There are two methods of enforcemen

There are two methods of enforcement against unfair trade practices, such as the civil claim
for damages and the administrative action. The former is adopted by the United States and
Germany that focus on the principles of market economy and private autonomy, while the
latter is adopted by Korea and Japan that emphasize government’s intervention. The
regulation on unfair trade practices is also divided into two types, such as the general
provisions and the special provisions. Whereas the US and Germany have general provisions
stipulated in their laws, Korea and Japan include specific provisions in their legal systems.
III. Main Issues
A main issue in the KFTC’s decision and the courts’ judgments in the case was whether the
insurers’ non-payment of part of insurance payouts had constituted an act of “giving the
transacting partner disadvantages in the execution process of the transaction”, one of the “acts
of engaging in a trade with a transacting partner by unfairly taking advantage of its own
position in the transaction” set forth in Article 23(1) subparagraph 4 of the MRFTA.
1. Issue of whether an act of providing disadvantages could be acknowledged
In its decision, the KFTC concluded that the respondents had held a superior position and
their conduct constituted an act of providing disadvantages by intentionally not paying
indirect insurance payouts (omission) in violation of their obligation to consider reasonable
benefits for the victims, and that their conduct could be seen as an unreasonable act in light of
normal trade practices. The KFTC’s rationale in its decision will be further explained in this
section.
1) Issue of whether there was a superior position
The KFTC paid attention to the nature of the contractual relationship, based on the
insurance policy. The agency viewed that, in addition to the liability for bodily injury, the
liability for property damage under the automobile insurance policy had in effect the nature
of compulsory insurance. Unlike bodily injury insurance (formerly, liability insurance) that
was compulsory under the Motor Vehicle Compensation Guarantee Act, property damage
10
insurance was not mandatory until January 2005. As a car owner had to purchase a property
damage insurance policy covering at least KRW 10 million pursuant to this Act from
February 2005, as much as 86% to 92% of automobile insurance policies included property
damage liability, which implies that such liability was actually mandatory in its nature.
The KFTC concluded that there was power imbalance because the insurers, mostly large
enterprises, seemed to be in an advantageous position, compared with the victims who were
insurance consumers, in terms of bargaining power and business capability. These insurance
companies also had extensive experience and legal knowledge about insurance. However, the
victims found it difficult to argue about the insurance payouts since they were in lack of legal
knowledge about the provisions on damage compensation stipulated in the insurance policy.
Thus, the victims had to accept the damage assessment (insurance payment calculation)
determined by the respondents, which means information imbalance. In particular, unlike
commercial claims with five years of extinctive prescription, automobile insurance claims
would be extinguished by prescription in a short period of two (or three) years.11 Thus, if
insurance consumers including the victims were not aware of their right due to the lack of
adequate explanations about compensation for actual damage set forth in the insurance
clauses, it would be highly likely that their rights and interests are infringed upon, which was
a reasonable decision of the KFTC. It also considered the circumstances where the victims of
a car accident could not choose an insurance company to exercise their claim for damages,
and that, in reality, most of them could not but had disadvantages as they did not know about
the compensation for non-use of a rental car even when the insurers caused disadvantages
through the passive omission of their action.
