Not enough is known about the poten

Not enough is known about the potentially unique sources of
distress in individuals, both patients and caregivers, who seek
family-oriented rather than individual treatment for bipolar disorder.
To begin to characterize this treatment population, The Family
Center for Bipolar Disorder at Beth Israel Medical Center in New
York City collected initial assessment data from patients and caregivers
who sought participation in Family Treatment. In particular,
we examined 3 patient and caregiver distress variables (depression,
anxiety, and quality of life) and 3 variables representing potential
treatment targets (stigma, therapeutic alliance, and knowledge of
bipolar disorder). On the basis of previous findings, we hypothesized
that stigma (Perlick et al., 2001b; Gonzalez et al., 2007), poor
therapeutic alliance (Zeber et al., 2008; Strauss and Johnson, 2006),
and lack of knowledge about bipolar disorder (Michalak et al., 2004;
Rouget and Aubrey, 2006) would be worthwhile targets of treatment
in this population for both patients and caregivers, and as such
would be related to the degree of distress reported by both at initial
assessment. We further hypothesized that distress in patients and
caregivers would be positively correlated, reflective of the increased
burden of more severe patient illness on caregivers (Reinares and
Vieta, 2004; Perlick et al., 2007), and that both would be predictive
of treatment adherence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่เพียงพอเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับแหล่งมาอาจไม่ซ้ำกันของทุกข์ในบุคคล ผู้ป่วยและเรื้อรัง ผู้ที่มองหาครอบครัวแทนที่จะรักษาแต่ละโรค bipolarการกำหนดลักษณะนี้รักษาประชากร ครอบครัวเริ่มต้นสำหรับไฟที่ไบโพลาร์โรคที่ชาวอิสราเอลศูนย์การแพทย์ในศูนย์ใหม่นิวยอร์กซิตี้รวบรวมข้อมูลประเมินผลขั้นต้นจากผู้ป่วยเรื้อรังผู้ขอมีส่วนร่วมในการรักษาครอบครัว โดยเฉพาะเราตรวจสอบ 3 ผู้ป่วยและภูมิปัญญาความทุกข์แปร (ภาวะซึมเศร้าวิตกกังวล และคุณภาพชีวิต) และตัวแปรที่ 3 แสดงถึงศักยภาพเป้าหมายการรักษา (ภาพดอกไม้ รักษาพันธมิตร และความรู้bipolar โรค) ตามผลการวิจัยก่อนหน้านี้ เราตั้งสมมติฐานว่าภาพดอกไม้ที่ (Perlick et al., 2001b Gonzalez et al., 2007), ยากจนรักษาพันธมิตร (Zeber et al., 2008 สโทรสและ Johnson, 2006),และขาดความรู้เกี่ยวกับโรค bipolar (Michalak et al., 2004Rouget และ Aubrey, 2006) จะเป็นเป้าหมายคุ้มค่าของการรักษาในประชากรนี้ทั้งผู้ป่วยเรื้อรัง และ เป็นดังกล่าวจะเกี่ยวข้องกับระดับของรายงานทั้งที่เริ่มต้นของความทุกข์การตรวจประเมิน เราอีกตั้งสมมติฐานว่าความทุกข์นั้นในผู้ป่วย และเรื้อรังจะบวก correlated สะท้อนแสงของที่เพิ่มขึ้นภาระของการเจ็บป่วยที่ผู้ป่วยรุนแรงมากขึ้นในเรื้อรัง (Reinares และVieta, 2004 Perlick et al., 2007), และว่า ทั้งสองจะคาดการณ์ของการรักษาต่าง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่เพียงพอที่เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับแหล่งที่มาที่ไม่ซ้ำกันที่อาจเกิดขึ้นจาก
ความทุกข์ในบุคคลทั้งผู้ป่วยและผู้ดูแลผู้แสวงหา
ที่มุ่งเน้นครอบครัวมากกว่าการรักษาแต่ละโรค bipolar.
