.THE INVISIBLE JAPANESE GENTLEMENTh

.
THE INVISIBLE JAPANESE GENTLEMEN
There were eight Japanese gentlemen having a fish dinner at Bendey's. They spoke to each other rarely in their incomprehensible tongue, but always with a courteous smile and often with a small bow. All but one of them wore glasses. Sometimes the pretty girl who sat in the window beyond gave them a passing glance, but her own problem seemed too serious for her to pay real attention to anyone in the world except herself and her companion.
She had thin blonde hair and her face was pretty and petite in a Regency way, oval like a miniature, though she had a harsh way of speaking — perhaps the accent of the school, Roedean or Cheltenham Ladie's College, which she had not long ago left. She wore a man's signet-ring on her engagement finger, and as I sat down at my table, with the Japanese gentlemen between us, she said, "So you see we could marry next week."
"Yes?"
Her companion appeared a little distraught. He refilled their glasses with Chablis and said. "Of course, but Mother..." I missed some of the conversation then, because the eldest Japanese gentleman leant across the table, with a smile and a little bow, and uttered a whole paragraph like the mutter from an aviary, while everyone bent towards him and smiled and listened, and I couldn't help attending to him myself.
The girl's fiance resembled her physically. I could see them as two miniatures hanging side by side on white wood panels. He should have been a young officer in Nelson's navy in the days when a certain weakness and sensitivity were no bar to promotion.
196
She said, "They are giving me an advance of five hundred pounds, and they've sold the paperback rights already." The hard commercial declaration came as a shock to me; it was a shock too that she was one of my own profession. She couldn't have been more than twenty. She deserved better of life.
He said, "But my uncle ..."
"You know you don't get on with him. This way we shall be quite independent."
"You will be independent," he said grudgingly.
"The wine-trade wouldn't really suit you, would it? I spoke to my publisher about you and there's a very good chance ... if you began with some reading ..."
"But I don't know a thing about books."
"I would help you at the start."
"My mother says that writing is a good crutch ..."
"Five hundred pounds and half the paperback rights is a pretty solid crutch," she said.
"This Chablis is good, isn't it?"
"I dare say."
I began to change my opinion of him — he had not the Nelson touch. He was doomed to defeat. She came alongside and raked him fore and aft. "Do know what Mr. Dwight said?"
"Who's Dwight?"
"Darling, you don't listen, do you? My publisher. He said he hadn't read a first novel in the last ten years which showed such powers of observation."
"That's wonderful," he said sadly, "wonderful."
"Only he wants me to change the title,"
"Yes?'
"He doesn't like The Ever-Rolling Stream. He wants to call it The Chelsea Set."
"What did you say?"
"I agreed. Г do think that with a first novel one should try to keep one's publisher happy. Especially when, really, he's going to pay for our marriage, isn't he?"
"I see what you mean." Absent-mindedly he stirred his Chablis with a fork — perhaps before the engagement he had always bought champagne. The Japanese gentlemen had finished their fish and with very little English but elaborate courtesy they were ordering from the middle-aged waitress a fresh fruit salad. The girl looked at them, and then she looked at me, but I think she saw only the future. 1 wanted very much to warn her against any future based on a first novel called The Chelsea Set. I was on the side of his mother. It was a humiliating thought, but I was probably about her mother's age.
I wanted to say to her. Are you certain your publisher is telling you the truth? Publishers are human, they may sometimes exaggerate the virtues of the young and the pretty. Will The Chelsea Set be read in five years? Are you prepared for the years of effort, "the long defeat of doing nothing well"? As the years pass writing will not become any easier, the daily effort will grow harder to endure, those "powers of observation" will become enfeebled; you will be judged, when you reach your forties, by performance and not by promise.
"My next novel is going to be about St. Tropez."
"I didn't know you'd ever been there."
"I haven't. A fresh eye's terribly important. I thought we might settle down there for six months."
"There wouldn't be much left of the advance by that time."
"The advance is only an advance. I get fifteen percent after five thousand copies and twenty percent after ten. And of course another advance will be due, darling, when the next book's finished. A bigger one if The Chelsea Set sells well."
"Suppose it doesn't."
"Mr. Dwight says it will. He ought to know."
"My uncle would start me at twelve hundred."
"But, darling, how could you come then to St. Tropez?"
"Perhaps we'd do better to marry when you come back."
She said harshly, "I mightn't come back if The Chelsea Set sells enough."
"Oh."
She looked at me and the party of Japanese gentlemen. She finished her wine. She said, "Is this a quarrel?"
"No."
"I've got the title for the next book — The Azure Blue."
"I thought azure was blue."
She looked at him with disappointment. "You don't really want to be married to a novelist, do you?" 198
"You aren't one yet."
"I was born one — Mr. Dwight says. My powers of observation ..."
"Yes. You told me that, but, dear, couldn't you observe a bit nearer home? Here in London."
"I've done that in The Chelsea Set. I don't want to repeat myself."
The bill had been lying beside them for some time now. He took out his wallet to pay, but she snatched the paper out of his reach. She said, "This is my celebration."
"What of?"
"The Chelsea Set, of course. Darling, you're awfully decorative, but sometimes — well, you simply don't connect."
"I'd rather... if you don't mind ..."
"No, darling, this is on me. And Mr. Dwight, of course."