2) Issue of whether an act of providing disadvantages is unreasonable in light of normal trade
practices
The KFTC recognized the disadvantages which were provided by the respondents as follows:
In this case, the disadvantages were related to monetary loss (non-payment of insurance
payouts set forth in the insurance clauses). As there was no dispute over the existence and
scope of the damage compensation liability, it is deemed that the existence of the damage and
its scope (amount of damage)12 for which the respondents were liable were clearly defined

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีสองวิธีของการบังคับใช้กับการค้าไม่เป็นธรรมปฏิบัติ เช่นอ้างประมวลกฎหมายแพ่งสำหรับความเสียหายและการดำเนินการจัดการ อดีตเป็นบุตรบุญธรรม โดยสหรัฐอเมริกา และเยอรมนีที่เน้นหลักการของเศรษฐกิจตลาดและอิสระส่วนตัว ในขณะหลังเป็นบุตรบุญธรรม โดยเกาหลีใต้และญี่ปุ่นที่เน้นการแทรกแซงของรัฐบาล ที่ระเบียบปฏิบัติทางการค้าที่ไม่เป็นธรรมยังแบ่งออกเป็นสองชนิด เช่นทั่วไปบทบัญญัติและบทบัญญัติพิเศษ ในขณะที่สหรัฐอเมริกาและเยอรมนีมีบทบัญญัติทั่วไปตามที่กำหนดในกฎหมาย เกาหลีและญี่ปุ่นรวมถึงบทบัญญัติเฉพาะในระบบกฎหมายของตนIII. หลักออกปัญหาหลักในของ KFTC ตัดสินและคำพิพากษาของศาลในกรณีว่าการญี่ปุ่นไม่ชำระส่วนหนึ่งของ payouts ประกันได้ทะลักเป็น "ให้การtransacting หุ้นส่วนข้อเสียในการดำเนินการของธุรกรรม" หนึ่งกระทำ"ของเสน่ห์ในการค้ากับหุ้นส่วน transacting โดย unfairly ได้ประโยชน์ของตนเองชุดที่วางในธุรกรรม"ไว้ในบทความ 23(1) subparagraph 4 ของ MRFTA1. ปัญหาของว่าสามารถยอมรับการกระทำให้เสียในการตัดสินใจ KFTC ที่สรุปว่า ผู้ตอบมีจัดตำแหน่งห้อง และปฏิบัติการทะลักของให้เสียโดยเจตนาไม่จ่ายอ้อมประกัน payouts (กระทำการอัน) การละเมิดข้อผูกมัดพิจารณาความสมเหตุสมผลประโยชน์กับเหยื่อ และที่สามารถเห็นได้ประพฤติตนเป็น unreasonable light ของวิธีปฏิบัติทางการค้าปกติ KFTC ของเหตุผลในการตัดสินใจจะเป็นอธิบายเพิ่มเติมในส่วนการ1) ปัญหาว่ามีตำแหน่งเหนือกว่าKFTC ที่จ่ายความสนใจธรรมชาติของความสัมพันธ์ตามสัญญา ตามกรมธรรม์ประกันภัย หน่วยงานที่ดูว่า นอกจากความรับผิดชอบสำหรับการบาดเจ็บร่างกาย การมีความรับผิดสำหรับความเสียหายทรัพย์สินภายใต้กรมธรรม์ประกันภัยรถยนต์ผลธรรมชาติของการประกันภัยภาคบังคับ ซึ่งแตกต่างจากร่างกายบาดเจ็บประกันภัย (ชื่อเดิม ความรับผิดชอบประกัน) ที่ถูกบังคับภายใต้พ.ร.บ.รถยนต์ค่าตอบแทนรับประกัน ทรัพย์สินเสียหาย10ประกันไม่บังคับจนถึง 2548 มกราคม เจ้าของรถที่มีการซื้ออสังหาริมทรัพย์กรมธรรม์ประกันภัยความเสียหายครอบคลุมน้อย KRW 10 ล้านตามพระราชบัญญัตินี้จาก2005 กุมภาพันธ์ คุณสมบัติรวมอยู่ถึง 86 ถึง 92% ของกรมธรรม์ประกันภัยรถยนต์หนี้สินความเสียหาย ซึ่งหมายความว่า หนี้สินดังกล่าวถูกบังคับจริงในธรรมชาติของKFTC ที่สรุปว่า มีความไม่สมดุลของพลังงานเนื่องจากญี่ปุ่น