This story is about John Duncan (fo

This story is about John Duncan (forty-five-year-old man). He was a honest man and he was very poor, too. He and his two children were living in the small, miserable flat. The furniture was 20 years old, the wallpaper and carpets were cheap and dirty. He was a windower, because his wife, Rachel, drowned in the storm. When she had been alive, they used to live in big house in the country, with a large garden. They had everything that they needed. Then they (John and Rachel) had started the boat-building company, but after Rachel died he couldn't work, so the company had closed and he lost everything.

When Mr Duncan got the work in paint factory, they were starting a new life. He and his children: Christine (sixteen-year-old girl) and Andrew (he was thirteen) moved to the new comfortable, house with a large field beside it and it was only half a kilometre from the river, so they bought a boat.

Mr Duncan was a very good biologist and in factory all day he had to test different types of paints. One day he split some of the waste products on his leg and he had to go to the doctor, because in left a red, painful place on his skin.

John Duncan worked with Mary Carter (the chemist, who had discovered new paint for cars). Once he invited her to a meal in the new house, but it wasn't a good meeting. Mary came again and John took them all (his children, too) out in their new boat. Andrew and Christine had started to like her.

In the factory he had to test the waste products on rats. He put it in rats' food or drinking water. Some of them had delivered their babies. But little rats born without eyes, ears or with six legs. John had written a report for his boss- David Wilson, who didn't like it, because John asked for new machines to clean up the waste products before they go into the river. But the machines were too expensive, so they couldn't buy them.

Simon was a Christine's boyfriend, who had written a full-page article every week in the local newspaper about the environment. Mr Duncan didn't like him, but Mary talked with Christine and with John, so they weren't still enemies. Christine and Simon were married on a fine day in June.

During this time the seals from the local river had a strange disease. Seven baby seals found dead and one was born without a tail. John was trying to explain that this disease wasn't because of the waste products from factory. Mary left the factory and moved to Scotland, because she knew that the situation wouldn't be better.

When John had gone to see Mary, Christine and Simon arrived to his house and taken his boat. They met with their friends- Peter and Susan and the all of them sailed upstream, towards the paint factory. They put into the pipe (from the factory) a few paper bags full of cement.

Then the back of sail hit Christine hard on the back of the head, so she felt into the water, but Simon saved her. This adventure was in fact more dangerous, because Christine was pregnant.

Two days latter, the Public Enquiry has begun. Scientists came from London to ask questions about the disease that was killing the seals. Mr Duncan had to tell them that the waste products isn't dangerous (he had to lie, because his boss ordered him that). Then the lawyer told him about Christine's accident and that she drunk a lot of water from the river. Mr Duncan remembered those rat babies with six legs and he started to be frighten about his daughter's baby, so he told the whole truth.

John Duncan had to move to a small flat, because he lost his job and he couldn't afford the payments on his big house. His daughter was going to have a baby soon, so he bought meny toys and baby-clothes. But he didn't give those her, because she didn't want to talk with him. Every morning he rang a hospital, to ask if she was there. When the nurse told him that his daughter is there and the baby is coming, he went out to the shop with flowers. Then he bought some and went to the hospital.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับจอห์นดันแคน (คนที่สี่สิบห้าปี) เขาเป็นคนที่ซื่อสัตย์และเขาเป็นคนที่น่าสงสารมากเกินไป เขาและเด็กสองคนของเขาได้อาศัยอยู่ในขนาดเล็กแบนอนาถ เฟอร์นิเจอร์เป็น 20 ปี, วอลล์เปเปอร์และพรมที่มีราคาถูกและสกปรก เขาเป็น windower เพราะภรรยาของเขาราเชล, จมอยู่ในพายุ เมื่อเธอได้รับการมีชีวิตอยู่ที่พวกเขาเคยอาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่ในประเทศด้วยสวนขนาดใหญ่ พวกเขามีทุกอย่างที่พวกเขาต้องการ แล้วพวกเขา (จอห์นและราเชล) ได้เริ่มต้น บริษัท เรือสร้าง แต่หลังจากที่ราเชลตายเขาไม่สามารถทำงานเพื่อให้ บริษัท ได้ปิดและเขาสูญเสียทุกอย่าง