He submitted just as two of the Japanese gentlemen gave tongue simultaneously, then stopped abruptly and bowed to each other, as though they were blocked in a doorway.
I had thought the two young people matching miniatures, but what a contrast in fact there was. The same type of prettiness could contain weakness and strength. Her Regency counterpart, I suppose, would have born a dozen children without the aid of anaesthetics, while he would have fallen an easy victim to the first dark eyes in Naples. Would there one day be a dozen books on her shelf? They have to be born without an anaesthetic too. I found myself hoping that The Chelsea Set would prove to be a disaster and that eventually she would take up photographic modelling while he established himself solidly in the wine-trade in St James's. I didn't like to think of her as the Mrs. Humphrey Ward of her generation-not that I would live so long. Old age saves us from the realization of a great many fears. I wondered to which publishing firm Dwight belonged. I could imagine the blurb he would have already written about her abrasive powers of observation. There would be a photo, if he was wise, on the back of the jacket, for reviewers, as well as publishers, are human, and she didn't look like Mrs. Humphrey Ward.
I could hear them talking while they found their coats at the back of the restaurant. He said, "I wonder what all those Japanese are doing here?"
"Japanese?" she said. "What Japanese, darling? Sometimes you are so evasive I think you don't want to marry me at all."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

.สุภาพญี่ปุ่นมองไม่เห็นมีสุภาพบุรุษแปดที่มีอาหารปลา Bendey ของญี่ปุ่น พวกเขาพูดกันไม่ค่อย ใน ลิ้นของพวกเขาไม่สามารถเข้าใจ แต่เสมอดีสุภาพ และมักจะ มีโบว์ขนาดเล็ก แต่หนึ่งในนั้นสวมแว่นตา บางครั้งหญิงสาวสวยที่นั่งอยู่ในหน้าต่างนอกเหนือจากให้คร่าว ๆ ผ่าน แต่ปัญหาของตนเองดูเหมือนรุนแรงเกินไปสำหรับเธอต้องสนใจจริงกับทุกคนในโลกยกเว้นตัวเองและเพื่อนของเธอเธอมีผมสีบลอนด์ที่บาง และใบหน้าของเธอก็สวยและร่มในลักษณะรีเจนซี่ รีเช่นตัวจิ๋ว ว่าเธอมีวิธีพูดที่รุนแรงซึ่งอาจจะเน้นโรงเรียน Roedean หรือวิทยาลัยเชล Ladie ซึ่งเธอได้ไม่นานทิ้ง เธอสวมเจ้า signet แหวนบนนิ้วของเธอหมั้น และฉันนั่งลงที่ตาราง กับสุภาพบุรุษญี่ปุ่นระหว่างเรา เธอบอก "เพื่อ ให้คุณ เห็นเราได้แต่งงานกับสัปดาห์ถัดไป""ใช่หรือไม่"เพื่อนของเธอปรากฏจเป็นเพียงเล็กน้อย เขาเติมแว่นตาของพวกเขากับ Chablis และกล่าวว่า "ของหลักสูตร แต่แม่..." ฉันพลาดบางบทสนทนาแล้ว เพราะคนญี่ปุ่นสุภาพบุรุษ leant ในตาราง รอยยิ้มและก้มเล็กน้อย และพูดทั้งย่อหน้าเช่น mutter จากสวนนกการ ในขณะที่ทุกคนเงี้ยวต่อเขา และยิ้มฟัง และไม่สามารถช่วยร่วมกับเขาด้วยตัวเองFiance ของหญิงสาวคล้ายกับเธอจริง ฉันได้เห็นพวกเขาเป็นเดียวสองที่แขวนด้านบนแผงไม้สีขาว เขาควรได้รับเจ้าหน้าที่สาวในกองทัพเรือของเนลสันในวันเมื่ออ่อนแอและไวบางที่มีแถบไม่มีโปรโมชั่น196เธอกล่าวว่า "พวกเขาจะให้ฉันก้าวหน้าของห้าร้อยปอนด์ และพวกเขาได้ขายลิขสิทธิ์หนังสือปกอ่อนแล้ว" ประกาศค้ายากมาเป็นช็อตกับฉัน มันเป็นตกใจเกินไปว่า เธอเป็นหนึ่งในอาชีพของตัวเอง เธอไม่ได้ยี่สิบกว่า เธอสมควรดีกว่าของชีวิตเขากล่าวว่า "แต่ลุงของฉัน...""