We Shall Fight on the BeachesJune 4

We Shall Fight on the Beaches
June 4, 1940.
House of Commons
The position of the B. E.F had now become critical As a result of a most skillfully conducted retreat and German errors, the bulk of the British Forces reached the Dunkirk bridgehead. The peril facing the British nation was now suddenly and universally perceived. On May 26, "Operation Dynamo "--the evacuation from Dunkirk began. The seas remained absolutely calm. The Royal Air Force--bitterly maligned at the time by the Army--fought vehemently to deny the enemy the total air supremacy which would have wrecked the operation. At the outset, it was hoped that 45,000 men might be evacuated; in the event, over 338,000 Allied troops reached England, including 26,000 French soldiers. On June 4, Churchill reported to the House of Commons, seeking to check the mood of national euphoria and relief at the unexpected deliverance, and to make a clear appeal to the United States.

From the moment that the French defenses at Sedan and on the Meuse were broken at the end of the second week of May, only a rapid retreat to Amiens and the south could have saved the British and French Armies who had entered Belgium at the appeal of the Belgian King; but this strategic fact was not immediately realized. The French High Command hoped they would be able to close the gap, and the Armies of the north were under their orders. Moreover, a retirement of this kind would have involved almost certainly the destruction of the fine Belgian Army of over 20 divisions and the abandonment of the whole of Belgium. Therefore, when the force and scope of the German penetration were realized and when a new French Generalissimo, General Weygand, assumed command in place of General Gamelin, an effort was made by the French and British Armies in Belgium to keep on holding the right hand of the Belgians and to give their own right hand to a newly created French Army which was to have advanced across the Somme in great strength to grasp it.


However, the German eruption swept like a sharp scythe around the right and rear of the Armies of the north. Eight or nine armored divisions, each of about four hundred armored vehicles of different kinds, but carefully assorted to be complementary and divisible into small self-contained units, cut off all communications between us and the main French Armies. It severed our own communications for food and ammunition, which ran first to Amiens and afterwards through Abbeville, and it shore its way up the coast to Boulogne and Calais, and almost to Dunkirk. Behind this armored and mechanized onslaught came a number of German divisions in lorries, and behind them again there plodded comparatively slowly the dull brute mass of the ordinary German Army and German people, always so ready to be led to the trampling down in other lands of liberties and comforts which they have never known in their own.

I have said this armored scythe-stroke almost reached Dunkirk-almost but not quite. Boulogne and Calais were the scenes of desperate fighting. The Guards defended Boulogne for a while and were then withdrawn by orders from this country. The Rifle Brigade, the 60th Rifles, and the Queen Victoria's Rifles, with a battalion of British tanks and 1,000 Frenchmen, in all about four thousand strong, defended Calais to the last. The British Brigadier was given an hour to surrender. He spurned the offer, and four days of intense street fighting passed before silence reigned over Calais, which marked the end of a memorable resistance. Only 30 unwounded survivors were brought off by the Navy, and we do not know the fate of their comrades. Their sacrifice, however, was not in vain. At least two armored divisions, which otherwise would have been turned against the British Expeditionary Force, had to be sent to overcome them. They have added another page to the glories of the light divisions, and the time gained enabled the Graveline water lines to be flooded and to be held by the French troops.

Thus it was that the port of Dunkirk was kept open. When it was found impossible for the Armies of the north to reopen their communications to Amiens with the main French Armies, only one choice remained. It seemed, indeed, forlorn. The Belgian, British and French Armies were almost surrounded. Their sole line of retreat was to a single port and to its neighboring beaches. They were pressed on every side by heavy attacks and far outnumbered in the air.

When, a week ago today, I asked the House to fix this afternoon as the occasion for a statement, I feared it would be my hard lot to announce the greatest military disaster in our long history. I thought-and some good judges agreed with me-that perhaps 20,000 or 30,000 men might be re-embarked. But it certainly seemed that the whole of the French First Army and the whole of the British Expeditionary Force north of the Amiens-Abbeville gap would be broken up in the open field or else would have to capitulate for lack of food and ammunition. These were the hard and heavy tidings for which I called upon the House and the nation to prepare themselves a week ago. The whole root and core and brain of the British Army, on which and around which we were to build, and are to build, the great British Armies in the later years of the war, seemed about to perish upon the field or to be led into an ignominious and starving captivity.
That was the prospect a week ago. But another blow which might well have proved final was yet to fall upon us. The King of the Belgians had called upon us to come to his aid. Had not this Ruler and his Government severed themselves from the Allies, who rescued their country from extinction in the late war, and had they not sought refuge in what was proved to be a fatal neutrality, the French and British Armies might well at the outset have saved not only Belgium but perhaps even Poland. Yet at the last moment, when Belgium was already invaded, King Leopold called upon us to come to his aid, and even at the last moment we came. He and his brave, efficient Army, nearly half a million strong, guarded our left flank and thus kept open our only line of retreat to the sea. Suddenly, without prior consultation, with the least possible notice, without the advice of his Ministers and upon his own personal act, he sent a plenipotentiary to the German Command, surrendered his Army, and exposed our whole flank and means of retreat.
