Do Creditors influence Corporate Go

Do Creditors influence Corporate Governance in Bankruptcy?
If the creditors are not paid, they usually rely on the legal system to force payment. If a firm has more liabilities than assets, it is insolvent and there is not enough for all creditors to collect what is owed. At this point, the firm enters the bankruptcy system where a court decides who is paid, how much and whether the firm survives. Most firms voluntarily declare bankruptcy occurs when creditors petition a bankruptcy court and the agrees the firm is insolvent.
Bankruptcy is a complicated process, but the goal is to fairly settle the claims of all of the creditors depending on the priority of their loans and the security interests they hold. There are two general types: Chapter 7 and Chapter 11. In Chapter7, the firm is liquidated which means all assets are sold and the proceeds divided among the creditors. More common, however, is Chapter 11, where the firm is allowed to restructure its liabilities and perhaps emerge from bankruptcy as a viable firm. Chapter 11 is more common because there are many stakeholders, such as employees, who prefer that firms stay in business. Accordingly, there is pressure on lawmakers to set up bankruptcy rules to give companies a chance to restructure their liabilities and start fresh.
The usual result when a company successfully emerges from Chapter11 bankruptcy is that stockholders of the old firm completely lose their investment and control. Some former creditors emerge as the new stockholders. This occurs because there is not enough value in the company to pay creditors, so as part of the negotiations in bankruptcy court, creditors who are not paid in full agree to take equity in the reorganized firm. As the former
stockholders receive value only after the creditors are paid, there is nothing left for them and their stock becomes worthless. Hence, when a company emerges from bankruptcy and starts trading in the stock market, the shares being traded are not the same shares as the pre-bankruptcy shares. Instead, they are new shares that were initially issued to pre-bankruptcy creditors as part of the bankruptcy settlement.
A key feature of the bankruptcy process is that all decisions are presided over by a bankruptcy judge who has a lot of discretion. Creditors often ask the judge to take actions such as replacing management of the firm, but this will only happen if the judge agrees with the reasoning. Accordingly, although creditors have a strong position in bankruptcy because they are owed money and have the right to approve any settlement, they do not have the power to unilaterally dictate terms to the judge. Instead, the whims of the judge and the vagaries of a complicated set of bankruptcy laws may restrict the ability of creditors to make changes governance. For example, the bankruptcy rules include an “exclusivity” rule that allows the bankrupt company the sole right to propose a restructuring for the first 18 months of the bankruptcy. This rule prevents creditors from presenting competing proposals that may make more economic sense. Why allow management how the company could restructure? Large investors have suggested this rule limits the power of creditors to quickly make changes and shorten the bankruptcy process.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจ้าหนี้จะมีผลต่อการกำกับดูแลกิจการในการล้มละลาย
ถ้าเจ้าหนี้จะไม่ได้จ่ายเงินให้พวกเขามักจะพึ่งพาระบบกฎหมายที่จะบังคับให้ชำระเงิน ถ้า บริษัท มีหนี้สินมากกว่าสินทรัพย์ที่เป็นหนี้สินล้นพ้นตัวและมีไม่เพียงพอสำหรับเจ้าหนี้ทั้งหมดที่จะรวบรวมสิ่งที่เป็นหนี้ ณ จุดนี้ บริษัท จะเข้าสู่ระบบการล้มละลายที่ศาลตัดสินว่าใครจะได้รับเงินเท่าไหร่และไม่ว่า บริษัท ที่ยังมีชีวิตอยู่ บริษัท ส่วนใหญ่สมัครใจที่ประกาศล้มละลายเกิดขึ้นเมื่อเจ้าหนี้ยื่นคำร้องต่อศาลล้มละลายและตกลงที่ บริษัท มีหนี้สินล้นพ้นตัว.
