Because of Meng Hao, Wang Youcai be

Because of Meng Hao, Wang Youcai became even more famous in the Blood Demon Sect. In fact, the hunchbacked old man from the fifth mountain peak personally appeared to take him as an apprentice.

As a result, Wang Youcai became a Legacy Apprentice of the fifth mountain peak, a position far higher than what he had occupied before.

As for the valley Meng Hao occupied, the Blood Demon Sect disciples secretly began to refer to it as… Blood Prince Gorge.

The Blood Prince liked peace and quiet, and therefore no one dared to enter Blood Prince Gorge unless they were summoned.

Time passed. Nine nine-day-cycles later, on the eighty-first day, Meng Hao sat in his log cabin in the valley. The fragrance of flowers drifted through the air, and green grass carpeted the entire area. It was like a utopia hidden away from the turmoil of the world.

A woman lay in front of Meng Hao, her eyes closed. She was beautiful, and she radiated the aura of an Immortal spirit. Her skin was as pure as flawless white jade.

Meng Hao looked down at her and continued to wait patiently.

Around dusk, the woman’s eyelashes trembled, as if she were gathering the strength to awaken. A moment later, she slowly… opened her eyes.

At first, her eyes were filled with a confused look, as if countless memories were streaming into her mind. The process continued for a long moment before finally, the blankness vanished and transformed into lucidity. It was then that she realized that someone was sitting next to her, looking at her with warmth in his eyes…. Meng Hao.

Xu Qing looked at Meng Hao, and smiled a warm, beautiful smile.

She slowly sat up, and then reached out to stroke the side of Meng Hao’s face.

“It feels wonderful to wake up….”

Meng Hao looked back at her and also smiled. However, it was a smile that, deep down, contained sadness. He knew that what he was experiencing now could last no more than ninety-nine years.