ขนาดใหญ่ส่วนใหญ่วิสาหกิจ ดูเหมือนจะ อยู่ในตำแหน่งมีข้อได้เปรียบ เทียบกับเหยื่อที่ประกันภัยผู้บริโภค อำนาจต่อรองและความสามารถทางธุรกิจ ประกันเหล่านี้บริษัทมีประสบการณ์และความรู้ทางกฎหมายเกี่ยวกับประกันภัย อย่างไรก็ตาม การยากที่จะโต้แย้งเกี่ยวกับ payouts ประกันเนื่องจากพวกเขาในการขาดกฎหมายที่ประสบพบความรู้เกี่ยวกับบทบัญญัติค่าตอบแทนความเสียหายที่กำหนดไว้ในกรมธรรม์ประกันภัยเหยื่อที่มีการยอมรับการประเมินความเสียหาย (ชำระเงินประกันคำนวณ)กำหนด โดยผู้ตอบ ซึ่งหมายความว่า ความไม่สมดุลของข้อมูล โดยเฉพาะ ไม่เหมือนร้องพาณิชย์กับใบสั่งยา extinctive สินไหมทดแทนประกันภัยรถยนต์ 5 ปีจะยกเลิกตามใบสั่งยาในช่วงสั้น ๆ ของ years.11 สอง (หรือสาม) ดังนี้ ถ้าผู้บริโภคประกันภัยรวมถึงเหยื่อไม่ตระหนักถึงสิทธิของพวกเขาเนื่องจากมีคำอธิบายที่เพียงพอเกี่ยวกับผลตอบแทนที่กำหนดไว้ในการประกันความเสียหายจริงประโยค เป็นไปได้สูงว่า สิทธิและผลประโยชน์ของพวกเขาจะ infringed ขึ้น ซึ่งเป็นการตัดสินใจที่สมเหตุสมผลของการ KFTC ได้พิจารณาสถานการณ์ที่เหยื่ออุบัติเหตุทางรถยนต์สามารถเลือกเป็นบริษัทประกันจะใช้สิทธิเรียกร้องของพวกเขาสำหรับความเสียหายและที่ ในความเป็นจริง ส่วนใหญ่ของพวกเขาไม่ แต่มีข้อเสียพวกเขาไม่รู้เกี่ยวกับค่าตอบแทนสำหรับการไม่ใช้รถเช่าแม้ญี่ปุ่นจะเกิดข้อเสียผ่านการแฝงกระทำการอันของการกระทำของพวกเขา2) ปัญหาว่าการกระทำให้เสียเป็น unreasonable เมื่อทางการค้าปกติแนวทางปฏิบัติKFTC ที่รู้จักข้อเสียที่ได้จากผู้ตอบเป็นดังนี้:ในกรณีนี้ ข้อเสียที่เกี่ยวข้องกับเงินตรา (ไม่ชำระประกันภัยpayouts ได้มาในส่วนประกันภัย) เป็นไม่มีข้อโต้แย้งมีมากกว่าการดำรงอยู่ และขอบเขตภาระชดเชยความเสียหาย ก็ถือว่าเป็นที่อยู่ของความเสียหาย และขอบเขตของ (จำนวนความเสียหาย) 12 ผู้ตอบได้ถูกต้องถูกกำหนดไว้อย่างชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีสองวิธีของการบังคับใช้กับการปฏิบัติทางการค้าที่ไม่เป็นธรรมเช่นการเรียกร้องทางแพ่ง
ต่อความเสียหายและการดำเนินการในการบริหาร อดีตถูกนำมาใช้โดยสหรัฐอเมริกาและ
เยอรมนีที่มุ่งเน้นหลักการของเศรษฐกิจตลาดอิสระและภาคเอกชนในขณะที่
หลังถูกนำมาใช้โดยเกาหลีและญี่ปุ่นที่เน้นการแทรกแซงของรัฐบาล
ระเบียบว่าด้วยการปฏิบัติทางการค้าที่ไม่เป็นธรรมยังแบ่งออกเป็นสองประเภทเช่นทั่วไป
และบทบัญญัติบทบัญญัติพิเศษ ในขณะที่สหรัฐและเยอรมนีมีบทบัญญัติทั่วไป
ที่กำหนดไว้ในกฎหมายของพวกเขา, เกาหลีและญี่ปุ่นรวมถึงบทบัญญัติที่ระบุในระบบกฎหมายของพวกเขา.
III หลักประเด็น
ปัญหาหลักในการตัดสินใจของ KFTC และศาลตัดสินในคดีก็คือว่า
บริษัท ประกัน 'ไม่ชำระเงินส่วนหนึ่งของการจ่ายเงินประกันได้บัญญัติการกระทำของการ "ให้
ข้อเสียพันธมิตร transacting ในขั้นตอนการดำเนินการของการทำธุรกรรม " หนึ่งใน "การกระทำ
ของการมีส่วนร่วมในการค้ากับคู่ค้าที่ไม่เป็นธรรมโดย transacting การใช้ประโยชน์ของตัวเอง
ในการทำธุรกรรมตำแหน่ง "ที่กำหนดไว้ในมาตรา 23 (1) วรรค 4 ของ MRFTA.
