ฉันชื่อ ขวัญ อุษามณี ไวทยานนท์ประวั

ฉันชื่อ ขวัญ อุษามณี ไวทยานนท์
ประวัติ[แก้]
อุษามณี ไวทยานนท์ (ชื่อเล่น: ลูกขวัญ) มีชื่อจริงว่า อุษามณี พูลเกิด[1] เกิดเมื่อวันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2531 บิดาของเธอมีอาชีพเป็นข้าราชการตำรวจชื่อ ด.ต.เกษม พูลเกิด (เสียชีวิตแล้ว) เป็นลูกครึ่งไทย-อังกฤษ กับมารดาชื่อ ปราณี ไวทยานนท์ มีเชื้อสายไทย-มอญ-แขกขาว เธอมีพี่สาวหนึ่งคนชื่อ เขมรัสนี ไวทยานนท์ (ชื่อเล่น: ลูกแก้ว) ซึ่งเกิดห่างกับเธอ 6 ปี[1] ชีวิตในวัยเด็กของเธออยู่กับพ่อแม่เป็นส่วนใหญ่ ไม่ค่อยได้ออกไปเล่นกับเพื่อน ๆ นอกบ้านมากนัก[1] ปัจจุบันขวัญเป็นนักแสดงแถวหน้าของสถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7
การศึกษา[แก้]
• อนุบาล โรงเรียนถนอมพิศวิทยา
• ประถมศึกษาปีที่ 1-4 โรงเรียนถนอมพิศวิทยา
• ประถมศึกษาปีที่ 5-6 โรงเรียนแม่พระฟาติมา
• มัธยมศึกษาปีที่ 1-5 โรงเรียนบดินทรเดชา (สิงห์ สิงหเสนี)
• มัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนแม่พระฟาติมา
• ปริญญาตรี คณะนิเทศศาสตร์ เอกประชาสัมพันธ์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
• ปริญญาโท คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
การเข้าวงการบันเทิง[แก้]
ขวัญได้รับการทาบทามและแนะนำจากทีมงานนักแสดงตั้งแต่อายุ 3 ขวบ โดยเริ่มจากงานเดินแบบ และเล่นละคร โดยละครเรื่องแรกที่เล่น คือ "พ่อจ๋า แม่ขา ลูกรัก" จนได้รับงานแสดงทั้งของช่อง 3 และ ช่อง 7
โดยในปี 2547 ได้ทำสัญญาเป็นนักแสดงของสถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7 โดยเรื่องแรกหลังการเซ็นสัญญา นั้นคือ "สาวน้อยในตะเกียงแก้ว ภาค 2 ตอนแม่มดน้อยตัวป่วน" ซึ่งขวัญเล่นเป็นนางร้าย เรื่องต่อมา "อกธรณี" ขวัญได้เล่นเป็นนางเอกเต็มตัวเรื่องแรก ละครดังมาก ได้เพิ่มตอนออกอากาศ และเป็นละครที่มีเรตติ้งสูงสุดของปีชนะละครก่อนข่าวและหลังข่าวทุกช่อง ทำให้ขวัญโด่งดังและเป็นที่รู้จัก ต่อมาขวัญได้ตอกย้ำความแรงกับละครหลังข่าว "ขิงก็ราข่าก็แรง" ที่ทำให้เกิดวลีสุดฮิตอย่าง 'แม่ไม่ปลื้ม' 'จบ' ส่งผลให้ละครเรื่องนี้เป็นละครที่มีเรตติ้งสูงสุดของปี 2549 โดยตอนจบสามารถทำเรตติ้งสูงสุดถึง 24 และเรตติ้งเฉลี่ยอยู่ที่ 17[2] ต่อมาเรื่อง "ปมรักรอยอดีต" ขวัญได้กลับมาพบกับ ปู ไปรยา สวนดอกไม้ ซึ่งเล่นเป็นนางร้าย หลังเคยเจอกันในเรื่อง สาวน้อยในตะเกียงแก้วภาค 2 และทำเรตติ้งสูงสุดที่เรตติ้ง 22 (ตอนอวสาน 18) ของปี 2551[3]