เมื่อ mr duncan ได้ทำงานในโรงงานสีที่พวกเขาได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ เขาและลูกหลานของเขาคริสติน (สาวสิบหกปี) และแอนดรู (เขาเป็นสิบสาม) ย้ายไปอยู่ที่ความสะดวกสบายในบ้านใหม่ที่มีสนามใหญ่ข้างมันและมันก็เป็นเพียงครึ่งกิโลเมตรจากแม่น้ำดังนั้นพวกเขาจึงซื้อเรือ.

mr duncan เป็นนักชีววิทยาที่ดีมากและในโรงงานตลอดทั้งวันเขาจะต้องทดสอบประเภทที่แตกต่างกันของสี วันหนึ่งเขาแบ่งบางส่วนของผลิตภัณฑ์ของเสียบนขาของเขาและเขาจะต้องไปพบแพทย์ที่เพราะในด้านซ้ายสีแดงที่เจ็บปวดบนผิวหนังของเขา.

john duncan ทำงานร่วมกับแมรี่คาร์เตอร์ (นักเคมีที่ได้ค้นพบสีใหม่สำหรับรถยนต์) เมื่อเขาได้รับเชิญเธอไปรับประทานอาหารในบ้านหลังใหม่ แต่มันก็ไม่ได้มีการประชุมที่ดี mary มาอีกครั้งและจอห์นพาพวกเขาทุกคน (เด็กของเขามากเกินไป) ออกมาในเรือใหม่ของพวกเขา และคริสตินแอนดรูได้เริ่มที่จะชอบเธอ.

ในโรงงานของเขาจะทดสอบผลิตภัณฑ์ของเสียในหนู เขานำมาใส่ในอาหารหรือน้ำดื่มหนู ' บางส่วนของพวกเขาได้ส่งทารกของพวกเขา แต่หนูน้อยเกิดมาไม่มีตาหูหรือหกขา จอห์นได้เขียนรายงานสำหรับเจ้านาย-david ของเขาวิลสัน, ที่ไม่ชอบมันเพราะจอห์นถามหาเครื่องใหม่ที่จะทำความสะอาดเสียก่อนที่จะไปลงไปในแม่น้ำแต่เครื่องที่มีราคาแพงเกินไปดังนั้นพวกเขาไม่สามารถหาซื้อได้.

simon เป็นแฟนของคริสตินที่ได้เขียนบทความเต็มหน้าทุกสัปดาห์ในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นเกี่ยวกับสภาพแวดล้อม mr duncan ไม่ชอบเขา แต่แมรี่ได้พูดคุยกับคริสตินและจอห์นดังนั้นพวกเขาไม่ได้ยังคงเป็นศัตรู คริสตินและไซมอนได้แต่งงานในวันที่ดีในมิถุนายน

ในช่วงเวลานี้ซีลจากแม่น้ำในท้องถิ่นมีโรคแปลก เจ็ดลูกแมวน้ำพบศพและอีกคนหนึ่งเกิดมาไม่มีหาง จอห์นพยายามที่จะอธิบายว่าโรคนี้ไม่ได้เพราะของเสียจากโรงงาน mary ซ้ายโรงงานและย้ายไป scotland เพราะเธอรู้ดีว่าสถานการณ์จะไม่ดีกว่า

เมื่อจอห์นได้ไปเห็น mary,คริสตินและไซมอนมาถึงที่บ้านของเขาและนำเรือของเขา พวกเขาได้พบกับเพื่อนของพวกเขาปีเตอร์และซูซานและทั้งหมดของพวกเขาแล่นเรือทวนน้ำไปยังโรงงานสี พวกเขาใส่ลงไปในท่อ (จากโรงงาน) ถุงกระดาษไม่กี่เต็มไปด้วยปูนซีเมนต์.