คุณรู้ว่า คุณไม่ได้บนกับเขา วิธีนี้เราจะได้ค่อนข้างอิสระ""คุณจะเป็นอิสระ เขากล่าว grudgingly"การค้าไวน์ไม่จริง ๆ เหมาะกับคุณ จะได้หรือไม่ ฉันได้พูดกับผู้เผยแพร่ของฉันเกี่ยวกับคุณ และมีโอกาสที่ดีมาก...ถ้าคุณเริ่มต้น ด้วยการอ่านบาง...""แต่ฉันไม่รู้ว่าสิ่งที่เกี่ยวกับหนังสือ""ฉันจะช่วยให้คุณเริ่มต้น""แม่บอกว่า ที่ เขียนนั้น crutch ดี...""ห้าร้อยปอนด์และสิทธิหนังสือปกอ่อนครึ่ง crutch สวยแข็ง, " เธอกล่าวว่า"Chablis นี้คือดี ไม่มัน"ผมกล้าพูด"เริ่มเปลี่ยนความคิดของฉันของเขาซึ่งเขาไม่สัมผัสเนลสัน เขา doomed พ่ายแพ้ เธอมาพร้อมกับ และ raked เขา fore aft และ "รู้อะไรนายไวท์กล่าวว่า""ใครคือไวท์"ดาร์ลิ่ง คุณไม่ฟัง คุณ ผู้เผยแพร่ของฉัน เขากล่าวว่า เขาไม่ได้อ่านนวนิยายเล่มแรกในช่วงสิบปีซึ่งแสดงให้เห็นอำนาจของการสังเกตดังกล่าว""ก็ดี เขากล่าวว่า เศร้า "ยอดเยี่ยม""เท่านั้นอยากให้เปลี่ยนชื่อเรื่อง"ใช่หรือไม่ '"ไม่ชอบเคยกลิ้งสตรีม อยากเรียกเชลซีตั้ง""อะไรนะ""ฉันตกลง Гคิดว่า มีเป็นครั้งแรก นวนิยายหนึ่งควรพยายามให้ผู้เผยแพร่ของความสุข โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ จริง ๆ เขาจะไปจ่ายค่าแต่งงานของเรา ไม่เขาหรือไม่""อืมมคุณหมายถึงอะไร" Absent-mindedly เขากวน Chablis เขา ด้วยส้อม — บางทีก่อนการหมั้น มีเสมอซื้อแชมเปญ สุภาพบุรุษญี่ปุ่นก็เสร็จปลาของพวกเขา และภาษาอังกฤษน้อยมาก แต่ความละเอียดอนุเคราะห์พวกเขาได้สั่งซื้อจากพนักงานเสิร์ฟวัยกลางคนสลัดผลไม้ มองสาวที่พวกเขา แล้ว เธอมองที่ฉัน แต่ฉันคิดว่า เธอเห็นอนาคตเท่านั้น 1 ต้องมากเตือนเธอกับอนาคตใด ๆ ตามนวนิยายเล่มแรกที่เรียกว่าเดอะเชลซีตั้ง ผมอยู่ด้านของแม่ของเขา ก็คิด humiliating แต่ฉันได้เกี่ยวกับอายุของแม่ของเธออยากจะพูดกับเธอ คุณแน่ใจผู้เผยแพร่ของคุณจะบอกความจริงหรือไม่ ผู้เผยแพร่ที่เป็นมนุษย์ พวกเขาบางครั้งอาจโอ้อวดคุณค่าของหนุ่มสาวและสวย จะตั้งเชลซีที่อ่านได้ใน 5 ปี คุณกำลังเตรียมปีที่ "ความพ่ายแพ้ยาวทำอะไรดี" เป็นปีผ่าน เขียนจะไม่เป็นการง่าย แรงทุกวันจะเติบโตยากทน จะกลายเป็น enfeebled อำนาจเหล่านั้น"เก็บข้อมูล" คุณจะตัดสิน เมื่อถึง forties ของคุณ ด้วยประสิทธิภาพ และ ด้วยสัญญาไม่"นิยายของฉันถัดไปเป็นไปได้เกี่ยวกับเซนต์โทรเปส""ฉันไม่ทราบว่า คุณได้เคยมีการ""ฉันไม่ ตาสดของฟ้าสำคัญ ฉันคิดว่า เราอาจปักมีหกเดือน""มีไม่มากซ้ายของล่วงหน้าที่""ล่วงหน้าได้ก้าวหน้าเท่านั้น ฉันได้รับสิบห้าเปอร์เซ็นต์หลังจากห้าพันสำเนาและประมาณ 20 เปอร์เซ็นต์หลังจากสิบ และแน่นอนล่วงหน้าอีกจะครบกำหนด ดาร์ลิ่ง เมื่อจองถัดไปของเสร็จ ถ้าตัวใหญ่กว่าตั้งเชลซีขายดี""สมมติว่า มันไม่""นายไวท์กล่าวว่า จะ ควรจะรู้""ลุงของฉันจะเริ่มต้นฉันในร้อยสิบสองต้น""แต่ ดาร์ลิ่ง วิธีอาจมาแล้วเซนต์โทรเปส""บางทีเราจะทำดีจะแต่งงานเมื่อคุณกลับมา"เธอกล่าวอย่างหนัก "mightn't มากลับถ้าชุดเชลซีขายพอ""โอ้"เธอมองที่ฉันและพรรคของท่านที่ญี่ปุ่น เธอเสร็จเธอไวน์ เธอกล่าวว่า "" นี้คือ การทะเลาะกันหรือไม่"หมายเลข""ฉันมีชื่อในหนังสือต่อไป — Azure สีฟ้า""ฉันคิดว่า azure เป็นสีฟ้า"เธอมองเขา ด้วยความผิดหวัง "คุณไม่อยากจะแต่งงานกับคนเขียนแบบ คุณ" 198"คุณไม่หนึ่งยัง""ผมเกิดหนึ่ง — นายไวท์กล่าวว่า สังเกต...