RapunzelThere were once a man and a

Rapunzel
There were once a man and a woman who had long, in vain, wished for a child. At length it appeared that God was about to grant their desire.

These people had a little window at the back of their house from which a splendid garden could be seen, which was full of the most beautiful flowers and herbs. It was, however, surrounded by a high wall, and no one dared to go into it because it belonged to an enchantress, who had great power and was dreaded by all the world.

One day the woman was standing by this window and looking down into the garden, when she saw a bed which was planted with the most beautiful rampion, and it looked so fresh and green that she longed for it. She quite pined away, and began to look pale and miserable.

Her husband was alarmed, and asked: 'What ails you, dear wife?'

'Ah,' she replied, 'if I can't eat some of the rampion, which is in the garden behind our house, I shall die.'

The man, who loved her, thought: 'Sooner than let your wife die, bring her some of the rampion yourself, let it cost what it will.'

At twilight, he clambered down over the wall into the garden of the enchantress, hastily clutched a handful of rampion, and took it to his wife. She at once made herself a salad of it, and ate it greedily. It tasted so good to her - so very good, that the next day she longed for it three times as much as before.

If he was to have any rest, her husband knew he must once more descend into the garden. Therefore, in the gloom of evening, he let himself down again; but when he had clambered down the wall he was terribly afraid, for he saw the enchantress standing before him.

'How can you dare,' said she with angry look, 'descend into my garden and steal my rampion like a thief? You shall suffer for it!'

< 2 >

'Ah,' answered he, 'let mercy take the place of justice, I only made up my mind to do it out of necessity. My wife saw your rampion from the window, and felt such a longing for it that she would have died if she had not got some to eat.'

The enchantress allowed her anger to be softened, and said to him: 'If the case be as you say, I will allow you to take away with you as much rampion as you will, only I make one condition, you must give me the child which your wife will bring into the world; it shall be well treated, and I will care for it like a mother.'

The man in his terror consented to everything.

When the woman was brought to bed, the enchantress appeared at once, gave the child the name of Rapunzel, and took it away with her.

Rapunzel grew into the most beautiful child under the sun. When she was twelve years old, the enchantress shut her into a tower in the middle of a forest. The tower had neither stairs nor door, but near the top was a little window. When the enchantress wanted to go in, she placed herself beneath it and cried:



'Rapunzel, Rapunzel,
Let down your hair to me.'


Rapunzel had magnificent long hair, fine as spun gold, and when she heard the voice of the enchantress, she unfastened her braided tresses, wound them round one of the hooks of the window above, and then the hair fell twenty ells down, and the enchantress climbed up by it.

After a year or two, it came to pass that the king's son rode through the forest and passed by the tower. Then he heard a song, which was so charming that he stood still and listened. It was Rapunzel, who in her solitude passed her time in letting her sweet voice resound. The king's son wanted to climb up to her, and looked for the door of the tower, but none was to be found. He rode home, but the singing had so deeply touched his heart, that every day he we

A big bad wolf saw the two little pigs while they danced and played and thought, “What juicy tender meals they will make!” He chased the two pigs and they ran and hid in their houses. The big bad wolf went to the first house and huffed and puffed and blew the house down in minutes. The frightened little pig ran to the second pig’s house that was made of sticks. The big bad wolf now came to this house and huffed and puffed and blew the house down in hardly any time. Now, the two little pigs were terrified and ran to the third pig’s house that was made of bricks.

The big bad wolf tried to huff and puff and blow the house down, but he could not. He kept trying for hours but the house was very strong and the little pigs were safe inside. He tried to enter through the chimney but the third little pig boiled a big pot of water and kept it below the chimney. The wolf fell into it and died.

The two little pigs now felt sorry for having been so lazy. They too built their houses with bricks and lived happily ever after.

Keyword Clouds: three little pigs and the big bad wolf, three little pigs illustrations, 3 pigs and a wolf, three little pigs sequencing, three little pigs children story, three little pigs online, three little pigs original story, 3 little pigs short story

