understanding the aggregate daytime

understanding the aggregate daytime response of MPS to multiple meals (Areta et al., 2013; Mamerow et al., 2014). These studies revealed that, despite consuming the same daily protein intake, the aggregate daytime stimulation of MPS is dependent on the pattern of protein feeding (Areta et al., 2013; Mamerow et al., 2014). For example, a protein meal pattern that distributed 90 g of protein evenly between breakfast (30 g), lunch (30 g) and dinner (30 g) stimulated a greater 24 h response of MPS compared with a meal pattern that skewed a large proportion of daily protein intake (63/90 g) towards the evening meal, with suboptimal doses of protein contained in breakfast (10 g) and lunch (16 g) meals (Mamerow et al., 2014). Informed by dose-response data described above (Moore et al., 2009; Witard et al., 2014),
it can be assumed that when protein was spread evenly between meals, maximal postprandial rates of MPS were stimulated repeatedly at each meal sitting, without a marked stimulation of non-anabolic processes.
Another, perhaps under-appreciated, opportunity for protein feeding is at bedtime. A recent study demonstrated ingesting a large dose of slow-releasing casein protein immediately prior to bedtime stimulated a greater overnight response of MPS (Res et al., 2012). In practice however, athletes typically report protein intakes of only 6-8 g in pre-bedtime snacks (Erdman et al., 2013). Moreover, descriptive studies reveal that a large proportion of the daily protein quota is typically contained in the evening meal, with significantly smaller quantities of protein contained in breakfast and lunch meals (Tieland et al., 2012). Based on previous discussion, there is clearly room for improvement regarding best practice of daytime protein distribution. Whereas a daily protein intake of 1.6 g/kg offers a useful point of reference (Rodriguez et al., 2009), future guidelines on protein recommendations for athletes should be refined to consider the quantity of protein contained in each
meal and how far apart daily meals are spaced. A pictorial illustration of how such refined protein recommendations could provide an adaptive advantage for athletes is displayed in Figure 1.
Protein source and form
The Digestible Indispensable Amino Acid Score (DIAAS)
is the latest index to assess the protein quality of a protein source. The DIAAS score reflects the essential amino acid profile and digestibility/absorption characteristics of any given protein source. Importantly, these same factors regulate the stimulation of MPS. Essentially, the more rapidly essential amino acids (EAA) - especially leucine - are made available in blood, the more potent the postprandial stimulation of MPS and the higher the quality of the protein source.
