It is well established that physica

It is well established that physical exercise can enhance hippocampal-dependent forms of learning and memory in laboratory animals, commensurate with increases in hippocampal neural plasticity (brain-derived neurotrophic factor [BDNF] mRNA/protein, neurogenesis, long-term potentiation [LTP]). However, very little is known about the effects of exercise on other, non-spatial forms of learning and memory. In addition, there has been little investigation of the duration of the effects of exercise on behavior or plasticity. Likewise, few studies have compared the effects of exercising during adulthood versus adolescence. This is particularly important since exercise may capitalize on the peak of neural plasticity observed during adolescence, resulting in a different pattern of behavioral and neurobiological effects. The present study addressed these gaps in the literature by comparing the effects of 4 weeks of voluntary exercise (wheel running) during adulthood or adolescence on novel object recognition and BDNF levels in the perirhinal cortex (PER) and hippocampus (HP). Exercising during adulthood improved object recognition memory when rats were tested immediately after 4 weeks of exercise, an effect that was accompanied by increased BDNF levels in PER and HP. When rats were tested again 2 weeks after exercise ended, the effects of exercise on recognition memory and BDNF levels were no longer present. Exercising during adolescence had a very different pattern of effects. First, both exercising and non-exercising rats could discriminate between novel and familiar objects immediately after the exercise regimen ended; furthermore there was no group difference in BDNF levels. Two or four weeks later, however, rats that had previously exercised as adolescents could still discriminate between novel and familiar objects, while non-exercising rats could not. Moreover, the formerly exercising rats exhibited higher levels of BDNF in PER compared to HP, while the reverse was true in the non-exercising rats. These findings reveal a novel interaction between exercise, development, and medial temporal lobe memory systems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดีก่อตั้งกายสามารถเพิ่ม hippocampal ขึ้นอยู่กับรูปแบบของการเรียนรู้และหน่วยความจำในห้องปฏิบัติการสัตว์ สอดรับเพิ่ม plasticity ประสาท hippocampal (neurotrophic สมองมาคูณ [BDNF] mRNA/โปรตีน, neurogenesis, potentiation ระยะยาว [LTP]) อย่างไรก็ตาม น้อยมากเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับผลของการออกกำลังกายในอื่น ๆ รูปแบบที่ไม่ใช่พื้นที่ของหน่วยความจำและการเรียนรู้ นอกจากนี้ มีการตรวจสอบระยะเวลาของผลกระทบของการออกกำลังกายพฤติกรรมหรือ plasticity น้อย ในทำนองเดียวกัน ศึกษาน้อยได้เปรียบเทียบผลของการออกกำลังกายในช่วงวัยผู้ใหญ่ได้เมื่อเทียบกับวัยรุ่น นี้มีความสำคัญอย่างยิ่งเนื่องจากการออกกำลังกายอาจเป็นตัวพิมพ์ใหญ่ในจุดสูงสุดของ plasticity ประสาทที่พบในช่วงวัยรุ่น เกิดขึ้นในรูปแบบต่าง ๆ ของลักษณะพฤติกรรม และ neurobiological การศึกษาปัจจุบันอยู่ช่องว่างเหล่านี้ในวรรณคดี โดยการเปรียบเทียบผลของ 4 สัปดาห์สมัครใจออกกำลังกาย (ล้อทำงาน) ระหว่างวุฒิหรือวัยรุ่นในการรู้จำวัตถุนวนิยายและระดับ BDNF ใน cortex perirhinal (ต่อ) และฮิพโพแคมปัส (HP) ออกกำลังกายในช่วงวัยผู้ใหญ่ได้วัตถุปรับปรุงรู้จำเมื่อ rats ทดสอบทันทีหลังจาก 4 สัปดาห์ออกกำลังกาย ผลที่ได้พร้อมกับเพิ่มระดับ BDNF ต่อ และ HP เมื่อหนูได้ทดสอบอีก 2 สัปดาห์หลังจากสิ้นสุดการออกกำลังกาย ผลของการออกกำลังกายในหน่วยความจำการรับรู้และระดับ BDNF ได้ไม่อยู่ ออกกำลังกายในช่วงวัยรุ่นมีรูปแบบแตกต่างกันมากผล ครั้งแรก หนูออกกำลังกาย และไม่ออกกำลังกายสามารถเหยียดระหว่างนวนิยายและวัตถุที่คุ้นเคยทันทีหลังจากสิ้นสุดระบบการปกครองแบบฝึกหัด นอกจากนี้ยัง มีกลุ่มไม่แตกต่างในระดับ BDNF สอง หรือสี่สัปดาห์ แต่ หนูที่ก่อนหน้านี้ได้ใช้เป็นวัยรุ่นยังสามารถเหยียดระหว่างนวนิยายและวัตถุที่คุ้นเคย ในขณะที่ไม่ได้ออกกำลังกายหนูไม่ได้ นอกจากนี้ หนู exercising เดิมจัดแสดง BDNF ในต่อเมื่อเทียบกับ HP ขณะกลับจริงหนูไม่ได้ออกกำลังกายในระดับสูง การโต้ตอบนวนิยายระหว่างออกกำลังกาย พัฒนา เปิดเผยผลการวิจัยเหล่านี้ สมองกลีบขมับด้านใกล้กลางหน่วยความจำระบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นที่ยอมรับกันดีว่าการออกกำลังกายสามารถเพิ่มรูปแบบ hippocampal ขึ้นอยู่กับการเรียนรู้และหน่วยความจำในสัตว์ทดลองเทียบเท่ากับการเพิ่มขึ้นของการปั้นประสาท hippocampal (สมองได้รับปัจจัย neurotrophic [BDNF] mRNA / โปรตีน neurogenesis, potentiation ระยะยาว [LTP] ) แต่น้อยมากเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับผลกระทบของการออกกำลังกายที่อื่น ๆ ที่ไม่ใช่รูปแบบเชิงพื้นที่ของการเรียนรู้และหน่วยความจำ นอกจากนี้ยังได้รับการตรวจสอบน้อยของระยะเวลาของผลกระทบของการออกกำลังกายที่มีต่อพฤติกรรมหรือปั้น ในทำนองเดียวกันการศึกษาน้อยได้เมื่อเทียบกับผลกระทบของการออกกำลังกายในช่วงวัยผู้ใหญ่เมื่อเทียบกับวัยรุ่น นี้เป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งนับตั้งแต่การออกกำลังกายอาจจะใช้ประโยชน์จากจุดสูงสุดของปั้นประสาทที่สังเกตในช่วงวัยรุ่นที่เกิดขึ้นในรูปแบบที่แตกต่างกันของผลกระทบพฤติกรรมและ neurobiological การศึกษาปัจจุบันที่ช่องว่างเหล่านี้ในวรรณคดีโดยการเปรียบเทียบผลกระทบของ 4 สัปดาห์ของการออกกำลังกายโดยสมัครใจ (ล้อวิ่ง) ในช่วงวัยผู้ใหญ่หรือวัยรุ่นในการรับรู้วัตถุที่แปลกใหม่และระดับ BDNF ในเปลือก perirhinal (PER) และฮิบโป (HP) การออกกำลังกายในช่วงวัยที่ดีขึ้นวัตถุหน่วยความจำได้รับการยอมรับเมื่อให้หนูได้มีการทดสอบทันทีหลังจาก 4 สัปดาห์ของการออกกำลังกายผลกระทบที่มาพร้อมกับการเพิ่มขึ้นของระดับ BDNF ในต่อและ HP เมื่อหนูได้มีการทดสอบอีกครั้ง 2 สัปดาห์หลังการออกกำลังกายสิ้นสุดวันที่ผลของการออกกำลังกายในหน่วยความจำได้รับการยอมรับและระดับ BDNF ไม่ได้อยู่ในปัจจุบัน การออกกำลังกายในช่วงวัยรุ่นมีรูปแบบที่แตกต่างกันมากของผลกระทบ ครั้งแรกทั้งการออกกำลังกายและการออกกำลังกายหนูที่ไม่สามารถแยกแยะระหว่างนวนิยายและวัตถุที่คุ้นเคยทันทีหลังจากการออกกำลังกายสิ้นสุดวันที่; นอกจากนี้ยังมีกลุ่มไม่แตกต่างกันในระดับ BDNF สองหรือสี่สัปดาห์ต่อมา แต่หนูที่ได้ใช้ก่อนหน้านี้เป็นวัยรุ่นก็ยังคงเห็นความแตกต่างระหว่างวัตถุที่แปลกใหม่และคุ้นเคยในขณะที่ไม่ได้ออกกำลังกายหนูไม่สามารถ นอกจากนี้หนูก่อนออกกำลังกายแสดงระดับที่สูงขึ้นของ BDNF ในต่อเมื่อเทียบกับเอชพีในขณะที่กลับเป็นความจริงในหนูที่ไม่ได้ออกกำลังกาย การค้นพบนี้แสดงให้เห็นถึงการทำงานร่วมกันระหว่างการออกกำลังกายแบบใหม่การพัฒนาและอยู่ตรงกลางกลีบขมับระบบหน่วยความจำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นที่ยอมรับว่า การออกกำลังกายสามารถเพิ่มน้ำหนักขึ้นอยู่กับรูปแบบของการเรียนรู้และความจำในสัตว์ทดลอง ที่มีเพิ่มขึ้นในฮิปโปแคมปัสประสาทพลาสติก ( brain-derived neurotrophic ปัจจัย [ bdnf ] ยีน / โปรตีน neurogenesis [ เอ็น - ระยะยาว LTP ] ) แต่น้อยมากที่เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับผลของการออกกำลังกายบนอื่น ๆไม่ใช่เชิงรูปแบบของการเรียนรู้และความจำ นอกจากนี้ ได้มีการตรวจสอบเล็ก ๆน้อย ๆของระยะเวลาของผลของการออกกำลังกายต่อพฤติกรรมหรือพลาสติก . อนึ่ง มีการศึกษาน้อย เปรียบเทียบผลของการออกกำลังกายในผู้ใหญ่และวัยรุ่น นี้เป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากการออกกำลังกายอาจพิมพ์บนยอดประสาท พลาสติก พบว่าในวัยรุ่นผลในรูปแบบที่แตกต่างกันของพฤติกรรม และ neurobiological . การศึกษาระบุช่องว่างเหล่านี้ในวรรณคดี โดยการเปรียบเทียบผลของการฝึก 4 สัปดาห์ ( ล้อวิ่ง ) ในผู้ใหญ่หรือวัยรุ่นในการรู้จำวัตถุใหม่และ bdnf ระดับใน perirhinal ( ต่อ ) และสมองส่วนฮิปโปแคมปัส ( HP )การออกกำลังกายในผู้ใหญ่การปรับปรุงการรับรู้วัตถุหน่วยความจำเมื่อหนูถูกทดสอบทันทีหลังจาก 4 สัปดาห์ของการออกกำลังกาย ผลที่ได้มาโดยการเพิ่มขึ้นในระดับ bdnf ต่อและ HP เมื่อหนูถูกทดสอบอีก 2 สัปดาห์หลังจากออกกำลังกายเสร็จแล้ว ผลของการออกกำลังกายต่อระดับความรับรู้และ bdnf ไม่มีปัจจุบันออกกำลังกายในช่วงวัยรุ่นมีรูปแบบที่แตกต่างกันมากของผลกระทบ ครั้งแรก ทั้งออกกำลังกาย และไม่ออกกำลังกาย หนูสามารถแยกแยะระหว่างนวนิยายและคุ้นเคยวัตถุทันทีหลังจากการออกกำลังกาย regimen สิ้นสุด นอกจากนี้มีกลุ่ม bdnf ไม่มีความแตกต่างในระดับ สองหรือสี่สัปดาห์ต่อมา อย่างไรก็ตามหนูที่เคยใช้เป็นวัยรุ่นยังสามารถแยกแยะระหว่างนวนิยายและคุ้นเคยวัตถุในขณะที่ไม่ออกกำลังกาย หนูไม่ได้ นอกจากนี้ ก่อนออกกําลังกาย หนูว่าระดับที่สูงขึ้นของ bdnf ต่อเทียบกับ HP , ในขณะที่ย้อนกลับเป็นจริงในไม่ออกกำลังกายหนู การค้นพบเหล่านี้เปิดเผยปฏิสัมพันธ์ใหม่ระหว่างการออกกำลังกาย , การพัฒนาและอยู่ตรงกลางขมับ
หน่วยความจำระบบ