CONCLUSION AND IMPLICATIONS FOR GER

CONCLUSION AND IMPLICATIONS FOR GERONTOLOGICAL NURSING PRACTICE
Adequate hydration is a basic human need. As individuals age, their daily fluid intake tends to decrease. Adults 85 and older, on average, drink the least amount of fluid at 850 cc per day (Zizza et al., 2009). Nurses should be aware that older adults are at increased risk for hydration problems, specifically dehydration, and should carefully assess the older individuals for whom they provide care. Older adults are a vulnerable population, and seemingly simple disruptions in fluid and food intake can precipitate an episode of dehydration. After establishing risk, nurses can provide the necessary education about fluid intake or offer assistance with encouraging intake by using some of the interventions discussed in the Hydration Management guideline (Mentes&Kang,2011). Nurses can also be proactive by advocating for shorter fasting times for older patients who are awaiting surgery or diagnostic tests, or ensuring that food and fluid are available after normal service hours (e.g., in the emergency department). In addition, nurses can carefully monitor intake when elderly clients are not feeling well, as several missed meals can contribute to hydration problems. Through use of the Hydration Management evidence-based practice guideline, dehydration episodes in older adults can be decreased and unnecessary emergency department visits and hospitalizations may be avoided.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อสรุปและผลกระทบต่อการปฏิบัติการพยาบาลหน้าผาก
ชุ่มชื้นที่เพียงพอเป็นความจำเป็นขั้นพื้นฐานของมนุษย์ ตามอายุที่ประชาชนดื่มน้ำทุกวันของพวกเขามีแนวโน้มที่จะลดลง ผู้ใหญ่และผู้สูงอายุ 85 โดยเฉลี่ยเมื่อดื่มในปริมาณที่น้อยที่สุดของของเหลวที่ 850 ซีซีต่อวัน (zizza et al. 2009) พยาบาลควรตระหนักว่าผู้สูงอายุที่มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับปัญหาผิวแห้งโดยเฉพาะและระมัดระวังควรประเมินความแก่ประชาชนสำหรับผู้ที่พวกเขาให้การดูแล ผู้สูงอายุเป็นประชากรที่มีช่องโหว่และการหยุดชะงักที่ดูเหมือนง่ายๆในของเหลวและการบริโภคอาหารสามารถเร่งรัดตอนของการคายน้ำ หลังจากที่สร้างความเสี่ยงพยาบาลสามารถให้การศึกษาที่จำเป็นเกี่ยวกับการให้ความช่วยเหลือการบริโภคของเหลวหรือข้อเสนอด้วยการส่งเสริมการบริโภคโดยใช้บางส่วนของการแทรกแซงที่กล่าวถึงในแนวทางการจัดการความชุ่มชื้น (mentes & kang, 2011) พยาบาลยังสามารถเชิงรุกโดยเรียกร้องให้สั้นครั้งอดอาหารสำหรับผู้ป่วยที่มีอายุมากกว่าผู้ซึ่งกำลังรอการผ่าตัดหรือการทดสอบการวินิจฉัยหรือสร้างความมั่นใจว่าอาหารและของเหลวที่มีชั่วโมงหลังจากที่บริการตามปกติ (เช่นในแผนกฉุกเฉิน) นอกจากนี้พยาบาลอย่างรอบคอบสามารถตรวจสอบการบริโภคเมื่อลูกค้าผู้สูงอายุไม่รู้สึกดีเป็นมื้อพลาดหลายสามารถมีส่วนร่วมในการแก้ไขปัญหาความชุ่มชื้น ผ่านการใช้การจัดการความชุ่มชื้นตามหลักฐานแนวทางปฏิบัติตอนการคายน้ำในผู้ใหญ่ที่มีอายุมากกว่าสามารถจะลดลงและการเข้าชมแผนกฉุกเฉินโรงพยาบาลที่ไม่จำเป็นและอาจหลีกเลี่ยงได้.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทสรุปและนัยสำหรับ GERONTOLOGICAL พยาบาลฝึกหัด