แล้วด้านหลังของเรือตี christine อย่างหนักในด้านหลังของศีรษะเพื่อให้เธอรู้สึกลงไปในน้ำ แต่ simon ช่วยเธอการผจญภัยนี้ในความเป็นจริงที่เป็นอันตรายมากขึ้นเพราะคริสตินกำลังตั้งท้อง.

สองวันหลังไต่สวนสาธารณะได้เริ่มขึ้น นักวิทยาศาสตร์ที่มาจากลอนดอนที่จะถามคำถามเกี่ยวกับโรคที่ถูกฆ่าแมวน้ำ mr duncan ต้องบอกพวกเขาว่าของเสียที่ไม่เป็นอันตราย (เขาจะต้องโกหกเพราะเจ้านายของเขาสั่งให้เขาว่า)จากนั้นทนายความบอกเขาเกี่ยวกับการเกิดอุบัติเหตุของคริสติและบอกว่าเธอเมามากของน้ำจากแม่น้ำ mr duncan จำเหล่านั้นทารกหนูกับหกขาและเขาเริ่มที่จะได้รับการขู่เกี่ยวกับทารกของลูกสาวของเขาเขาจึงบอกความจริงทั้งหมด.

john duncan ได้ที่จะย้ายไปแบนขนาดเล็กเพราะเขาสูญเสียงานของเขาและเขาไม่สามารถจ่าย การชำระเงินในบ้านหลังใหญ่ของเขาลูกสาวของเขากำลังจะมีลูกเร็ว ๆ นี้เพื่อให้เขาซื้อของเล่น meny และเสื้อผ้าทารก แต่เขาไม่ได้ให้ผู้ที่เธอเพราะเธอไม่ต้องการที่จะพูดคุยกับเขา ทุกเช้าเขารังโรงพยาบาลที่จะถามว่าเธออยู่ที่นั่น เมื่อพยาบาลบอกเขาว่าลูกสาวของเขามีและทารกจะมาเขาเดินออกไปที่ร้านดอกไม้ แล้วเขาซื้อบางส่วนและไปโรงพยาบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับจอห์นดันแคน (forty-five ปีมนุษย์) เขาเป็นคนซื่อสัตย์ และเขาคนยาก มากเกินไป เขาและลูกที่สองอาศัยอยู่ในแบนเล็ก อนาถ ได้ 20 ปี วอลล์เปเปอร์และพรมสกปรก และประหยัด เขาถูก windower เนื่องจากภรรยาของเขา ราเชล จมท่ามกลางพายุ เมื่อเธอได้มีชีวิตอยู่ พวกเขาใช้ชีวิตในบ้านหลังใหญ่ในประเทศ มีสวนขนาดใหญ่ พวกเขามีทุกอย่างที่พวกเขาต้องการ แล้ว พวกเขา (จอห์นและราเชล) ได้เริ่มต้นบริษัทเรืออาคาร แต่หลังจากที่ราเชลตาย เขาไม่ เพื่อให้มีปิดบริษัท และเขาสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง

เมื่อนายดันแคนได้ทำงานในโรงงานสี พวกเขาได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ เขาและลูกหลานของเขา: คริ (หกปีสาว) และแอนดรูว์ (เขาถูก thirteen) ย้ายไปบ้านใหม่สะดวกสบาย มีขนาดใหญ่อยู่ด้านข้าง และมีเพียงครึ่งกิโลเมตรจากแม่น้ำ ดังนั้นพวกเขาซื้อเรือ

นายดันแคนเป็นนักชีววิทยาที่ดีมาก และในโรงงาน ทุกวันเขาต้องทดสอบแตกต่างของสี วันหนึ่งเขาแยกของเสียบนขาของเขา และเขาต้องไปหาหมอ เนื่องจากในด้านซ้ายเจ็บปวด แดงบนผิวของเขา