Protein source is known to influence the postprandial response of MPS during exercise recovery. Indeed, animal protein sources (i.e., whey) have been shown to stimulate a greater response of MPS compared with plant protein

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เข้าใจรวมกลางวันผลตอบรับของ MPS ไปหลายมื้อ (Areta et al., 2013 Mamerow et al., 2014) การศึกษานี้เปิดเผยว่า แม้จะบริโภคบริโภคโปรตีนประจำวันเดียว กระตุ้นกลางวันรวมของ MPS เป็นขึ้นอยู่กับรูปแบบของโปรตีนอาหาร (Areta et al., 2013 Mamerow et al., 2014) ตัวอย่าง รูปแบบของอาหารโปรตีน 90 กรัมที่กระจายของโปรตีนเท่า ๆ กันระหว่างมื้อเช้า (30 กรัม), อาหารกลางวัน (30 กรัม) และเย็น (30 กรัม) ถูกกระตุ้นคำตอบ 24 ชมมากกว่าของ MPS เมื่อเทียบกับอาหารที่อาจสัดส่วนใหญ่ของการบริโภคประจำวันโปรตีน (63/90 g) ต่ออาหารเย็น มีสภาพปริมาณของโปรตีนในอาหารเช้า (10 กรัม) และอาหารกลางวัน (16 กรัม) (Mamerow et al , 2014) ทราบข้อมูลตอบสนองยาที่อธิบายข้างต้น (มัวร์ et al., 2009 Witard et al., 2014),มันสามารถจะสันนิษฐานว่า เมื่อโปรตีนถูกกระจายระหว่างมื้ออาหาร ราคาสูงสุด postprandial ของ MPS ได้ถูกกระตุ้นซ้ำ ๆ แต่ละมื้อที่นั่ง ไม่กระตุ้นทำเครื่องหมายของกระบวนการไม่ใช่ anabolicอื่น บางทีภายใต้ นิยม โอกาสสำหรับอาหารโปรตีนเป็นที่นอน การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่า ingesting ปริมาณขนาดใหญ่ของช้าปล่อยเคซีนโปรตีนทันทีก่อนนอนถูกกระตุ้นการตอบมากกว่าบัตรกำนัลของ MPS (Res et al., 2012) ในทางปฏิบัติ อย่างไรก็ตาม นักกีฬาโดยทั่วไปรายงานภาคโปรตีนของเพียง 6-8 กรัมในอาหารว่างก่อนนอน (Erdman et al., 2013) นอกจากนี้ อธิบายการศึกษาเปิดเผยว่า สัดส่วนใหญ่ของโควต้าโปรตีนประจำวันโดยทั่วไปอยู่ในอาหารเย็น มีขนาดเล็กมากปริมาณของโปรตีนในมื้ออาหารเช้าและอาหารกลางวัน (Tieland et al., 2012) ตามการสนทนาก่อนหน้านี้ ได้ชัดเจนสำหรับปรับปรุงเกี่ยวกับแนวทางปฏิบัติกลางวันโปรตีนกระจาย ในขณะที่การบริโภคโปรตีนประจำวันของ 1.6 g/kg มีจุดอ้างอิง (ร็อดริเกซและ al., 2009) ประโยชน์ แนวทางปฏิบัติในอนาคตแนะนำโปรตีนสำหรับนักกีฬาควรรับไปพิจารณาปริมาณของโปรตีนที่มีอยู่ในแต่ละอาหารและอาหารประจำวันว่าห่าง ๆ เว้น ภาพจำของวิธีแนะนำกลั่นโปรตีนดังกล่าวสามารถให้ประโยชน์เหมาะสมสำหรับนักกีฬาจะแสดงในรูปที่ 1แหล่งโปรตีนและแบบฟอร์มกรดอะมิโนสำคัญ Digestible คะแนน (DIAAS)เป็นดัชนีในการประเมินคุณภาพโปรตีนของโปรตีนแหล่งล่าสุด คะแนน DIAAS สะท้อนถึงกรดอะมิโนจำเป็นโพรไฟล์และ digestibility ซึมลักษณะของแหล่งโปรตีนกำหนดใด ๆ สำคัญ ปัจจัยเดียวกันเหล่านี้ควบคุมการกระตุ้นของ MPS หลัก กรดอะมิโนจำเป็นมากขึ้นอย่างรวดเร็ว (EAA) -โดยเฉพาะอย่างยิ่ง leucine - อยู่ได้ในเลือด มีศักยภาพมากขึ้นกระตุ้น postprandial MPS และคุณภาพสูงกว่าแหล่งโปรตีนแหล่งโปรตีนเป็นที่รู้จักกันจะมีผลต่อการตอบสนองของ MPS postprandial ระหว่างการกู้คืนการออกกำลังกาย แน่นอน การแสดงแหล่งโปรตีนสัตว์ (เช่น เวย์) เพื่อกระตุ้นการตอบสนองมากกว่าของ MPS เมื่อเทียบกับโปรตีนพืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเข้าใจรวมการตอบสนองของ ส.