Salt accumulation in irrigated soil

Salt accumulation in irrigated soils is one of the main factors that diminish crop productivity since
most of the crops are not halophytic. A greenhouse experiment was conducted in Rasht, North of Iran during
May to June 2010 as a complete randomized block design with three replications. The treatments in this study
were application of four levels of saline irrigation water (2, 4, 6 and 8 dS/m, respectively) at four growth stages
(tillering, panicle initiation, panicle emergence and ripening). The aim of this study was to determine the effect
salinity levels on some agronomic characters of rice. The results of this study showed that increase in salinity
levels of irrigation water significantly decreased length of filled panicle, number of filled grains per filled
panicle, number of spikelets per filled panicle and total number of spikelets per panicles but effect of different
salinity levels on percentage of ratio of filled panicle number to tiller number and percentage of ratio of yield
to straw weight was not significant. The least of these yield components were observed at the highest salinity
level (8 dS/m). In different growth stages of rice, all yield components were different. Final growth stages, i.e.,
panicle emergence and ripening showed less sensitivity to salinity but primary stages, i.e., tillering and panicle
initiation were more sensitive to salinity. Therefore, irrigation with saline water can be used in the final stages
of plant growth, i.e. panicle emergence and ripeness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสะสมเกลือในดินชลประทานเป็นหนึ่งในปัจจัยสำคัญในการลดผลผลิตของพืชตั้งแต่ไม่เป็นส่วนใหญ่ของพืชได้ เรือนกระจกการทดลองดำเนินการในทางเหนือของอิหร่านในระหว่าง แรชต์พฤษภาคม-2553 มิถุนายนเป็นแบบบล็อกสุ่มสมบูรณ์ด้วยระยะที่สาม การรักษาในการศึกษานี้ถูกของสี่ระดับของน้ำชลประทานน้ำเกลือ (2, 4, 6 และ 8 dS/m ตามลำดับ) ที่สี่ขั้นตอนเจริญเติบโต(tillering, panicle initiation, panicle เกิด และสุก) จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือการ ตรวจสอบผลระดับความเค็มบนอักขระบางลักษณะทางการเกษตรข้าว ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าเพิ่มในความเค็มระดับความยาวลดลงน้ำชลประทานของ panicle เต็ม จำนวนเต็มเมล็ดต่อเติมpanicle จำนวน spikelets ต่อเติม panicle และจำนวน spikelets ต่อช่อดอกแต่ผลของการแตกต่างกันระดับความเค็มในเปอร์เซ็นต์ของอัตราส่วนของเลข panicle เต็มไปด้วยการเพาะปลูกจำนวนและเปอร์เซ็นต์ของอัตราส่วนของผลผลิตน้ำหนักฟางถูกไม่สำคัญ อย่างน้อยผลผลิตเหล่านี้ส่วนประกอบที่ถูกตั้งข้อสังเกตที่ความเค็มสูงระดับ (8 dS/m) ในขั้นตอนต่าง ๆ เจริญเติบโตของข้าว องค์ประกอบของผลผลิตทั้งหมดแตกต่างกัน ขั้นตอนสุดท้ายเจริญเติบโต เช่นpanicle เกิด และสุกพบว่าน้อยกว่าความไวต่อความเค็มแต่ขั้นตอนหลัก เช่น tillering และ panicleเริ่มต้นอ่อนไหวมากกับความเค็ม ดังนั้น สามารถใช้ชลประทานกับน้ำเกลือในขั้นสุดท้ายพืชเจริญเติบโต เช่น panicle เกิดและสุก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกลือสะสมในดินในเขตชลประทานเป็นหนึ่งในปัจจัยหลักที่ลดลงผลผลิตพืชตั้งแต่
ที่สุดของพืชไม่ได้ halophytic การทดลองเรือนกระจกได้ดำเนินการในรัชต์ทางตอนเหนือของอิหร่านในช่วง
พฤษภาคม-มิถุนายนปี 2010 เป็นการออกแบบบล็อกสุ่มสมบูรณ์กับสามซ้ำ การรักษาในการศึกษาครั้งนี้
มีการประยุกต์ใช้สี่ระดับของน้ำเกลือชลประทาน (2, 4, 6 และ 8 dS / m ตามลำดับ) ที่สี่ขั้นตอนการเจริญเติบโต
(แตกกอริเริ่มช่อ, ช่อเกิดและสุก) จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้เพื่อตรวจสอบผลกระทบ
ระดับความเค็มต่อลักษณะทางการเกษตรบางส่วนของข้าว ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของความเค็ม
ระดับน้ำชลประทานลดลงอย่างมากความยาวของช่อเต็มจำนวนเมล็ดเต็มไปต่อที่เต็มไปด้วย
ช่อจำนวนดอกต่อช่อเต็มไปและจำนวนดอกต่อช่อดอก แต่ผลที่แตกต่างกัน
ในระดับความเค็มในอัตราร้อยละ ของอัตราส่วนของจำนวนช่อเต็มไปไถนาจำนวนและร้อยละของอัตราส่วนของอัตราผลตอบแทน
ไปฟางน้ำหนักไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ อย่างน้อยขององค์ประกอบผลผลิตเหล่านี้ถูกตั้งข้อสังเกตที่ความเค็มสูงสุด
ระดับ (8 dS / m) ในระยะการเจริญเติบโตที่แตกต่างกันของข้าวทุกองค์ประกอบของผลผลิตที่แตกต่างกัน ระยะการเจริญเติบโตขั้นสุดท้ายคือ
การเกิดขึ้นและรวงสุกแสดงให้เห็นความไวน้อยที่จะเค็ม แต่ขั้นตอนหลักคือการแตกกอและช่อ
เริ่มต้นมีความไวต่อความเค็ม ดังนั้นการชลประทานที่มีน้ำน้ำเกลือสามารถนำมาใช้ในขั้นตอนสุดท้าย
ของการเจริญเติบโตของพืชเช่นการเกิดช่อและสุก