The soil degradation caused by conv

The soil degradation caused by conventional tillage in rain-fed areas of northwest China is known to reduce crop yields because of major losses of soil organic carbon and nutrients. To evaluate the effects of straw incorporation on soil organic carbon (SOC) and total nitrogen (STN) sequestration capacity in loessial soil, we investigated the effects of straw incorporation on SOC, STN and crop yield in semiarid areas of southern Ningxia for a 4-year period (2007–2010). Four treatments were tested: (i) no straw incorporation (NA); (ii) incorporation of maize straw at a low rate of 4.5 Mg ha−1 yr−1 (LA); (iii) incorporation of maize straw at a medium rate of 9.0 Mg ha−1 yr−1 (MA); and (iv) incorporation of maize straw at a high rate of 13.5 Mg ha−1 yr−1 (HA). In the final year (2010), the results showed that the mean soil bulk density in the 0–60 cm depth had decreased with high, middle, and low straw incorporation rate treatment compared with no straw incorporation treatment (NA) by 3.7% (P < 0.05), 3.4% (P < 0.05), and 2.0%, respectively. Straw incorporation increased the concentration and storage of SOC and STN, which were ranked in order of increasing straw incorporation: high/middle straw incorporation rate treatment > low straw incorporation rate treatment > no straw incorporation treatment. The mean soil C:N ratio was significantly higher with straw incorporation, i.e., 6.9% higher than no straw incorporation treatment. Straw incorporation significantly (P < 0.05) increased the stratification ratio of SOC, STN, and soil C:N ratio from the surface (0–10 cm) to all depths compared with NA, i.e., the stratification ratio of SOC at the 0–10:20–40 cm depth increased with HA, MA and LA by 11.3% (P < 0.05), 10.7% (P < 0.05), and 4.4%, respectively, compared with no straw incorporation treatment (NA).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ย่อยสลายดินสาเหตุ tillage ทั่วไปในพื้นที่เลี้ยงฝนของจีนเป็นที่รู้จักกันเพื่อลดผลผลิตของพืชเนื่องจากการขาดทุนที่สำคัญของดินอินทรีย์คาร์บอนและสารอาหารตะวันตกเฉียงเหนือ การประเมินผลการจดทะเบียนฟางในดินอินทรีย์คาร์บอน (SOC) และไนโตรเจน (STN) กำลัง sequestration ในดิน loessial เราตรวจสอบผลกระทบของฟางประสานบน SOC, STN และพืชผลผลิตในพื้นที่ semiarid นิงเซียใต้ในระยะ 4 ปี (2007-2010) ทดสอบการรักษา 4: (i) ไม่จดทะเบียนฟาง (นา); ๒ ประสานของฟางข้าวโพดในอัตราต่ำ 4.5 มิลลิกรัม ha−1 yr−1 (LA); (iii) ประสานของฟางข้าวโพดในอัตราปานกลาง yr−1 ha−1 9.0 มิลลิกรัม (MA); และ (iv) ของฟางข้าวโพดในอัตราสูง 13.5 Mg ha−1 yr−1 (ฮา) ในขั้นสุดท้ายปี (2010), ผลพบว่า ความหนาแน่นจำนวนมากหมายถึงดินลึก 0-60 ซม.ลดลง ด้วยการรักษาอัตราประสานฟางสูง กลาง และต่ำเมื่อเทียบกับไม่รักษาประสานฟาง (นา) 3.7% (P < 0.05), 3.4% (P < 0.05), 2.0% ตามลำดับ ประสานฟางเพิ่มความเข้มข้นและการจัดเก็บของ SOC และ STN ซึ่งถูกจัดอันดับในการสั่งของเพิ่มประสานฟาง: สูง/กลางประสานฟางอัตรารักษา > ต่ำรักษาอัตราจดทะเบียนฟาง > รักษาประสานฟางไม่ ดินหมายถึงอัตราส่วน C:N สูงอย่างมีนัยสำคัญกับฟางประสาน เช่น 6.9% สูงกว่าฟางประสานรักษาไม่ได้ จดทะเบียนฟางอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05) เพิ่มอัตราส่วนสาระของ SOC, STN และอัตราส่วน C:N ดินจากพื้นผิว (0-10 เซนติเมตร) ที่ระดับความลึกทั้งหมดเปรียบเทียบกับนา เช่น สาระอัตราส่วนของ SOC ที่ความลึก 0 – 10:20 – 40 เซนติเมตรเพิ่มกับ HA ม้าและลา 11.3% (P < 0.05), 10.7% (P < 0.05), 4.4% ตามลำดับ เมื่อเทียบกับไม่รักษาประสานฟาง (นา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การย่อยสลายในดินที่เกิดจากการเตรียมการชุมนุมในพื้นที่ที่ฝนทิศตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศจีนเป็นที่รู้จักกันเพื่อลดผลผลิตพืชเพราะการสูญเสียที่สำคัญของคาร์บอนในดินอินทรีย์และสารอาหาร เพื่อประเมินผลกระทบจากการรวมตัวกันบนฟางคาร์บอนในดินอินทรีย์ (SOC) และไนโตรเจนรวม (STN) ความสามารถในการกักเก็บในดิน loessial เราตรวจสอบผลกระทบของการรวมตัวกันบนฟาง SOC, STN และผลผลิตพืชในพื้นที่แห้งแล้งทางตอนใต้ของหนิงเซี่ยสำหรับ 4 ช่วงเดียวกันของปี (2007-2010) สี่การรักษาได้รับการทดสอบ (i) ไม่มีการรวมตัวฟาง (NA); (ii) การรวมตัวกันของฟางข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ในอัตราที่ต่ำของ 4.5 มิลลิกรัมฮ่า 1 ปี-1 (LA); (iii) การรวมตัวของฟางข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ในอัตราปานกลาง 9.0 มิลลิกรัมฮ่า 1 ปี-1 (MA); และ (iv) รวมตัวกันของฟางข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ในอัตราที่สูง 13.5 มิลลิกรัมฮ่า 1 ปี-1 (ฮา) ในปีสุดท้าย (2010) ผลการศึกษาพบว่าความหนาแน่นของดินมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับความลึก 0-60 ซม. ลดลงสูงกลางและการรักษาอัตราการรวมฟางที่ต่ำเมื่อเทียบกับไม่มีการรักษารวมตัวฟาง (NA) 3.7% ( P <0.05) 3.4% (p <0.05) และ 2.0% ตามลำดับ การรวมตัวฟางเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นและการเก็บรักษาและ SOC STN ซึ่งถูกจัดอันดับในการสั่งซื้อที่เพิ่มขึ้นของการรวมตัวฟาง: การรักษาสูงอัตราการจัดตั้ง / ฟางกลาง> การรักษารวมตัวฟางต่ำอัตรา> ไม่มีการรักษารวมตัวฟาง ซีดินเฉลี่ย: อัตราส่วนที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับการรวมตัวฟางคือ 6.9% สูงกว่าการรักษารวมตัวฟาง การรวมตัวกันอย่างมีนัยสำคัญฟาง (P <0.05) เพิ่มอัตราส่วนแบ่งชั้นของ SOC ที่ STN และดิน C: ยังไม่มีอัตราส่วนจากพื้นผิว (0-10 เซนติเมตร) ลึกทั้งหมดเมื่อเทียบกับ NA คืออัตราส่วนแบ่งชั้นของ SOC ที่ 0- 10: 20-40 ซม. ความลึกที่เพิ่มขึ้นกับฮาซาชูเซตส์และแอลเอโดย 11.3% (p <0.05) 10.7% (p <0.05) และ 4.4% ตามลำดับเมื่อเทียบกับการรักษาด้วยการรวมตัวฟาง (NA)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดินเสื่อมโทรม เกิดจากฝนที่เลี้ยงปกติการไถพรวนในพื้นที่ภาคตะวันตกเฉียงเหนือจีนเป็นที่รู้จักกันเพื่อลดผลผลิตพืชเพราะขาดทุนหลักของดินอินทรีย์คาร์บอนและธาตุอาหาร เพื่อศึกษาผลของการไถกลบฟางข้าวในดินอินทรีย์คาร์บอน ( ส ) และไนโตรเจน ( STN ) สะสมในดิน loessial ความจุ เราได้ตรวจสอบผลของการไถกลบฟางข้าวในซอคตำแหน่ง และผลผลิตในพื้นที่ semiarid ทางใต้ของหนิงเซี่ยเป็นระยะเวลา 4 ปี ( พ.ศ. 2550 – 2553 ) สี่วิธีทดสอบ : ( ฉัน ) ไม่มีการไถกลบฟางข้าว ( na ) ; ( 2 ) การใส่ข้าวโพดฟางในอัตราต่ำ 4.5 มิลลิกรัม ฮา − 1 yr − 1 ( LA ) ; ( iii ) การปลูกข้าวโพด ฟาง ที่สื่ออัตรา 9.0 มิลลิกรัมฮา− 1 yr − 1 ( MA ) ; และ ( 4 ) การใส่ข้าวโพดฟางในอัตราสูง 13.5 มิลลิกรัมฮา− 1 yr − 1 ( ฮา )ในช่วงปีสุดท้าย ( ปี 2010 ) พบว่าค่าเฉลี่ยความหนาแน่นรวมของดินใน 0 – 60 เซนติเมตร ลดลงด้วย สูง กลาง และต่ำ การไถกลบฟางข้าวอัตราการรักษาที่ไม่มีการไถกลบฟางข้าวบำบัด ( นา ) โดย 3.7 เปอร์เซ็นต์ ( P < 0.05 ) 3.4 เปอร์เซ็นต์ ( P < 0.05 ) และ 2.0 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ การไถกลบฟางข้าวเพิ่มความเข้มข้นและกระเป๋าส และตำแหน่งของซึ่งอยู่ในลำดับของการเพิ่มการไถกลบฟาง : สูง / กลาง การไถกลบฟางข้าวอัตราต่ำอัตราการรักษา > > ไม่มีการไถกลบฟางฟาง การรักษา หมายถึงอัตราส่วน C : N ดินด้วยการไถกลบฟางข้าวสูงกว่า ( 6.9% สูงกว่าไม่ฟาง การรักษา การไถกลบฟางข้าวอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 005 ) เพิ่มอัตราการส , STN , ดินและอัตราส่วน C : N จากพื้นผิว ( 0 – 10 ซม. ) ความลึกเมื่อเทียบกับนา เช่น อัตราส่วนการสที่ 0 – 10 : 20 - 40 เซนติเมตร เพิ่มขึ้น ด้วย ฮา มาและ La 11.3 เปอร์เซ็นต์ ( P < 0.05 ) 10.7 % , ( P < 0.05 ) และ 4.4 ตามลำดับ เมื่อเทียบกับการไม่มีการไถกลบฟาง ( na )