ล้มละลายเป็นกระบวนการที่ซับซ้อน แต่มีเป้าหมายที่จะเป็นธรรมยุติการเรียกร้องทั้งหมดของเจ้าหนี้ขึ้นอยู่กับความสำคัญของเงินให้สินเชื่อของพวกเขาและ ผลประโยชน์ของการรักษาความปลอดภัยที่พวกเขาถือ มีสองประเภททั่วไปมีดังนี้:บทที่ 7 และบทที่ 11 Chapter7 ใน บริษัท ที่มีการทำลายซึ่งหมายความว่าสินทรัพย์ทั้งหมดที่มีขายและรายได้แบ่งระหว่างเจ้าหนี้ ทั่วไป แต่เป็นบทที่ 11 ซึ่ง บริษัท ที่ได้รับอนุญาตในการปรับโครงสร้างหนี้สินและอาจเกิดจากการล้มละลายเป็น บริษัท ที่มีศักยภาพ บทที่ 11 เป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นเพราะมีผู้มีส่วนได้เสียเป็นจำนวนมากเช่นพนักงานที่ต้องการให้ บริษัท ที่อยู่ในธุรกิจ ดังนั้นมีความกดดันในการร่างกฎหมายที่จะตั้งค่ากฎการล้มละลายเพื่อให้ บริษัท มีโอกาสที่จะปรับโครงสร้างหนี้สินของพวกเขาและเริ่มต้นใหม่.
ผลปกติเมื่อ บริษัท ประสบความสำเร็จในโผล่ออกมาจากการล้มละลาย Chapter11 คือผู้ถือหุ้นของ บริษัท เก่าอย่างสมบูรณ์สูญเสียการลงทุนและการควบคุมของพวกเขา .บางเจ้าหนี้อดีตออกมาเป็นผู้ถือหุ้นใหม่ นี้เกิดขึ้นเพราะไม่มีค่ามากพอใน บริษัท จะจ่ายเจ้าหนี้เพื่อให้เป็นส่วนหนึ่งของการเจรจาต่อรองในศาลล้มละลายเจ้าหนี้ที่ยังไม่ได้ชำระเงินเต็มตกลงที่จะใช้เวลาในส่วนของ บริษัท ที่จัด เป็นอดีตผู้ถือหุ้น
ได้รับค่าหลังจากที่เจ้าหนี้จะได้รับเงินมีอะไรเหลือสำหรับพวกเขาและพวกเขาจะกลายเป็นหุ้นไร้ค่า ดังนั้นเมื่อ บริษัท โผล่ออกมาจากการล้มละลายและการเริ่มต้นการซื้อขายในตลาดหุ้นหุ้นที่มีการซื้อขายหุ้นจะไม่ได้รับเช่นเดียวกับหุ้นก่อนการล้มละลาย แทนพวกเขาเป็นหุ้นใหม่ที่ออกมาในขั้นต้นให้กับเจ้าหนี้ก่อนการล้มละลายเป็นส่วนหนึ่งของการตั้งถิ่นฐานการล้มละลาย
คุณลักษณะสำคัญของกระบวนการล้มละลายเป็นว่าการตัดสินใจทั้งหมดจะเป็นประธานโดยผู้พิพากษาล้มละลายที่มีจำนวนมากของการพิจารณา เจ้าหนี้มักจะถามผู้พิพากษาที่จะมีการดำเนินการเช่นการเปลี่ยนการบริหารงานของ บริษัท แต่นี้จะเกิดขึ้นได้หากผู้พิพากษาเห็นด้วยกับเหตุผล ตามแม้ว่าเจ้าหนี้มีสถานะที่แข็งแกร่งในการล้มละลายเพราะพวกเขาเป็นหนี้เงินและมีสิทธิที่จะอนุมัติข้อตกลงใด ๆ ที่พวกเขาไม่ได้มีอำนาจที่จะเปลี่ยนหน้าที่กำหนดเงื่อนไขให้ผู้พิพากษา แทนแปรเปลี่ยนของผู้พิพากษาและความหลากหลายของการตั้งค่าที่ซับซ้อนของกฎหมายล้มละลายอาจจำกัดความสามารถของเจ้าหนี้ในการเปลี่ยนแปลงการปกครอง ตัวอย่างเช่นกฎการล้มละลายรวมถึงกฎ "พิเศษ" ที่ช่วยให้ บริษัท ล้มละลายที่ถูกต้อง แต่เพียงผู้เดียวที่จะเสนอการปรับโครงสร้างหนี้สำหรับ 18 เดือนแรกของการล้มละลาย กฎนี้จะป้องกันไม่ให้เจ้าหนี้จากการนำเสนอข้อเสนอการแข่งขันที่อาจทำให้ความรู้สึกทางเศรษฐกิจมากขึ้น เหตุผลที่ช่วยให้การจัดการวิธีการที่ บริษัท สามารถปรับโครงสร้าง?นักลงทุนขนาดใหญ่ได้เสนอกฎข้อนี้ข้อ จำกัด อำนาจของเจ้าหนี้ได้อย่างรวดเร็วทำให้การเปลี่ยนแปลงและลดกระบวนการล้มละลาย.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำเจ้าหนี้อิทธิพลกิจการล้มละลาย?