I asked the House a week ago to suspend its judgment because the facts were not clear, but I do not feel that any reason now exists why we should not form our own opinions upon this pitiful episode. The surrender of the Belgian Army compelled the British at the shortest notice to cover a flank to the sea more than 30 miles in length. Otherwise all would have been cut off, and all would have shared the fate to which King Leopold had condemned the finest Army his country had ever formed. So in doing this and in exposing this flank, as anyone who followed the operations on the map will see, contact was lost between the British and two out of the three corps forming the First French Army, who were still farther from the coast than we were, and it seemed impossible that any large number of Allied troops could reach the coast.

The enemy attacked on all sides with great strength and fierceness, and their main power, the power of their far more numerous Air Force, was thrown into the battle or else concentrated upon Dunkirk and the beaches. Pressing in upon the narrow exit, both from the east and from the west, the enemy began to fire with cannon upon the beaches by which alone the shipping could approach or depart. They sowed magnetic mines in the channels and seas; they sent repeated waves of hostile aircraft, sometimes more than a hundred strong in one formation, to cast their bombs upon the single pier that remained, and upon the sand dunes upon which the troops had their eyes for shelter. Their U-boats, one of which was sunk, and their motor launches took their toll of the vast traffic which now began. For four or five days an intense struggle reigned. All their armored divisions-or what Was left of them-together with great masses of infantry and artillery, hurled themselves in vain upon the ever-narrowing, ever-contracting appendix within which the British and French Armies fought.

Meanwhile, the Royal Navy, with the willing help of countless merchant seamen, strained every nerve to embark the British and Allied troops; 220 light warships and 650 other vessels were engaged. They had to operate upon the difficult coast, often in adverse weather, under an almost ceaseless hail of bombs and an increasing concentration of artillery fire. Nor were the seas, as I have said, themselves free from mines and torpedoes. It was in conditions such as these that our men carried on, with little or no rest, for days and nights on end, making trip after trip across the dangerous waters, bringing with them always men whom they had rescued. The numbers they have brought back are the measure of their devotion and their courage. The hospital ships, which brought off many thousands of British and French wounded, being so plainly marked were a special target for Nazi bombs; but the men and women on board them never faltered in their duty.

Meanwhile, the Royal Air Force, which had already been intervening in the battle, so far as its range would allow, from home bases, now used part of its main metropolitan fighter strength, and struck at the German bombers and at the fighters which in large numbers protected them. This struggle was protracted and fierce. Suddenly the scene has cleared, the crash and thunder has for the moment-but only for the moment-died away. A miracle of deliverance, achieved by valor, by perseverance, by perfect discipline, by faultless service, by resource, by skill, by unconquerable fidelity, is manifest to us all. The enemy was hurled back by the retreating British and French troops. He was so roughly