ดันแคนจอห์นทำงานกับแมรีคาร์เตอร์(นักเคมี ที่พบสีใหม่สำหรับรถยนต์) เมื่อเขาเชิญเธอไปรับประทานอาหารในบ้านใหม่ แต่มันไม่ได้ประชุมดี แมรี่มาอีก และจอห์นถ่ายทั้งหมด (เด็กของเขา เกินไป) ออกในเรือของพวกเขาใหม่ แอนดรูว์และคริก็เริ่มชอบเธอ

ในโรงงาน เขามีการทดสอบเสียในหนู เขาใส่ไว้ในอาหารหรือน้ำดื่มของหนู บางส่วนของพวกเขาได้ส่งทารกของพวกเขา แต่หนูน้อยเกิดไม่ มี ตา หู หรือขา 6 จอห์นได้เขียนรายงานสำหรับเขานายเดวิด Wilson ที่ไม่เช่นนั้น เพราะจอห์นขอเครื่องใหม่หมดเสียก่อนที่จะลงในแม่น้ำ แต่เครื่องแพงเกินไป ดังนั้นพวกเขาไม่สามารถซื้อ

ไซม่อนถูกแฟนของคริ ที่ได้เขียนบทความเต็มหน้าทุกสัปดาห์ในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม นายดันแคนไม่ชอบเขา แต่แมรี่พูดคุย กับคริ และ จอห์น ดังนั้นพวกเขายังคงไม่ศัตรู คริและไซมอนได้แต่งงานวันดีในเดือนมิถุนายน

ระหว่างนี้ สัญลักษณ์จากแม่น้ำภายในมีโรคประหลาด สัญลักษณ์เด็กเจ็ดพบตาย และหนึ่งเกิดไม่ มีหาง จอห์นได้พยายามอธิบายว่า โรคนี้ไม่ได้ เพราะของเสียจากโรงงาน แมรี่ออกจากโรงงาน และย้ายไปสก็อตแลนด์ เนื่องจากเธอรู้ว่า สถานการณ์จะไม่ดี

เมื่อจอห์นได้ไปเห็นมารีย์ คริและไซม่อนมาถึงบ้านของเขา และนำเรือของเขา พวกเขาได้พบกับเพื่อนปีเตอร์และซูซานของพวกเขา และทั้งหมดของพวกเขาแล่นต้นน้ำ ต่อโรงสี พวกเขาใส่ลงไปในท่อ (จากโรงงาน) กี่เต็มของปูนซีเมนต์ถุงกระดาษ

แล้วด้านหลังของเซลตีคริยากที่ด้านหลังของหัว เธอรู้สึกในน้ำ แต่ Simon บันทึกของเธอ ผจญภัยนี้ได้ในความเป็นจริงอันตรายมาก เนื่องจากตั้งครรภ์คริ

สองวันหลัง คำถามสาธารณะได้เริ่มขึ้น นักวิทยาศาสตร์ที่มาจากลอนดอนเพื่อถามคำถามเกี่ยวกับโรคที่ถูกฆ่าตราประทับ นายดันแคนได้บอกพวกเขาว่า ของเสียไม่อันตราย (เขาต้องโกหก เพราะนายสั่งเขาที่) แล้ว ทนายบอกเกี่ยวกับอุบัติเหตุของคริและที่เธอดื่มน้ำจากแม่น้ำ นายดันแคนจำเด็กที่หนู มีหกขา และเขาเริ่มขู่เกี่ยวกับเด็กของลูกสาวของเขา ดังนั้นเขาบอกทั้งความจริง