ถ้าเจ้าหนี้ที่ไม่ชำระ พวกเขามักจะใช้ระบบกฎหมายเพื่อบังคับชำระเงิน ถ้าบริษัทมีหนี้สินมากกว่าสินทรัพย์กว่า เป็นบุคคลล้มละลาย และมีไม่เพียงพอสำหรับเจ้าหนี้ทั้งหมดเพื่อรวบรวมอะไรเป็นหนี้ จุดนี้ บริษัทป้อนระบบล้มละลายซึ่งศาลตัดสินใจที่จะชำระ เท่าใด และไม่ว่าบริษัท survives บริษัทส่วนใหญ่สมัครใจประกาศล้มละลายเกิดขึ้นเมื่อเจ้าหนี้ชื่อศาลล้มละลายและตกลงเป็นบริษัท insolvent.
ล้มละลายเป็นกระบวนการที่ซับซ้อน แต่เป้าหมายคือการ จ่ายสินไหมทดแทนทั้งหมดของเจ้าหนี้ตามลำดับความสำคัญของตนและสนใจความปลอดภัยจะค่อนข้าง มีอยู่ทั่วไปสองชนิด: บทที่ 7 และบทที่ 11 ใน Chapter7 บริษัทเป็น liquidated ซึ่งหมายถึงขายสินทรัพย์ทั้งหมดและดำเนินการแบ่งเจ้าหนี้ที่ ทั่วไป อย่างไรก็ตาม คือบทที่ 11 ที่บริษัทสามารถจัดโครงสร้างของหนี้สิน และบางทีเกิดจากการล้มละลายเป็นบริษัททำงานได้ บทที่ 11 เป็นเรื่องปกติเนื่องจากมีเสียหลาย เช่นพนักงาน ผู้ที่ต้องการให้บริษัทอยู่ในธุรกิจ ดังนั้น มีความดันในร่างกฎหมายเพื่อตั้งค่ากฎล้มละลายเพื่อให้บริษัทมีโอกาสจะจัดโครงสร้างของหนี้สิน และเริ่มต้นสด
ผลปกติเมื่อบริษัทประสบความสำเร็จขึ้นจาก Chapter11 ล้มละลายคือ ว่า stockholders ของบริษัทเก่าสมบูรณ์เสียการลงทุนและการควบคุมการ บางเจ้าหนี้เดิมออกเป็น stockholders ใหม่ นี้เกิดขึ้นเนื่องจากมีไม่เพียงพอค่าในบริษัทที่จะชำระเจ้าหนี้ เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของการเจรจาล้มละลาย ศาล เจ้าหนี้ที่ไม่ได้รับค่าจ้างเต็มจำนวนยินดีมีหุ้นในบริษัทจัดระเบียบใหม่ เป็นอดีต
stockholders ได้รับค่าเฉพาะหลังจากที่เจ้าหนี้ได้รับค่าจ้าง มีอะไรเหลือสำหรับพวกเขา และหุ้นของพวกเขากลายเป็นสามหาว ดังนั้น เมื่อบริษัทจากล้มละลาย และเริ่มซื้อขายในตลาดหุ้น หุ้นการซื้อขายไม่หุ้นเดียวกันเป็นการแบ่งปันก่อนล้มละลาย แทน พวกเขามีหุ้นใหม่ที่ถูกออกครั้งแรกให้เจ้าหนี้ก่อนล้มละลายเป็นส่วนหนึ่งของการชำระเงินล้มละลาย