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราจะต่อสู้บนชายหาด4 มิถุนายน ๒๔๘๓เฮาส์ออฟคอมมอนส์ตำแหน่งของ B. E.F มีตอนนี้กลายเป็นสำคัญเนื่องจากส่วนใหญ่เป็นรูปดำเนินการพักผ่อน และข้อผิดพลาดในเยอรมัน จำนวนมากของกองทัพอังกฤษถึงหัวสะพานดันเคิร์ก มังกรที่หันหน้าไปทางประเทศอังกฤษถูกขณะนี้ทันที และแบบมองเห็น บน 26 พฤษภาคม, "ไดนาโมดำเนิน" -อพยพจากดันเคิร์กเริ่มต้นขึ้น ทะเลที่ยังคงความสงบจริง ๆ กองทัพอากาศ - รอยัลพิรี้พิไร maligned เวลา โดยกองทัพ - สู้โดยการปฏิเสธศัตรูมไหศวรรย์อากาศรวมซึ่งจะมีจนอับปางลงการ ที่มือ ได้ถูกหวังว่า อาจอพยพ 45000 คน ในเหตุการณ์ กองกำลังฝ่ายสัมพันธมิตรกว่า 338,000 ถึงอังกฤษ รวมถึงทหารฝรั่งเศส 26,000 บน 4 มิถุนายน เคิร์ดโซว์รายงานสภา ตรวจสอบอารมณ์ของชาติ euphoria และบรรเทาที่ช่วยกู้ไม่คาดคิด และ การอุทธรณ์ที่ชัดเจนให้ประเทศสหรัฐอเมริกาจากช่วงเวลาที่ป้องกันฝรั่งเศส ที่รถเก๋ง และ Meuse ไม่สมบูรณ์เมื่อสิ้นสุดสัปดาห์สองของเดือนพฤษภาคม เฉพาะถอยอย่างรวดเร็วเพื่ออาเมียงและภาคใต้สามารถบันทึกอังกฤษและกองทัพฝรั่งเศสที่มีประเทศเบลเยียมที่อุทธรณ์ของเบลเยียมกษัตริย์ แต่ทันทีที่ไม่สามารถทำการรับรู้ความจริงเชิงกลยุทธ์ คำสูงฝรั่งเศสหวังว่า จะสามารถปิดช่องว่าง และกองทัพของเกาหลีเหนืออยู่ภายใต้ใบสั่งของพวกเขา นอกจากนี้ เกษียณชนิดนี้จะมีเกี่ยวข้องแน่นอนเกือบทำลายกองทัพเบลเยียมดีของกว่า 20 ส่วนและ abandonment ของทั้งหมดของประเทศเบลเยียม ดังนั้น เมื่อรู้แรงและขอบเขตของปรีชาเยอรมัน และเมื่อใหม่ ฝรั่งเศส Generalissimo, Weygand ทั่วไป ถือว่าคำสั่งแทน Gamelin ทั่วไป ความพยายามที่ทำ โดยฝรั่งเศสและกองทัพอังกฤษในเบลเยียมให้ถือในมือขวาของ Belgians การ และขวามือของตนเองให้กองทัพฝรั่งเศสสร้างขึ้นใหม่ซึ่งจะมีขั้นสูงข้าม Somme ในแรงหยิบมัน อย่างไรก็ตาม การระเบิดเยอรมันกวาดเช่นเคียวด้ามยาวคมขวาและด้านหลังของกองทัพของเกาหลีเหนือ แปดหรือเก้าเกราะแผนก แต่ละยานพาหนะเกราะประมาณสี่ร้อยชนิดแตกต่างกัน แต่อย่างสารพันจะเสริม และหารได้เป็นขนาดเล็กหน่วยอยู่ในตัวเอง ตัดการสื่อสารทั้งหมดระหว่างเราและกองทัพฝรั่งเศสหลัก มัน severed สื่อสารของเราเองสำหรับอาหารและกระสุน ที่วิ่งแรกอาเมียง และหลังจากนั้น ผ่าน Abbeville และมันฝั่งทางขึ้นฝั่ง Boulogne และกาเลส์ และเกือบดันเคิร์ก หลังโจมตี mechanized และเกราะนี้มาตัวเลขของฝ่ายเยอรมันในการรับมือภัยแล้งนี้ และเบื้องหลังอีกมี plodded ดีอย่างหนึ่งช้ามวล brute น่าเบื่อของกองทัพเยอรมันธรรมดาและคนเยอรมัน เสมอพร้อมที่จะถูกนำไป trampling ลงในดินแดนอื่น ๆ ของเสรีภาพและความสะดวกสบายที่พวกเขาไม่เคยได้รู้จักในตนผมได้พูดนี้เกราะพร้าจังหวะเกือบถึงดันเคิร์กเกือบ แต่ไม่มาก Boulogne และกาเลส์มีฉากการสู้รบหมดหวัง ยามปกป้อง Boulogne หนึ่ง และถูกถอนแล้ว โดยใบสั่งจากประเทศนี้ กอง พลปืนเล็กยาว ปืนไรเฟิล 60 และสมเด็จพระบรมราชินีนาถวิกตอเรีย ปืน มีกองรถถังอังกฤษและ Frenchmen 1000 ในทั้งหมดประมาณสี่พันที่แข็งแรง ปกป้องกาเลส์สุดท้าย Brigadier อังกฤษถูกกำหนดที่ชั่วโมงยอมจำนน เขาปฏิเสธข้อเสนอ และสี่วันของการสู้รบรุนแรงถนนผ่านก่อนเงียบ reigned ผ่านกาเลส์ ที่ทำเครื่องหมายสิ้นสุดของความต้านทานที่น่าจดจำ 30 เท่านั้นผู้ดูจะถูกนำออก โดยกองทัพเรือ และเราไม่รู้ชะตากรรมของเพื่อนร่วมงานของพวกเขา เสียสละของพวกเขา แต่ ไม่ใน vain น้อยสองเกราะส่วน ที่อื่นจะมีการเปิดใช้กับทหารอาสาอังกฤษ ส่งเพื่อเอาชนะพวกเขาได้ พวกเขาได้เพิ่มเพจอื่นสิริของส่วนแสง และเวลาได้รับการเปิดใช้งานสายน้ำ Graveline น้ำท่วม และจะจัดขึ้น โดยกองทัพฝรั่งเศสจึง ได้ว่า พอร์ตดันเคิร์กถูกเก็บเปิด เมื่อมันถูกค้นพบเป็นไปไม่ได้สำหรับกองทัพของเกาหลีเหนือเพื่อเปิดการติดต่อกับกองทัพฝรั่งเศสหลักที่อาเมียง ยังคงทางเลือกเดียวเท่านั้น เหมือน จริง ๆ forlorn เบลเยียม อังกฤษ และกอง ทัพฝรั่งเศสถูกล้อมรอบไว้เกือบ รายการของพวกเขาแต่เพียงผู้เดียวของทรีเป็นพอร์ตเดียว และชายหาดใกล้เคียง พวกเขาถูกกดในทุก ๆ ด้าน โดยโจมตีหนัก และปล้นสะดมในอากาศไกลWhen, a week ago today, I asked the House to fix this afternoon as the occasion for a statement, I feared it would be my hard lot to announce the greatest military disaster in our long history. I thought-and some good judges agreed with me-that perhaps 20,000 or 30,000 men might be re-embarked. But it certainly seemed that the whole of the French First Army and the whole of the British Expeditionary Force north of the Amiens-Abbeville gap would be broken up in the open field or else would have to capitulate for lack of food and ammunition. These were the hard and heavy tidings for which I called upon the House and the nation to prepare themselves a week ago. The whole root and core and brain of the British Army, on which and around which we were to build, and are to build, the great British Armies in the later years of the war, seemed about to perish upon the field or to be led