Langley's bolometerhe first bolomet

Langley's bolometer
he first bolometer used by Langley consisted of two platinum strips covered with lampblack. One strip was shielded from radiation and one exposed to it. The strips formed two branches of a Wheatstone bridge which was fitted with a sensitive galvanometer and connected to a battery. Electromagnetic radiation falling on the exposed strip would heat it and change its resistance. By 1880, Langley's bolometer was refined enough to detect thermal radiation from a cow a quarter of a mile away. This radiant-heat detector is sensitive to differences in temperature of one hundred-thousandth of a degree Celsius (0.00001 C). This instrument enabled him to thermally detect across a broad spectrum, noting all the chief Fraunhofer lines. He also discovered new atomic and molecular absorption lines in the invisible infrared portion of the electromagnetic spectrum. Nikola Tesla personally asked Dr. Langley if he could use his bolometer for his power transmission experiments in 1892. Thanks to that first use, he succeeded in making the first demonstration between West Point and his laboratory on Houston Street.

Applications in astronomy
While bolometers can be used to measure radiation of any frequency, for most wavelength ranges there are other methods of detection that are more sensitive. For sub-millimeter wavelengths (from around 200 µm to 1 mm wavelength, also known as the far-infrared or terahertz), bolometers are among the most sensitive available detectors, and are therefore used for astronomy at these wavelengths. To achieve the best sensitivity, they must be cooled to a fraction of a degree above absolute zero (typically from 50 millikelvins to 300 mK). Notable examples of bolometers employed in submillimeter astronomy include the Herschel Space Observatory, the James Clerk Maxwell Telescope, and the Stratospheric Observatory for Infrared Astronomy (SOFIA).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Bolometer ของ Langleybolometer แรกเขาใช้ Langley ประกอบด้วยแผ่นแพลทินัมสองปกคลุม ด้วย lampblack แถบหนึ่งถูกป้องกันจากรังสีและหนึ่งสัมผัสกับมัน แถบรูปแบบที่สองสาขาสะพานวีตสโตนซึ่งมี galvanometer สำคัญ และเชื่อมต่อกับแบตเตอรี่ รังสีแม่เหล็กไฟฟ้าที่ตกบนแถบสัมผัสจะความร้อน และเปลี่ยนแปลงความต้านทาน 1880, bolometer ของ Langley จึงกลั่นพอที่จะตรวจจับรังสีความร้อนจากวัวหนึ่งในสี่ไมล์ออกไป ร้อนนี้สดใสมีความไวต่อความแตกต่างอุณหภูมิของ thousandth หนึ่งร้อยแบบองศาเซลเซียส (0.00001 C) เครื่องมือนี้ทำให้เขาสามารถตรวจจับความร้อนในสเปกตรัม สังเกตประธานจำนวนบรรทัดทั้งหมด นอกจากนี้เขายังค้นพบอะตอม และโมเลกุลดูดซับบรรทัดใหม่ในส่วนอินฟราเรดมองไม่เห็นของสเปกตรัมแม่เหล็กไฟฟ้า นิโคล่าเทสลาตนถามดร. Langley ถ้า เขาสามารถใช้ bolometer ของเขาสำหรับการทดลองการส่งพลังงานของเขาในปีค.ศ. 1892 ขอบคุณที่ใช้ เขาประสบความสำเร็จในการทำครั้งแรกระหว่างจุดทิศตะวันตกและห้องปฏิบัติการของเขาบนถนนฮูสตันการใช้งานในทางดาราศาสตร์ในขณะที่ bolometers สามารถใช้วัดรังสีความถี่ใด ๆ สำหรับความยาวคลื่นมากที่สุด ช่วงมีจะวิธีการอื่น ๆ ในการตรวจจับที่มีความไวต่อ สำหรับความยาวคลื่นย่อยมิลลิเมตร (จากประมาณ 200 ไมครอนถึง 1 มม.ความยาวคลื่น เรียกว่าไพลหรือเทราเฮิรตซ์), bolometers ได้แก่เครื่องตรวจจับที่มีสำคัญที่สุด และดังนั้นจึงใช้สำหรับดาราศาสตร์ที่ความยาวคลื่นเหล่านี้ เพื่อให้ได้ความไวที่ดีที่สุด พวกเขาต้องเย็นที่เป็นเศษเสี้ยวขององศาเหนือศูนย์สัมบูรณ์ (โดยทั่วไปจาก millikelvins 50 ถึง 300 เอ็มเค) ตัวอย่างของ bolometers ที่ใช้ในดาราศาสตร์ submillimeter ได้แก่กล้อง โทรทรรศน์อวกาศเฮอร์เชล กล้อง โทรทรรศน์ Maxwell เสมียนเจมส์ และจุดชม วิวบนหน่วยความจำหลักสำหรับอินฟราเรดดาราศาสตร์ (โซเฟีย)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

