tation into the skin cells. The tra

tation into the skin cells. The transcript levels of both transporters
are lower at post-véraison than at pre-véraison, but
significant levels of expression were detected. It is suggested
that VvKUP1 and VvKUP2 may therefore continue
to contribute to potassium homeostasis throughout berry
development. Other mechanisms may also be involved after
véraison (Davies et al. 2006).
The levels of potassium in grape berries may be
affected by numerous factors including potassium level in
the soil, grape variety, and viticultural practices (Mpelasoka
et al. 2003; Davies et al. 2006). A detailed knowledge of
the mechanisms involved in potassium transport from the
soil, xylem and phloem translocation through the vine and
its accumulation in the berry, is crucial in order to develop
strategies which may reduce its excessive accumulation in
grape berries and thereby improve fruit and wine quality.
Other minerals, such as calcium and magnesium,
together with minimal amounts of sodium and iron, are also
present in grape berries. Calcium concentration is at its maximum
at véraison, and remains stable or decreases during
maturation. Calcium has a significant role in the resistance
against Botrytis cinerea infection. In must, its content (80
mg/L) can slightly decrease because of the increase of calcium
tartrate resulting from alcohol formation. Magnesium,
a component of chlorophyll, is present in grapes and in
must at levels similar to calcium. Grapes are poor in iron
and copper, their concentrations in must and wine being approximately
10 and 1 mg/L, respectively. However, an unusual
increase of these compounds in must can occur as a result
of viticulture and vinification practices. Copper affects
wine flavour by oxidizing thiol-containing compounds
(Blouin and Cruège 2003).
SUGAR IN GRAPE BERRY AND WINE
Sugar transport and accumulation in berry
Efficient assimilation and use of nutrients by plants is of
prime importance for the optimization of crop productivity.
Grape berries, as typical “sink organs”, rely on the use of
available carbohydrate resources produced by photosynthesis
to support their growth and development. The transport
and allocation of sugars between the photosynthetic “source
tissues” and the heterotrophic “sink tissues” is known as assimilate
partitioning and is a major determinant of plant
growth and productivity (Kingston-Smith 2001) (Fig. 3).
Our understanding of the mechanisms of carbon partitioning
in grapevine has made considerable progress over
the past 10 years. Sucrose produced through photosynthesis
in the mesophyll of mature leaves is the main carbohydrate
used for long distance transport (Swanson and Elshishiny
1958). Sucrose is loaded into the phloem by either a symplastic
(via plasmodesmata) or apoplastic mechanism (reviewed
by Boss and Davies 2001). According to Munch’s
mass flow hypothesis, sucrose, as the major osmotically active
constituent in the phloem, also provides the driving
force for translocating all other compounds in the phloem
sap. Upon its arrival in the phloem of the berry, sucrose may
be unloaded by the different pathways described above (reviewed
by Boss and Davies 2001). It has been suggested
that symplastic connections via plasmodesmata between the
sieve tubes and the mesocarp cells remain for quite a long
period during berry development. However, at the phloem/
storage parenchyma interface, sufficient plasma membrane
surface area is available to support exchange with the apo