1 ประเด็นที่ว่าทำหน้าที่ในการให้ข้อเสียที่อาจจะได้รับการยอมรับ
ในการตัดสินใจของ KFTC ได้ข้อสรุปว่าผู้ตอบแบบสอบถามได้จัดตำแหน่งที่เหนือกว่าและ
การปฏิบัติของพวกเขาประกอบด้วยการกระทำของการให้ข้อเสียโดยจงใจไม่ได้จ่ายเงิน
ประกันการจ่ายเงินทางอ้อม (งด) ในการละเมิดภาระผูกพันของพวกเขา ที่จะต้องพิจารณาที่เหมาะสม
ประโยชน์สำหรับผู้ประสบภัยและการปฏิบัติของพวกเขาอาจจะเห็นเป็นกระทำที่ไม่สมควรในแง่ของ
การปฏิบัติทางการค้าปกติ เหตุผลของ KFTC ในการตัดสินใจจะอธิบายต่อไปในการนี้
ส่วน.
1) ออกว่ามีตำแหน่งที่เหนือกว่า
KFTC ให้ความสนใจกับธรรมชาติของความสัมพันธ์ตามสัญญาขึ้นอยู่กับ
นโยบายการประกัน หน่วยงานเห็นว่านอกเหนือไปจากความรับผิดสำหรับการบาดเจ็บต่อร่างกาย,
ความรับผิดสำหรับความเสียหายของทรัพย์สินภายใต้นโยบายการประกันภัยรถยนต์มีผลในลักษณะ
ของการประกันภาคบังคับ ซึ่งแตกต่างจากการบาดเจ็บทางร่างกายประกันภัย (เดิมการประกันภัยความรับผิด) ที่
เป็นภาคบังคับภายใต้ค่าตอบแทนยานพาหนะมอเตอร์พระราชบัญญัติรับประกันความเสียหายต่อทรัพย์สิน
10
ประกันไม่ได้บังคับจนถึงเดือนมกราคมปี 2005 ในฐานะที่เป็นเจ้าของรถได้ที่จะซื้อทรัพย์สิน
นโยบายการประกันความเสียหายครอบคลุมอย่างน้อย 10 ล้านวอน ตามพระราชบัญญัตินี้
กุมภาพันธ์ 2005 มากที่สุดเท่าที่ 86% ถึง 92% ของนโยบายการประกันรถยนต์รวมของสถานที่
รับผิดความเสียหายซึ่งหมายความว่าความรับผิดดังกล่าวบังคับใช้จริงในธรรมชาติของมัน.
KFTC สรุปว่ามีความไม่สมดุลของอำนาจเพราะ บริษัท ประกันส่วนใหญ่ ขนาดใหญ่
องค์กรดูเหมือนจะอยู่ในตำแหน่งที่ได้เปรียบเมื่อเทียบกับผู้ที่ตกเป็นเหยื่อที่เป็น
ผู้บริโภคประกันภัยในแง่ของอำนาจต่อรองและความสามารถทางธุรกิจ ประกันเหล่านี้
บริษัท ยังมีประสบการณ์และความรู้ทางกฎหมายเกี่ยวกับการประกัน แต่
ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อพบว่ามันยากที่จะโต้แย้งเกี่ยวกับการจ่ายเงินประกันตั้งแต่พวกเขาอยู่ในการขาดกฎหมาย
ความรู้เกี่ยวกับบทบัญญัติเกี่ยวกับการชดเชยความเสียหายที่ระบุไว้ในนโยบายการประกัน.