คุณลักษณะสำคัญของกระบวนการล้มละลายเป็นแท่ง ๆ ที่ตัดสินทั้งหมดจะโดยรอบผู้พิพากษาล้มละลายที่ได้พิจารณา เจ้าหนี้มักจะขอให้ผู้พิพากษาให้ดำเนินการเช่นแทนการจัดการของบริษัท แต่นี้เท่านั้นจะเกิดขึ้นถ้าผู้พิพากษาตกลง ด้วยเหตุผล ดังนั้น แม้ว่าเจ้าหนี้ได้ตำแหน่งเข้มแข็งล้มละลายเนื่องจากพวกเขาเป็นหนี้เงิน และมีสิทธิที่จะอนุมัติการจ่ายเงินใด ๆ พวกเขาไม่มีพลังงาน unilaterally บอกเงื่อนไขให้ผู้พิพากษา แทน whims ของผู้พิพากษาและทุกข์ของชุดที่ซับซ้อนของกฎหมายล้มละลายอาจจำกัดความสามารถของเจ้าหนี้ต้องการกำกับดูแลกิจการเปลี่ยนแปลง ตัวอย่าง กฎล้มละลายรวมกฎการ "ผูกขาด" ที่ทำให้บริษัทล้มละลายแต่เพียงผู้เดียวต้องเสนอการปรับโครงสร้างสำหรับ 18 เดือนแรกของการล้มละลาย กฎนี้ป้องกันไม่ให้เจ้าหนี้จากการนำเสนอข้อเสนอการแข่งขันซึ่งอาจทำให้รู้สึกมากขึ้นทางเศรษฐกิจ ทำไมอนุญาตให้บริษัทสามารถจัดโครงสร้างการจัดการ นักลงทุนขนาดใหญ่ได้แนะนำกฎนี้จำกัดอำนาจของเจ้าหนี้เพื่อทำการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว และทำให้สั้นลงกระบวนการล้มละลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจ้าหนี้ไม่มีอิทธิพลต่อการกำกับดูแลกิจการในศาลล้มละลายกลางแล้วหรือไม่?
หากเจ้าหนี้ที่ไม่ได้ชำระเงินโดยปกติต้องอาศัยในระบบทางกฎหมายที่จะมีผลใช้บังคับการชำระเงิน หากบริษัทที่มีหนี้สินมากกว่าทรัพย์สินเป็นล้มละลายและไม่มีเพียงพอสำหรับเจ้าหนี้ทั้งหมดเพื่อไปรับว่ามีบุญคุณ ที่จุดนี้บริษัทจะเข้าสู่ระบบศาลล้มละลายกลางที่ศาลที่วินิจฉัยที่จะจ่ายเงินวิธีการอื่นๆอีกมากมายและไม่ว่าบริษัทอยู่รอด. บริษัทมากที่สุดด้วยความสมัครใจประกาศล้มละลายเจ้าหนี้จะเกิดขึ้นเมื่อยื่นคำร้องต่อศาลล้มละลายกลางและตกลงที่จะล้มละลาย.
ศาลล้มละลายกลางมีขั้นตอนที่สลับซับซ้อนแต่เป้าหมายที่จะมีการอ้างว่าของเจ้าหนี้ทั้งหมดขึ้นอยู่กับความสำคัญของสินเชื่ออย่างยุติธรรมและผลประโยชน์ด้านความมั่นคงที่ค้างไว้ มีสอง ประเภท ทั่วไปบทที่ 7 และบทที่ 11 . ในบท 7 บริษัทที่เป็นเบี้ยปรับซึ่งหมายความว่าสินทรัพย์ทั้งหมดมีจำหน่ายและนำเงินที่ได้แบ่งออกเป็นกลุ่มเจ้าหนี้ ทั่วไปมากขึ้นแต่ถึงอย่างไรก็ตามยังมีบทที่ 11 ซึ่งบริษัทที่ได้รับอนุญาตให้ปรับโครงสร้างหนี้สินและอาจจะปรากฏออกมาจากศาลล้มละลายกลางเป็นบริษัทได้ บทที่ 11 มีมากขึ้นเนื่องจากมีผู้มีส่วนได้เสียจำนวนมากเช่นพนักงานผู้ที่ต้องการให้บริษัทเข้าพักในการดำเนินธุรกิจ จึงเรียนมาเพื่อมีความดันในจำนวนผู้แทนในการตั้งค่ากฎศาลล้มละลายกลางเพื่อทำให้บริษัทมีโอกาสที่จะปรับโครงสร้างหนี้สินของพวกเขาและเริ่มต้นความสดชื่น.
