The region’s strong economic perfor

The region’s strong economic performance in 2007 had a positive impact on its labour markets. Employment in ASEAN countries increased from 260.6 million in 2006 to 268.5 million in 2007, an increase of 3%, or 7.0 million additional jobs. Employment growth was particularly strong in Singapore (6.6%) and Indonesia (4.7%).
In 2007, some 72% of the region’s job growth took place in industry and services. This played a role in lifting the regional productivity level by 3% because labour productivity is higher in both industry and services than in agriculture. And yet, agriculture still accounts for 44.5% of ASEAN’s total employment, albeit with considerable variation across countries, ranging from less than 1% in Singapore, to over 80% in the Lao’s People Democratic Republic.
About 64% of the region’s employment growth in 2007 was in the form of increased wage employment, which indicates a possible expansion in formal employment opportunities. Despite this positive trend, the number of vulnerable workers, measured by own-account workers and unpaid family members – many of whom work in the informal economy – remains massive. An estimated 161 million workers, or about 60% of the ASEAN workforce in 2007, were characterised as vulnerable.
The regional average also masked significant variation by country. For example, the share of own-account workers and contributing family workers in total employment ranged from over 70% in Cambodia, the Lao People’s Democratic Republic and Viet Nam to around 50% in Thailand and below 10% in Singapore.
Unemployment shrank by about 555 000, or 3.2%, easing to 16.5 million in 2007. The region’s unemployment rate declined from 6.1% in 2006 to 5.8% in 2007. Much of the improvement comes from positive developments in Indonesia and the Philippines – two populous countries with high unemployment rates in recent years. Unemployment in Indonesia dropped sharply from 10.3% in 2006 to 9.1% in 2007. In the Philippines it declined from 7.3% to 6.3%.
An estimated 1.5 million ASEAN workers leave their home countries each year to work abroad, including within the ASEAN region. Intra-ASEAN migration has helped address the labour shortage in the region’s receiving countries, contributing to both increasing productivity and economic growth. For sending countries, remittances from their migrant workers can spur investment in economic and local development.




The highest Gross Domestic Product per capita in Southeast Asian nations is found in Singapore and Brunei Darussalam , Thailand above USD 2 000 and Viet Nam, Cambodia, Lao PDR and Myanmar are below USD 1000 (see Table 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจแข็งแกร่งของภูมิภาคนี้ในปี 2550 มีผลกระทบของตลาดแรงงาน จ้างงานในประเทศเพิ่มขึ้นจาก 260.6 ล้านในปี 2006 การ 268.5 ล้าน เพิ่ม 3% หรืองาน 7.0 ล้านเพิ่มเติม เจริญเติบโตการจ้างงานแข็งแกร่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสิงคโปร์ (6.6%) และอินโดนีเซีย (4.7%).
In, 2007 บาง 72% เติบโตงานในภูมิภาคนี้ใช้ในอุตสาหกรรมและบริการ นี้เล่นบทบาทในการยกระดับผลผลิตระดับภูมิภาค 3% เนื่องจากผลิตภาพแรงงานสูงขึ้นในอุตสาหกรรมและบริการมากกว่าในเกษตร และยัง เกษตรยังคงบัญชีที่เห็น 44.5% ของการจ้างงานรวมในอาเซียน แม้ว่า มีความผันแปรมากทั่วประเทศ ตั้งแต่น้อยกว่า 1% ในสิงคโปร์ กว่า 80% ในลาวคนประชาธิปไตยสาธารณรัฐ
ประมาณ 64% ในภูมิภาคนี้เจริญเติบโตของงานในปี 2007 ได้ในแบบฟอร์มการจ้างงานค่าจ้างเพิ่มขึ้น ซึ่งบ่งชี้ว่า การขยายตัวได้ในโอกาสการจ้างงานอย่างเป็นทางการ แม้ มีแนวโน้มนี้บวก จำนวนผู้ปฏิบัติงานมีความเสี่ยง วัด โดยผู้ปฏิบัติงานบัญชีของตัวเองและสมาชิกในครอบครัวยังไม่ได้ชำระ – หลายที่ทำงานในระบบเศรษฐกิจไม่เป็นทางการ – เหลือขนาดใหญ่ มีประมาณ 161 ล้านคน หรือประมาณ 60% ของแรงงานอาเซียนในปี 2007 มีโรคที่เสี่ยง
เฉลี่ยภูมิภาคยังหลอกลวงเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ โดยประเทศ ตัวอย่าง ส่วนแบ่งของผู้ปฏิบัติงานบัญชีของตัวเองและคนครอบครัวสนับสนุนในการจ้างงานรวมอยู่ในช่วงจาก 70% ในกัมพูชา ประชาชนลาว สาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนามประมาณ 50% ในประเทศไทย และต่ำ กว่า 10% ในสิงคโปร์
ว่างงาน shrank โดยประมาณ 555 000 หรือ 3.2% ผ่อนคลายกับ 16.5 ล้าน อัตราการว่างงานของภูมิภาคนี้ปฏิเสธจาก 6.1% ในปี 2549 เป็น 5.8% ในปี 2007 ส่วนใหญ่พัฒนามาจากพัฒนาบวกในอินโดนีเซียและฟิลิปปินส์ – ทั้งสองประเทศที่มีประชากร มีอัตราการว่างงานสูงในปีที่ผ่านมา ว่างงานในอินโดนีเซียลดลงอย่างรวดเร็วจาก 10.3% ในปี 2006 ถึง 9.1% ในปี 2007 ในฟิลิปปินส์จะลดลงจาก 7.3% เพื่อ 6.3%.
An คนงานประมาณ 1.5 ล้านอาเซียนปล่อยประเทศของตนแต่ละปีไปทำงานต่างประเทศ รวมทั้งในภูมิภาคอาเซียน ย้ายภายในอาเซียนได้ช่วยให้ปัญหาการขาดแคลนแรงงานในภูมิภาคของรับประเทศ สนับสนุนผลผลิตที่เพิ่มขึ้นและเศรษฐกิจที่อยู่ สำหรับการส่งประเทศ ชำระเงินผ่านธนาคารจากแรงงานข้ามชาติของพวกเขาสามารถกระตุ้นการลงทุนในการพัฒนาท้องถิ่น และเศรษฐกิจได้


พบสุดผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศต่อหัวในประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในสิงคโปร์ และบรูไนดารุสซาลาม ประเทศไทยเหนือ USD 2 000 และเวียดนาม กัมพูชา ลาว และพม่าอยู่ด้านล่าง 1000 USD (ดูตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของภูมิภาคที่แข็งแกร่งทางเศรษฐกิจในปี 2007 มีผลกระทบเชิงบวกในตลาดแรงงานของ การจ้างงานในประเทศอาเซียนเพิ่มขึ้นจาก 260.6 ล้านบาทในปี 2549 268.5 ล้านบาท เพิ่มขึ้น 3 % หรือ 7.0 ล้านงานเพิ่มเติม การเจริญเติบโตของการจ้างงานที่แข็งแกร่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสิงคโปร์ ( 6.6% ) และอินโดนีเซีย ( ร้อยละ 4.7 )
ใน 2007มี 72 % ของพื้นที่ของงานเติบโตเอาสถานที่ในอุตสาหกรรมและการบริการ . นี้มีบทบาทในการยก ระดับผลผลิตในภูมิภาคโดย 3% เพราะผลิตภาพแรงงานที่สูงขึ้นในการให้บริการทั้งอุตสาหกรรมและการเกษตร และยัง เกษตรยังคงบัญชีสำหรับค่าของอาเซียนรวมการจ้างงาน แม้จะมีมากการเปลี่ยนแปลงในประเทศตั้งแต่น้อยกว่า 1 % ในสิงคโปร์ กว่า 80% ในสาธารณรัฐ ประชาธิปไตย ประชาชนลาว .
เกี่ยวกับ 64 ของการเจริญเติบโตของการจ้างงานของภูมิภาคนี้ในปี 2007 ในรูปแบบของการจ้างงานค่าจ้างเพิ่มขึ้น ซึ่งบ่งชี้ว่า การขยายตัวที่เป็นไปได้ในโอกาสการจ้างงานอย่างเป็นทางการ แม้แนวโน้มบวก จํานวนแรงงานที่เปราะบางวัดโดยคนงานบัญชีเองและสมาชิกในครอบครัวที่ค้างชำระและหลายคนทำงานในเศรษฐกิจนอกระบบ และยังคงมีขนาดใหญ่ ประมาณ 161 ล้านคน หรือประมาณร้อยละ 60 ของแรงงานอาเซียน ในปี 2007 มีลักษณะเป็นความเสี่ยง .
ค่าเฉลี่ยของภูมิภาคยังมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญโดยประเทศ ตัวอย่างเช่นหุ้นของตนเองและครอบครัวในคนงานคนงานบัญชีให้เกิดการจ้างงานโดยรวมมีค่ากว่า 70% ในประเทศกัมพูชา สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว และสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม ประมาณ 50% และในไทยต่ำกว่า 10% ในสิงคโปร์ ที่รายงานโดย
ว่างงานประมาณ 555 , 000 หรือร้อยละ 3.2 จากการ 16.5 ล้านบาท อัตราการว่างงานของภูมิภาคลดลงจาก 6.1 ล้านบาทในปี 2549 เป็น 5.8% ในปี 2007มากของการปรับปรุงมาจากการพัฒนาในเชิงบวกในอินโดนีเซีย และฟิลิปปินส์ ) สองประเทศที่มีประชากรที่มีอัตราการว่างงานสูงในปีที่ผ่านมา การว่างงานของอินโดนีเซียลดลงอย่างรวดเร็วจาก 10.3% ในปี 2006 ถึง 9.1% ในปี 2007 ในฟิลิปปินส์มันลดลงจาก 7.3% 6.3 %
ประมาณ 1.5 ล้าน อาเซียน แรงงานจากประเทศของตนในแต่ละปีเพื่อทำงานต่างประเทศรวมทั้งภายในภูมิภาคอาเซียน การย้ายถิ่นภายในอาเซียนช่วยแก้ไขปัญหาการขาดแคลนแรงงานในภาคของประเทศที่ได้รับการสนับสนุนทั้งการเพิ่มผลผลิตและการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ สำหรับการส่งประเทศส่งเงินจากแรงงานของพวกเขาสามารถกระตุ้นการลงทุนในการพัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่น




ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศต่อหัวสูงที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้พบในสิงคโปร์และบรูไนดารุสซาลาม ประเทศไทยเหนือ USD 2 000 และเวียดนาม กัมพูชา ลาว และพม่า กว่า 1 , 000 เหรียญสหรัฐ ( ดูตารางที่ 2 )