Chilli, Capsicum annum L. is an ann

Chilli, Capsicum annum L. is an annual herbaceous spice / vegetable / cash crop grown in both tropical and sub-tropical regions. Besides imparting pungency and red color to the dishes it is also a good source of vitamin C (175 mg / 100 g), vitamin A (870 IU / 100 g) and vitamin B (0.59 mg/10 g). Chilli suffers from many diseases caused by fungi, bacteria, viruses, nematodes and also abiotic stresses. Anthracnose of chilli caused by Colletotrichum spis one of the limiting factors in profitable cultivation of chilli in West Bengal. The disease was reported for the first time in India by Sydow in 1913 [1] from Coimbatore of Madras Presidency other occurrence were also been reported from various geographical regions in India [2— 5]. India is the leading producer, consumer and exporter of chilli in the world. The production of chilli in India for the year 2010-2011 was 1.2 million metric tonnes [6]. Yield losses and substantial deterioration in quality parameters due to anthracnose of chilli varied between 66–84% (7, 8). Chilli is exported from India to many countries, including Sri Lanka, USA, Nepal , Mexico and Bangladesh [9]. The disease has been observed to occur in three phases viz., (i) seedling blight or damping off stage, prevalent in the nursery, (ii) leaf spotting and die back stage which is initiated at different stages of growth and (iii) fruit rot stage in which the ripe fruits are infected. The last phase causes extensive damage to the fruits since
the lesions on the fruits considerably reduce the market value of the produce. The disease is both seed borne and airborne and affects seed germination and vigor to a great extent [10—12]. Management of the anthracnose disease is still under extensive research. It often involves frequent application of fungicides that have negative effects on farmer’s income, health and environment [13]. Therefore, managing this disease by host plant resistance is a good option. The present investigation was done to find out the source of resistance among chilli germplasms against anthracnose.