into an ignominious and starving captivity.That was the prospect a week ago. But another blow which might well have proved final was yet to fall upon us. The King of the Belgians had called upon us to come to his aid. Had not this Ruler and his Government severed themselves from the Allies, who rescued their country from extinction in the late war, and had they not sought refuge in what was proved to be a fatal neutrality, the French and British Armies might well at the outset have saved not only Belgium but perhaps even Poland. Yet at the last moment, when Belgium was already invaded, King Leopold called upon us to come to his aid, and even at the last moment we came. He and his brave, efficient Army, nearly half a million strong, guarded our left flank and thus kept open our only line of retreat to the sea. Suddenly, without prior consultation, with the least possible notice, without the advice of his Ministers and upon his own personal act, he sent a plenipotentiary to the German Command, surrendered his Army, and exposed our whole flank and means of retreat.I asked the House a week ago to suspend its judgment because the facts were not clear, but I do not feel that any reason now exists why we should not form our own opinions upon this pitiful episode. The surrender of the Belgian Army compelled the British at the shortest notice to cover a flank to the sea more than 30 miles in length. Otherwise all would have been cut off, and all would have shared the fate to which King Leopold had condemned the finest Army his country had ever formed. So in doing this and in exposing this flank, as anyone who followed the operations on the map will see, contact was lost between the British and two out of the three corps forming the First French Army, who were still farther from the coast than we were, and it seemed impossible that any large number of Allied troops could reach the coast.The enemy attacked on all sides with great strength and fierceness, and their main power, the power of their far more numerous Air Force, was thrown into the battle or else concentrated upon Dunkirk and the beaches. Pressing in upon the narrow exit, both from the east and from the west, the enemy began to fire with cannon upon the beaches by which alone the shipping could approach or depart. They sowed magnetic mines in the channels and seas; they sent repeated waves of hostile aircraft, sometimes more than a hundred strong in one formation, to cast their bombs upon the single pier that remained, and upon the sand dunes upon which the troops had their eyes for shelter. Their U-boats, one of which was sunk, and their motor launches took their toll of the vast traffic which now began. For four or five days an intense struggle reigned. All their armored divisions-or what Was left of them-together with great masses of infantry and artillery, hurled themselves in vain upon the ever-narrowing, ever-contracting appendix within which the British and French Armies fought.Meanwhile, the Royal Navy, with the willing help of countless merchant seamen, strained every nerve to embark the British and Allied troops; 220 light warships and 650 other vessels were engaged. They had to operate upon the difficult coast, often in adverse weather, under an almost ceaseless hail of bombs and an increasing concentration of artillery fire. Nor were the seas, as I have said, themselves free from mines and torpedoes. It was in conditions such as these that our men carried on, with little or no rest, for days and nights on end, making trip after trip across the dangerous waters, bringing with them always men whom they had rescued. The numbers they have brought back are the measure of their devotion and their courage. The hospital ships, which brought off many thousands of British and French wounded, being so plainly marked were a special target for Nazi bombs; but the men and women on board them never faltered in their duty.