อำนาจของฉัน""ใช่ คุณบอกว่า แต่ เรียน ไม่คุณสังเกตเอื้อมเล็กหน้าแรก ในลอนดอนเริ่มต้นที่นี่""ฉันเคยทำที่ตั้งเชลซี ฉันไม่ต้องการทำซ้ำตัวเอง"รายการมีการนอนข้าง ๆ ครั้งนี้ เขาได้ออกกระเป๋าสตางค์ของเขาจ่าย แต่เธอกระชากกระดาษพ้นจากมือของเขา เธอกล่าวว่า "นี้เป็นงานฉลองของฉัน""สิ่งของ""เชลซีชุด ของหลักสูตร ดาร์ลิ่ง คุณชะมัดตกแต่ง แต่บางครั้งตัวดี คุณไม่เชื่อมต่อ ""นะ...ถ้าคุณไม่คิด...""ไม่ ดาร์ลิ่ง อยู่กับฉัน และนาย ไวท์ ของหลักสูตร"เขาส่งเหมือนสองสุภาพญี่ปุ่นให้ลิ้นพร้อมกัน หยุดกะทันหัน แล้วก้มกราบกัน เหมือนจะถูกบล็อกในขอบประตูฉันมีความคิดตรงกันเดียว แต่ว่าความคมชัดในความเป็นจริงมีคนหนุ่มสาวสอง Prettiness ชนิดเดียวกันอาจประกอบด้วยจุดอ่อนและความแข็งแรง รรรีเจนซี่ ดีฉัน จะมีเกิดเด็กโหล โดยไม่มีความช่วยเหลือของ anaesthetics ในขณะที่เขาจะได้ลดลงเหยื่อกลายเป็นตามืดแรกในเนปาลอินเตอร์เนชั่นแนล มีวันหนึ่งจะโหลหนังสือบนชั้นของเธอหรือไม่ พวกเขาจะต้องเกิด โดย anaesthetic การเกินไป ฉันพบตัวเองหวังว่า ตั้งเชลซีที่จะพิสูจน์ให้ ภัยพิบัติ และว่า ในที่สุดเธอจะใช้ถ่ายภาพแบบจำลองในขณะที่เขาก่อตั้งขึ้นเองอย่างสมบูรณ์ในการค้าไวน์ในเซนต์ James ผมไม่อยากคิดว่า เธอเป็นนางฟรีย์ผู้ป่วยของเธอสร้างไม่ใช่ที่ฉันจะอยู่นาน วัยชราช่วยเราจากสำนึกของความกลัวในความดี สงสัยว่า ที่อยู่ของบริษัทไวท์ประกาศ ฉันสามารถจินตนาการ blurb ที่เขาจะได้เขียนเกี่ยวกับอำนาจของเธอ abrasive เก็บข้อมูล จะมีภาพถ่าย ถ้าเขาฉลาด ด้านหลังของเสื้อ สำหรับผู้ตรวจทาน เป็นผู้เผยแพร่ เป็นมนุษย์ และเธอไม่เหมือนนางฟรีย์ Wardได้ยินพวกเขาพูดในขณะที่พวกเขาพบตราของทางร้านได้ เขากล่าวว่า "ฉันสงสัยว่า ญี่ปุ่นนั้นจะทำอะไรที่นี่""Japanese?" she said. "What Japanese, darling? Sometimes you are so evasive I think you don't want to marry me at all."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

.
สุภาพบุรุษญี่ปุ่นมองไม่เห็นมีแปดสุภาพบุรุษญี่ปุ่นมีอาหารค่ำปลาที่ Bendey ของถูก
พวกเขาพูดถึงกันน้อยมากในลิ้นของพวกเขาไม่สามารถเข้าใจได้ แต่มักจะมีรอยยิ้มสุภาพและมักจะมีขนาดเล็กคันธนู ทั้งหมด แต่หนึ่งในนั้นสวมแว่นตา บางครั้งสาวสวยที่นั่งอยู่ในหน้าต่างเกินให้พวกเขาได้อย่างรวดเร็วผ่าน แต่ปัญหาของเธอเองดูเหมือนรุนแรงเกินไปสำหรับเธอที่จะให้ความสนใจที่แท้จริงให้กับทุกคนในโลกยกเว้นตัวเองและสหายของเธอ.
เธอมีผมสีบลอนด์ที่บางและใบหน้าของเธอเป็นคนน่ารัก และเล็กกระทัดรัดในทาง Regency เป็นรูปไข่ขนาดเล็กเช่นแม้ว่าเธอมีวิธีการที่รุนแรงของการพูด - บางทีสำเนียงของโรงเรียน Roedean หรือบี้แบน Ladie วิทยาลัยซึ่งเธอได้ไม่นานที่ผ่านมาทางซ้าย เธอสวมของมนุษย์ตราแหวนบนนิ้วหมั้นของเธอและขณะที่ผมนั่งลงที่โต๊ะของเรากับสุภาพบุรุษญี่ปุ่นระหว่างเราเธอกล่าวว่า "ดังนั้นคุณจะเห็นว่าเราจะได้แต่งงานกับสัปดาห์ถัดไป."
"ใช่?"