ส. ไปหลายมื้อกลางวัน ( areta et al . , 2013 ; mamerow et al . , 2010 ) การศึกษานี้พบว่า มีการบริโภคโปรตีนกระตุ้นเดียวกันทุกวัน กลางวันรวมของ ส.ส. จะขึ้นอยู่กับรูปแบบของโปรตีนในนม ( areta et al . , 2013 ; mamerow et al . , 2010 ) ตัวอย่างเช่นความเข้าใจรวมการตอบสนองของ ส.ส. ไปหลายมื้อกลางวัน ( areta et al . , 2013 ; mamerow et al . , 2010 ) การศึกษานี้พบว่า มีการบริโภคโปรตีนกระตุ้นเดียวกันทุกวัน กลางวันรวมของ ส.ส. จะขึ้นอยู่กับรูปแบบของโปรตีนในนม ( areta et al . , 2013 ; mamerow et al . , 2010 ) ตัวอย่างเช่นความเข้าใจรวมการตอบสนองของ ส.ส. ไปหลายมื้อกลางวัน ( areta et al . , 2013 ; mamerow et al . , 2010 ) การศึกษานี้พบว่า มีการบริโภคโปรตีนกระตุ้นเดียวกันทุกวัน กลางวันรวมของ ส.ส. จะขึ้นอยู่กับรูปแบบของโปรตีนในนม ( areta et al . , 2013 ; mamerow et al . , 2010 ) ตัวอย่างเช่นความเข้าใจรวมการตอบสนองของ ส.ส. ไปหลายมื้อกลางวัน ( areta et al . , 2013 ; mamerow et al . , 2010 ) การศึกษานี้พบว่า มีการบริโภคโปรตีนกระตุ้นเดียวกันทุกวัน กลางวันรวมของ ส.ส. จะขึ้นอยู่กับรูปแบบของโปรตีนในนม ( areta et al . , 2013 ; mamerow et al . , 2010 ) ตัวอย่างเช่นความเข้าใจรวมการตอบสนองของ ส.ส. ไปหลายมื้อกลางวัน ( areta et al . , 2013 ; mamerow et al . , 2010 ) การศึกษานี้พบว่า มีการบริโภคโปรตีนกระตุ้นเดียวกันทุกวัน กลางวันรวมของ ส.ส. จะขึ้นอยู่กับรูปแบบของโปรตีนในนม ( areta et al . , 2013 ; mamerow et al . , 2010 ) ตัวอย่างเช่นความเข้าใจรวมการตอบสนองของ ส.ส. ไปหลายมื้อกลางวัน ( areta et al . , 2013 ; mamerow et al . , 2010 ) การศึกษานี้พบว่า มีการบริโภคโปรตีนกระตุ้นเดียวกันทุกวัน กลางวันรวมของ ส.ส. จะขึ้นอยู่กับรูปแบบของโปรตีนในนม ( areta et al . , 2013 ; mamerow et al . , 2010 ) ตัวอย่างเช่นความเข้าใจรวมการตอบสนองของ ส.ส. ไปหลายมื้อกลางวัน ( areta et al . , 2013 ; mamerow et al . , 2010 ) การศึกษานี้พบว่า มีการบริโภคโปรตีนกระตุ้นเดียวกันทุกวัน กลางวันรวมของ ส.ส. จะขึ้นอยู่กับรูปแบบของโปรตีนในนม ( areta et al . , 2013 ; mamerow et al . , 2010 ) ตัวอย่างเช่นความเข้าใจรวมการตอบสนองของ ส.ส. ไปหลายมื้อกลางวัน ( areta et al . , 2013 ; mamerow et al . , 2010 ) การศึกษานี้พบว่า มีการบริโภคโปรตีนกระตุ้นเดียวกันทุกวัน กลางวันรวมของ ส.ส. จะขึ้นอยู่กับรูปแบบของโปรตีนในนม ( areta et al . , 2013 ; mamerow et al . , 2010 ) ตัวอย่างเช่นความเข้าใจรวมการตอบสนองของ ส.ส. ไปหลายมื้อกลางวัน ( areta et al . , 2013 ; mamerow et al . , 2010 ) การศึกษานี้พบว่า มีการบริโภคโปรตีนกระตุ้นเดียวกันทุกวัน กลางวันรวมของ ส.ส. จะขึ้นอยู่กับรูปแบบของโปรตีนในนม ( areta et al . , 2013 ; mamerow et al . , 2010 ) ตัวอย่างเช่น