Meanwhile, the Royal Air Force, which had already been intervening in the battle, so far as its range would allow, from home bases, now used part of its main metropolitan fighter strength, and struck at the German bombers and at the fighters which in large numbers protected them. This struggle was protracted and fierce. Suddenly the scene has cleared, the crash and thunder has for the moment-but only for the moment-died away. A miracle of deliverance, achieved by valor, by perseverance, by perfect discipline, by faultless service, by resource, by skill, by unconquerable fidelity, is manifest to us all. The enemy was hurled back by the retreating British and French troops. He was so roughly

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราจะต่อสู้บนชายหาด
วันที่ 4 มิถุนายน 1940
สภา
ตำแหน่งของ BEF ได้ตอนนี้กลายเป็นที่สำคัญเป็นผลมาจากการพักผ่อนส่วนใหญ่ดำเนินการความชำนาญและข้อผิดพลาดของเยอรมันเป็นกลุ่มของกองกำลังอังกฤษถึงสะพานดันเคิร์ก อันตรายหันหน้าไปทางประเทศอังกฤษตอนนี้ทันทีและรับรู้ในระดับสากล เมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม "กิจการไฟฟ้า" การอพยพจากดันเคิร์กเริ่ม --the ทะเลยังคงสงบอย่างแน่นอน กองทัพอากาศ - maligned ขมขื่นในเวลาโดยกองทัพ - การต่อสู้ที่จะปฏิเสธอย่างฉุนเฉียวศัตรูอากาศสุดทั้งหมดซึ่งจะมีการดำเนินการอับปาง เริ่มแรกก็หวังว่า 45,000 คนอาจจะมีการอพยพ; ในกรณีที่มีมากกว่า 338,000 กองกำลังพันธมิตรถึงประเทศอังกฤษรวมถึง 26,000 ทหารฝรั่งเศส เมื่อวันที่ 4 มิถุนายนเชอรายงานต่อสภาที่กำลังมองหาที่จะตรวจสอบอารมณ์ของความรู้สึกสบายในระดับชาติและบรรเทาการปลดปล่อยที่ไม่คาดคิดและเพื่อให้การอุทธรณ์ที่ชัดเจนไปยังประเทศสหรัฐอเมริกา. จากช่วงเวลาที่การป้องกันฝรั่งเศสที่รถซีดานและ มิวส์ถูกทำลายในตอนท้ายของสัปดาห์ที่สองของเดือนพฤษภาคมเพียงถอยอย่างรวดเร็วเพื่อส์และภาคใต้จะมีการบันทึกกองทัพอังกฤษและฝรั่งเศสที่เข้ามาในประเทศเบลเยียมที่อุทธรณ์ของกษัตริย์เบลเยียม; แต่ความจริงเชิงกลยุทธ์นี้ไม่ได้รู้ทันที กองบัญชาการทหารสูงสุดฝรั่งเศสหวังว่าพวกเขาจะสามารถที่จะปิดช่องว่างและกองทัพของภาคเหนืออยู่ภายใต้คำสั่งของพวกเขา นอกจากนี้การเกษียณอายุของชนิดนี้จะมีความเกี่ยวข้องกับเกือบจะแน่นอนการทำลายของกองทัพเบลเยียมดีกว่า 20 หน่วยงานและละทิ้งของทั้งเบลเยียม ดังนั้นเมื่อแรงและขอบเขตของการเจาะเยอรมันได้ตระหนักถึงและเมื่อฝรั่งเศสใหม่แม่ทัพนายพล Weygand สันนิษฐานว่าคำสั่งในสถานที่ของทั่วไป Gamelin ความพยายามที่ถูกสร้างขึ้นโดยกองทัพอังกฤษและฝรั่งเศสในเบลเยียมเพื่อให้ในการถือครองทางด้านขวามือ ของเบลเยียมและเพื่อให้ตัวเองไปทางขวามือที่สร้างขึ้นใหม่กองทัพฝรั่งเศสซึ่งจะมีขั้นสูงทั่วซอมม์ในความแข็งแรงที่ดีที่จะเข้าใจมัน. แต่ระเบิดเยอรมันกวาดเหมือนเคียวคมรอบด้านขวาและด้านหลังของกองทัพ ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ แปดหรือเก้าฝ่ายหุ้มเกราะแต่ละประมาณสี่ร้อยรถหุ้มเกราะที่แตกต่างกัน แต่สารพันอย่างระมัดระวังเพื่อที่จะเสริมและแบ่งออกเป็นหน่วยที่มีอยู่ในตัวเองเล็ก ๆ ตัดการสื่อสารระหว่างเราและกองทัพฝรั่งเศสหลัก