Human exposure to neurotoxic metals

Human exposure to neurotoxic metals is a global public health problem. Metals which cause neurological toxicity, such as lead (Pb) and manganese (Mn), are of particular concern due to the long-lasting and possibly irreversible nature of their effects. Pb exposure in childhood can result in cognitive and behavioural deficits in children. These effects are long-lasting and persist into adulthood even after Pb exposure has been reduced or eliminated. While Mn is an essential element of the human diet and serves many cellular functions in the human body, elevated Mn levels can result in a Parkinson's disease (PD)-like syndrome and developmental Mn exposure can adversely affect childhood neurological development. Due to the ubiquitous presence of both metals, reducing human exposure to toxic levels of Mn and Pb remains a world-wide public health challenge. In this review we summarize the toxicokinetics of Pb and Mn, describe their neurotoxic mechanisms, and discuss common themes in their neurotoxicity

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลหะประสาทสัมผัสมนุษย์เป็นปัญหาสาธารณสุขทั่วโลก โลหะซึ่งทำให้เกิดความเป็นพิษทางระบบประสาท เช่นตะกั่ว (Pb) และแมงกานีส (Mn), มีความกังวลโดยเฉพาะเนื่องจากการยาวนาน และอาจจะกลับไม่ได้ผล แสง Pb ในวัยเด็กอาจทำให้ขาดดุลทางปัญญา และพฤติกรรมในเด็ก ผลกระทบเหล่านี้ยาวนาน และยังคงอยู่ในวัยผู้ใหญ่แม้ว่า Pb แสงถูกลดลง หรือตัดออก ขณะ Mn เป็นองค์ประกอบสำคัญของอาหารมนุษย์ และอาหารหลายฟังก์ชั่นเซลล์ในร่างกายมนุษย์ Mn ระดับสูงอาจส่งผลให้เป็นโรคพาร์กินสัน (PD) -เช่นกลุ่มอาการและพัฒนาการ Mn แสงสามารถส่งผลกระทบในวัยเด็กระบบประสาทพัฒนา เนื่องจากแพร่หลายของโลหะทั้งสอง ลดระดับที่เป็นพิษของ Mn และ Pb มนุษย์ยังคง ท้าทายสาธารณสุขทั่วโลก ในรีวิวนี้ เราสรุป toxicokinetics Mn และ Pb อธิบายกลไกประสาทของพวกเขา และหารือรูปแบบทั่วไปในพิษต่อระบบประสาทของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสัมผัสของมนุษย์โลหะอัมพาตเป็นปัญหาสาธารณสุขทั่วโลก โลหะที่ทำให้เกิดความเป็นพิษต่อระบบประสาทเช่นตะกั่ว (Pb) และแมงกานีส (Mn) มีความกังวลโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากลักษณะที่ยาวนานและอาจจะกลับไม่ได้ของผลกระทบของพวกเขา การได้รับสารตะกั่วในวัยเด็กจะส่งผลให้การขาดดุลการคิดและพฤติกรรมในเด็ก ผลกระทบเหล่านี้จะติดทนนานและยังคงมีอยู่ในวัยแม้หลังจากการสัมผัส Pb ได้รับการลดหรือกำจัด ในขณะที่ Mn เป็นองค์ประกอบที่สำคัญของอาหารของมนุษย์และมีอาหารฟังก์ชั่นโทรศัพท์มือถือจำนวนมากในร่างกายมนุษย์ระดับ Mn สูงสามารถทำให้เกิดโรคพาร์กินสัน (PD) เหมือนซินโดรมและการสัมผัส Mn พัฒนาการอาจมีผลต่อการพัฒนาระบบประสาทในวัยเด็ก เนื่องจากการแพร่หลายของทั้งสองโลหะลดการสัมผัสของมนุษย์ให้อยู่ในระดับที่เป็นพิษของตะกั่วแมงกานีสและยังคงเป็นความท้าทายด้านสุขภาพของประชาชนทั่วโลก ในการทบทวนนี้เราสรุป toxicokinetics ตะกั่วและแมงกานีสที่อธิบายกลไกการอัมพาตของพวกเขาและหารือเกี่ยวกับรูปแบบที่พบบ่อยในพิษต่อระบบประสาทของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มนุษย์การโทอิน โลหะที่เป็นปัญหาสาธารณสุขระดับโลก โลหะที่ก่อให้เกิดความเป็นพิษทางระบบประสาท เช่น ตะกั่ว ( Pb ) และแมงกานีส ( Mn ) เป็นกังวลโดยเฉพาะเนื่องจากทนนานและอาจจะแก้ไขไม่ได้ ธรรมชาติของผลของพวกเขา PB แสงในวัยเด็กได้ผลในการรับรู้และพฤติกรรมในเด็ก ผลเหล่านี้จะยาวนานและคงอยู่ในผู้ใหญ่แม้หลังจากการเปิดรับ PB ได้รับการลดลงหรือตัดออก ในขณะที่ Mn เป็นองค์ประกอบสำคัญของอาหารของมนุษย์ และหน้าที่การทำงานของเซลล์ต่างๆในร่างกายมนุษย์ ระดับแมงกานีสสูงสามารถส่งผลในโรคพาร์กินสัน ( PD ) - เหมือนโรคและการเปิดรับและพัฒนาสามารถส่งผลกระทบต่อสมองเด็กพัฒนา เนื่องจากการแสดงคุณสมบัติของโลหะทั้งสอง ลดการสัมผัสสารพิษระดับ MN และ PB ยังเป็นความท้าทายด้านสาธารณสุขทั่วโลก ในการทบทวนนี้เราสรุป toxicokinetics ตะกั่วและสังกะสี อธิบายการโทอิน กลไก และหารือร่วมกันในรูปแบบของประ