I have an awful memory. Just ask my

I have an awful memory. Just ask my fiancee. I usually can’t remember what I’ve eaten for breakfast, let alone things like names and addresss. Yet I’ve been finding that I can remember stuff much easier when I’ve been reading consistently. Do I have any scientific data to match this up? Not really. But I’d say it’s a pretty safe bet that reading has somehow given me memory mojo.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หน่วยความจำใหญ่มากแล้ว เพียงขอ fiancee ของฉัน ฉันมักจะลืมสิ่งที่ฉันได้กินสำหรับอาหารเช้า นับประสาเช่นชื่อและ addresss ยัง ฉันได้ถูกหาว่า ฉันสามารถจำสิ่งที่ง่ายมากเมื่อฉันได้อ่านอย่างสม่ำเสมอ มีข้อมูลทางวิทยาศาสตร์กับดักนี้ทำไหม ไม่เท่าไร แต่ผมว่า มันเป็นการพนันสวยปลอดภัยที่อ่านอย่างใดกำหนดให้ฉันจำ mojo

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันมีหน่วยความจำอันยิ่งใหญ่ เพียงแค่ขอคู่หมั้นของฉัน ฉันมักจะจำไม่ได้ว่าสิ่งที่ผมได้กินอาหารเช้าให้สิ่งที่อยู่คนเดียวเช่นชื่อและ addresss แต่ฉันได้รับพบว่าผมจำสิ่งที่มากได้ง่ายขึ้นเมื่อฉันได้อ่านอย่างต่อเนื่อง ฉันมีข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ใด ๆ เพื่อให้ตรงนี้ได้หรือไม่ ไม่ได้จริงๆ แต่ผมว่ามันเป็นเดิมพันที่ปลอดภัยสวยที่อ่านได้ให้หน่วยความจำอย่างใดฉันโมโจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมมีความทรงจำอันยิ่งใหญ่ แค่ถามคู่หมั้นของฉัน โดยปกติ ผมจำไม่ได้ว่าผมกินเป็นอาหารเช้า อย่าว่าแต่เรื่องชื่อและ addresss . แต่ฉันพบว่าฉันสามารถจำง่ายขึ้นมากเมื่อฉันได้อ่านอย่างต่อเนื่อง ผมมีข้อมูลทางวิทยาศาสตร์เพื่อการแข่งขันนี้ขึ้น ไม่ได้จริงๆ แต่ผมว่ามันค่อนข้างปลอดภัย บอกได้เลยว่าอ่านได้ให้อารมณ์ความจำ