สหายของเธอปรากฏ ความหวังเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาเติมแก้วของพวกเขาด้วย Chablis และกล่าวว่า "แน่นอน แต่แม่ ... " ฉันพลาดบางส่วนของการสนทนาแล้วเพราะพี่คนโตสุภาพบุรุษญี่ปุ่น leant ในตารางด้วยรอยยิ้มและโบว์เล็ก ๆ น้อย ๆ และพูดทั้งย่อหน้าเหมือนพูดพึมพำจากกรงนกขนาดใหญ่ในขณะที่ทุกคน ก้มลงไปหาเขาและยิ้มและรับฟังและผมก็ไม่สามารถช่วยให้การเข้าร่วมกับเขาด้วยตัวเอง.
คู่หมั้นของหญิงสาวที่ดูคล้ายกับร่างกายของเธอ ฉันจะได้เห็นพวกเขาเป็นสองเพชรประดับที่แขวนอยู่เคียงข้างกันบนแผงไม้สีขาว เขาควรจะได้รับนายทหารหนุ่มในกองทัพเรือของเนลสันในวันที่เมื่อจุดอ่อนบางอย่างและความไวเป็นบาร์โปรโมชั่น no.
196
เธอกล่าวว่า "พวกเขาจะให้ฉันล่วงหน้าของ£ 500 และพวกเขาได้ขายสิทธิปกอ่อนที่มีอยู่แล้ว . " การประกาศในเชิงพาณิชย์อย่างหนักมาเป็นช็อตให้ฉัน; มันถูกช็อตมากเกินไปว่าเธอเป็นหนึ่งในอาชีพของตัวเอง เธอไม่สามารถได้รับมากกว่ายี่สิบ เธอสมควรได้รับชีวิตที่ดีขึ้น.
เขากล่าวว่า "แต่ลุงของฉัน ... "
"คุณรู้ว่าคุณไม่ได้รับกับเขา. วิธีนี้เราจะเป็นอิสระค่อนข้าง."
"คุณจะเป็นอิสระ" เขากล่าวอย่างเสียไม่ได้.
" การค้าไวน์จะไม่จริงเหมาะกับคุณก็จะได้หรือไม่ฉันพูดกับสำนักพิมพ์ของฉันเกี่ยวกับคุณและมีโอกาสที่ดีมาก ... ถ้าคุณเริ่มต้นด้วยการอ่านหนังสือบางอย่าง ...
"" แต่ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เกี่ยวกับ หนังสือ.
"" ผมจะช่วยให้คุณที่เริ่มต้น.
"" แม่ของฉันบอกว่าการเขียนเป็นไม้ยันรักแร้ที่ดี ...
"" ห้าร้อยปอนด์และครึ่งสิทธิปกอ่อนเป็นไม้ยันรักแร้ของแข็งสวย
"เธอกล่าว." นี่คือ Chablis ที่ดีไม่ได้
"?" ผมกล้าพูด.
"ฉันเริ่มที่จะเปลี่ยนความคิดของฉันของเขา- เขาไม่ได้สัมผัสเนลสัน เขาได้รับการถึงวาระที่จะเอาชนะ เธอเดินเข้ามาข้างและเขากวาดทั้งหน้าและหลัง "ไม่ทราบว่าสิ่งที่นายดไวต์กล่าวว่า?"
"ดไวต์เป็นใคร?"
"รักคุณไม่ได้ฟังที่คุณทำ? ผู้จัดพิมพ์ของฉัน. เขาบอกว่าเขาไม่ได้อ่านนวนิยายเรื่องแรกในช่วงสิบปีที่ผ่านมาซึ่งแสดงให้เห็นอำนาจดังกล่าวของ สังเกต.
"" นั่นคือที่ยอดเยี่ยม "เขากล่าวเศร้า" ที่ยอดเยี่ยม.
"" เพียง แต่เขาอยากให้ผมเปลี่ยนชื่อ
"" ใช่?
"เขาไม่ชอบเคยโรลลิ่งสสตรีม เขาต้องการที่จะเรียกมันว่าเชลซีชุด.
"" คุณพูดว่าอะไร?
"" ผมเห็นด้วย Гคิดว่ามีหนึ่งในนวนิยายเรื่องแรกควรพยายามที่จะให้ความสุขของคนเผยแพร่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อจริงๆเขาจะจ่ายสำหรับการแต่งงานของเราไม่ได้เป็นเขา
"?" ผมเห็นว่าคุณหมายถึง. "ขาดเลื่อนลอยเขาขยับ Chablis ของเขาด้วยส้อม -. อาจจะก่อนที่จะมีส่วนร่วมของเขาซื้อเสมอแชมเปญญี่ปุ่น สุภาพบุรุษเสร็จปลาของพวกเขาและภาษาอังกฤษน้อยมาก แต่มารยาทที่ซับซ้อนพวกเขาได้รับการสั่งซื้อจากน้องสาววัยกลางคนสลัดผลไม้สด. หญิงสาวมองไปที่พวกเขาและเธอก็มองมาที่ฉัน แต่ฉันคิดว่าเธอเห็นเพียงอนาคต. 1 ต้องการอย่างมากที่จะเตือนเธอกับอนาคตอยู่บนพื้นฐานของนวนิยายเรื่องแรกที่เรียกว่าใด ๆ เชลซีชุด. ผมอยู่บนด้านข้างของแม่ของเขา. มันเป็นความคิดที่น่าอดสู แต่ผมก็อาจจะเกี่ยวกับอายุของแม่ของเธอ.