ในการเริ่มต้นที่จะแสดงลักษณะประชากรการรักษานี้ครอบครัว
ศูนย์โรค Bipolar ที่แพทย์เบ ธ อิสราเอล ศูนย์ในนิว
ยอร์คซิตี้ที่เก็บรวบรวมข้อมูลการประเมินผลเบื้องต้นจากผู้ป่วยและผู้ดูแลผู้ป่วย
ที่ต้องการการมีส่วนร่วมในการรักษาครอบครัว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
เราตรวจสอบ 3 ผู้ป่วยและผู้ดูแลตัวแปรทุกข์ (ซึมเศร้า
ความวิตกกังวลและคุณภาพชีวิต) และ 3 ตัวแปรที่เป็นตัวแทนที่มีศักยภาพ
เป้าหมายการรักษา (ตราบาปพันธมิตรในการรักษาและความรู้ของ
โรค bipolar) บนพื้นฐานของผลการวิจัยก่อนหน้านี้เราตั้งสมมติฐาน
ว่าตราบาป (Perlick และคณะ, 2001b;. อนซาเลซ, et al, 2007.) น่าสงสาร
พันธมิตรการรักษา (Zeber et al, 2008;. สเตราส์และจอห์นสัน, 2006)
และการขาดความรู้เกี่ยวกับ โรคสองขั้ว (Michalak et al, 2004;.
Rouget และออเบรย์, 2006) จะเป็นเป้าหมายที่คุ้มค่าของการรักษา
ในประชากรกลุ่มนี้สำหรับทั้งผู้ป่วยและผู้ดูแลและเป็นเช่น
จะได้รับการที่เกี่ยวข้องกับระดับของความทุกข์รายงานโดยทั้งที่เริ่มต้น
การประเมิน เรายังตั้งสมมติฐานว่าความทุกข์ในผู้ป่วยและ
ผู้ดูแลผู้ป่วยจะได้รับการความสัมพันธ์เชิงบวก, การสะท้อนแสงของเพิ่ม
ภาระของการเจ็บป่วยของผู้ป่วยที่รุนแรงมากขึ้นในการดูแลผู้ป่วย (Reinares และ
Vieta 2004;. Perlick et al, 2007) และว่าทั้งสองจะมีการคาดการณ์
ของการยึดมั่นรักษา .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ใช่พอเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับแหล่งกันอาจ
ทุกข์ในแต่ละบุคคล ทั้งผู้ป่วยและผู้ดูแลผู้แสวงหา
ครอบครัวมากกว่าการรักษาแต่ละโรค Bipolar .
เริ่มต้นลักษณะนี้ การรักษาประชากร ครอบครัว
ศูนย์โรคไบโพลาร์ เบธ อิสราเอลศูนย์การแพทย์ในนิวยอร์กใหม่
ข้อมูลการประเมินเบื้องต้นจาก ผู้ป่วยและผู้ดูแล
ผู้แสวงหาการมีส่วนร่วมในการรักษาครอบครัว โดย
เราตรวจสอบผู้ป่วยและผู้ดูแล ( 3 ตัวแปรทุกข์ depression
ความวิตกกังวลและคุณภาพชีวิต ) และตัวแปรที่เป็นตัวแทนของเป้าหมาย
รักษาศักยภาพ ( ตีตรารักษาพันธมิตร และความรู้ของ
bipolar disorder ) บนพื้นฐานของการศึกษาก่อนหน้านี้ เราตั้งสมมติฐาน
ที่จุด ( perlick et al . , 2001b ; กอนซาเลซ et al . , 2007 ) , ยากจน
พันธมิตรผู้ ( zeber et al . , 2008 ; สเตราส์และจอห์นสัน , 2006 ) ,
และการขาดความรู้เกี่ยวกับโรค Bipolar ( มิชาลัก et al . , 2004 ;
รูเชต์ และออเบรย์ , 2006 ) จะคุ้มค่า เป้าหมายของการรักษา
ในประชากรนี้สำหรับทั้งผู้ป่วยและผู้ดูแล และเช่น
จะเกี่ยวข้องกับ ระดับของความทุกข์ที่รายงานโดยทั้งในการประเมินครั้งแรก

เราเพิ่มเติมความทุกข์ของผู้ป่วยและญาติผู้ดูแลมีความสัมพันธ์
จะสะท้อนการเพิ่มภาระของการเจ็บป่วยที่รุนแรงมากกว่า
ผู้ป่วยเด็ก ( reinares และ
สถาน , 2004 ; perlick et al . , 2007 ) และทั้งสองจะทำนาย
ของการรักษา