มันตัดการสื่อสารของเราเองสำหรับอาหารและกระสุนที่วิ่งคนแรกที่นส์และหลังจากนั้นผ่านวิลล์และฝั่งทางขึ้นฝั่งเพื่อ Boulogne และกาเลส์และเกือบที่จะดันเคิร์ก ที่อยู่เบื้องหลังการโจมตีหุ้มเกราะและยานยนต์นี้มาจำนวนของฝ่ายเยอรมันในรถบรรทุกและอยู่เบื้องหลังพวกเขาอีกครั้งมี plodded ช้าเมื่อเทียบกับมวลสัตว์ที่น่าเบื่อของกองทัพสามัญเยอรมันและชาวเยอรมันเสมอเพื่อให้พร้อมที่จะนำไปสู่การเหยียบย่ำลงไปในดินแดนอื่น ๆ เสรีภาพและความสะดวกสบายที่พวกเขาไม่เคยรู้จักกันดีในของตัวเอง. ฉันได้กล่าวนี้เกราะเคียวจังหวะถึงเกือบดันเคิร์กเกือบ แต่ไม่มาก Boulogne กาเลส์และฉากการต่อสู้หมดหวัง ยามปกป้อง Boulogne ในขณะที่และถูกถอนออกแล้วโดยคำสั่งซื้อจากประเทศนี้ กองพลปืนไรเฟิลปืน 60 และสมเด็จพระราชินีวิกตอเรียปืนกับรถถังของกองทัพอังกฤษและฝรั่งเศส 1000 ในทุกประมาณสี่พันแข็งแกร่งปกป้องกาเลส์ไปยังหน้าล่าสุด อังกฤษนายพลที่ได้รับชั่วโมงที่จะยอมแพ้ เขาปฏิเสธข้อเสนอและสี่วันของการต่อสู้ที่รุนแรงถนนผ่านไปก่อนที่ความเงียบครอบครองกาเลส์ซึ่งจุดจบของความต้านทานที่น่าจดจำ ผู้รอดชีวิตเพียง 30 กรี๊ดกร๊าดถูกนำตัวออกจากกองทัพเรือและเราไม่ทราบชะตากรรมของเพื่อนสนิทของเขา การเสียสละของพวกเขา แต่ไม่ได้อยู่ในไร้สาระ อย่างน้อยสองฝ่ายติดอาวุธซึ่งจะได้รับการหันหลังให้กับกองกำลังอังกฤษก็จะถูกส่งไปยังเอาชนะพวกเขา พวกเขาได้เพิ่มหน้าอีกครั้งเพื่อให้ความงามของหน่วยงานแสงและเวลาที่ได้รับการเปิดใช้งาน Graveline เส้นน้ำถูกน้ำท่วมและได้รับการจัดขึ้นโดยกองทหารฝรั่งเศส. ดังนั้นมันจึงเป็นว่าพอร์ตของดันเคิร์กก็ยังคงเปิด เมื่อมันถูกพบว่าเป็นไปไม่ได้สำหรับกองทัพของภาคเหนือที่จะเปิดการสื่อสารของพวกเขาเพื่อส์กับกองทัพฝรั่งเศสหลักเพียงหนึ่งทางเลือกยังคงอยู่ มันดูเหมือนจริงลมๆแล้งๆ เบลเยียมกองทัพอังกฤษและฝรั่งเศสถูกล้อมรอบเกือบ สาย แต่เพียงผู้เดียวของพวกเขาคือการถอยพอร์ตเดียวและไปยังชายหาดใกล้เคียง พวกเขาถูกกดลงบนทุกด้านจากการโจมตีหนักและไกลมากกว่าในอากาศ. เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาวันนี้ผมถามว่าบ้านที่จะแก้ไขช่วงบ่ายวันนี้เป็นโอกาสสำหรับคำสั่งที่ผมกลัวว่ามันจะมีจำนวนมากยากที่ฉันจะประกาศที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ภัยพิบัติทางทหารในประวัติศาสตร์อันยาวนานของเรา ผมคิดและผู้พิพากษาที่ดีบางอย่างเห็นด้วยกับฉันว่าบางที 20,000 หรือ 30,000 คนอาจจะลงมืออีกครั้ง แต่แน่นอนดูเหมือนว่าทั้งของกองทัพฝรั่งเศสครั้งแรกและทั้งกองกำลังอังกฤษตอนเหนือของช่องว่างส์-วิลล์ก็จะถูกทำลายในทุ่งโล่งหรืออื่น ๆ ที่จะต้องยอมจำนนเพราะขาดอาหารและกระสุน เหล่านี้เป็นข่าวอย่างหนักและหนักซึ่งผมเรียกร้องให้บ้านและประเทศที่จะเตรียมความพร้อมตัวเองสัปดาห์ที่ผ่านมา ทั้งรากและแกนและสมองของกองทัพอังกฤษที่และรอบที่เราจะสร้างและสร้างกองทัพอังกฤษที่ดีในปีต่อมาของสงครามดูเหมือนจะพินาศเมื่อสนามหรือจะนำ เป็นเชลยน่าอดสูและหิวโหย. นั่นคือโอกาสที่สัปดาห์ที่ผ่านมา แต่ระเบิดซึ่งอาจดีได้รับการพิสูจน์ในขั้นสุดท้ายอีกยังจะตกอยู่กับเรา พระมหากษัตริย์ของเบลเยียมได้เรียกพวกเราที่จะมาช่วยเขา