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พริก พริกหวาน annum L. เป็นเครื่องเทศ herbaceous เป็นรายปี / ผัก / พืชปลูกในเขตร้อน และเขตร้อนย่อย นอกจาก imparting สี pungency และสีแดงให้อาหาร ก็ยังเป็นแหล่งที่ดีวิตามินซี (175 มิลลิกรัม/100 กรัม), วิตามินเอ (870 IU/100 กรัม) และวิตามินบี 0.59 มิลลิกรัม/10 กรัม พริก suffers จากโรคที่เกิดจากเชื้อรา แบคทีเรีย ไวรัส nematodes และ abiotic เครียดมาก Anthracnose พริกสาเหตุ Colletotrichum spis หนึ่งจำกัดปัจจัยในการเพาะปลูกมีกำไรของพริกในเบงกอลตะวันตก โรคมีรายงานครั้งแรกในอินเดีย โดย Sydow 2456 [1] จากคอมบาทอรี่ของมาดราสประธานาธิบดียังมีการรายงานเหตุการณ์อื่น ๆ จากภูมิภาคทางภูมิศาสตร์ต่าง ๆ ในอินเดีย [2-5] อินเดียเป็นผู้ผลิต ผู้บริโภค และผู้ส่งออกพริกในโลก การผลิตพริกในอินเดียสำหรับปี 2010-2011 ได้ 1.2 ล้านตัน [6] ผลผลิตสูญเสียและเสื่อมสภาพพบในพารามิเตอร์คุณภาพจาก anthracnose ของพริกที่แตกต่างกันระหว่าง 66-84% (7, 8) พริกจะถูกส่งออกจากอินเดียไปยังหลายประเทศ ศรีลังกา สหรัฐอเมริกา เนปาล เม็กซิโก และประเทศบังกลาเทศ [9] มีการสังเกตโรคเกิดขึ้นในระยะที่สามได้แก่, (i) แหล่งโรค หรือขั้นลดออฟ แพร่หลายในสถานรับเลี้ยงเด็ก, (ii) ใบจำตายกลับขั้นซึ่งเริ่มต้นที่ระยะต่าง ๆ ของการเจริญเติบโต และ (iii) ระยะ rot ซึ่งติดผลไม้สุกผลไม้ ขั้นตอนสุดท้ายทำให้เกิดความเสียหายอย่างผลไม้ตั้งแต่ได้ในผลไม้ลดมูลค่าตลาดของการผลิตมาก โรคมีเมล็ดทั้งแบกรับ และอากาศ และมีผลต่อเมล็ดการงอกและแข็งในระดับดี [10-12] จัดการโรค anthracnose ยังคงภายใต้การวิจัยได้ มันมักจะเกี่ยวข้องกับใช้บ่อยซึ่งเกิดจากเชื้อที่มีกระทบกับรายได้ของเกษตรกร สุขภาพ และสิ่งแวดล้อม [13] ดังนั้น การจัดการโรคนี้ โดยโฮสต์พืชต้านทานเป็นตัวเลือกที่ดี ตรวจสอบปัจจุบันที่ทำให้หาแหล่งที่มาของความต้านทานระหว่าง germplasms พริกกับ anthracnose

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พริกพริกปีลิตรเป็นเครื่องเทศสมุนไพรประจำปี / ผัก / พืชเศรษฐกิจที่ปลูกทั้งในภูมิภาคเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน นอกจากนี้ยังให้ความเผ็ดและสีแดงเป็นอาหารก็ยังเป็นแหล่งที่ดีของวิตามินซี (175 มก. / 100 กรัม) วิตามิน (870 IU / 100 กรัม) และวิตามินบี (0.59 มก. / 10 กรัม) พริกทนทุกข์ทรมานจากโรคต่างๆที่เกิดจากเชื้อราแบคทีเรียไวรัสไส้เดือนฝอยและความเครียด abiotic แอนแทรกโนของพริกที่เกิดจากเชื้อรา Colletotrichum Spis หนึ่งในปัจจัย จำกัด ในการเพาะปลูกผลกำไรของพริกในรัฐเบงกอลตะวันตก โรคที่มีรายงานเป็นครั้งแรกในประเทศอินเดียโดย Sydow ในปี 1913 [1] จาก Coimbatore ของฝ้ายประธานการเกิดขึ้นอื่น ๆ ได้รับรายงานจากภูมิภาคต่างๆในอินเดีย [2 5] อินเดียเป็นผู้ผลิตชั้นนำของผู้บริโภคและส่งออกของพริกในโลก การผลิตพริกในอินเดียสำหรับปี 2010-2011 เป็น 1.2 ล้านตันส่วน [6] สูญเสียผลผลิตและการเสื่อมสภาพอย่างมากในพารามิเตอร์ที่มีคุณภาพอันเนื่องมาจากแอนแทรกโนพริกแตกต่างกันระหว่าง 66-84% (7, 8) พริกถูกส่งออกจากอินเดียไปยังหลายประเทศรวมทั้งศรีลังกา, อเมริกา, เนปาลและบังคลาเทศเม็กซิโก [9] โรคที่ได้รับการปฏิบัติที่จะเกิดขึ้นในขั้นตอนที่สาม ได้แก่ . (i) การทำลายต้นกล้าหรือการทำให้หมาด ๆ ลงจากเวทีที่แพร่หลายในสถานรับเลี้ยงเด็ก (ii) จำใบและตายหลังเวทีซึ่งจะเริ่มในแต่ละขั้นตอนของการเจริญเติบโตและ (iii) ผลไม้ ขั้นตอนเน่าที่ผลไม้สุกมีการติดเชื้อ ขั้นตอนสุดท้ายที่ทำให้เกิดความเสียหายอย่างกว้างขวางผลไม้ตั้งแต่แผลบนผลไม้ลดค่าการตลาดของผลิตผล
