The World Health Organization (WHO)

The World Health Organization (WHO)’s global report on
violence and health indicates that one person commits suicide
every 40 s, and that approximately one million people of
all ages die from suicide every year (WHO, 2012). The WHO
further estimates that by 2020, these figures may have
increased to 1 death every 20 s. A study on the profile of suicide
in South Africa indicate that suicide accounted for 7.7% of
all non-natural deaths in South Africa (Alberdi-Sudupe et al.
2011). According to Burrows and Schlebusch (2008) 6500
suicides occur annually in South Africa. Gauteng province was
dubbed the second leading province in South Africa with regard
to high suicide statistics (Uys & Middleton, 2010). However,
there is limited literature on general hospital based
suicides in Gauteng province, except for incidents reported on
the media.
Suicide is described as the act of taking one's own life. It is
multi-factorial in nature, with associated risk factors such as
demographic factors, psychiatric disorders, terminal or
chronic medical conditions and recurrent unresolved psychological
stressors (Masango, Rataemane, & Motojesi, 2008).
Different methods of committing suicide include amongst

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในรายงานระดับโลกโลกสุขภาพองค์กร (WHO) ของความรุนแรงและสุขภาพบ่งชี้ว่า คนที่ฆ่าทุก 40 วินาที และที่ประมาณหนึ่งล้านคนทุกวัยตายจากการฆ่าตัวตายทุกปี (WHO, 2012) คนการ ประเมินว่า ในปี 2563 ตัวเลขเหล่านี้อาจมีเพิ่มขึ้นเป็น 1 ตายทุก ๆ 20 วินาที การศึกษาในโพรไฟล์ของฆ่าตัวตายในประเทศไทยบ่งชี้ว่า ฆ่าตัวตายคิดเป็น 7.7% ของไม่ธรรมชาติเสียชีวิตทั้งหมดในแอฟริกาใต้ (Alberdi-Sudupe et al2011) ตามโพรงและ Schlebusch (2008) 6500suicides เกิดขึ้นเป็นประจำทุกปีในประเทศไทย พลัสจำกัดจังหวัดขนานนามจังหวัดชั้นนำในแอฟริกาใต้ครั้งสองกับเรื่องสถิติฆ่าตัวตายสูง (Uys และมิดเดิลตัน 2010) อย่างไรก็ตามมีวรรณกรรมจำกัดโรงพยาบาลทั่วไปตามอัตวินิบาตกรรมจังหวัดน้อย ๆ ยกเว้นเหตุการณ์ที่รายงานในสื่อฆ่าตัวตายอธิบายไว้ว่าการกระทำของการมีชีวิตของตัวเอง มันเป็นมัลติแฟกทอเรียลในธรรมชาติ มีปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้องเช่นปัจจัยทางประชากร โรคทางจิตเวช เทอร์มินัล หรือโรคเรื้อรัง และกำเริบ unresolved ทางจิตวิทยาความเครียด (Masango, Rataemane, & Motojesi, 2008)รวมถึงวิธีการฆ่าตัวตายหมู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์การอนามัยโลก (WHO) 's รายงานทั่วโลกเกี่ยวกับ
ความรุนแรงและสุขภาพแสดงให้เห็นว่าคนคนหนึ่งฆ่าตัวตาย
ทุก 40 วินาทีและที่ประมาณหนึ่งล้านคน
ทุกเพศทุกวัยเสียชีวิตจากการฆ่าตัวตายทุกปี (WHO, 2012) ใคร
ต่อประมาณการว่าในปี 2020 ตัวเลขเหล่านี้อาจจะ
เพิ่มขึ้นถึง 1 ตายทุก 20 วินาที การศึกษารายละเอียดของการฆ่าตัวตาย
ในแอฟริกาใต้ระบุว่าการฆ่าตัวตายคิดเป็น 7.7% ของ
การเสียชีวิตทั้งหมดที่ไม่ใช่ธรรมชาติในแอฟริกาใต้ (Alberdi-Sudupe et al.
2011) ตามที่เบอร์โรวส์และ Schlebusch (2008) 6500
การฆ่าตัวตายเกิดขึ้นเป็นประจำทุกปีในแอฟริกาใต้ จังหวัด Gauteng ถูก
ขนานนามว่าเป็นจังหวัดที่สองชั้นนำในแอฟริกาใต้กับเรื่อง
สถิติการฆ่าตัวตายสูง (Uys และมิดเดิลตัน, 2010) อย่างไรก็ตาม
มีวรรณกรรม จำกัด ตามโรงพยาบาลทั่วไป
การฆ่าตัวตายในจังหวัด Gauteng ยกเว้นสำหรับรายงานการเกิดอุบัติเหตุบน
สื่อ.
ฆ่าตัวตายจะอธิบายว่าการกระทำของการใช้ชีวิตของตัวเองหนึ่ง มันเป็น
หลายปัจจัยในธรรมชาติที่มีปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้องเช่น
ปัจจัยทางด้านประชากรศาสตร์, โรคทางจิตเวชขั้วหรือ
เงื่อนไขทางการแพทย์เรื้อรังและกำเริบทางจิตวิทยาไม่ได้ตั้งใจ
ให้เกิดความเครียด (Masango, Rataemane และ Motojesi 2008).
วิธีการที่แตกต่างกันของการฆ่าตัวตายในหมู่ ได้แก่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องค์การอนามัยโลก ( WHO ) รายงานส่วนกลางความรุนแรงและสุขภาพ พบว่า คนฆ่าตัวตายทุก 40 วินาที และประมาณหนึ่งล้านคนทุกเพศทุกวัยตายจากการฆ่าตัวตายทุกๆปี ( 2012 ) ส่วนที่คาดการณ์เพิ่มเติมว่า ในปี 2020 อาจมีตัวเลขเหล่านี้เพิ่มขึ้น 1 ตายทุก 20 วินาที การศึกษารายละเอียดของการฆ่าตัวตายในแอฟริกาใต้ พบว่า การฆ่าตัวตายคิดเป็น 7.7% ของทั้งหมดที่ไม่ใช่ธรรมชาติ เสียชีวิตในแอฟริกาใต้ ( alberdi sudupe et al .2011 ) ตามเบอร์โรวส์และ schlebusch ( 2008 ) ,ฆ่าตัวตายเกิดขึ้นทุกปีในแอฟริกาใต้ เมืองจังหวัดขนานนามที่สองผู้นำในแอฟริกาใต้โดยจังหวัดสถิติฆ่าตัวตายสูง ( uys & มิดเดิลตัน , 2010 ) อย่างไรก็ตามมีจำกัด วรรณกรรมในโรงพยาบาลทั่วไปตามฆ่าตัวตายในเมืองจังหวัด ยกเว้นเหตุการณ์รายงานบนสื่อฆ่าตัวตายอธิบายเป็นท่าทางของชีวิตเราเอง มันคือมัลติแฟกทอเรียลในธรรมชาติที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยเสี่ยง เช่นปัจจัยส่วนบุคคล โรคทางจิตเวช เทอร์มินัล หรือเงื่อนไขทางการแพทย์เรื้อรังและกำเริบค้างคาจิตความเครียด ( masango rataemane & motojesi , 2551 )วิธีการที่แตกต่างกันของฆ่าตัวตายหมู่ ได้แก่