ฉันอยากจะพูดกับเธอ คุณบางสำนักพิมพ์ของคุณจะบอกความจริงกับคุณ? สำนักพิมพ์เป็นมนุษย์พวกเขาบางครั้งอาจเกินจริงคุณธรรมของเด็กและสวย. จะเชลซีชุดอ่านได้ในห้าปี? คุณพร้อมสำหรับปีของความพยายาม "ยาว ความพ่ายแพ้ของการทำอะไรดีอำนาจของการสังเกต "จะกลายเป็นอ่อนแอ" ในขณะที่ปีที่ผ่านการเขียนจะไม่กลายเป็นง่ายขึ้นความพยายามในชีวิตประจำวันจะเติบโตยากที่จะทนเหล่านั้นหรือไม่ "; คุณจะได้รับการตัดสินเมื่อถึงวัยสี่สิบของคุณโดยการปฏิบัติงานและไม่ได้ตามสัญญา.
"นวนิยายเรื่องถัดไปของฉันเป็นไปได้เกี่ยวกับ St. Tropez."
"ผมไม่ทราบว่าคุณจะเคยมี."
"ฉันสวรรค์ ' ต. ตาสดที่สำคัญมาก. ผมคิดว่าเราอาจจะปักหลักอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหกเดือน.
"" มีจะไม่เป็นซ้ายมากล่วงหน้าโดยเวลานั้น.
"" การล่วงหน้าเป็นเพียงล่วงหน้า. ฉันจะได้รับร้อยละสิบห้าหลังจากที่ห้า พันเล่มและร้อยละยี่สิบหลังจากสิบ. และแน่นอนล่วงหน้าอื่นจะเป็นเพราะรักเมื่อหนังสือเล่มต่อไปของสำเร็จรูป. หนึ่งที่ใหญ่กว่าถ้าเชลซีชุดขายดี.
"" สมมติว่ามันไม่ได้.
"" นายดไวต์กล่าวว่า จะ. เขาควรจะรู้.
"" ลุงของฉันจะเริ่มต้นเราได้ที่สองร้อย.
"" แต่ที่รักวิธีการที่คุณจะมาจากนั้นไปที่เซนต์ Tropez?
"" บางทีเราจะทำอย่างไรดีที่จะแต่งงานเมื่อคุณกลับมา. "
เธอบอกว่าอย่างรุนแรง "ฉันไม่อาจกลับมาถ้าเชลซีชุดขายพอ."
"โอ้."
เธอมองที่ผมและพรรคของสุภาพบุรุษญี่ปุ่น เธอพูดจบเธอไวน์ เธอกล่าวว่า "นี่คือการทะเลาะกัน?"
"ไม่ใช่"
"ฉันมีชื่อของหนังสือเล่มต่อไป. - สีฟ้าสีฟ้า"
"ผมคิดว่าสีฟ้าเป็นสีฟ้า".
เธอมองไปที่เขาด้วยความผิดหวัง "คุณไม่อยากที่จะแต่งงานกับนักประพันธ์คุณ?" 198
"คุณไม่ได้หนึ่งยัง."
"ผมเกิดมาหนึ่ง -. นายดไวต์กล่าวว่าอำนาจของการสังเกตของฉัน ...
". "ใช่คุณบอกฉันว่า แต่รักไม่สามารถคุณสังเกตบิตใกล้บ้าน ที่นี่ในกรุงลอนดอน.
"" ผมเคยทำแบบนั้นในเชลซีชุด. ฉันไม่ต้องการที่จะทำซ้ำตัวเอง.
"การเรียกเก็บเงินที่ได้รับการนอนอยู่ข้างพวกเขาสำหรับบางเวลาขณะนี้ เขาหยิบเอากระเป๋าสตางค์ของเขาที่จะจ่ายเงิน แต่เธอก็คว้ากระดาษออกจากการเข้าถึงของเขา เธอกล่าวว่า "นี่คือการเฉลิมฉลองของฉัน."
"อะไร"?
"เชลซีชุดของหลักสูตรที่รักคุณตกแต่งชะมัด แต่บางครั้ง -.. ดีคุณก็ไม่ได้เชื่อมต่อ"
"ฉันต้องการ แต่ .. ถ้าคุณไม่ทราบ ...
"" ไม่รักนี้เป็นกับฉัน. และนายดไวต์แน่นอน.
"เขาส่งเช่นเดียวกับสองของสุภาพบุรุษญี่ปุ่นให้ลิ้นพร้อมกันแล้วหยุดทันทีและโค้งคำนับให้กับกันราวกับว่าพวกเขาถูกบล็อกในประตู.
