As usual in conformal projections,

As usual in conformal projections, Lambert's conic is better used in large-scale topographic mapping; uninterrupted world maps present too large a range of scales. It can be constructed with either one or two standard parallels; at almost every point the scale, due to conformality, is uniform at every direction, less than true between the standard parallels, greater elsewhere; only the standard parallels are free of any distortion. Conformality fails at both poles: around one, the sum of all meridian angles is less than 360°, while the other one lies at infinity.
More recently, the conformal conic has become a standard of many official mapping agencies; in the USGS, it superseded the American polyconic. It is also the base for the bipolar oblique conic, a compound of two circular sectors using oblique projections focused on the Americas; in each section, the original parallels lie roughly aligned with the continental "crescents": concave towards the Northeast in North America, to the Southwest in the South. A narrow compromise strip across Central America and the Caribbean where the components meet is nonconformal, although the two standard parallels are skillfully chosen to connect exactly. Published in 1941 and the base for several other works, the bipolar oblique conic map was developed by Osborn Miller and William Briesemeister; although released in several sheets, the relatively small scale meant only spherical equations were needed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามปกติในการคาดการณ์แบบนี้ ของแลมเบิร์ททน้อยใช้ในการทำแผนที่ภูมิประเทศขนาดใหญ่ แผนที่โลกอย่างต่อเนื่องปัจจุบันเกินช่วงของเครื่องชั่ง มันสามารถสร้าง ด้วยหนึ่ง หรือสองมาตรฐานคล้ายคลึงกัน จุดเกือบทุก มาตราส่วน เนื่องจาก conformality เป็นเหมือนกันในทุกทิศทาง น้อยกว่าจริงระหว่างแนวมาตรฐาน มากกว่าอื่น ๆ เท่านั้นคล้ายคลึงกันที่มาตรฐานมีบิดเบือนใด ๆ Conformality ล้มเหลวในทั้งเสา: รอบ ผลรวมของมุมทั้งหมดเส้นแวงน้อยกว่า 360 องศา ขณะอีก ที่หนึ่งอยู่ที่ระยะอนันต์เมื่อเร็ว ๆ นี้ กเป็นแบบนี้กลายเป็น มาตรฐานของหน่วยงานจำนวนมากในการแม็ปอย่างเป็นทางการ ใน USGS มันแทน polyconic อเมริกัน เป็นฐานสำหรับขั้วเฉียงรูปกรวย สารประกอบของสองวงกลมภาคใช้เฉียงประมาณเน้นทวีปอเมริกา ในแต่ละส่วน แนวเดิมอยู่ประมาณชิดกับคอนติเนนตัล "กะลาสี": เว้าไปทางตะวันออกเฉียงเหนือในอเมริกาเหนือ ตะวันตกเฉียงใต้ในภาคใต้ แถบแคบประนีประนอมในอเมริกากลางและแคริบเบียนที่คอมโพเนนต์ที่พบคือ nonconformal แม้ว่าแนวมาตรฐานสองชำนาญจะเลือกการเชื่อมต่อตรง เผยแพร่ในปี 1941 และฐานสำหรับงานอื่น ๆ หลาย เฉียงสองขั้วที่ conic แผนที่พัฒนา โดยมิลเลอร์ออสบอร์และ William Briesemeister แม้ว่าการเผยแพร่ในหลาย ๆ แผ่น ขนาดค่อนข้างเล็กหมายถึง จำเป็นสมการทรงกลมเท่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามปกติในประมาณการมาตราส่วนรูปกรวยแลมเบิร์จะดีกว่าที่ใช้ในการทำแผนที่ภูมิประเทศขนาดใหญ่; โลกอย่างต่อเนื่องปัจจุบันแผนที่ขนาดใหญ่เกินไปช่วงของเกล็ด มันสามารถสร้างด้วยหนึ่งหรือสองแนวมาตรฐาน เกือบทุกจุดขนาดเนื่องจาก conformality เป็นเครื่องแบบในทุกทิศทางที่น้อยกว่าความจริงระหว่างแนวมาตรฐานมากขึ้นที่อื่น ๆ ; เพียงแนวมาตรฐานเป็นอิสระจากการบิดเบือนใด ๆ conformality ล้มเหลวทั้งเสา: รอบหนึ่งผลรวมของมุมเที่ยงทั้งหมดน้อยกว่า 360 องศาในขณะที่คนอื่น ๆ อยู่ที่อินฟินิตี้.
เมื่อเร็ว ๆ นี้มีรูปกรวยมาตราส่วนได้กลายเป็นมาตรฐานของหลายหน่วยงานที่ทำแผนที่อย่างเป็นทางการ; ใน USGS มันแทนที่ Polyconic อเมริกัน นอกจากนี้ยังเป็นฐานสำหรับเอียงสองขั้วรูปกรวยสารประกอบของสองภาควงกลมโดยใช้ประมาณการเฉียงมุ่งเน้นไปที่อเมริกา; ในแต่ละส่วนแนวเดิมโกหกสอดคล้องกับประมาณทวีป "เสี้ยว": เว้าไปทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือในทวีปอเมริกาเหนือตะวันตกเฉียงใต้ในภาคใต้ แถบแคบประนีประนอมทั่วอเมริกากลางและแคริบเบียนที่พบเป็นส่วนประกอบ nonconformal แม้ว่าทั้งสองแนวมาตรฐานได้รับการแต่งตั้งชำนาญในการเชื่อมต่อตรง ตีพิมพ์ในปี 1941 และฐานในการทำงานอื่น ๆ อีกหลายที่สองขั้วแผนที่รูปกรวยเอียงได้รับการพัฒนาโดยออสบอร์มิลเลอร์และวิลเลียม Briesemeister; แม้จะปล่อยออกมาในหลาย ๆ แผ่น, ขนาดค่อนข้างเล็กหมายเพียงสมทรงกลมเป็นสิ่งที่จำเป็น