ดังนั้นผู้ที่ตกเป็นเหยื่อต้องยอมรับการประเมินความเสียหาย (คำนวณการชำระเงินประกัน)
กำหนดโดย ผู้ตอบแบบสอบถามซึ่งหมายถึงความไม่สมดุลของข้อมูล โดยเฉพาะอย่างยิ่งซึ่งแตกต่างจาก
การเรียกร้องเชิงพาณิชย์ที่มีห้าปีของการกําหนด extinctive รถยนต์เรียกร้องประกัน
จะได้รับการดับตามใบสั่งยาในช่วงเวลาสั้น ๆ ของทั้งสอง (หรือสาม) years.11 ดังนั้นหาก
ผู้บริโภครวมทั้งการประกันผู้ที่ตกเป็นเหยื่อไม่ได้ตระหนักถึงสิทธิของพวกเขาเนื่องจาก ขาด
คำอธิบายที่เพียงพอเกี่ยวกับการชดเชยความเสียหายที่เกิดขึ้นจริงที่กำหนดไว้ในการประกัน
ข้อก็จะมีแนวโน้มสูงที่สิทธิของตนและผลประโยชน์ที่มีการละเมิดซึ่งเป็น
การตัดสินใจที่เหมาะสมของ KFTC นอกจากนี้ยังถือว่าเป็นสถานการณ์ที่ตกเป็นเหยื่อของการ
เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ไม่สามารถเลือก บริษัท ประกันภัยที่จะออกกำลังกายการเรียกร้องของพวกเขาสำหรับความเสียหาย
และว่าในความเป็นจริงที่สุดของพวกเขาไม่สามารถ แต่มีข้อเสียที่พวกเขาไม่ทราบเกี่ยวกับ
ค่าตอบแทนที่ไม่ใช่ การใช้งานของรถเช่าแม้ในขณะที่ บริษัท ประกันที่เกิดข้อเสีย
ผ่านการละเลยเรื่อย ๆ จากการกระทำของพวกเขา.
2) ออกว่าการกระทำของการให้ข้อเสียจะไม่มีเหตุผลในแง่ของการค้าตามปกติ
การปฏิบัติ
KFTC ได้รับการยอมรับข้อเสียที่มีให้โดยผู้ตอบแบบสอบถามดังต่อไปนี้ :
ในกรณีนี้ข้อเสียที่เกี่ยวข้องกับการสูญเสียเงิน (ชำระเงินที่ไม่ใช่ของการประกัน
การจ่ายเงินรางวัลที่กำหนดไว้ในคำสั่งประกัน) ขณะที่มีข้อพิพาทไม่เกินดำรงอยู่และ
ขอบเขตของความรับผิดชดเชยความเสียหายก็จะเห็นว่าการดำรงอยู่ของความเสียหายและ
ขอบเขต (จำนวนของความเสียหาย) ที่ 12 ซึ่งผู้ตอบแบบสอบถามมีแนวโน้มได้รับการกำหนดไว้อย่างชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีสองวิธีการบังคับกับการปฏิบัติทางการค้าที่ไม่เป็นธรรม เช่น การเรียกร้องทางแพ่ง
ค่าเสียหายและการดําเนินการบริหาร . อดีตเป็นลูกบุญธรรมโดยสหรัฐอเมริกาและเยอรมนีที่โฟกัส
บนหลักการของเศรษฐกิจตลาดและเป็นอิสระส่วนตัว ในขณะที่
หลังประกาศใช้ โดยเกาหลีใต้ และญี่ปุ่น ที่เน้นการแทรกแซงของรัฐบาล
ระเบียบในการปฏิบัติทางการค้าที่ไม่เป็นธรรม ยังแบ่งออกเป็น 2 ชนิด เช่น บทบัญญัติทั่วไปและบทบัญญัติพิเศษ
. ในขณะที่สหรัฐฯ และเยอรมนีมีบทบัญญัติทั่วไป
บัญญัติไว้ในกฎหมาย เกาหลี และญี่ปุ่น รวมเฉพาะบทบัญญัติในระบบกฎหมายของตน ประเด็นหลัก 3

เป็นเรื่องหลักในการตัดสินใจของ KFTC และศาลพิพากษาคดีว่า '
ประกันไม่จ่ายส่วนหนึ่งของการจ่ายเงินประกันได้บัญญัติการกระทำของ " การให้
transacting ข้อเสียพันธมิตรในกระบวนการการทำธุรกรรม " หนึ่งใน " การกระทำ
มีส่วนร่วมในการค้ากับคู่ค้า โดยการเจรจาซื้อขายไม่เป็นธรรมเอาเปรียบของตัวเอง
ในรายการ " ไว้ในบทความ ( 23 1 ) subparagraph 4 ของ mrfta .