ในปี 2554 ขวัญ ได้กลับมาเล่นบทร้ายอีกครั้ง ในบท อินตรา (ในร่างมนชญา) ในละครเรื่อง "เพลิงพรหม" ที่สามารถทำเรตติ้งตอนจบสูงถึง 20[4] จนคว้า รางวัลร้ายได้ใจ จาก สยามดารา อวอร์ด 2011 นอกจากนี้ขวัญยังมีผลงานเด่น ๆ อีกมากมาย อาทิ รอยรักรอยบาป (เรตติ้งเฉลี่ย 15 ตอนจบ 21), หงส์ฟ้า (เรตติ้งตอนจบ 20 เฉลี่ย 13.5)[5] ฯลฯ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันชื่อขวัญอุษามณีไวทยานนท์ประวัติ [แก้]อุษามณีไวทยานนท์ (ชื่อเล่น: ลูกขวัญ) มีชื่อจริงว่าอุษามณีพูลเกิด [1] เกิดเมื่อวันที่ 3 มีนาคมพ.ศ. 2531 บิดาของเธอมีอาชีพเป็นข้าราชการตำรวจชื่อด.ต.เกษมพูลเกิด (เสียชีวิตแล้ว) เป็นลูกครึ่งไทยอังกฤษกับมารดาชื่อปราณีไวทยานนท์มอญ-มีเชื้อสายไทย-แขกขาวเธอมีพี่สาวหนึ่งคนชื่อเขมรัสนีไวทยานนท์ (ชื่อเล่น: ลูกแก้ว) ซึ่งเกิดห่างกับเธอ 6 ปี [1] ชีวิตในวัยเด็กของเธออยู่กับพ่อแม่เป็นส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้ออกไปเล่นกับเพื่อนๆ นอกบ้านมากนัก [1] ปัจจุบันขวัญเป็นนักแสดงแถวหน้าของสถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7การศึกษา [แก้]•อนุบาลโรงเรียนถนอมพิศวิทยา•โรงเรียนถนอมพิศวิทยาประถมศึกษาปีที่ 1-4•โรงเรียนแม่พระฟาติมาประถมศึกษาปีที่ 5-6•โรงเรียนบดินทรเดชามัธยมศึกษาปีที่ 1-5 (สิงห์สิงหเสนี)•มัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนแม่พระฟาติมา•ปริญญาตรีคณะนิเทศศาสตร์เอกประชาสัมพันธ์มหาวิทยาลัยกรุงเทพ•ปริญญาโทคณะบริหารธุรกิจมหาวิทยาลัยกรุงเทพการเข้าวงการบันเทิง [แก้]ขวัญได้รับการทาบทามและแนะนำจากทีมงานนักแสดงตั้งแต่อายุ 3 ขวบโดยเริ่มจากงานเดินแบบและเล่นละครโดยละครเรื่องแรกที่เล่นคือ "พ่อจ๋าแม่ขาลูกรัก" จนได้รับงานแสดงทั้งของช่อง 3 และช่อง 7โดยในปี 2547 ได้ทำสัญญาเป็นนักแสดงของสถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7 โดยเรื่องแรกหลังการเซ็นสัญญา นั้นคือ "สาวน้อยในตะเกียงแก้ว ภาค 2 ตอนแม่มดน้อยตัวป่วน" ซึ่งขวัญเล่นเป็นนางร้าย เรื่องต่อมา "อกธรณี" ขวัญได้เล่นเป็นนางเอกเต็มตัวเรื่องแรก ละครดังมาก ได้เพิ่มตอนออกอากาศ และเป็นละครที่มีเรตติ้งสูงสุดของปีชนะละครก่อนข่าวและหลังข่าวทุกช่อง ทำให้ขวัญโด่งดังและเป็นที่รู้จัก ต่อมาขวัญได้ตอกย้ำความแรงกับละครหลังข่าว "ขิงก็ราข่าก็แรง" ที่ทำให้เกิดวลีสุดฮิตอย่าง 'แม่ไม่ปลื้ม' 'จบ' ส่งผลให้ละครเรื่องนี้เป็นละครที่มีเรตติ้งสูงสุดของปี 2549 โดยตอนจบสามารถทำเรตติ้งสูงสุดถึง 24 และเรตติ้งเฉลี่ยอยู่ที่ 17[2] ต่อมาเรื่อง "ปมรักรอยอดีต" ขวัญได้กลับมาพบกับ ปู ไปรยา สวนดอกไม้ ซึ่งเล่นเป็นนางร้าย หลังเคยเจอกันในเรื่อง สาวน้อยในตะเกียงแก้วภาค 2 และทำเรตติ้งสูงสุดที่เรตติ้ง 22 (ตอนอวสาน 