The analysis of starch hydrolysis w

The analysis of starch hydrolysis was performed by following the
method of Goni et al. (1997). A 50 mg GBR sample was prepared in
30 mL Erlenmeyer flasks and 4 mL distilled water were added. The
GBR sample was cooked at 80 C for 30 min. Then, 10 mL HCl–KCl
buffer (pH 1.5) were added and homogenized for 2 min by an Ultra
Turrax homogenizer (T25, Ika Labortechnik, Staufen, Germany).
Thereafter, 0.2 mL of a solution containing 1 mg of pepsin from
porcine gastric mucosa (107195, Merck) were added and mixed
with the HCl–KCl buffer, followed by 60 min incubation in a shaking
water bath at 40 C. The volume of solution was adjusted to 25 mL
by adding 15 mL tris–maleate buffer (pH 6.9). A 5 mL volume of
tris–maleate buffer containing 2.6 IU of a-amylase from porcine
pancreas (A-3176, Sigma) was added to start starch hydrolysis.
The flask was placed in a shaking water bath at 37 C. Aliquots of
0.1 mL were taken out from the flask at 30 min interval for 3 h.
The aliquots were dropped into the test tube and dipped into the
boiling water for 5 min in order to inactivate the a-amylase. A
30 lL volume of amyloglucosidase from Aspergillus niger (102857,
Roche) and 1 mL of 0.4 M sodium-acetate buffer (pH 4.75) were
then added to the test tube to hydrolyze the soluble starch. The test
tube was incubated for 45 min at 60 C. Finally, the glucose concentration
was measured using the glucose oxidase–peroxidase (Sigma
diagnostics Kit No. 510-A). The starch hydrolysis rate was expressed
as the percentage of total starch hydrolysis at different times (30, 60,
90, 120 and 180 min) and the area under the hydrolysis curve (AUC)
was determined. Then, this AUC value was divided by the AUC of
white bread (Granfeldt et al., 1992) and the hydrolysis index (HI)
was obtained. The glycemic index (GI) of the GBR was calculated
using Eq. (3) (Goni et al., 1997).
GI ¼ 39:71 þ ð0:549HIÞ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวิเคราะห์การย่อยสลายแป้งได้ดำเนินการตามวิธีการของ Goni et al. (1997) จัดเตรียมตัวอย่าง GBR 50 มิลลิกรัมในน้ำกลั่น 4 มล.และ 30 มล.ขวด Erlenmeyer ถูกเพิ่ม การตัวอย่าง GBR ถูกต้มที่ 80 C นาน 30 นาที แล้ว 10 mL HCl – KClบัฟเฟอร์ (pH 1.5) เพิ่ม และ homogenized สำหรับ 2 นาที โดยพิเศษTurrax homogenizer (เกี่ยวกับ T25, Ika Labortechnik, Staufen เยอรมนี)หลังจากนั้น 0.2 mL ของโซลูชันที่ประกอบด้วยธาตุเพพซินจาก 1 มิลลิกรัมเยื่อบุในกระเพาะหมู (107195, Merck) ถูกเพิ่ม และผสมด้วยบัฟเฟอร์ HCl – KCl ตาม ด้วยกกไข่ 60 นาทีในการสั่นอ่างน้ำที่ 40 c การแก้ไขปรับปรุงถึง 25 mLโดยการเพิ่ม 15 mL ทริสเรทติ้ง – maleate บัฟเฟอร์ (pH 6.9) ปริมาณ 5 มล.ทริสเรทติ้ง – maleate บัฟเฟอร์ที่ประกอบด้วย IU 2.6 ของ a-อะไมเลสจากหมูตับอ่อน (A-3176, Sigma) ถูกเริ่มย่อยสลายแป้งขวดถูกวางไว้ในอ่างน้ำสั่นที่ 37 C. Aliquots ของ0.1 มล.