bolometer แลงลีย์
ครั้งแรกที่เขา bolometer ใช้โดยแลงลีย์ประกอบด้วยสองแถบลาตินั่มที่ปกคลุมไปด้วยเขม่า แถบถูกป้องกันจากรังสีและสัมผัสกับมัน แถบรูปแบบที่สองสาขาสะพาน Wheatstone ซึ่งก็พอดีกับกระแสไฟฟ้าที่มีความสำคัญและเชื่อมต่อกับแบตเตอรี่ รังสีแม่เหล็กไฟฟ้าที่ลดลงในแถบสัมผัสจะให้ความร้อนและการเปลี่ยนแปลงความต้านทาน 1880 โดย bolometer แลงลีย์ถูกขัดเกลาพอที่จะตรวจพบการแผ่รังสีความร้อนจากวัวหนึ่งในสี่ของไมล์ไป นี้เครื่องตรวจจับความร้อนที่สดใสมีความไวต่อความแตกต่างของอุณหภูมิของหนึ่งในแสนขององศาเซลเซียส (0.00001 C) เครื่องมือนี้ทำให้เขาสามารถตรวจจับความร้อนในสเปกตรัมกว้างสังเกตทั้งหมดที่หัวหน้าสาย Fraunhofer นอกจากนี้เขายังค้นพบใหม่ของอะตอมและโมเลกุลสายการดูดซึมในส่วนอินฟราเรดที่มองไม่เห็นของสเปกตรัมแม่เหล็กไฟฟ้า Nikola Tesla เองถามดร. แลงลีย์ถ้าเขาสามารถใช้ bolometer ของเขาสำหรับการทดลองระบบส่งกำลังของเขาในปี 1892 ขอขอบคุณที่ใช้งานครั้งแรกเขาประสบความสำเร็จในการทำให้การสาธิตครั้งแรกระหว่างเวสต์พอยต์และห้องปฏิบัติการของเขาบนถนนฮูสตัน.

การประยุกต์ใช้งานในทางดาราศาสตร์
ในขณะที่ bolometers สามารถ ถูกนำมาใช้ในการวัดรังสีความถี่ใด ๆ ความยาวคลื่นมากที่สุดในช่วงนี้ยังมีวิธีการอื่น ๆ ของการตรวจสอบที่มีความสำคัญมากขึ้น สำหรับความยาวคลื่นย่อยมิลลิเมตร (จากประมาณ 200 ไมโครเมตรถึง 1 มมความยาวคลื่นยังเป็นที่รู้จักอินฟราเรดไกลหรือเฮิร์ตซ์) bolometers อยู่ในหมู่เครื่องตรวจจับที่มีความละเอียดอ่อนมากที่สุดและดังนั้นจึงมีการใช้ดาราศาสตร์ในช่วงความยาวคลื่นเหล่านี้ เพื่อให้บรรลุความไวแสงที่ดีที่สุดที่พวกเขาจะต้องมีการระบายความร้อนให้ส่วนของการศึกษาระดับปริญญาเหนือศูนย์แน่นอน (ที่มักจะมาจาก 50 ถึง 300 millikelvins มหาชน) หรือ MK ตัวอย่างที่เด่นของ bolometers ลูกจ้างใน submillimeter ดาราศาสตร์รวมถึงเฮอร์เชลหอสังเกตการณ์อวกาศเจมส์ Clerk Maxwell กล้องโทรทรรศน์และ Stratospheric Observatory สำหรับอินฟราเรดดาราศาสตร์ (โซเฟีย)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

