The apartment is empty. I miss Kate

The apartment is empty. I miss Kate, and I imagine her lying on a beach in Barbados sipping a cool cocktail. I turn on the flat-screen television so there's noise to fill the vacuum and provide some semblance of company, but I don't listen or watch. I sit and stare blankly at the brick wall. I am numb. I feel nothing but the pain. How long must I endure this?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อพาร์ทเมนท์ว่างเปล่า คิดถึงเคท และฉันคิดเธอนอนบนชายหาดในประเทศบาร์เบโดสจิบค็อกเทลเย็น ๆ เปิดโทรทัศน์จอแบนมีเสียง เพื่อเติมสุญญากาศบาง semblance ของบริษัท แต่ฉันไม่ฟัง หรือดู ฉันนั่ง และมองดูกำแพงอิฐ blankly ฉัน numb รู้สึกถึงอะไรแต่ความเจ็บปวด นานเท่าใดต้องฉันทนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อพาร์ทเม้นเป็นที่ว่างเปล่า ฉันคิดถึงเคทและผมคิดว่าเธอนอนอยู่บนชายหาดในบาร์เบโดสจิบค็อกเทลเย็น ๆ ผมเปิดโทรทัศน์จอแบนเพื่อให้มีสัญญาณรบกวนที่จะเติมสูญญากาศและให้รูปร่างหน้าตาของบาง บริษัท แต่ผมไม่ได้ฟังหรือชม ผมนั่งจ้อง blankly ที่ผนังอิฐ ผมมึน ผมรู้สึกว่าไม่มีอะไร แต่ความเจ็บปวด นานแค่ไหนที่ฉันต้องอดทนนี้หรือไม่?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อพาร์ทเม้นที่ว่างเปล่า คิดถึงเคท และฉันคิดว่าเธอนอนอยู่บนชายหาดในบาร์เบโดสจิบค็อกเทลเย็น . ฉันเปิดโทรทัศน์จอแบน มี เสียง เติมสุญญากาศ และให้บาง semblance ของบริษัท แต่ผมไม่ฟังหรือดู ผมนั่งเหม่อเลย ที่ผนังอิฐก่อ ฉันชาไปหมดแล้ว ผมรู้สึกว่าไม่มีอะไร แต่ความเจ็บปวด นานแค่ไหน ต้องทนแบบนี้