1ปัญหาว่าพระราชบัญญัติให้ข้อเสียอาจจะยอมรับในการตัดสินใจของ KFTC
, สรุปได้ว่ากลุ่มตัวอย่างมีจัดตำแหน่งที่เหนือกว่าและความประพฤติโดย
แสดงให้ข้อเสียโดยจงใจไม่จ่าย
การจ่ายเงินประกันทางอ้อม ( omission ) ในการละเมิดพันธกรณีของตนเพื่อพิจารณาผลประโยชน์ที่เหมาะสม
สำหรับเหยื่อและความประพฤติของพวกเขาอาจจะมองว่าเป็นการกระทำที่ไม่สมควรในแง่ของ
การปฏิบัติทางการค้าปกติ ของ KFTC เหตุผลในการตัดสินใจ จะอธิบายเพิ่มเติมในส่วนนี้
.
1 ) ปัญหาว่ามีเหนือกว่าตำแหน่ง
KFTC ให้ความสนใจกับธรรมชาติของความสัมพันธ์ตามสัญญา ตาม
นโยบายการประกันภัย หน่วยงานเห็นว่านอกจากการรับผิดต่อการบาดเจ็บทางร่างกาย ,
รับผิดต่อทรัพย์สินเสียหายภายใต้ประกันภัยรถยนต์นโยบายได้ผลธรรมชาติ
การประกันภัยภาคบังคับ ซึ่งแตกต่างจากการประกันการบาดเจ็บต่อร่างกาย ( เดิมที่เป็นภาคบังคับการประกันภัยความรับผิด )
ภายใต้รถยนต์การรับประกันผลตอบแทนกระทำความเสียหายต่อทรัพย์สิน
10
การประกันภัยไม่บังคับถึงมกราคม 2548ในฐานะเจ้าของรถได้ซื้อประกันภัยครอบคลุมความเสียหายทรัพย์สิน
อย่างน้อย 10 ล้านวอน ตามพระราชบัญญัตินี้ จาก
กุมภาพันธ์ 2005 มากที่สุดเท่าที่ร้อยละ 86 ถึง 92% ของกรมธรรม์ประกันภัยรถยนต์รวมความรับผิดต่อความเสียหายต่อทรัพย์สิน
, ซึ่งหมายความว่าความรับผิดดังกล่าวเป็นข้อบังคับในธรรมชาติของมัน
KFTC สรุปได้ว่ามี คือพลังงานไม่สมดุล เพราะประกันส่วนใหญ่ขนาดใหญ่
องค์กร ดูเหมือนจะอยู่ในสถานะที่ได้เปรียบเทียบกับเหยื่อที่ถูก
ผู้บริโภคประกันภัยในแง่ของอำนาจการต่อรองและความสามารถทางธุรกิจ บริษัทประกัน
เหล่านี้ยังได้ประสบการณ์และความรู้เกี่ยวกับกฎหมายประกันภัย อย่างไรก็ตาม
เหยื่อพบมันยากที่จะโต้แย้งเกี่ยวกับการจ่ายเงินประกันเนื่องจากพวกเขาอยู่ในการขาดกฎหมาย
ความรู้เกี่ยวกับบทบัญญัติในการชดเชยความเสียหายที่ระบุไว้ในกรมธรรม์ประกันภัย
ดังนั้น เหยื่อต้องรับการประเมินความเสียหาย ( ค่าจ้างคำนวณประกันภัย )
กำหนดโดยผู้ตอบแบบสอบถาม ซึ่งหมายความว่าข้อมูลความไม่สมดุล โดยเฉพาะ ซึ่งแตกต่างจาก
อ้างพาณิชย์กับห้าปีของ extinctive ใบสั่งยา , ประกันภัยรถยนต์อ้าง
จะดับตามใบสั่ง ในช่วงเวลาสั้น ๆของทั้งสอง ( หรือสาม ) years.11 ดังนั้นถ้า
ผู้บริโภคประกันภัยรวมถึงเหยื่อไม่ได้ตระหนักถึงสิทธิของตน เนื่องจากขาด
คำอธิบายที่เพียงพอเกี่ยวกับค่าชดเชยความเสียหายที่แท้จริงไว้ในประกัน
ประโยค ก็มีแนวโน้มสูงที่ถูกละเมิดสิทธิและผลประโยชน์ของพวกเขาซึ่ง
เมื่อ