื่อรัชกาลที่ ของกรุงเทพฯ ยังคงเป็น ทั่วไป เขาจับที่เวียงจันทน์ และนำพระแก้วมรกตกลับไปประเทศไทย ด้วยการก่อตั้ง 0 กรุงเทพฯเป็นเมืองหลวง พระแก้วมรกตเป็นแพลเลเดียมของประเทศไทยและได้รับตั้งแต่ภาพที่ถูกย้ายจากกรุงธนบุรีไปยังวัดพระศรีรัตนศาสดาราม กรุงเทพมหานคร วันที่ 22 มีนาคม 1784 .
รัชกาลที่สองเครื่องแต่งกายตามฤดูกาลทำให้พระแก้วมรกต สำหรับฤดูร้อนและฤดูฝน รัชกาลที่หนึ่งป่วย ( i824-1851 ) เพิ่มอีกหนึ่ง สำหรับฤดูหนาว พิธีเปลี่ยนเครื่องแต่งกายของพระแก้วมรกต . ใช้สถานที่ 3 Ti เดือนปีในสมัยโบราณกษัตริย์ขนสัตว์ ' สเปรย์สรงน้ําเพียงเจ้านายและข้าราชการที่เข้าร่วมพิธีภายใน 3 . แต่ในรัชกาลปัจจุบัน พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวสรงน้ำสเปรย์บนไฮยังกลุ่มที่เป็นรอไอเอ็นจีนอกพระอุโบสถวัดพระแก้ว . มันสามารถ b ถือเป็นประเพณีขึ้นในรัชสมัยนี้
รอบวัดพระแก้วเป็น 48.3 ซม.กว้างและความสูงรวมฐาน 66 เซนติเมตร ภาพในการนั่ง ตำแหน่ง กับขาขวาอยู่ด้านซ้ายหนึ่ง ดูจากปัจจัยนี้เข้มข้น หนึ่งสามารถสรุปได้ว่า มันถูกแกะสลักในภาคเหนือไม่เร็วกว่าศตวรรษที่สิบห้า ) และอยู่ในภาคเหนือแล้ว จึงกล่าวได้ว่า chiengsaen ช้าหรือโรงเรียนเชียงใหม่ ถ้าเป็นแบบนี้