ฉันเคยคิดว่าทั้งสองคนหนุ่มสาวเพชรประดับที่ตรงกัน แต่สิ่งที่แตกต่างในความเป็นจริงมี ประเภทเดียวกันของความน่ารักอาจมีความอ่อนแอและความแข็งแรง คู่รีเจนซี่ของเธอฉันคิดว่าจะได้เกิดสำหรับเด็กโหลโดยความช่วยเหลือของยาชาในขณะที่เขาจะได้ลดลงเหยื่อง่ายดวงตาสีเข้มเป็นครั้งแรกในเนเปิลส์ จะมีสักวันหนึ่งจะเป็นโหลหนังสือบนชั้นวางของเธอ? พวกเขาจะต้องเกิดมาไม่มียาชาเกินไป ฉันพบตัวเองหวังว่าเชลซีชุดจะพิสูจน์ให้เป็นภัยพิบัติและในที่สุดเธอก็จะใช้เวลาการสร้างแบบจำลองการถ่ายภาพในขณะที่เขายอมรับว่าตัวเองอย่างสมบูรณ์ในการค้าไวน์ในเซนต์เจมส์ ผมไม่ชอบที่จะคิดว่าเธอเป็นนางฮัมฟรีย์วอร์ดของเธอรุ่นไม่ใช่ว่าฉันจะมีชีวิตอยู่นานมาก อายุเก่าช่วยเราจากสำนึกของความกลัวที่ยิ่งใหญ่จำนวนมาก ผมสงสัยที่ บริษัท ดไวต์เผยแพร่เป็น ผมสามารถจินตนาการได้ประกาศแจ้งความที่เขาจะได้เขียนไว้แล้วเกี่ยวกับอำนาจของเธอขัดของการสังเกต จะมีภาพถ้าเขาฉลาดที่ด้านหลังของแจ็คเก็ตสำหรับการแสดงความคิดเห็นเช่นเดียวกับสำนักพิมพ์กำลังของมนุษย์และเธอไม่ได้มีลักษณะเหมือนนางฮัมฟรีย์วอร์ด.
ฉันจะได้ยินพวกเขาพูดในขณะที่พวกเขาพบว่าพวกเขา เสื้อโค้ตที่ด้านหลังของร้านอาหาร เขากล่าวว่า "ผมสงสัยว่าสิ่งที่ชาวญี่ปุ่นทุกคนที่จะทำอะไรที่นี่?"
"ญี่ปุ่น" เธอพูด. "สิ่งที่ชาวญี่ปุ่นที่รัก? บางครั้งคุณจึงหลีกเลี่ยงฉันคิดว่าคุณไม่ต้องการที่จะแต่งงานกับฉัน at all."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

.

มี 8 ท่านมองไม่เห็นญี่ปุ่นญี่ปุ่นทุกท่านมีปลาอาหารเย็นที่ bendey . พวกเขาพูดกันไม่ค่อยเข้าใจในภาษาของพวกเขา แต่มักจะมีรอยยิ้มที่อ่อนโยน และมักจะ มีโบว์เล็กๆ ทั้งหมด แต่หนึ่งในนั้นสวมแว่นตา บางครั้งสาวสวยที่นั่งอยู่ในหน้าต่างนอกให้ผ่านได้อย่างรวดเร็วแต่ปัญหาของเธอดูจะรุนแรงเกินไป เธอสนใจจริงกับทุกคนในโลก ยกเว้นตัวเองและคู่หูของเธอ เธอมีบาง
ผมสีบลอนด์และใบหน้าของเธอสวยและน่ารักใน Regency , รูปไข่เหมือนย่อส่วน ทั้งๆที่เธอเป็นวิธีที่รุนแรงของการพูดบางทีสำเนียงของโรงเรียน roedean หรือบี้แบน เลดี้ของวิทยาลัย ซึ่งเธอได้ไม่นานแล้วเธอสวมแหวนตราของผู้ชายที่นิ้วเธอหมั้น และเมื่อผมนั่งลงที่โต๊ะของฉันกับหนุ่มญี่ปุ่นกับเรา เธอกล่าวว่า " ดังนั้นคุณจะเห็นเราอาจจะแต่งงานสัปดาห์หน้า "
" ครับ " ?
เพื่อนของเธอปรากฏน้อยคลั่ง เขาเติมแก้วของตนกับชาบลีส์ และกล่าวว่า " . แน่นอน แต่แม่ . . . . . . . " ฉันพลาดบางอย่างของการสนทนาแล้วเพราะคนโตญี่ปุ่นสุภาพบุรุษ leant ข้ามโต๊ะด้วยรอยยิ้ม และโค้งเล็กน้อย และพูดย่อหน้าทั้งหมดชอบบ่นจากกรงนก ในขณะที่ทุกคนโค้งทางเขาและยิ้มและฟัง และผมไม่สามารถช่วยให้เข้าร่วมกับเขาด้วยตัวเอง คู่หมั้นของหญิงสาวคล้าย
เธอทางร่างกาย ฉันสามารถเห็นพวกเขาเป็นสองตุ๊กตาแขวนเคียงข้างบนแผงไม้สีขาวเขาควรจะมีนายทหารหนุ่มในเนลสันกองทัพเรือในวันที่อ่อนบางและความไว ไม่มีบาร์ โปรโมชั่น
.
แต่เธอกล่าวว่า " พวกเขาจะให้ฉันเป็นล่วงหน้าของห้าร้อยปอนด์ และพวกเขาได้ขายสิทธิปกอ่อนแล้ว " ปฏิญญาพาณิชย์หนักมาเป็นช็อตที่ผม ; มันก็ตกใจเหมือนกันว่าเธอเป็นหนึ่งในอาชีพของฉันเองเธอไม่สามารถได้รับมากกว่ายี่สิบ เธอสมควรได้รับดีกว่าชีวิต .