ถูกนำออกจากขวดในช่วงเวลา 30 นาทีสำหรับ 3 ชมAliquots ลดลงในหลอดทดลอง และจุ่มลงไปในตัวต้มน้ำ 5 นาทีเพื่อปิดการทำงานที่ a-อะไมเลส Aปริมาณ 30 lL amyloglucosidase จาก Aspergillus ไนเจอร์ (102857โรช) และ 1 มิลลิลิตรของ 0.4 M โซเดียมอะซิเตบัฟเฟอร์ (pH 4.75)แล้ว เพิ่มหลอดทดลองการ hydrolyze แป้งละลายน้ำ การทดสอบหลอดมี incubated สำหรับ 45 นาทีที่ 60 c ในที่สุด ความเข้มข้นของกลูโคสซึ่งวัดได้โดยใช้กลูโคส oxidase – ฮอส (ซิกม่าdiagnostics Kit No. 510-A). The starch hydrolysis rate was expressedas the percentage of total starch hydrolysis at different times (30, 60,90, 120 and 180 min) and the area under the hydrolysis curve (AUC)was determined. Then, this AUC value was divided by the AUC ofwhite bread (Granfeldt et al., 1992) and the hydrolysis index (HI)was obtained. The glycemic index (GI) of the GBR was calculatedusing Eq. (3) (Goni et al., 1997).GI ¼ 39:71 þ ð0:549HIÞ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์การย่อยสลายแป้งได้ดำเนินการโดยต่อไปนี้
วิธีการของอิน et al, (1997) 50 มก. GBR ตัวอย่างถูกจัดทำขึ้นใน
วันที่ 30 ขวดมิลลิลิตร Erlenmeyer และ 4 มิลลิลิตรน้ำกลั่นที่ถูกเพิ่ม
ตัวอย่าง GBR สุกที่ 80 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 นาที จากนั้น 10 มล HCl-KCl
บัฟเฟอร์ (pH 1.5) มีการเพิ่มและการปั่นเป็นเวลา 2 นาทีโดยอัลตร้า
Turrax homogenizer (T25, Ika Labortechnik, Staufen, เยอรมนี).
หลังจากนั้น 0.2 มิลลิลิตรของสารละลายที่มี 1 mg ของน้ำย่อยจาก
กระเพาะอาหารสุกร เยื่อเมือก (107,195 เมอร์ค) ได้รับการเพิ่มและผสม
กับบัฟเฟอร์ HCl-KCl ตามด้วยการบ่ม 60 นาทีในการเขย่า
อ่างน้ำที่ 40 องศาเซลเซียส ปริมาณของการแก้ปัญหาที่ถูกปรับถึง 25 มิลลิลิตร
โดยการเพิ่ม 15 มลบัฟเฟอร์ทริสเรทติ้ง-maleate (pH 6.9) ปริมาณมล 5 ของ
ทริสเรทติ้ง-maleate บัฟเฟอร์ที่มี 2.6 IU ของอะไมเลสจากสุกร
ตับอ่อน (A-3176, Sigma) ถูกเพิ่มเข้ามาในการเริ่มต้นการย่อยสลายแป้ง.
กระติกน้ำวางอยู่ในอ่างน้ำเขย่าที่ 37 องศาเซลเซียส aliquots ของ
0.1 มลถูกนำออกมาจากขวดในช่วงเวลา 30 นาทีเป็นเวลา 3 ชม.
aliquots ถูกทิ้งลงในหลอดทดลองและจุ่มลงใน
น้ำเดือด 5 นาทีเพื่อยับยั้ง A-อะไมเลส
ปริมาณ 30 LL ของ amyloglucosidase จากเชื้อรา Aspergillus ไนเจอร์ (102,857,
Roche) และ 1 มิลลิลิตร 0.4 M บัฟเฟอร์โซเดียมอะซิเตท (pH 4.75) มี
แล้วเพิ่มลงในหลอดทดลองที่จะย่อยสลายแป้งที่ละลายน้ำได้ การทดสอบ
หลอดถูกบ่มเป็นเวลา 45 นาทีที่ 60 องศาเซลเซียส ในที่สุดความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคส
ถูกวัดโดยใช้กลูโคส oxidase-peroxidase (Sigma
วินิจฉัย Kit เลขที่ 510-A) อัตราการย่อยสลายแป้งถูกแสดง
เป็นร้อยละของการย่อยสลายแป้งทั้งหมดในช่วงเวลาที่แตกต่างกัน (30, 60 ที่
90, 120 และ 180 นาที) และพื้นที่ใต้เส้นโค้งไฮโดรไลซิ (AUC)
ถูกกำหนด จากนั้นค่า AUC นี้ถูกแบ่งออกโดย AUC ของ
ขนมปังขาว (Granfeldt et al., 1992) และดัชนีการย่อยสลาย (ฮาวาย)
ที่ได้รับ ดัชนีน้ำตาล (GI) ของ GBR ที่คำนวณได้
โดยใช้สมการ . (3) (. อิน, et al, 1997)
GI ¼ 39:71 Þ D0: 549HIÞ