องค์ประกอบของการแสดงนาฏศิลป์ไทยองค์

องค์ประกอบของการแสดงนาฏศิลป์ไทย

องค์ประกอบที่ทำให้นาฏศิลป์ไทยมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่มีความสวยงามโดดเด่น และบ่งบอกถึงความมีอารยะธรรมทางด้านศิลปะ มาแต่อดีตกาล คือ ลีลาท่ารำ การขับร้องเพลงไทย ดนตรีไทย และการแต่งกาย ดังนี้

๑. ลีลาท่ารำ หมายถึง กระบวนการเคลื่อนไหวของอวัยวะร่างกายของนักแสดงสื่อออกมาในลักษณะต่าง ๆ เช่น สื่อแทนคำพูด แทนอากัปกิริยาที่กำลังปฏิบัติอยู่ หรือสื่อถึงกิจกรรมที่เป็นเป้าประสงค์สำหรับการทำงาน เป็นต้น ท่ารำที่เข้ามามีบทบาทต่อการแสดงนั้น มาจากหลายแหล่ง เช่น นาฏยศัพท์ ภาษาท่าทางนาฏศิลป์ และการตีบท กล่าวคือ

๑.๑ นาฏยศัพท์ หมายถึง ศัพท์ที่ใช้เรียกท่ารำทางนาฏศิลป์ หรือการละคร การฟ้อนรำ การสร้างสรรค์ท่ารำที่เกี่ยวข้องกับนาฏศิลป์ไทย ผู้แสดงจำเป็นต้องเข้าใจกระบวนการร่ายรำอันจะส่งผลถึงความประณีตของท่วงท่าที่สร้างสรรค์ของศิลปินที่งดงามลงตัวนาฏยศัพท์ที่บรมครูผู้เชี่ยวชาญได้สร้างสรรค์ไว้พอจะรวบรวมได้คือ นามศัพท์ กิริยาศัพท์ และนาฏยศัพท์เบ็ดเตล็ด

๑.๒ ภาษาท่าทางนาฏศิลป์ หมายถึง ภาษาที่ใช้สำหรับการสื่อสารของนักแสดงเพื่อให้เข้าใจโดยใช้ท่าทางนาฏศิลป์เป็นตัวสื่อไม่ใช้คำพูด เป็นอวจนะภาษาอย่างหนึ่ง หรืออีกนัยหนึ่งนั้นคือภาษาใบ้ ส่วนใหญ่จะใช้อากัปกิริยาของอวัยวะร่างกายเป็นตัวสื่อสารเพื่อบอกอาการความต้องการให้ผู้รับสารเข้าใจในการสื่อสาร ภาษาท่าทางนาฏศิลป์มีปรากฏอยู่ในการแสดงละคร หรือบทระบำของละครไทยบางเพลงก็มี

กิริยาท่าทางที่ปรากฏออกมาทางอวัยวะของร่างกาย สีหน้าและอารมณ์ที่ปรากฏขึ้นมา สามารถจำแนกได้เป็น ๓ ประเภท คือ ท่าซึ่งใช้แทนคำพูด ท่าซึ่งเป็นอิริยาบถและกิริยาอาการ และท่าซึ่งแสดงถึงอารมณ์ภายใน

๑.๓ การตีบท หมายถึง การใส่ท่าทางตามบทร้องหรือบทเพลงเพื่อสื่อความหมายให้ผู้ชมเข้าใจตามความหมายและอารมณ์ของเพลง โดยทั่วไปเพลงที่จะนำมาประดิษฐ์ท่ารำจะต้องมี ๒ ลักษณะ คือเพลงบรรเลง หมายถึง เพลงที่มีแต่ทำนองและจังหวะ ไม่มีเนื้อร้องประกอบ และเพลงมีบทร้อง หมายถึง เพลงที่มีทั้งทำนอง จังหวะ และเนื้อเพลงบรรยายอิริยาบทของตัวละครประกอบด้วย กรณีที่เพลงเป็นเพลงบรรเลงนั้นนักนาฏยประดิษฐ์ก็จะลดภาระของการใส่ท่ารำลง แต่ถ้าหากว่าเป็นเพลงที่ต้องใช้บทร้องประกอบ เช่น เพลงแม่บท เพลงกฤดาภินิหาร หรือจะเป็นเพลงที่ประพันธ์ขึ้นใหม่ในโอกาสอันสมควร กล่าวคืออวยพรในโอกาสที่สำคัญต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นงานมงคล หรืองานในโอกาสพิเศษอื่น ๆ ถ้าหากบทเพลงมีเนื้อร้องก็เป็นความจำเป็นที่จะต้องใช้การตีบทมาเกี่ยวข้องด้วยเช่นเดียวกัน จากประสบการณ์ของผู้เขียนเห็นว่าการใส่ท่ารำตามบทมีหลักสำคัญต้องทำความเข้าใจเป็นพื้นฐาน คือ ท่ารำที่เป็นแบบแต่โบราณ เช่น ท่ารำที่ปรากฏในการรำแม่บทใหญ่ แม่บทเล็ก และท่ารำที่เป็นท่าระบำ คือท่ารำที่ปรากฏในชุดการแสดงระบำต่าง ๆ นั่นเอง