ไม่ได้ไม้บรรทัดนี้และรัฐบาลของเขาตัดขาดตัวเองจากพันธมิตรที่ประเทศของพวกเขาได้รับการช่วยเหลือจากการสูญเสียในช่วงปลายสงครามและพวกเขาไม่ได้หาที่หลบภัยในสิ่งที่ถูกพิสูจน์แล้วว่าเป็นความเป็นกลางร้ายแรงกองทัพอังกฤษและฝรั่งเศสอาจจะดีในตอนแรก ได้บันทึกไว้ไม่เพียง แต่เบลเยี่ยม แต่บางทีก็โปแลนด์ แต่ในนาทีสุดท้ายเมื่อเบลเยี่ยมถูกรุกรานแล้วกษัตริย์ Leopold เรียกว่าพวกเราจะมาช่วยเขาและแม้กระทั่งในช่วงเวลาที่ผ่านมาเรามา เขาและกล้าหาญของเขาที่มีประสิทธิภาพกองทัพเกือบครึ่งล้านที่แข็งแกร่งเตรียมพร้อมปีกซ้ายของเราและทำให้เก็บไว้เปิดสายเดียวของเราถอยไปในทะเล ทันใดนั้นได้โดยไม่ต้องให้คำปรึกษาก่อนที่มีแจ้งให้ทราบน้อยที่สุดโดยไม่มีคำแนะนำของรัฐมนตรีของเขาและเมื่อการกระทำส่วนตัวของเขาเองเขาส่งราชทูตเยอรมันสั่งยอมจำนนกองทัพของเขาและสัมผัสด้านข้างทั้งของเราและวิธีการของการพักผ่อน. ผมถาม บ้านสัปดาห์ที่ผ่านมาที่จะระงับการตัดสินเพราะข้อเท็จจริงไม่ชัดเจน แต่ผมไม่รู้สึกว่าด้วยเหตุผลใดก็ตามที่มีอยู่ในขณะนี้ว่าทำไมเราไม่ควรสร้างความคิดเห็นของเราเองเมื่อตอนนี้น่าสงสาร การยอมจำนนของกองทัพเบลเยียมบังคับอังกฤษที่แจ้งให้ทราบสั้นที่สุดเพื่อให้ครอบคลุมด้านข้างไปในทะเลกว่า 30 ไมล์ยาว มิฉะนั้นทุกคนจะได้รับการตัดออกและทุกคนจะได้ร่วมกันชะตากรรมที่กษัตริย์ Leopold ได้ประณามกองทัพของประเทศที่ดีที่สุดที่เคยเกิดขึ้นได้ ดังนั้นในการทำเช่นนี้และในการเปิดเผยทางด้านนี้เช่นเดียวกับทุกคนที่ติดตามการดำเนินงานในแผนที่จะเห็นติดต่อหายไประหว่างอังกฤษและสองในสามของคณะสร้างกองทัพฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกที่ยังคงอยู่ไกลออกไปจากชายฝั่งกว่าที่เรา ได้และดูเหมือนว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ว่ามีจำนวนมากของกองกำลังพันธมิตรสามารถเข้าถึงชายฝั่ง. โจมตีศัตรูในทุกด้านที่มีความแข็งแรงดีและความรุนแรงและอำนาจหลักของพวกเขาอำนาจของพวกเขาห่างไกลมากขึ้นจำนวนมากกองทัพอากาศที่ถูกโยนลงไปในการต่อสู้ หรือความเข้มข้นอื่นเมื่อดันเคิร์กและชายหาด กดในเมื่อทางออกแคบ ๆ ทั้งจากทางทิศตะวันออกและทิศตะวันตกจากศัตรูที่จะเริ่มต้นที่จะยิงด้วยปืนใหญ่ตามชายหาดเพียงอย่างเดียวโดยที่การจัดส่งสินค้าสามารถเข้าใกล้หรือออก พวกเขาหว่านเหมืองแร่แม่เหล็กในช่องทางและทะเล; พวกเขาส่งซ้ำคลื่นของเครื่องบินที่เป็นมิตรบางครั้งกว่าร้อยแข็งแกร่งในการสร้างที่จะโยนระเบิดของพวกเขาเมื่อท่าเรือเดียวที่ยังคงอยู่และเมื่อเนินทรายตามที่ทหารมีสายตาของพวกเขาหาที่กำบัง U-เรือของพวกเขาซึ่งหนึ่งในนั้นก็จมลงและการเปิดตัวยานยนต์ของพวกเขาเอาโทรของพวกเขาในการเข้าชมมากมายซึ่งขณะนี้เริ่ม สำหรับสี่หรือห้าวันการต่อสู้ที่รุนแรงขึ้นครองราชย์แทน หุ้มเกราะของพวกเขาทุกหน่วยงานหรือสิ่งที่เหลืออยู่ของพวกเขาร่วมกันกับมวลชนที่ดีของทหารราบและทหารปืนใหญ่, โยนตัวเองในไร้สาระกับที่เคยตีบ, ภาคผนวกที่เคยทำสัญญาภายในที่กองทัพอังกฤษและฝรั่งเศสต่อสู้. ขณะที่กองทัพเรือ ด้วยความช่วยเหลือของยินดีพ่อค้านับไม่ถ้วนเครียดทุกเส้นประสาทที่จะเริ่มดำเนินทหารอังกฤษและพันธมิตร; เรือรบ 220 650 แสงและเรืออื่น ๆ ได้มีส่วนร่วม พวกเขาจะต้องดำเนินการตามชายฝั่งยากมักจะอยู่ในอากาศที่เลวร้ายภายใต้ลูกเห็บไม่มีที่สิ้นสุดเกือบระเบิดและความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นของการยิงปืน หรือทะเลได้ที่ผมได้กล่าวว่าตัวเองเป็นอิสระจากการทำเหมืองแร่และตอร์ปิโด