“I won’t leave this valley for the next ninety-nine years,” Xu Qing said. “I’ll accompany you… until the time for reincarnation comes.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพราะเฮาเมง วัง Youcai กลายเป็นมีชื่อเสียงยิ่งในนิกายปีศาจโลหิต ในความเป็นจริง hunchbacked คนจากห้ายอดเขาเองปรากฏจะ ใช้เขาเป็นเด็กฝึกงานเป็นผล Youcai วังกลายเป็นฝึกงาน ดั้งเดิมของยอดเขาห้า ตำแหน่งที่สูงกว่าสิ่งที่เขาได้ครอบครองก่อนส่วนหุบเขาเมงเฮาครอบครอง สาวกนิกายอสูรเลือดแอบเริ่มเป็นการอ้างอิง... หุบเขาเลือดเจ้าเจ้าชายเลือดชอบความเงียบสงบ และดังนั้นจึง ไม่มีใครกล้าที่จะใส่เลือดเจ้าหุบเขาเว้นแต่พวกเขาถูกเรียกตัวเวลาที่ผ่านไป เก้าเก้าวันรอบในภายหลัง ในวันแรกเอ้ เมงเฮานั่งในเขาอินในหุบเขา กลิ่นดอกไม้ลอยผ่านอากาศ และปูพรมหญ้าสีเขียวพื้นที่ทั้งหมด มันเป็นเหมือนเปียที่ซ่อนอยู่ห่างจากความวุ่นวายของโลกผู้หญิงวางอยู่หน้าเมงเฮา ดวงตาของเธอปิด เธอสวยงาม และเธอแผ่ออร่าของวิญญาณเป็นอมตะ ผิวของเธอเป็นที่บริสุทธิ์เป็นติขาวหยกเฮา เมงมองลงไปที่เธอ และยังคงอดทนรอรอบค่ำ ผู้หญิงขนตา trembled ว่าเธอถูกรวบรวมความแข็งแรงการปลุก ครู่ต่อมา เธอช้า ๆ...เปิดดวงตาของเธอครั้งแรก ดวงตาของเธอเต็มไป ด้วยดูสับสน ว่าความทรงจำที่นับไม่ถ้วนถูกสตรีมลงในใจของเธอ กระบวนการอย่างต่อเนื่องสำหรับช่วงเวลายาวนานก่อนที่สุดท้าย blankness ที่หายไป และกลายเป็นความสว่าง ถูกแล้วที่เธอรู้ว่า คนที่นั่งข้าง ๆ เธอ มอง ด้วยความอบอุ่นในสายตาของเขา... เฮา เมงXu Qing มองเมงเฮา และยิ้มรอยยิ้มอบอุ่น สวยเธอลุกขึ้นนั่งอย่างช้า ๆ และจากนั้น เข้าถึงจังหวะข้างหน้าเมงเฮา"มันรู้สึกดีปลุก... "เมงเฮากลับดูเธอ และยัง ยิ้ม อย่างไรก็ตาม มันเป็นรอยยิ้มที่ ลึกลง ประกอบด้วยความโศกเศร้า เขารู้ว่า สิ่งที่เขาประสบอยู่สามารถสุดท้ายไม่เกินเก้าสิบเก้าปีXu Qing กล่าวว่า "ฉันจะไม่ออกจากหุบเขานี้เก้าสิบเก้าปี "ฉันจะมากับคุณ...จนกระทั่งถึงเวลาสำหรับการเกิดใหม่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพราะของเม้งเฮาวัง Youcai กลายเป็นที่มีชื่อเสียงมากในเลือดปีศาจนิกาย ในความเป็นจริงคนเก่าหลังค่อมจากยอดเขาที่ห้าเองดูเหมือนจะพาเขาเป็นเด็กฝึกงาน. เป็นผลให้วัง Youcai กลายเป็นเด็กฝึกงานมรดกของยอดเขาที่ห้าตำแหน่งที่สูงกว่าสิ่งที่เขาได้ครอบครองก่อน. ในฐานะที่เป็น หุบเขาเม้งเฮาครอบครองสาวกเลือดปีศาจนิกายแอบเริ่มที่จะเรียกมันว่า ... เจ้าชายเลือดผสม Gorge. เจ้าชายเลือดชอบความสงบเงียบและดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าที่จะใส่เจ้าชายเลือดผสม Gorge จนกว่าพวกเขาจะถูกเรียก. เวลาผ่านไป เก้าเก้าวัน-รอบต่อมาในวันที่ 81, เม้งเฮานั่งอยู่ในกระท่อมไม้ซุงของเขาในหุบเขา กลิ่นหอมของดอกไม้ที่ลอยผ่านอากาศและหญ้าสีเขียวปูพรมพื้นที่ทั้งหมด มันเป็นเหมือนยูโทเปียที่ซ่อนอยู่ห่างจากความวุ่นวายของโลก. ผู้หญิงมานอนอยู่ในด้านหน้าของเม้งเฮาดวงตาของเธอปิด เธอเป็นคนที่สวยและเธอแผ่กลิ่นอายของวิญญาณอมตะ ผิวของเธอเป็นบริสุทธิ์เป็นหยกขาวไร้ที่ติ. เม้งเฮามองลงมาที่เธอและยังคงอดทนรอ. รอบค่ำขนตาของผู้หญิงกลัวจนตัวสั่นราวกับว่าเธอได้รับการรวบรวมความแข็งแรงที่จะตื่นขึ้นมา ช่วงเวลาต่อมาเธอช้า ... เปิดตาของเธอ. ตอนแรกตาของเธอเต็มไปด้วยรูปลักษณ์ที่สับสนเช่นถ้าความทรงจำนับไม่ถ้วนถูกสตรีมมิ่งในใจของเธอ กระบวนการอย่างต่อเนื่องสำหรับช่วงเวลานานก่อนที่ในที่สุดความว่างเปล่าหายไปและกลายเป็นความสว่าง ตอนนั้นเองที่เธอรู้ว่าใครบางคนกำลังนั่งถัดจากเธอมองเธอด้วยความอบอุ่นในสายตาของเขา ... เม้งเฮา. เสี่ยวชิงมองที่เม้งเฮาและยิ้มอบอุ่นรอยยิ้มที่สวยงาม. เธอค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่งแล้วเอื้อมมือออกไปจังหวะด้านข้างของใบหน้าเม้ง Hao ของ. "มันให้ความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมที่จะตื่นขึ้น ... ." เม้งเฮาหันกลับไปมอง ที่เธอและยังยิ้ม แต่มันเป็นรอยยิ้มที่ลึกลงไปมีความโศกเศร้า เขารู้ว่าสิ่งที่เขากำลังประสบอยู่ในขณะนี้อาจมีอายุไม่เกินเก้าสิบเก้าปี. "ผมจะไม่ปล่อยให้หุบเขานี้ต่อไปอีกเก้าสิบเก้าปี" เสี่ยวชิงกล่าวว่า "ฉันจะมากับคุณ ... จนกว่าจะถึงเวลาสำหรับการกลับชาติมาเกิดมา."