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

tation ในเซลล์ผิว ระดับเสียงบรรยายของทั้งผู้ต่ำที่ลงรายการบัญชี-véraison กว่าที่ véraison ก่อน แต่ตรวจพบระดับสำคัญของนิพจน์ ขอแนะนำที่ VvKUP1 และ VvKUP2 จึงต้องจะนำไปสู่ภาวะธำรงดุลโพแทสเซียมทั้งเบอร์รี่การพัฒนา กลไกอื่น ๆ อาจยังเกี่ยวข้องหลังจากvéraison (เดวีส์ et al. 2006)ระดับของโพแทสเซียมในองุ่นครบอาจได้รับผลกระทบจากปัจจัยต่าง ๆ ได้แก่ระดับโพแทสเซียมในดิน องุ่นหลากหลาย และปฏิบัติ viticultural (Mpelasokaร้อยเอ็ด al. 2003 เดวีส์ et al. 2006) ความรู้รายละเอียดกลไกที่เกี่ยวข้องในการขนส่งโพแทสเซียมจากการดิน xylem และเปลือกชั้นในการสับเปลี่ยนผ่านเถาวัลย์ และของสะสมในเบอร์รี่ เป็นสิ่งสำคัญเพื่อพัฒนากลยุทธ์ซึ่งอาจช่วยลดการสะสมมากเกินไปในองุ่นครบ แล้วจึงปรับปรุงคุณภาพผลไม้และไวน์แร่ธาตุอื่น ๆ เช่นแคลเซียมและแมกนีเซียมพร้อมยอดเงินที่น้อยที่สุดของโซเดียมและเหล็ก มีในองุ่นครบ มีความเข้มข้นของแคลเซียมที่สูงสุดvéraison และยังคงอยู่คอก หรือลดลงในระหว่างพ่อแม่ แคลเซียมมีบทบาทสำคัญในการต่อต้านจากเชื้อ Botrytis cinerea ในนำ เนื้อหา (80mg/L) สามารถลดลงเล็กน้อยเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของแคลเซียมtartrate ที่เกิดจากการก่อตัวของแอลกอฮอล์ แมกนีเซียมส่วนประกอบของคลอโรฟิลล์ อยู่ ในองุ่น และในต้องระดับคล้ายกับแคลเซียม องุ่นมีมากเหล็กและทองแดง ความเข้มข้นของพวกเขาในต้องไวน์ถูกประมาณ10 และ 1 mg/L ตามลำดับ อย่างไรก็ตาม ความผิดปกติเพิ่มขึ้นของสารเหล่านี้ต้องเกิดขึ้นดังนั้นแนวทางปฏิบัติ viticulture และ vinification มีผลต่อทองแดงกลิ่นไวน์ โดย thiol ที่ประกอบด้วยสารรับอิเล็กตรอน(Blouin และ Cruège 2003)น้ำตาลในเบอร์รี่องุ่นและไวน์ขนส่งน้ำตาลและสะสมในเบอร์รี่ผสมกลมกลืนอย่างมีประสิทธิภาพและการใช้สารอาหารจากพืชเป็นเฉพาะความสำคัญในการเพิ่มประสิทธิภาพของผลผลิตพืชองุ่นครบ ทั่วไปเป็น "จมอวัยวะ" พึ่งพาการใช้คาร์โบไฮเดรตมีทรัพยากรผลิต โดยการสังเคราะห์ด้วยแสงเพื่อสนับสนุนการเจริญเติบโตและพัฒนา การขนส่งและการจัดสรรน้ำตาลระหว่าง photosynthetic "แหล่งที่มาเนื้อเยื่อ"และ heterotrophic "จมเนื้อเยื่อ"เป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างพาร์ทิชัน และคือดีเทอร์มิแนนต์ที่สำคัญของพืชเจริญเติบโตและผลผลิต (สมิธคิงส์ตัน 2001) (Fig. 3)เราเข้าใจกลไกของพาร์ทิชันของคาร์บอนใน grapevine ได้ความคืบหน้ามากไป10 ปีผ่านมา ซูโครสผลิต โดยการสังเคราะห์ด้วยแสงใน mesophyll ของใบผู้ใหญ่เป็นคาร์โบไฮเดรตหลักใช้สำหรับการขนส่งทางไกล (Swanson และ Elshishiny1958) . ซูโครสโหลดเข้าในเปลือกชั้นในการ ด้วยการเป็น symplastic(ผ่าน plasmodesmata) หรือกลไก apoplastic (ตรวจทานโดยนายเดวีส์ 2001) ตามของ Munchสมมติฐานการไหลเชิงมวล ซูโครส เป็นหลักใช้งานอยู่ osmoticallyวิภาคในเปลือกชั้นใน นอกจากนี้ยังช่วยให้การขับขี่บังคับสำหรับ translocating สารอื่น ๆ ทั้งหมดในเปลือกชั้นในsap เมื่อของมาถึงในเปลือกชั้นในที่ของรี่ ซูโครสอาจถูกยกเลิกการโหลด โดยหลักต่าง ๆ ที่อธิบายไว้ข้างต้น (ทบทวนโดยนายเดวีส์ 2001) การแนะนำเชื่อมต่อผ่าน plasmodesmata ระหว่าง symplastic ที่ท่อตะแกรงและเซลล์ mesocarp ยังคงค่อนข้างนานระยะเวลาในระหว่างการพัฒนาเบอร์รี่ อย่างไรก็ตาม ในเปลือกชั้นใน /พาเรงไคมาเก็บอินเตอร์เฟซ พอพลาสมาเมมเบรนพื้นที่มีการสนับสนุนการแลกเปลี่ยนกับอาโป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่อเข้าสู่เซลล์ผิว ระดับหลักฐานของการขนส่งทั้งต่ำที่โพสต์véraisonกว่าก่อนvéraison