18) ของปี 2551[3]ในปี ๒๕๕๔ ขวัญได้กลับมาเล่นบทร้ายอีกครั้งในบทอินตรา (ในร่างมนชญา) ในละครเรื่อง "เพลิงพรหม" ที่สามารถทำเรตติ้งตอนจบสูงถึง 20 จนคว้า [4] รางวัลร้ายได้ใจจากสยามดาราอวอร์ด 2011 นอกจากนี้ขวัญยังมีผลงานเด่นๆ อีกมากมายอาทิรอยรักรอยบาป (เรตติ้งเฉลี่ย 15 ตอนจบ 21), หงส์ฟ้า (เรตติ้งตอนจบ 20 เฉลี่ย 13.5) ฯลฯ [5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณขวัญชื่อฉันอุษามณีไวทยานนท์
ประวัติ [แก้]
อุษามณีไวทยานนท์ (ชื่อเล่น: ลูกขวัญ) มีชื่อจริงว่าอุษามณีพูลเกิด [1] เกิดเมื่อวันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2531 ดตเกษมพูลเกิด (เสียชีวิตแล้ว) เป็นลูกครึ่งไทย - อังกฤษกับมารดาชื่อปราณีไวทยานนท์ มีเชื้อสายไทย - มอญ - แขกขาวเธอมีพี่สาวหนึ่งคน ชื่อเขมรัสนีไวทยานนท์ (ชื่อเล่น: ลูกแก้ว).. ซึ่งเกิดห่างกับเธอ 6 ปี [1] ไม่ค่อยได้ออกไปเล่นกับเพื่อน ๆ นอกบ้านมากนัก [1] 7
การศึกษา [แก้]
•อนุบาลถนอมพิศตำแหน่งที่เคยวิทยาตำแหน่งที่
•ประถมศึกษาเป็นปีที่ 1-4 ถนอมพิศตำแหน่งที่เคยวิทยาตำแหน่งที่
•ประถมศึกษาเป็นปีที่ 5-6 แม่พระฟาติมาตำแหน่งที่เคย
•มัธยมศึกษาปีที่ 1-5 โรงเรียนบดินทรเดชา (สิงห์สิงหเสนี)
•มัธยมศึกษา ปีที่ 6 แม่พระฟาติมาตำแหน่งที่เคย
•สูงสุดปริญญาตรีวุฒิการคณะนิเทศศาสตร์คุณเอกประชาสัมพันธ์ผู้แต่ง: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
•สูงสุดปริญญาโทคณะบริหารธุรกิจสาขา 3 ขวบโดยเริ่มจากงานเดินแบบและ เล่นละครโดยละครเรื่องแรกที่เล่นคือ "พ่อจ๋าแม่ขาลูกรัก" จนได้รับงานแสดงทั้งของช่อง 3 และช่อง 7 โดยในปี 2547 7 โดยเรื่องแรกหลังการเซ็นสัญญานั้น คือ "สาวน้อยในตะเกียงแก้วภาค 2 ตอนแม่มดน้อยตัวป่วน" ซึ่งขวัญเล่นเป็นนางร้ายเรื่องต่อ มา "อกธรณี" ละครดังมากได้เพิ่มตอนออกอากาศ ทำให้ขวัญโด่งดังและเป็นที่รู้จัก "ขิงก็ราข่าก็แรง" ที่ทำให้เกิดวลีสุดฮิตอย่าง 'แม่ไม่ปลื้ม' 'จบ' 2549 โดยตอนจบสามารถทำเรตติ้ง สูงสุดถึง 24 และเรตติ้งเฉลี่ยอยู่ที่ 17 [2] ต่อมาเรื่อง "ปมรักรอยอดีต" ขวัญได้กลับมาพบกับปูไป รยาสวนดอกไม้ซึ่งเล่นเป็นนางร้าย หลังเคยเจอกันในเรื่องสาวน้อย ในตะเกียงแก้วภาค 2 และทำเรตติ้งสูงสุดที่เร ตติ้ง 22 (ตอนอวสาน 18) ของปี 2551 [3] ในปี 2554 ขวัญได้กลับมาเล่นบทร้ายอีก ครั้งในบทอิน ตรา (ในร่างมนชญา) ในละครเรื่อง "เพลิงพรหม" ที่สามารถทำเรตติ้งตอนจบ สูงถึง 20 [4] จนคว้ารางวัลร้ายได้ใจจากสยาม ดาราอวอร์ด 2011 นอกจากนี้ขวัญยังมีผล งานเด่น ๆ อีกมากมายอาทิรอยรัก รอยบาป (เรตติ้งเฉลี่ย 15 ตอนจบ 21), หงส์ฟ้า (เรตติ้งตอนจบ 20 เฉลี่ย 13.5) [5] ฯลฯ