Anonymity was perpetuated by the pr

Anonymity was perpetuated by the profession itself. Even the trade magazines from the teens and early ’20s routinely neglected to publish the names of the makers of work selected for publication as examples of the best of a particular discipline. While some commercial artists did earn fame and fortune, they represented a small percentage of the entire working population. Conversely, in Europe, especially the great industrial nations — England, France, Germany, and Italy — anonymity was not as common owing to commercial arts magazines and advertising trade shows, which not only aggressively touted the profession as a whole but promoted the leading stylists as stars of the popular culture. Names of the masters, like the Beggerstaffs, Lucian Bernhard, Ludwig Hohlwein, Jean Carlu, A.M. Cassandre, Leonetto Cappiello are known today, but at the time, even designers on the second and third levels were known by name — if not by the general public, then within the field.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่เปิดเผยชื่อถูก perpetuated ความ โดยอาชีพตัวเอง แม้แต่นิตยสารทางการค้าจากวัยรุ่นและช่วง ' วัย 20 เป็นประจำละเลยที่จะประกาศชื่อของผู้ผลิตของเลือกสำหรับเผยแพร่เป็นตัวอย่างดีที่สุดของวินัยเฉพาะงาน ในขณะที่บางศิลปินพาณิชย์ไม่ได้รับชื่อเสียงและโชค พวกเขาแสดงเล็กเปอร์เซ็นต์ของประชากรทั้งหมดที่ทำงาน ในทางกลับกัน ในยุโรป โดยเฉพาะอย่างยิ่งดีอุตสาหกรรมชาติ — อังกฤษ ฝรั่งเศส เยอรมนี อิตาลี และโดยเปิดเผยไม่ได้ทั่วไปเนื่องจากนิตยสารศิลปะเชิงพาณิชย์และโฆษณาแสดง ซึ่งไม่เฉพาะอุกอาจ touted อาชีพเป็นทั้งส่งเสริม stylists ชั้นนำแต่เป็นดาวของวัฒนธรรมสมัยนิยม ชื่อของแบบ Beggerstaffs, Bernhard ลูเชียน ลุดวิกแห่ง Hohlwein, Jean Carlu น. Cassandre, Leonetto Cappiello ทราบว่าวันนี้ แต่ในเวลา นักแม้แต่ในระดับสอง และสามได้รู้จักกัน โดยชื่อ — ถ้าไม่ใช่ โดยประชาชนทั่วไป แล้ว ในฟิลด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตนได้รับการชุลมุนโดยอาชีพของตัวเอง แม้แต่นิตยสารการค้าจากวัยรุ่นและยุค 20 ต้นที่ถูกละเลยเป็นประจำในการเผยแพร่ชื่อของผู้ผลิตในการทำงานที่เลือกสำหรับการตีพิมพ์เป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดของระเบียบวินัยโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในขณะที่ศิลปินในเชิงพาณิชย์บางส่วนไม่ได้รับชื่อเสียงและโชคลาภพวกเขาเป็นตัวแทนของร้อยละขนาดเล็กของประชากรในการทำงานทั้งหมด ตรงกันข้ามในยุโรปโดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศอุตสาหกรรมที่ดี - อั​​งกฤษ, ฝรั่งเศส, เยอรมนีและอิตาลี - ตัวตนไม่ได้เป็นเรื่องปกติเนื่องจากนิตยสารศิลปะเชิงพาณิชย์และงานแสดงสินค้าการโฆษณาซึ่งไม่เพียง แต่อุกอาจ touted อาชีพที่เป็นทั้งการเลื่อนตำแหน่ง แต่สไตลิสชั้นนำ เป็นดาวของวัฒนธรรมที่เป็นที่นิยม ชื่อของโทเช่น Beggerstaffs ลูเชียแบร์นฮาร์ดลุดวิก Hohlwein ฌอง Carlu, AM Cassandre, Leonetto Cappiello เป็นที่รู้จักกันในวันนี้ แต่ในขณะที่นักออกแบบได้ในระดับที่สองและสามเป็นที่รู้จักกันโดยชื่อ - ถ้าไม่โดยทั่วไป ประชาชนแล้วในสนาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าหากเป็น perpetuated โดยอาชีพตัวเอง แม้แต่นิตยสารทางการค้าจากวัยรุ่น และในช่วงต้นยุค 20 ตรวจละเลยที่จะเผยแพร่ชื่อของผู้ผลิตของงานที่ตีพิมพ์เป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดของความเฉพาะเจาะจง ในขณะที่การค้าบางศิลปินแล้วได้รับชื่อเสียงและโชคลาภ พวกเขาเป็นตัวแทนร้อยละขนาดเล็กของประชากรวัยทำงานทั้งหมด ในทางกลับกัน ในยุโรปโดยเฉพาะอย่างยิ่งดีอุตสาหกรรม ประเทศ อังกฤษ ฝรั่งเศส เยอรมนี และอิตาลี - เปิดเผยไม่ได้ทั่วไป เนื่องจากการค้าพาณิชย์ศิลป์นิตยสาร และโฆษณาแสดง ซึ่งไม่เพียง แต่เลยเถิด touted อาชีพโดยรวม แต่การส่งเสริมนำไตลิสดวงดาวในวัฒนธรรมสมัยนิยม ชื่อของอาจารย์ที่ชอบ beggerstaffs Lucian Bernhard hohlwein ลุดวิก , , , ฌ็ คาร์ลู )cassandre leonetto cappiello , เป็นที่รู้จักกันในวันนี้ แต่ในตอนนั้น แม้แต่นักออกแบบในระดับที่สองและสาม คือรู้จักกันโดยชื่อ - ถ้าไม่โดยทั่วไปแล้วภายในเขต