แต่ระดับของการแสดงออกอย่างมีนัยสำคัญที่ตรวจพบ จะชี้ให้เห็นว่า VvKUP1 VvKUP2 และดังนั้นจึงอาจจะยังคงที่จะนำไปสู่สภาวะสมดุลโพแทสเซียมเบอร์รี่ตลอดทั้งการพัฒนา กลไกอื่น ๆ นอกจากนี้ยังอาจจะมีส่วนร่วมหลัง(. เดวีส์ et al, 2006). véraisonระดับโพแทสเซียมในผลเบอร์รี่องุ่นอาจจะได้รับผลกระทบจากปัจจัยมากมายรวมทั้งระดับโพแทสเซียมในดินที่หลากหลายองุ่นและการปฏิบัติviticultural (Mpelasoka et al, 2003;. เดวีส์ et al. 2006) ความรู้รายละเอียดของกลไกการมีส่วนร่วมในการขนส่งโพแทสเซียมจากดินxylem และโยกย้าย phloem ผ่านเถาและสะสมในผลไม้เล็กๆ ที่เป็นสิ่งสำคัญในการพัฒนากลยุทธ์ซึ่งอาจลดการสะสมมากเกินไปในผลเบอร์รี่องุ่นและจึงปรับปรุงผลไม้และไวน์ที่มีคุณภาพ. แร่ธาตุอื่น ๆ เช่นแคลเซียมและแมกนีเซียม, ร่วมกันมีจำนวนน้อยที่สุดของโซเดียมและเหล็กนอกจากนี้ยังมีอยู่ในผลเบอร์รี่องุ่น ความเข้มข้นของแคลเซียมเป็นที่สูงสุดที่véraisonและยังคงมีเสถียรภาพหรือลดลงในช่วงการเจริญเติบโต แคลเซียมมีบทบาทสำคัญในการต้านทานต่อการติดเชื้อ Botrytis ซีเนเรีย ต้องในเนื้อหา (80 มิลลิกรัม / ลิตร) สามารถลดลงเล็กน้อยเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของแคลเซียมtartrate ที่เกิดจากการก่อตัวเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ แมกนีเซียมเป็นส่วนประกอบของคลอโรฟิลที่มีอยู่ในองุ่นและต้องอยู่ในระดับที่คล้ายกับแคลเซียม องุ่นยากจนธาตุเหล็กและทองแดง, ความเข้มข้นของพวกเขาในการต้องและไวน์เป็นประมาณ 10 และ 1 มิลลิกรัม / ลิตรตามลำดับ แต่ที่ผิดปกติเพิ่มขึ้นของสารเหล่านี้จะต้องสามารถเกิดขึ้นได้เป็นผลของการปลูกองุ่นและการปฏิบัติvinification ทองแดงส่งผลกระทบต่อรสชาติไวน์โดยออกซิไดซ์สาร thiol ที่มี (Blouin และCruège 2003). น้ำตาลในองุ่นเบอร์รี่และไวน์ขนส่งน้ำตาลและการสะสมในผลไม้เล็กดูดซึมที่มีประสิทธิภาพและการใช้งานของสารอาหารจากพืชที่มีความสำคัญสำคัญสำหรับการเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตพืช. ผลเบอร์รี่องุ่น เป็นปกติ "อวัยวะอ่างล้างจาน" พึ่งพาการใช้ทรัพยากรที่มีอยู่คาร์โบไฮเดรตที่ผลิตโดยการสังเคราะห์แสงเพื่อรองรับการเติบโตและการพัฒนาของพวกเขา การขนส่งและการจัดสรรน้ำตาลระหว่างการสังเคราะห์แสง"ที่มาเนื้อเยื่อ" และ heterotrophic "เนื้อเยื่ออ่างล้างจาน" เป็นที่รู้จักกันดูดซึมแบ่งพาร์ทิชันและเป็นปัจจัยสำคัญของพืชเจริญเติบโตและผลผลิต(คิงส์ตันสมิ ธ 2001) (รูปที่. 3). ความเข้าใจของเรา กลไกของการแบ่งพาร์ทิชันคาร์บอนในองุ่นมีความคืบหน้าอย่างมากในช่วงที่ผ่านมา10 ปี ซูโครสผลิตผ่านการสังเคราะห์ใน mesophyll ของใบที่เป็นผู้ใหญ่เป็นคาร์โบไฮเดรตหลักที่ใช้สำหรับการขนส่งทางไกล(สเวนสันและ Elshishiny 1958) ซูโครสจะโหลดลงในใยเปลือกไม้โดยทั้ง symplastic (ผ่าน plasmodesmata) หรือกลไก apoplastic (สอบทานโดยบอสและเดวีส์2001) ตามที่เคี้ยวของสมมติฐานการไหลของมวลน้ำตาลเป็นหลักที่ใช้งาน osmotically ส่วนประกอบในใยเปลือกไม้ที่ยังมีการขับรถบังคับ translocating สารประกอบอื่น ๆ ในใยเปลือกไม้คั้น เมื่อมาถึงใน phloem ของผลไม้เล็ก ๆ ที่น้ำตาลซูโครสอาจถูกถอดจากทางเดินที่แตกต่างกันที่อธิบายข้างต้น(สอบทานโดยบอสและเดวีส์ 2001) มันได้รับการแนะนำว่าการเชื่อมต่อผ่านทาง symplastic plasmodesmata ระหว่างท่อตะแกรงและเซลล์เนื้อยังคงค่อนข้างยาวระยะเวลาในระหว่างการพัฒนาผลไม้เล็กๆ แต่ในใยเปลือกไม้ / การจัดเก็บเนื้อเยื่ออินเตอร์เฟซ, เยื่อหุ้มเพียงพอพื้นที่ผิวที่มีอยู่เพื่อสนับสนุนการแลกเปลี่ยนกับAPO