ส่งผลให้ตามปกติเมื่อบริษัทที่ประสบความสำเร็จเกิดขึ้นจาก 11 ศาลล้มละลายกลางมีบทที่ผู้ถือหุ้นของบริษัทเก่าที่สมบรูณ์แบบเสียการควบคุมและการลงทุนเจ้าหนี้เดิมบางส่วนก้าวขึ้นสู่การเป็นผู้ถือหุ้นใหม่ โรงแรมแห่งนี้จะเกิดขึ้นเพราะไม่มีค่าพอในบริษัทที่จะจ่ายให้แก่เจ้าหนี้เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของการเจรจาต่อรองให้การในชั้นศาลล้มละลายเจ้าหนี้ที่ไม่ได้ชำระเงินในแบบเต็มตกลงที่จะดำเนินส่วนของผู้ถือหุ้นในบริษัทนั้น เป็นอดีต
ซึ่งจะช่วยผู้ถือหุ้นจะได้รับค่าเดียวหลังจากที่เจ้าหนี้ได้มีไม่มีอะไรเหลือให้พวกเขาและหุ้นบริษัทของเขากลายเป็นไม่มีค่า ดังนั้นเมื่อบริษัทที่ปรากฎขึ้นมาจากศาลล้มละลายกลางและเริ่มการซื้อขายในตลาดหุ้นที่หุ้นที่มีการซื้อขายไม่ได้ร่วมกันเป็นหุ้นก่อน - ล้มละลาย แต่พวกเขาก็มีหุ้นใหม่ที่มีให้กับเจ้าหนี้ Pre - ศาลล้มละลายกลางแล้วซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการชำระเงินที่ศาลล้มละลายกลางในครั้งแรก
คุณสมบัติที่สำคัญของกระบวนการศาลล้มละลายกลางได้มีการตัดสินใจทั้งหมดที่ได้เป็นประธานในพิธีเปิดโดยผู้พิพากษาศาลล้มละลายกลางที่มีจำนวนมากขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของ เจ้าหนี้จะขอให้ศาลดำเนินการเช่นการเปลี่ยนการจัดการของบริษัทแต่ในส่วนนี้จะเกิดอะไรขึ้นหากตุลาการที่เห็นด้วยกับการใช้เหตุผลนี้เท่านั้น จึงเรียนมาเพื่อทราบแม้ว่าเจ้าหนี้จะมีตำแหน่งในศาลล้มละลายกลางเพราะพวกเขามีเงินค้างชำระแก่และมีสิทธิที่จะอนุมัติการชำระเงินใดๆที่พวกเขาไม่มีอำนาจในการกำหนดเงื่อนไขแต่เพียงฝ่ายเดียวเพื่อตัดสิน แทนความเพ้อฝันด้านศิลปะของผู้พิพากษาและแปรปรวนของตั้งค่าความซับซ้อนของกฎหมายล้มละลายอาจจำกัดความสามารถของเจ้าหนี้เพื่อทำให้การกำกับดูแลกิจการการเปลี่ยนแปลง ตัวอย่างเช่นที่ศาลล้มละลายกลางรวมถึงกฎระเบียบที่"ออกมาซึ่งความน่าพึงพอใจ"กฎข้อที่ว่าทำให้ล้มละลายบริษัทแต่เพียงผู้เดียวในการเสนอให้ปรับปรุงโครงสร้างหนี้เป็นครั้งแรก 18 เดือนของที่เป็นบุคคลล้มละลาย. กฎข้อนี้จะช่วยป้องกันไม่ให้เจ้าหนี้จากการนำเสนอข้อเสนอแข่งขันที่อาจทำให้ความรู้สึกทางเศรษฐกิจมากขึ้น เหตุใดจึงทำให้การบริหารจัดการว่าบริษัทไม่สามารถปรับโครงสร้างนักลงทุนขนาดใหญ่ที่มีกฎที่แนะนำนี้จำกัดกำลังไฟของเจ้าหนี้เพื่อทำการเปลี่ยนแปลงและทำให้กระบวนการล้มละลาย.
ได้อย่างรวดเร็ว