เป็นโรคที่เป็นพาหะทั้งเมล็ดและอากาศและส่งผลกระทบต่อการงอกของเมล็ดและความแข็งแรงในระดับที่ดี [10-12] การบริหารจัดการของแอนแทรกโนโรคยังอยู่ภายใต้การวิจัยอย่างกว้างขวาง มันมักจะเกี่ยวข้องกับการใช้บ่อยของสารป้องกันกำจัดโรคที่มีผลกระทบต่อรายได้ของเกษตรกรอนามัยและสิ่งแวดล้อม [13] ดังนั้นการจัดการโรคโดยต้านทานพืชนี้เป็นตัวเลือกที่ดี การสืบสวนในปัจจุบันคือทำเพื่อหาแหล่งที่มาของความต้านทานในหมู่พันธุ์พริกกับแอนแทรกโน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พริก , พริกปี L . เป็นไม้ล้มลุกปีเครื่องเทศ / ผัก / พืชที่ปลูกในภูมิภาคย่อยทั้งเขตร้อนและเขตร้อน นอกจากให้ความฉุน และสีแดง อาหารก็ยังเป็นแหล่งที่ดีของวิตามิน C ( 175 มิลลิกรัม / 100 กรัม ) , วิตามิน A ( 870 IU / 100 กรัม ) และวิตามิน B ( 0.59 มิลลิกรัม / กรัม ) พริกทนทุกข์ทรมานจากโรคต่างๆ ที่เกิดจากเชื้อรา แบคทีเรีย ไวรัสไส้เดือนฝอย และยังเน้นการทดลอง . โรคแอนแทรคโนสของพริกสาเหตุจาก Colletotrichum spis หนึ่งในปัจจัยที่จำกัดในการทำกำไรของพริกในเวสต์เบงกอล โรคนี้มีรายงานเป็นครั้งแรกในอินเดียโดยซีโดว์ในปี 1913 [ 1 ] จาก Coimbatore ของฝ้ายประธานอื่น ๆที่เกิดขึ้น นอกจากนี้ยังได้รับรายงานจากหลายภูมิภาคในอินเดีย [ 2 ]อินเดียเป็นผู้ผลิตชั้นนำของผู้บริโภคและส่งออกพริกในโลก การผลิตพริกในอินเดียสำหรับปี 2010-2011 เป็น 1.2 ล้านตัน [ 6 ] การสูญเสียผลผลิตและความเสื่อมในพารามิเตอร์คุณภาพเนื่องจากโรคแอนแทรคโนสของพริกที่แตกต่างกันระหว่าง 66 และ 84% ( 7 , 8 ) พริกส่งออกจากอินเดียไปยังหลายประเทศ ได้แก่ ศรีลังกา , อเมริกา , เนปาลเม็กซิโกและประเทศบังคลาเทศ [ 9 ] โรคได้รับการตรวจสอบจะเกิดขึ้นใน 3 ระยะ ได้แก่ ระยะของโรค ( ฉัน ) หรือแบบปิด ที่แพร่หลายในโรงเรือน ( 2 ) ใบเฉพาะและตายหลังเวทีที่สร้างขึ้นในระยะต่างๆ ของการเจริญเติบโต และ ( 3 ) ขั้นเน่าผลไม้ ซึ่งผลไม้สุก ติดเชื้อ ระยะสุดท้าย สาเหตุการเสียหายกับผลไม้ตั้งแต่
แผลในผลไม้มากลดมูลค่าตลาดของผลิต โรคเมล็ดพันธุ์พาหะทั้งทางอากาศและมีผลต่อการงอกของเมล็ดและความแข็งแรงเพื่อขอบเขตที่ดี [ เปิด ] การจัดการของโรคแอนแทรคโนสยังอยู่ภายใต้การวิจัยอย่างละเอียด มันมักจะเกี่ยวข้องกับการใช้บ่อยของสารเคมีที่มีผลกระทบในทางลบต่อรายได้ของเกษตรกร สุขภาพ และสิ่งแวดล้อม [ 13 ]ดังนั้น การจัดการโรคนี้ โดยพืชต้านทานโฮสต์เป็นตัวเลือกที่ดี การตรวจสอบปัจจุบันทำเพื่อหาแหล่งที่มาของความต้านทานต่อโรคแอนแทรคโนสของพริก germplasms
.