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

tation เข้าสู่เซลล์ผิว ระดับผลการเรียนของทั้งผู้ที่ post-v
ลดลงกว่าที่ pre-v จากความเสียหายและความเสียหาย แต่
สําคัญระดับการแสดงออกถูกตรวจสอบ มันชี้ให้เห็นว่า vvkup1
และดังนั้นจึงอาจยังคง vvkup2
สนับสนุนโพแทสเซียมสมดุลตลอดการพัฒนาเบอรี่

กลไกอื่น ๆ นอกจากนี้ยังอาจจะเกี่ยวข้องกับหลังจาก
v éความเสียหาย ( เดวีส์ et al .
2006 )ระดับโพแทสเซียมในผลเบอร์รี่องุ่น อาจจะได้รับผลกระทบจากหลายปัจจัยรวมทั้ง

ระดับโพแทสเซียมในดิน การปลูกองุ่นพันธุ์องุ่นและการปฏิบัติ ( mpelasoka
et al . 2003 ; เดวีส์ et al . 2006 ) ความรู้รายละเอียดของกลไกที่เกี่ยวข้องในการขนส่ง

โพแทสเซียมจากดิน และการเคลื่อนย้ายผ่านไซเลมและโฟลเอ็มเถา
สะสมในเบอร์เป็นสำคัญ เพื่อพัฒนากลยุทธ์ที่อาจลดการสะสม

