the Home Office have stated that di

the Home Office have stated that directed surveillance being “non-intrusive” is
not to be taken too literally.70 It is non-intrusive only to the extent that it is not “intrusive
surveillance” under section 26(3). One could certainly argue that such interpretation
precludes the legislation from being “accessible”.71 Moreover, if the Home Office accepts
that the level of surveillance beyond residential places or vehicles can be, in fact,
intrusive, there would appear no reason why its regulation should be of a lower level than
the statutory “intrusive” surveillance. On this basis, the only difference is where it occurs,
suggesting that the guiding principle behind the protections under Part II of RIPA is the
location of the surveillance rather the effect on the individual

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บ้านได้ระบุไว้ว่า เฝ้าระวังโดยตรงที่ "ไม่ใช่รำคาญ" เป็นไม่ควรเกินไป literally.70 มันเป็นไม่รำคาญเท่านั้นที่ไม่ "รำคาญเฝ้าระวัง"ภายใต้ส่วน 26(3) หนึ่งแน่นอนอาจโต้แย้งตีความเช่นนั้นไม่สามารถบังคับใช้กฎหมายจากการ "เข้าถึง" .71 Moreover ถ้าบ้านยอมรับที่ระดับการรักษาความปลอดภัยนอกเหนือจากสถานอยู่อาศัยหรือยานพาหนะสามารถ ในความเป็นจริงรำคาญ มีจะปรากฏเหตุผลทำไมเป็นระเบียบควรจะระดับต่ำกว่าเฝ้าระวัง "รำคาญ" ตามกฎหมาย ในนี้ ข้อแตกต่างคือ ที่เกิดขึ้นแนะนำที่เป็นหลักอยู่เบื้องหลังความคุ้มครองภายใต้ II ส่วนริป้าราคาที่น่าเฝ้าระวังแต่ผลในแต่ละ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โฮมออฟฟิศได้ระบุว่าผู้กำกับการเฝ้าระวังเป็น "ไม่ล่วงล้ำ" คือ
ไม่ได้จะต้องดำเนินการมากเกินไป literally.70 มันเป็นไม่ล่วงล้ำเฉพาะในขอบเขตที่ว่ามันไม่ได้เป็น "ล่วงล้ำ
เฝ้าระวัง "ภายใต้มาตรา 26 (3) หนึ่งแน่นอนได้ยืนยันว่าการตีความเช่น
ติ๊กฎหมายจากการ "เข้าถึง" 0.71 นอกจากนี้หากบ้านและสำนักงานยอมรับ
ว่าระดับของการเฝ้าระวังสถานที่ที่อยู่อาศัยเกินหรือยานพาหนะสามารถในความเป็นจริง
ล่วงล้ำก็จะปรากฏขึ้นโดยไม่มีเหตุผลว่าทำไมการควบคุมของตน ควรจะอยู่ในระดับที่ต่ำกว่า
ตามกฎหมาย "ล่วงล้ำ" การเฝ้าระวัง บนพื้นฐานนี้แตกต่างเป็นที่ที่มันเกิดขึ้น
แสดงให้เห็นว่าหลักการที่อยู่เบื้องหลังการคุ้มครองภายใต้ส่วนที่สองของ RIPA เป็น
สถานที่ตั้งของการเฝ้าระวังค่อนข้างมีผลกับแต่ละบุคคล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำนักงานที่บ้านได้ระบุไว้ว่าเป็น " องค์กรกำกับการล่วงล้ำ "
ไม่ถูกเอาด้วย literally.70 มันไม่ล่วงเฉพาะในขอบเขตที่จะไม่ล่วงล้ำ
เฝ้าระวัง " ตาม มาตรา 26 ( 3 ) หนึ่งอาจโต้แย้งว่า การตีความกฎหมายดังกล่าว
precludes การ " เข้าถึง " ได้ ยิ่งกว่านั้น ถ้ายอมรับ
โฮมออฟฟิศที่ระดับการเฝ้าระวังนอกเหนือจากที่อยู่อาศัยสถานที่หรือยานพาหนะสามารถในความเป็นจริง
รบกวน ก็ปรากฏไม่มีเหตุผลที่การควบคุมของตนควรเป็นระดับล่างกว่า
ตามกฎหมาย " ล่วงล้ำ " กล้องวงจรปิด บนพื้นฐานนี้ ความแตกต่างเท่านั้นคือ ว่า มันเกิดขึ้น
แนะนำว่า หลักการที่อยู่เบื้องหลังการคุ้มครองภายใต้ส่วนของ RIPA เป็น
สถานที่ตั้งของการเฝ้าระวังมากกว่า ผลกระทบต่อบุคคล