เขากล่าวว่า " แต่คุณลุง . . . . . . . "
" คุณรู้ว่าคุณไม่ได้รับในกับเขา วิธีนี้เราก็จะเป็นอิสระค่อนข้าง . "
" คุณจะเป็นอิสระ " เขากล่าวอย่างไม่เต็มใจ
" การค้าไวน์ คงไม่เหมาะกับคุณจริงๆ ใช่มั้ย ฉันคุยกับสำนักพิมพ์เกี่ยวกับคุณและมีโอกาสที่ดีมาก . . . . . . . ถ้าคุณเริ่มอ่านหนังสือ "
. . . . . . ." แต่ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับหนังสือ "
" ผมจะช่วยคุณในการเริ่มต้น . "
" แม่บอกว่าเขียนเป็นไม้เท้า . . . . . . . "
" ห้าแสนปอนด์ และครึ่งหนึ่งของหนังสือปกอ่อนสิทธิเป็นค่อนข้างแข็งไม้ยันรักแร้ , " เธอกล่าว .
" ชาบิเลสนี่ดีเนอะมั้ย ? "

" ผมกล้าพูดได้ว่า " ฉันเริ่มเปลี่ยนความคิดเขา เขาก็ไม่ได้แตะต้อง เนลสัน เขาถูกตัดสินให้แพ้ เธอมาอยู่เคียงข้างและเรคเขาทั้งหน้าและหลังเลิกเรียน" รู้อะไร คุณต้องพูด ?
" ใครให้ " ?
" ที่รัก เธอไม่ได้ฟังหรือไง สำนักพิมพ์ เขากล่าวว่าเขาไม่ได้อ่านนวนิยายเรื่องแรกในรอบ 10 ปี ซึ่งแสดงออกถึงพลังแห่งการสังเกต "
" มันวิเศษมาก " เขาพูดอย่างเศร้าสร้อย " ยอดเยี่ยม "
" เขาต้องการให้ผมเปลี่ยนชื่อ "
" ครับ ?
" เขาไม่เหมือนที่เคยรีดกระแส เขาต้องการที่จะเรียกมันว่าชุดเชลซี "
" คุณพูดอะไร ? "
" ผมเห็นด้วย Гไม่คิดว่าด้วยเรื่องแรกหนึ่งควรพยายามที่จะเก็บอย่างใดอย่างหนึ่งของสำนักพิมพ์แฮปปี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ จริงๆ เขาจะจ่ายสำหรับการแต่งงานของเราไม่ใช่เหรอ ? "
" ผมรู้ว่าคุณหมายถึงอะไร " เขาขาด mindedly กวนชาบของเขาด้วยส้อม - บางทีก่อนงานหมั้น เขามักจะซื้อแชมเปญสุภาพบุรุษชาวญี่ปุ่นจบปลาและมีภาษาอังกฤษน้อยมาก แต่มีความละเอียดมารยาทเขาสั่งจากหญิงวัยกลางคนสลัดผลไม้สด หญิงสาวมองเขา แล้วเธอก็มองหน้าฉัน แต่ฉันว่าเธอเห็นอนาคต 1 อยากจะเตือนเธอกับอนาคตบนพื้นฐานของนวนิยายเรื่องแรกชุดเชลซี ใด ๆ ฉันอยู่ข้างเดียวกับแม่ของเขามันคือความคิดที่น่าอับอาย แต่ผมอาจจะเกี่ยวกับแม่เธออายุ .
ฉันต้องการพูดกับเธอ คุณแน่ใจผู้เผยแพร่ของคุณจะบอกคุณความจริง สำนักพิมพ์ของมนุษย์พวกเขาบางครั้งอาจพูดเกินจริงคุณธรรมของหนุ่มสาวและสวย จะต้องอ่านใน เชลซี ตั้งห้าปี คุณจะเตรียมไว้สำหรับปีของความพยายาม " ความพ่ายแพ้ยาวทำอะไรดี "เป็นปีที่ผ่านการเขียนจะไม่กลายเป็นง่ายขึ้นความพยายามทุกวันจะเติบโตยากที่จะทน นั้น " อำนาจของการสังเกต " จะกลายเป็นอ่อนแอ คุณจะถูกตัดสินเมื่อคุณไปถึง 40 กว่า ด้วยประสิทธิภาพ และไม่ได้ตามสัญญา
" ต่อไปของฉันใหม่จะเกี่ยวกับเซนต์ Tropez . "
" ฉันไม่รู้ว่าคุณเคยมี "
" ผมไม่ได้สดตาเป็นสิ่งที่สำคัญฉันคิดว่าเราควรจะปักหลักที่นั่นหกเดือน "
" ไม่น่าจะมีอะไรเหลือในล่วงหน้า โดยช่วงเวลานั้น "
" ล่วงหน้าเท่านั้น ล่วงหน้า ฉันได้รับเปอร์เซ็นต์หลังจากห้าพันเล่มยี่สิบเปอร์เซ็นต์ หลังสิบ และแน่นอนอีกก่อนจะจาก ลูกรัก เมื่อจองไปเรียบร้อยแล้ว เป็นหนึ่งที่ใหญ่กว่า ถ้าชุดเชลซีขายดี "
" คงไม่ "
" คุณ