จอห์นดันแคนได้ไปแบนเล็ก เพราะเขาสูญเสียงานของเขา และเขาไม่สามารถจ่ายชำระเงินในบ้านของเขาใหญ่ ลูกสาวของเขาเกิดขึ้นจะมีลูกเร็ว ๆ นี้ เพื่อซื้อ meny ของเล่นและเสื้อผ้าเด็ก แต่เขาไม่ให้ที่เธอ เพราะเธอไม่อยากคุยกับเขา ทุกเช้าเขารางโรงพยาบาล ถามถ้า เธออยู่นั่น เมื่อพยาบาลบอกเขาที่มีลูกสาวของเขา และทารกจะมา เขาไปออกร้านด้วยดอกไม้ แล้วเขาซื้อบางส่วน และไปโรงพยาบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องนี้เป็นเรื่องจอห์นลองมาฟัง Duncan Orange (ชายสี่สิบห้าปีเก่า) เขาเป็นคนซื่อสัตย์สุจริตและเขาก็เป็นคนจนมากเกินไป เขาสองคนของเขายังมีชีวิตอยู่ในจอแบนขนาดเล็กที่ทุกข์ใจ เฟอร์นิเจอร์เป็น 20 ปีทำความสะอาดพรมและ ภาพ พื้นหลังที่มีราคาถูกและสกปรก เขา windower เนื่องจาก ภรรยา ของเขานางราเชลจมน้ำตายในพายุ เมื่อเธอยังมีชีวิตอยู่เขาใช้ในการใช้ชีวิตในบ้านหลังใหญ่ในประเทศพร้อมด้วยสวนขนาดใหญ่ที่. เขาได้ทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเขาต้องการ จากนั้นเขา( John และราเชล)ได้เริ่มต้นบริษัทเรือ - อาคารแต่หลังจากนางราเชลตายเขาก็ไม่ได้มีงานทำให้บริษัทได้ปิดทำการและเขาสูญเสียข้อมูลทุกอย่าง

เมื่อนายลองมาฟัง Duncan Orange มีงานที่อยู่ในโรงงานสีก็เป็นการเริ่มต้นชีวิตใหม่ เขาและคนของเขาChristine (คนสิบหกปีเก่า)และแอนดรูว์(เขามีอายุสิบสาม)ย้ายไปอยู่บ้านใหม่ที่สะดวกสบายที่พร้อมด้วยสนามขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างๆและมันเป็นเพียงครึ่งกิโลเมตรจากแม่น้ำจึงซื้อเรือที่ได้ลองมาฟัง Duncan Orange

นายเป็นนักชีววิทยาที่ดีเป็นอย่างมากและอยู่ในโรงงานทั้งวันเขาจะมีการทดสอบ ประเภท ที่แตกต่างกันของสี วันหนึ่งเขาแยกออก ผลิตภัณฑ์ ขยะบางห้องอยู่บนขาของเขาและเขาจะต้องไปให้หมอที่เนื่องจากในความเจ็บปวดจากที่สีแดงที่อยู่บนผิวของเขา.

จอห์นลองมาฟัง Duncan Orange ทำงานร่วมกับคนขับรถส่งของแมรี่( เภสัช กรที่ได้พบสีใหม่สำหรับรถยนต์นั่งส่วนบุคคล) เมื่อเขาได้รับเชิญให้เข้าร่วมของเธอที่จะรับประทานอาหารในบ้านใหม่แต่ก็ไม่ได้การประชุมที่ดี แมรี่กลับเข้ามาอีกครั้งและจอห์นก็เอาทั้งหมด(สำหรับเด็กของเขามากเกินไป)ออกมาในเรือใหม่ของพวกเขา แอนดรูว์และ Christine ก็เริ่มที่จะชอบเธอ.

ในโรงงานที่เขาต้องการทดสอบ ผลิตภัณฑ์ ขยะที่หนู เขาใส่มันลงไปในอาหารของหนูหรือน้ำดื่ม บางคนได้ส่งลูกน้อยของพวกเขา แต่หนูน้อยเกิดมาไม่มีหูตาหรือพร้อมด้วย 6 ขา จอห์นได้เขียนรายงานให้หัวหน้าของเขา - ดาวิดวิลสันที่ไม่ชอบเรื่องนี้เพราะจอห์นถามสำหรับเครื่องใหม่ในการทำความสะอาด ผลิตภัณฑ์ ขยะก่อนที่จะเข้าไปในแม่น้ำแต่เครื่องที่มีราคาแพงเกินไปดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถซื้อได้.