๒. การขับร้องเพลงไทย เป็นเอกลักษณ์อีกอย่างหนึ่ง ซึ่งเป็นมรดกตกทอดทางวัฒนธรรมอีกอย่างหนึ่ง เพลงไทยมีเอกลักษณ์ คือ การเอื้อน ที่สร้างความไพเราะ และบทร้องใช้ภาษาทางวรรณกรรม ก่อให้เกิดอารมณ์คล้อยตาม หวั่นไหวไปตามเรื่องราวของบท สามารถแบ่งประเภทของการขับร้องเพลงไทยเดิม แบ่งได้ ๔ วิธี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มา แต่อดีตกาลคือลีลาท่ารำการขับร้องเพลงไทยดนตรีไทยและการแต่งกายดังนี้1 ลีลาท่ารำหมายถึง ๆ เช่นสื่อแทนคำพูดแทนอากัปกิริยาที่กำลังปฏิบัติอยู่ เป็นต้น มาจากหลายแหล่งเช่นนาฏยศัพท์ภาษาท่าทางนาฏศิลป์และการตีบทกล่าวคือ1.1 นาฏยศัพท์หมายถึงศัพท์ที่ใช้เรียกท่ารำทางนาฏศิลป์หรือการละครการฟ้อนรำ นามศัพท์กิริยาศัพท์และนาฏยศัพท์เบ็ดเตล็ด1.2 ภาษาท่าทางนาฏศิลป์หมายถึง เป็นอวจนะภาษาอย่างหนึ่งหรืออีกนัยหนึ่งนั้นคือภาษาใบ้ สีหน้าและอารมณ์ที่ปรากฏขึ้นมาสามารถจำแนกได้เป็น 3 ประเภทคือท่าซึ่งใช้แทนคำพูดท่าซึ่งเป็นอิริยาบถและกิริยาอาการและท่าซึ่งแสดงถึงอารมณ์ภายใน1.3 การตีบทหมายถึง 2 ลักษณะคือเพลงบรรเลงหมายถึงเพลงที่มี แต่ทำนองและจังหวะไม่มีเนื้อร้องประกอบและเพลงมีบทร้องหมายถึงเพลงที่มีทั้งทำนองจังหวะ เช่นเพลงแม่บทเพลงกฤดาภินิหาร กล่าวคืออวยพรในโอกาสที่สำคัญต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นงานมงคลหรืองานในโอกาสพิเศษอื่น ๆ คือท่ารำที่เป็นแบบ แต่โบราณเช่นท่ารำที่ปรากฏในการรำแม่บทใหญ่แม่บทเล็กและท่ารำที่เป็นท่าระบำ ๆ นั่นเอง2 การขับร้องเพลงไทยเป็นเอกลักษณ์อีกอย่างหนึ่ง เพลงไทยมีเอกลักษณ์คือการเอื้อนที่สร้างความไพเราะและบทร้องใช้ภาษาทางวรรณกรรมก่อให้เกิดอารมณ์คล้อยตามหวั่นไหวไปตามเรื่องราวของบท แบ่งได้ 4 วิธี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องค์ประกอบของการแสดงนาฏศิลป์ไทย

องค์ประกอบที่ทำให้นาฏศิลป์ไทยมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่มีความสวยงามโดดเด่นและบ่งบอกถึงความมีอารยะธรรมทางด้านศิลปะมาแต่อดีตกาลความลีลาท่ารำการขับร้องเพลงไทยดนตรีไทยและการแต่งกายดังนี้

๑ .ลีลาท่ารำหมายถึงกระบวนการเคลื่อนไหวของอวัยวะร่างกายของนักแสดงสื่อออกมาในลักษณะต่างจะเช่นสื่อแทนคำพูดแทนอากัปกิริยาที่กำลังปฏิบัติอยู่หรือสื่อถึงกิจกรรมที่เป็นเป้าประสงค์สำหรับการทำงานเป็นต้นมาจากหลายแหล่งเช่นนาฏยศัพท์ภาษาท่าทางนาฏศิลป์และการตีบทกล่าวคือ

๑ .๑นาฏยศัพท์หมายถึงศัพท์ที่ใช้เรียกท่ารำทางนาฏศิลป์หรือการละครการฟ้อนรำการสร้างสรรค์ท่ารำที่เกี่ยวข้องกับนาฏศิลป์ไทยนามศัพท์กิริยาศัพท์และนาฏยศัพท์เบ็ดเตล็ด

๑ .๒ภาษาท่าทางนาฏศิลป์หมายถึงภาษาที่ใช้สำหรับการสื่อสารของนักแสดงเพื่อให้เข้าใจโดยใช้ท่าทางนาฏศิลป์เป็นตัวสื่อไม่ใช้คำพูดเป็นอวจนะภาษาอย่างหนึ่งหรืออีกนัยหนึ่งนั้นคือภาษาใบ้ภาษาท่าทางนาฏศิลป์มีปรากฏอยู่ในการแสดงละครหรือบทระบำของละครไทยบางเพลงก็มี

กิริยาท่าทางที่ปรากฏออกมาทางอวัยวะของร่างกายสีหน้าและอารมณ์ที่ปรากฏขึ้นมาสามารถจำแนกได้เป็นกันประเภทความท่าซึ่งใช้แทนคำพูดท่าซึ่งเป็นอิริยาบถและกิริยาอาการและท่าซึ่งแสดงถึงอารมณ์ภายใน

๑ .ไปการตีบทหมายถึงการใส่ท่าทางตามบทร้องหรือบทเพลงเพื่อสื่อความหมายให้ผู้ชมเข้าใจตามความหมายและอารมณ์ของเพลงโดยทั่วไปเพลงที่จะนำมาประดิษฐ์ท่ารำจะต้องมี๒ลักษณะคือเพลงบรรเลงหมายถึง