bolometer ของแลงลีย์ครั้งแรกที่เขา bolometer ใช้โดย Langley ประกอบด้วยแพลทินัมสองแผ่นปกคลุมด้วยเขม่าดำ . หนึ่งแถบถูกป้องกันจากรังสีและหนึ่งสัมผัสกับมัน แถบรูปแบบสองสาขาของวีทสโตนบริดจ์ซึ่งถูกติดตั้งกับกัลวานอมิเตอร์ไว และเชื่อมต่อกับแบตเตอรี่ รังสีแม่เหล็กไฟฟ้าล้มบนแถบจะถูกความร้อนและการเปลี่ยนแปลงความต้านทานของ โดย 1880 ของแลงลีย์ bolometer ก็ละเอียดพอที่จะตรวจจับการแผ่รังสีความร้อนจากวัวไตรมาสของไมล์ กระจ่างใสนี้ เครื่องตรวจจับความร้อนมีความไวต่ออุณหภูมิของความแตกต่างในร้อยในพันส่วนขององศาเซลเซียส ( 0.00001 C ) เครื่องมือนี้ช่วยให้เขาได้รับการตรวจจับในสเปกตรัมกว้าง , noting ทั้งหมดหัวหน้าโปรแกรมหน้า วิญญาณอาฆาต . นอกจากนี้เขายังค้นพบใหม่อะตอมและโมเลกุลการดูดกลืนบรรทัดในส่วนอินฟราเรดที่มองไม่เห็นของสเปกตรัมแม่เหล็กไฟฟ้า นิโคลา เทสลาเองถามดร. แลงเลย์ ถ้าเขาสามารถใช้ bolometer ของเขาสำหรับการส่งกำลังทดลองใน 1892 . ขอบคุณที่ใช้งานครั้งแรก เขาประสบความสำเร็จในการชุมนุมครั้งแรกระหว่างจุดตะวันตกและปฏิบัติการของเขาใน Houston Streetการประยุกต์ใช้ในดาราศาสตร์ในขณะที่บโลมิเตอร์สามารถใช้ในการวัดรังสีของความถี่ ความยาวคลื่นมากที่สุดสำหรับช่วงมีวิธีการอื่น ๆของการตรวจสอบที่สำคัญมากขึ้น แสงสำหรับย่อยมิลลิเมตร ( จากประมาณ 200 µ M ความยาวคลื่น 1 มม. เรียกว่ารังสีอินฟราเรดหรือเทราเฮิรตซ์ ) บโลมิเตอร์อยู่ในหมู่ที่อ่อนไหวที่สุดของเครื่องตรวจจับ และจึงใช้ดาราศาสตร์ที่ความยาวคลื่นที่ให้ ให้ไวที่สุด แต่ต้องเย็นที่เศษส่วนขององศาเหนือศูนย์สัมบูรณ์ ( ปกติจาก 50 millikelvins 300 MK ) ตัวอย่างที่โดดเด่นของบโลมิเตอร์ที่ใช้ในดาราศาสตร์ submillimeter รวมถึงกล้องโทรทรรศน์อวกาศเฮอร์เชล , เจมส์ เคลิร์ก แมกซ์เวลล์ กล้องโทรทรรศน์ และปรากฏการณ์หอสังเกตการณ์ดาราศาสตร์อินฟราเรด ( โซเฟีย )