มันอยู่ในสภาพเช่นนี้ที่คนของเราดำเนินการกับส่วนที่เหลือน้อยหรือไม่มีเลยสำหรับวันและคืนที่สิ้นสุดการเดินทางหลังจากการเดินทางข้ามน้ำที่เป็นอันตรายที่นำกับพวกเขาเสมอคนที่พวกเขาได้รับการช่วยเหลือ ตัวเลขที่พวกเขาได้กลับมาเป็นตัวชี้วัดของความจงรักภักดีและความกล้าหาญของพวกเขา เรือโรงพยาบาลซึ่งนำออกหลายพันคนได้รับบาดเจ็บของอังกฤษและฝรั่งเศสเป็นทำเครื่องหมายเพื่อให้ชัดถ้อยชัดคำเป็นเป้าหมายพิเศษระเบิดนาซี; แต่ผู้ชายและผู้หญิงที่อยู่บนเรือพวกเขาไม่เคยจางหายไปในหน้าที่ของตน. ในขณะที่กองทัพอากาศซึ่งได้รับการแทรกแซงในการต่อสู้เพื่อให้ห่างไกลเป็นระยะจะช่วยให้จากฐานที่บ้านใช้ในขณะนี้ส่วนหนึ่งของการรบปริมณฑลหลัก ความแข็งแรงและความหลงที่เครื่องบินทิ้งระเบิดเยอรมันและเครื่องบินรบซึ่งในจำนวนมากปกป้องพวกเขา นี่คือการต่อสู้ที่ยืดเยื้อและรุนแรง ทันใดนั้นที่เกิดเหตุได้มีการล้างความผิดพลาดและมีฟ้าร้องสำหรับช่วงเวลา-แต่สำหรับช่วงเวลาที่เสียชีวิตไป ความมหัศจรรย์ของการปลดปล่อยที่ประสบความสำเร็จจากความกล้าหาญโดยความเพียรโดยมีระเบียบวินัยที่สมบูรณ์แบบโดยบริการผิดพลาดโดยทรัพยากรจากทักษะความจงรักภักดีโดยไม่มีใครเอาชนะได้เป็นที่ประจักษ์แก่พวกเราทุกคน ศัตรูถูกโยนกลับโดยการถอยทหารอังกฤษและฝรั่งเศส เขาจึงประมาณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราจะสู้บนชายหาด
4 มิถุนายน 1940
สภา
ตำแหน่ง B . E . F มีตอนนี้กลายเป็นวิกฤตที่เป็นผลจากการหนีและถนัดมากที่สุดข้อผิดพลาดของเยอรมัน เป็นกลุ่มของกองกำลังอังกฤษถึง Dunkirk หัวสะพาน . อันตรายกับประเทศอังกฤษอยู่ตอนนี้ และสามารถรับรู้ ในวันที่ 26 พฤษภาคม " ปฏิบัติการไดนาโม " - อพยพจากดันเคิร์กก็เริ่มขึ้นทะเลยังคงอย่างใจเย็น กองทัพอากาศ -- ที่ถูกใส่ร้ายตลอดเวลา โดยกองทัพ -- ต่อสู้อย่างรุนแรงปฏิเสธศัตรูทั้งหมดอากาศสูงสุดซึ่งจะทำลายการดำเนินงาน เริ่มแรก ก็หวังว่า 45 , 000 คนต้องอพยพ ในเหตุการณ์ที่ทหารพันธมิตรกว่า 338000 ถึงอังกฤษ รวม 26 , 000 ทหารฝรั่งเศส วันที่ 4 มิถุนายนเชอร์ชิลล์รายงานให้สภา , การแสวงหาเพื่อตรวจสอบอารมณ์โล่ง euphoria และชาติที่ปลดปล่อยที่ไม่คาดคิด และให้อุทธรณ์ที่ชัดเจนไปยังสหรัฐอเมริกา .

จากช่วงเวลาที่ฝรั่งเศสการป้องกันที่ซีดานและมิวส์แตกปลายสัปดาห์ที่สองของเดือนพฤษภาคมเพียงอย่างรวดเร็วและถอยอาเมียงใต้ช่วยอังกฤษ และ ฝรั่งเศส กองทัพที่เคยเข้าประเทศเบลเยียมในอุทธรณ์ของกษัตริย์เบลเยียม แต่ความเป็นจริงกลยุทธ์นี้ไม่ได้ทันทีตระหนัก คำสั่งสูงสุดฝรั่งเศส หวังว่าพวกเขาจะสามารถปิดช่องว่างและกองทัพของเกาหลีเหนือ ภายใต้คำสั่งของพวกเขา นอกจากนี้การเกษียณของชนิดนี้จะเกี่ยวข้องกับเกือบจะแน่นอนทำลายกองทัพชั้นดีจากเบลเยี่ยม กว่า 20 หน่วยงาน และการละทิ้งทั้งหมดของเบลเยียม ดังนั้น เมื่อแรงและขอบเขตของการรุกเยอรมันได้ตระหนัก และเมื่อใหม่ฝรั่งเศสท่านนายพล Weygand ทั่วไป ถือว่าคำสั่งในสถานที่ของแกมีลินทั่วไปความพยายามทำโดยฝรั่งเศสและกองทัพอังกฤษในเบลเยียมให้ถือมือขวาของเบลเยี่ยม และให้มือข้างขวาของตนเองขึ้นใหม่ กองทัพฝรั่งเศสซึ่งมีขั้นสูงในซอมม์ในความแข็งแรงมากที่จะเข้าใจมัน


แต่การระเบิดเยอรมันกวาดเหมือนเคียวคมๆ ขวา และด้านหลังของกองทัพของเกาหลีเหนือ แปดหรือเก้าส่วนเกราะ