มากเกินไปในผลเบอร์รี่องุ่นและจึงปรับปรุงผลและคุณภาพไวน์
แร่ธาตุอื่น ๆเช่น แคลเซียม และแมกนีเซียม
พร้อมกับยอดเงินน้อยที่สุดของโซเดียม และเหล็ก นอกจากนี้ยังมี
ปัจจุบันในผลเบอร์รี่องุ่น เป็นแคลเซียมที่ความเข้มข้นสูงสุดของ
ที่ 5 จากความเสียหายและยังคงคงที่หรือลดลงระหว่าง
บ่มแคลเซียมมีบทบาทสำคัญในการต้านทานต่อการติดเชื้อ
Botrytis cinerea . ในต้อง เนื้อหา ( 80
mg / L ) จะลดลงเล็กน้อย เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของทาร์เทรตแคลเซียม
ที่เกิดจากการดื่มแอลกอฮอล์ แมกนีเซียม ,
เป็นส่วนประกอบของคลอโรฟิลล์ คือปัจจุบันขององุ่นและใน
ต้องในระดับใกล้เคียงกับแคลเซียม องุ่นจะยากจนในเหล็ก
ทองแดงความเข้มข้นของพวกเขาต้องและไวน์ประมาณ
10 และ 1 มิลลิกรัมต่อลิตร ตามลำดับ อย่างไรก็ตาม การเพิ่มขึ้นของสารประกอบเหล่านี้ผิดปกติ

ต้องสามารถเกิดขึ้นเป็นผลของการปลูกองุ่นและ vinification ) ทองแดงมีผลต่อ
กลิ่นไวน์โดยออกซิไดซ์สารประกอบ thiol
( Blouin Cru แยฌและ 2003 ) .
น้ำตาลในไวน์เบอร์รี่องุ่นและการขนส่งน้ำตาลสะสมในเบอร์รี่

และการผสมผสานที่มีประสิทธิภาพและการใช้สารอาหารจากพืชเป็นสำคัญที่สำคัญสำหรับ
การเพิ่มผลผลิต .
เบอร์รี่องุ่น เป็นปกติ " จมอวัยวะ " พึ่งพาการใช้ทรัพยากรการผลิตโดยการสังเคราะห์แสงของคาร์โบไฮเดรต

เพื่อสนับสนุนการเติบโตและการพัฒนาของพวกเขา การขนส่ง
และการจัดสรรน้ำตาลระหว่างการสังเคราะห์ด้วยแสง " แหล่ง
เนื้อเยื่อ " และแบบ " เนื้อเยื่อ " อ่างเรียกว่ากลมกลืน
พาร์ทิชันและดีเทอร์มิแนนต์หลักของการเจริญเติบโตของพืชและผลผลิต ( คิงสตันสมิท
2001 ) ( รูปที่ 3 ) .
ความเข้าใจในกลไกของคาร์บอนในเกรปไวน์มีการ

คืบหน้ามาก กว่า 10 ปีที่ผ่านมา น้ำตาลทรายที่ผลิตผ่านการสังเคราะห์แสง
ในผู้ใหญ่มีโซฟีลล์ของใบเป็นหลัก คาร์โบไฮเดรต
ใช้สำหรับการขนส่งระยะทางไกล ( Swanson และ elshishiny
1958 ) ซูโครสโหลดเข้าสู่โฟลเอ็ม โดยทั้ง symplastic
( ผ่านพลาสโมเดสมาตา ) หรือกลไก apoplastic (ดู
โดยเจ้านายและเดวีส์ 2001 ) ตามสมมติฐานการไหลของอาหาร
, ซูโครส , เป็นส่วนประกอบ osmotically ปราดเปรียว
หลักในมฤคทายวัน ยังให้ขับรถ
บังคับให้ translocating สารประกอบอื่น ๆทั้งหมดในโฟลเอ็ม
SAP เมื่อเดินทางมาถึงในโฟลเอ็มของเบอร์รี่ ซูโครส อาจเป็นเส้นทางที่แตกต่างกันโดย
แกอธิบายไว้ข้างต้น ( ดู
โดยเจ้านายและเดวีส์ 2001 ) จะได้รับการชี้ให้เห็นว่า symplastic การเชื่อมต่อผ่านพลาสโมเดสมาตา

ระหว่างตะแกรงท่อและเซลล์ที่เพิ่มขึ้นยังคงอยู่ค่อนข้างนาน
ในระหว่างการพัฒนา เบอร์รี่ อย่างไรก็ตามที่แพนเค้ก /
กระเป๋ามีอินเตอร์เฟซที่เพียงพอ เยื่อหุ้มเซลล์
พื้นที่ผิวสามารถใช้ได้เพื่อสนับสนุนการแลกเปลี่ยนกับอาโป