“Wounded!” she exclaimed. She took

“Wounded!” she exclaimed. She took his wrist. It was warm, but still. When she let it go, it dropped against her side of the hole. She stared at him. He had black hair and dark skin like a Chinese person, and still he did not look like a Chinese.
“He must be a Southerner,” she thought. Well, the chief thing was that he was alive.
“You had better come out,” she remarked. “I’ll put some herb plaster on your side.”
The young man muttered something slowly.
“What did you say?” she asked the man. But he did not say it again.
“I am still quite strong,” she decided for a moment. So she reached in and seized him around the waist and pulled him out slowly, panting a good deal. Fortunately, he was a rather little fellow and very light. When she had him on the ground, he seemed to find his feet. He stood shakily and clung to her, and she held him up.
“Now, if you can walk to my house,” she said, “I’ll see if it is still there.”
Then he said something, quite clearly. She listened and could not understand a word of it. She pulled away from him and stared.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"บาดเจ็บ" เธอ exclaimed เธอเอามือของเขา ก็อบอุ่น แต่ยังคง เมื่อปล่อยให้มันไป มันตกหล่นกับเธอข้างหลุม เธอจ้องไปที่เขา เขามีผมสีดำและผิวดำเหมือนคนจีน และยัง เขาไม่ได้ไม่เหมือนจีนเธอคิดว่า "เขาต้องการ Southerner," ดี สิ่งหัวหน้าได้ว่า เขาก็มีชีวิตเธอกล่าวว่า "คุณได้ดีกว่าออกมา "ฉันจะใส่ปูนสมุนไพรบางด้านของคุณ"หนุ่มญี่ปุ่นบางอย่างช้า"อะไรนะ" เธอถามคน แต่เขาไม่พูดอีก"ฉันยังแข็งแรง เธอจึงตัดสินใจช่วงนี้ ดังนั้นเธอเดิน และยึดเขารอบเอว และดึงเขาออกช้า panting จัดการที่ดี โชคดี เขาก็ค่อนข้างน้อย และเพื่อนไฟ เมื่อเธอมีเขาอยู่บนพื้นดิน เขาดูเหมือนจะหาเท้าของเขา เขายืน shakily และ clung เธอ และเธอจัดเขาขึ้น"ตอนนี้ ถ้าคุณสามารถเดินไปยังบ้านของฉัน เธอกล่าวว่า "ฉันจะดูว่า มันยังคงมี "เขากล่าว ว่าบางสิ่งบางอย่าง ค่อนข้างชัดเจน เธอฟัง และไม่สามารถเข้าใจคำของมัน เธอดึงออกไปจากเขา และจ้องมอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ได้รับบาดเจ็บ!" เธออุทาน เธอเอาข้อมือของเขา มันเป็นความอบอุ่น แต่ยังคง เมื่อเธอปล่อยให้มันไปก็ปรับตัวลดลงเมื่อเทียบกับด้านข้างของหลุมของเธอ เธอจ้องมองมาที่เขา เขามีผมสีดำและผิวคล้ำเหมือนคนจีนและเขายังดูไม่เหมือนจีน.
"เขาจะต้องเป็นคนปักษ์ใต้" เธอคิดว่า ดีสิ่งที่หัวหน้าได้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่.
"คุณมีดีกว่าออกมา" เธอตั้งข้อสังเกต "ฉันจะเอาพลาสเตอร์สมุนไพรในด้านของคุณ."
ชายหนุ่มพึมพำบางสิ่งบางอย่างช้า.
"คุณพูดว่าอะไร?" เธอถามชายคนนั้น แต่เขาไม่ได้บอกว่ามันอีกครั้ง.
"ผมยังคงแข็งแกร่งมาก" เธอตัดสินใจสักครู่ ดังนั้นเธอจึงมาถึงและได้ลงโทษเขารอบเอวและดึงเขาออกอย่างช้าๆหอบการจัดการที่ดี โชคดีที่เขาเป็นเพื่อนค่อนข้างน้อยและเบามาก เมื่อเธอมีเขาบนพื้นดินที่ดูเหมือนว่าเขาจะพบว่าเท้าของเขา เขาลุกขึ้นยืนตัวสั่นและยึดติดกับเธอและเธอกอดเขาขึ้น.
"ตอนนี้ถ้าคุณสามารถเดินไปยังบ้านของฉัน" เธอกล่าวว่า "ฉันจะดูว่ามันยังคงมี."
จากนั้นเขาก็พูดอะไรบางอย่างค่อนข้างชัดเจน เธอฟังและไม่เข้าใจคำพูดของมัน เธอดึงออกไปจากเขาและจ้อง