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ราพันเซลเมื่อมีผู้ชายและผู้หญิงที่ยาว เปล่า ๆ อยากเด็ก ที่มีความยาว ปรากฏว่า พระเจ้าจะ ให้ความปรารถนาของพวกเขา คนเหล่านี้มีหน้าต่างเล็ก ๆ ด้านหลังบ้านที่สวนสวยสามารถมองเห็นได้ ซึ่งเป็นเต็มรูปแบบของสมุนไพรและดอกไม้สวยที่สุด มัน เป็น อย่างไรก็ตาม ล้อมรอบ ด้วยกำแพงสูง และไม่มีใครกล้าเข้าไปในมัน เพราะมันเป็นการ enchantress ผู้มีอำนาจมาก และมีอนาคต โดยทุกโลก วันหนึ่งผู้หญิงยืน โดยหน้าต่างนี้ และมองลงในสวน เมื่อเธอเห็นเตียงซึ่งถูกปลูก ด้วย rampion สวยที่สุด และมันดูสดมากและสีเขียวที่เธอปรารถนานั้น เธอค่อนข้างห่างกัน pined และเริ่มดูเศร้าหมอง และซีด สามีตกใจ และคำถาม: 'นั้นคุณ ภรรยาที่รัก ' 'Ah เธอตอบ 'ไม่กินของ rampion ซึ่งอยู่ในสวนหลังบ้านของเรา ฉันต้องตาย' คน ที่รัก เธอคิด: 'เร็วกว่าให้คุณภรรยาตาย แนะนำของเธอ rampion ของตัวเอง ปล่อยให้ต้นทุนมันจะ ' ที่ twilight เขา clambered ลงกำแพงเข้าไปในสวนของ enchantress ที่ รีบคลัตช์กำมือของ rampion และเอากับภรรยาของเขา นอกจากนี้เธอในครั้งเดียวทำเองสลัดของมัน และกินตะกละตะกลาม มันลิ้มรสดีกับเธอ - ดังนั้นดีมาก ว่า ในวันถัดไปเธอปรารถนามันสามเท่าเป็นก่อน ถ้ามันมีเหลือใด ๆ สามีของเธอรู้ว่า เขาต้องเดินลงไปในสวนอีกครั้ง ดังนั้น ในความหดหู่ของตอนเย็น เขาให้ตัวเองลงอีก แต่เมื่อเขามี clambered ลงผนัง เขากลัวชะมัด สำหรับเขาเห็น enchantress ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา 'วิธีสามารถคุณกล้า กล่าวว่า เธอ มีลักษณะโกรธ, ' ลงไปในสวนของฉัน และของฉัน rampion เช่นขโมยขโมย คุณต้องทุกข์ทรมานที่มัน!'< 2 > 'Ah ตอบเขา, ' ให้เมตตายุติธรรม ฉันเท่านั้นเคยคิดจะทำตามความจำเป็น เห็นของคุณ rampion จากหน้าต่าง และภรรยารู้สึกความปรารถนาดังกล่าวนั้นซึ่งเธอก็ตายถ้าเธอไม่ได้บางที่กิน ' Enchantress ที่อนุญาตให้ความโกรธของเธอนุ่มนวล และตรัสกับเขาว่า: ' ถ้ากรณีเป็นอย่างที่คุณพูด ฉันจะอนุญาตให้คุณใช้มาก rampion เดียวกับคุณ เพียงทำเงื่อนไขหนึ่ง คุณต้องให้ฉันลูกซึ่งภรรยาของคุณจะนำเข้ามาในโลก มันจะถือว่าดี และผมจะดูแลมันเหมือนแม่.' คนที่อยู่ในความหวาดกลัวของเขายินยอมที่จะทุกอย่าง เมื่อผู้หญิงมานอน enchantress ที่ปรากฏในครั้งเดียว ให้เด็กชื่อของราพันเซล และเอามันไปกับเธอ ราพันเซลเติบโตมาเป็นเด็กสวยที่สุดภายใต้ดวงอาทิตย์ เมื่อเธออายุสิบสองปี enchantress ที่ปิดเธอเป็นหอคอยกลางป่า ทาวเวอร์มีทั้งบันไดหรือประตู แต่ใกล้ด้านบนเป็นหน้าต่างเล็ก ๆ เมื่อ enchantress ที่อยากไป เธอไว้ตัวเองใต้มัน และร้องไห้: ' ราพันเซล ราพันเซล ให้ลงผมฉัน.' ราพันเซลมีผมยาวสวยงาม ดี เป็นลวดทอง และ เมื่อเธอได้ยินเสียงของ enchantress ที่ เธอ unfastened เธอ tresses ถัก แผลพวกเขารอบหนึ่งตะขอของหน้าต่างด้านบน แล้วผมตกยี่สิบ ells ลง และ enchantress ปีนขึ้น โดยมัน หลังจากปีหรือสอง ไปมาว่า ลูกชายของกษัตริย์ขี่ผ่านป่า และผ่าน โดยทาวเวอร์ จาก นั้นเขาได้ยินเพลง ซึ่งเป็นเสน่ห์ดังนั้นที่เขายืนนิ่ง และฟัง ราพันเซล ผู้สันโดษเธอผ่านเวลาในการให้เสียงของเธอหวาน resound ของเธอ ได้ โอรสาธิราชอยากปีนขึ้นเธอ และมองบานประตูของหอ แต่ไม่ได้พบ นภูเขาบ้าน แต่ร้องเพลงได้อย่างลึกสัมผัสหัวใจของเขา ที่ทุก ๆ วันเขาเราเป็นหมาเห็นหมูน้อยสองในขณะที่พวกเขาเต้น และเล่น และคิด ว่า "สิ่งฉ่ำนุ่มอาหารที่พวกเขาจะทำ" เขาไล่สุกรสอง และพวกเขาวิ่ง และซ่อนในบ้านของพวกเขา บิ๊กแบ๊ดวู๊ลฟ์ไปบ้านหลังแรก และจึง huffed และพองตัว และพัดบ้านลงในนาที หมูน้อยกลัววิ่งไปบ้านของหมูสองที่ทำจากไม้ หมาป่าบิ๊กตอนนี้มาบ้านนี้จึง huffed และพองตัว และพัดบ้านลงในเวลาใด ๆ ตอนนี้ หมูน้อยสองกลัว และวิ่งไปบ้านสามหมูที่ทำอิฐหมาป่าบิ๊กพยายามหายใจเร็ว ๆ และพัฟ และพัดบ้าน แต่เขาไม่ เขายังคงพยายามสำหรับชั่วโมง แต่บ้านก็แข็งแกร่งมาก และหมูน้อยอยู่ภายใน เขาพยายามใส่ปล่อง แต่หมูน้อยที่สามต้มหม้อต้มน้ำขนาดใหญ่ และเก็บมันไว้ใต้ปล่องไฟ หมาป่าตกมัน และเสียชีวิตหมูน้อยสองตอนนี้รู้สึกขออภัยขี้เกียจได้ พวกเขาสร้างบ้านของพวกเขากับอิฐ และอาศัยอยู่อย่างมีความสุขเคยหลังจากเกินไปเมฆคำสำคัญ: สามหมูน้อย และหมาป่าบิ๊ก ภาพหมูน้อยสาม สุกร 3 และหมาป่า สามหมูน้อยจัดลำดับ เรื่องเด็กสามหมูน้อย สามหมูน้อยออนไลน์ สามน้อยเรื่องเดิมสุกร หมูน้อย 3 เรื่องสั้น