ไซมอนเป็นแฟนหนุ่มของ Christine ที่คนที่เขียนข้อแบบเต็มหน้าที่ทุกสัปดาห์ในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม นายลองมาฟัง Duncan Orange ก็ไม่ได้ชอบเขาแต่แมรี่คุยกับสาว Christine และพร้อมด้วยจอห์นดังนั้นพวกเขาจึงมีศัตรูที่ยังไม่ได้ Christine และไซมอนแต่งงานกันในวันที่อากาศดีในเดือนมิถุนายน

ในระหว่างช่วงเวลาดังกล่าวนี้เป็นแมวน้ำจากแม่น้ำในท้องถิ่นที่มีโรคแปลกที่ แมวน้ำเจ็ดลูกน้อยพบว่าคนตายและคนหนึ่งเกิดมาไม่มีหาง จอห์นก็พยายามจะอธิบายว่าโรคนี้ไม่ได้เพราะของสินค้าจากโรงงาน แมรี่ด้านซ้ายจากโรงงานและย้ายไปสกอตแลนด์เพราะเธอรู้ดีว่าสถานการณ์จะไม่เป็นการดีกว่า

เมื่อจอห์นก็ไปดูแมรี่Christine และไซมอนมาถึงในบ้านของเขาและนำเรือของเขา พวกเขาได้พบกับเพื่อนๆของพวกเขา - ปีเตอร์และซูซานและทั้งหมดของพวกเขาแล่นเรือทวนน้ำไปยังโรงงานสีได้ ที่ใส่ไว้ในท่อ(จากโรงงาน)ถุงกระดาษเพียงไม่กี่อย่างเต็มที่ของปูนซีเมนต์.

แล้วกลับมาของเรือใบตี Christine ฮาร์ดดิสก์ที่ด้านหลังของหัวเพื่อให้เธอรู้สึกว่าในน้ำแต่ไซมอนที่บันทึกของเธอการ ผจญภัย รายการนี้เป็นอันตรายมากขึ้นในความเป็นจริงแล้วเพราะสาว Christine คือตั้ง ครรภ์

สองวันหลังสาธารณะการสอบสวนได้เริ่มขึ้น นักวิทยาศาสตร์มาจากกรุงลอนดอนเพื่อถามคำถามเกี่ยวกับโรคที่เป็นการฆ่าแมวน้ำ นายลองมาฟัง Duncan Orange ก็จะบอกเขาว่า ผลิตภัณฑ์ ขยะที่เป็นอันตรายไม่ได้(เขาต้องนอนเพราะเจ้านายเขาสั่งให้เขาว่า)จากนั้นทนายสมชายบอกว่าเขาเกี่ยวกับอุบัติเหตุของ Christine และว่าเธอดื่มน้ำจำนวนมากจากแม่น้ำ นายลองมาฟัง Duncan Orange ก็จำได้ว่าทารกหนูผู้ที่มี 6 ขาและเขาเริ่มที่จะได้รับทำให้กลัวเรื่องลูกของบุตรสาวของเขาดังนั้นเขาบอกว่าความจริงทั้งหมด.

จอห์นลองมาฟัง Duncan Orange ได้ในการย้ายไปยังจอแบนขนาดเล็กเพราะเขาหายไปงานของเขาและเขาจะไม่มีเงินการชำระเงินที่ในบ้านหลังใหญ่ของเขาบุตรสาวของตนกำลังจะมีลูกเร็วๆนี้เขาก็ซื้อของเล่นและเมนูลูกน้อย - เสื้อผ้า แต่เขาก็ไม่ได้ทำให้เธอเพราะเธอไม่ได้ต้องการจะคุยกับเขา ช่วงเช้าทุกครั้งที่เขารังโรงพยาบาลที่จะถามว่าเธออยู่ที่นั่น เมื่อพยาบาลไม่ได้บอกเขาว่าบุตรสาวของเขามีและลูกน้อยที่กำลังจะเกิดขึ้นเขาก็ออกไปเพื่อการช้อปที่พร้อมด้วยการจัดดอกไม้ จากนั้นเขาก็ซื้อบางส่วนและไปโรงพยาบาล