ไล่น้ำที่เพียงพอเป็นพื้นฐานมนุษย์ต้องการ เป็นบุคคลอายุ การบริโภคของเหลวทุกวันมีแนวโน้มลดลง ผู้ใหญ่ 85 และ เก่า เฉลี่ย ดื่มน้ำน้อยที่ 850 cc ต่อวัน (Zizza et al., 2009) พยาบาลควรทราบว่า ผู้ใหญ่รุ่นเก่าอยู่ในความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับปัญหาไล่น้ำ โดยเฉพาะคายน้ำ และอย่างระมัดระวังควรประเมินบุคคลเก่าที่ให้การดูแล ผู้ใหญ่อายุประชากรเสี่ยง และดูเหมือนว่าจะหยุดชะงักอย่างในอาหารเหลวและอาหารสามารถ precipitate การตอนคายน้ำ หลังจากสร้างความเสี่ยง พยาบาลสามารถให้การศึกษาที่จำเป็นเกี่ยวกับการบริโภคของเหลว หรือให้ความช่วยเหลือส่งเสริมให้บริโภคโดยบางมาตรการที่กล่าวถึงในผลงานจัดการไล่น้ำ (Mentes&Kang, 2011) ได้ พยาบาลสามารถเชิงรุก โดย advocating สั้นกว่าเวลาถือศีลอดสำหรับผู้ป่วยเก่าที่กำลังรอการผ่าตัดหรือการทดสอบเพื่อวินิจฉัย หรือมั่นใจว่า อาหารและของเหลวมีหลังเวลาปกติ (เช่น ในแผนกฉุกเฉิน) พยาบาลสามารถระมัดระวังติดตามบริโภคเมื่อลูกค้าผู้สูงอายุจะไม่สบาย เป็นอาหารพลาดหลายสามารถนำไปสู่ปัญหาไล่น้ำ ด้วยการใช้แนวปฏิบัติตามหลักฐานจัดการไล่น้ำ ตอนการคายน้ำในผู้ใหญ่รุ่นเก่าสามารถเยี่ยมชมแผนกฉุกเฉินลดลง และไม่จำเป็น และอาจหลีกเลี่ยง hospitalizations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทสรุปผลและสำหรับการดูแลประคบประหงม gerontological
ซึ่งจะช่วยเติมน้ำอย่างเพียงพอเป็นความต้องการของมนุษย์แบบเรียบง่าย เป็นผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายอายุการ บริโภค น้ำยาทุกวันของพวกเขามีแนวโน้มที่จะลดลง ผู้ใหญ่ 85 และรุ่นเก่าโดยเฉลี่ยแล้วเครื่องดื่มจำนวนอย่างน้อยของน้ำยาที่ 850 CC ต่อวัน( zizza et al . 2009 ) พยาบาลจึงควรที่จะตระหนักว่าผู้ใหญ่รุ่นเก่ามีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับปัญหา ภาวะ ไฮเดรชันร่างกายขาดน้ำโดยเฉพาะและด้วยความระมัดระวังควรประเมินผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายมากกว่าที่จะให้การดูแล ผู้ใหญ่รุ่นเก่ามีประชากรที่มีความเสี่ยงต่อความเสียหายของแบบเรียบง่ายและดูเหมือนว่าในการ บริโภค อาหารและน้ำสามารถผลักฉากหนึ่งของร่างกายขาดน้ำ หลังจากการสร้างความเสี่ยงพยาบาลสามารถจัดให้บริการการศึกษาที่จำเป็นเกี่ยวกับการ บริโภค ของเหลวหรือให้ความช่วยเหลือด้วยการ บริโภค จะส่งเสริมให้ด้วยการใช้การแทรกแซงที่กล่าวถึงในการจัดการ ภาวะ ไฮเดรชันแนวทางที่( mentes&kang, 2011 )บางส่วน พยาบาลสามารถทำงานเชิงรุกโดยยึดถือสำหรับช่วงเวลาการอดอาหารน้อยลงสำหรับผู้ป่วยที่มีอายุมากกว่าอยู่ในระหว่างรอการผ่าตัดหรือการทดสอบการวินิจฉัยด้วยหรือการให้ความมั่นใจว่าน้ำยาและมีอาหารให้บริการตามปกติหลังจากชั่วโมงทำการ(เช่นในแผนกฉุกเฉิน) นอกจากนี้นางพยาบาลจะสามารถตรวจสอบปริมาณการ บริโภค เมื่อลูกค้าผู้สูงอายุไม่ได้ความรู้สึกและอาหารหลายที่ไม่ได้รับจะช่วยให้คุณแก้ไขปัญหา ภาวะ ไฮเดรชันอย่างละเอียด การเติมน้ำผ่านทางการใช้แนวทางการบริหารจัดการการปฏิบัติอยู่บนฐานของหลักฐานที่ตอนร่างกายขาดน้ำในผู้ใหญ่รุ่นเก่าสามารถลดลงและรัฐเซาเปาลูเด็กและการเที่ยวชมแผนกฉุกเฉินโดยไม่จำเป็นอาจหลีกเลี่ยง.