It is Time for the NHL to Ban Fight

It is Time for the NHL to Ban Fighting in Ice Hockey

The National Hockey League (NHL) is one of North America’s four major sporting products and is broadcast all around the world. Unfortunately, the image the sport projects is tarnished by the fact that many people associate ice hockey with violence – specifically the fights which often break out between rival players (espn.com, 2013). Although fighting has a long historical connection with the game, it is now the time for the NHL to stamp out this barbaric practice. When players drop their gloves and start throwing punches, the sport ceases to be about healthy, sporting competition. The brutal act sets a terrible example for young spectators, can result in severe long-lasting damage to combatants, and has no place in a modern civilized country.

Although rare in foreign ice hockey leagues (Koppikkeinna and Harpitaaskki, 2009), fighting has been commonplace throughout the long history of the NHL (espn.com, 2013). Teams typically employ one or more players who have limited hockey skills but who are proficient pugilists, and therefore known as “enforcers”. The role of these players is supposedly to protect their team’s star performers from physical harm by projecting an aura of menace. In theory, opposing players know that any act of aggression will result in swift retribution (Cherry, 2004). This notion is a fallacy, since the league’s rules allow minimal punishment for fighters (5 minute penalty) only on the condition that the fight has no clear instigator; i.e., the fighters agree to begin fighting simultaneously (nhl.com, 2014). For this reason, enforcers invariably only fight against each other, and often for no reason other than to prove their value to their team. They are paid to fight, and thus they stage fights whether or not the game itself offers any genuine cause to do so (Cherry, 2004; Hockeystats, 2011). These fights are therefore an irrelevant sideshow which serves no purpose other than to grant employment to players who are otherwise not good enough to play professional hockey.

While fights between enforcers rarely have any influence upon the game itself, the consequences for the players involved can be far more serious. As the medical profession’s understanding of concussion injuries increases, it is becoming perfectly clear that receiving punches to the unprotected head will have terrible results in the long term. As Cherry (2004) points out, impaired mental functions are one risk, while the NHL has already witnessed the suicides of two enforcers in recent years, with inferences being drawn that the players’ on-ice role was a significant factor behind their tragic decisions (Morgue, 2007). When the NHL does not take measures to eliminate fighting, the NHL must accept upon its conscience the fate of these two players, along with those who will surely follow in the future.

Although it is clear that fighting is tactically ineffective (Hockeystats, 2011) and imposes a terrible cost upon the combatants (Morgue, 2007), many commentators have argued that the presence of an enforcer prevents injuries to the highly-skilled superstars of the league (Purdue and Kavick, 1998). The case of the great Wayne Gretzky is often cited, with the explanation that he was protected throughout his career on the ice by the enforcer, Marty McSorley. It may well have been the case that Gretzky would have been marginally less effective without his enforcer at his side, but the era in which Gretzky performed cannot be compared with the present day. Rule changes have effectively eliminated the both the intimidation Gretzky might have faced and the methods McSorley employed in defence of his team-mate (Purdue and Kavick, 1998; nhl.com, 2012). For evidence of this one need look no further than the NHL’s play-off matches at the end of each season, where despite the raised stakes, the incidence of fighting almost disappears when it is imperative that every player on the ice makes a contribution to the team through his skill rather than his fists (Hockeystats, 2011).

From the evidence presented, it is clear that the rules governing NHL hockey have changed over the years (nhl.com, 2014) to the extent that fighting has become an anachronism. Its original purpose has been eliminated and the players who continue to drop the gloves are a throwback to a bygone era. The image of the sport can only be enhanced through the promotion of a fast and skillful on-ice product which can appeal to a worldwide family audience, while the protection of all players’ health and safety must be a priority for the NHL (Shanahan, 2013). The continued presence of enforcers reflects very poorly upon the NHL, the game of ice hockey and our society at large. The NHL must therefore not hesitate to take the required action to clean up its act.



(Disclaimer: The citations in this essay are for example purposes only and do not necessarily refer to genuine information sources.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นเวลาสำหรับ NHL การบ้านต่อสู้ในฮอกกี้น้ำแข็งแห่งชาติฮอกกี้ลีก (NHL) เป็นหนึ่งในผลิตภัณฑ์กีฬาหลักสี่ของทวีปอเมริกาเหนือ และออกอากาศทั่วโลก อับ ภาพโครงการกีฬาคือบริการ ด้วยความจริงที่ว่า คนเชื่อมโยงฮอกกี้น้ำแข็งกับความรุนแรง – โดยเฉพาะอย่างยิ่งการต่อสู้ซึ่งมักแบ่งออกผู้เล่นคู่แข่ง (espn.com, 2013 ร้อนโนซาวะ) แม้ว่าการต่อสู้มีการเชื่อมต่อนานกับเกม คือตอนนี้เวลาสำหรับ NHL จะประทับตราออกปฏิบัตินี้เถื่อน เมื่อผู้เล่นวางถุงมือของพวกเขา และเริ่มโยนหมัด กีฬาอีกต่อไปเป็นเกี่ยวกับการแข่งขันกีฬา สุขภาพ การกระทำที่โหดร้ายชุดตัวอย่างที่น่ากลัวสำหรับผู้ชมหนุ่ม อาจทำให้เกิดความเสียหายรุนแรงยาวนานคู่ และไม่มีประเทศอารยะทันสมัยแม้ว่าที่หายากในต่างประเทศฮอกกี้น้ำแข็งลี (Koppikkeinna และ Harpitaaskki, 2009), ต่อสู้ได้รับธรรมดาตลอดประวัติศาสตร์ที่ยาวนานของ NHL (espn.com, 2013 ร้อนโนซาวะ) ทีมใช้ผู้เล่นอย่าง น้อยหนึ่งที่มีจำกัดทักษะฮอกกี้แต่ผู้ที่มีความเชี่ยวชาญ pugilists และดังนั้นจึง เรียกว่า เป็น "enforcers" โดยทั่วไป บทบาทของผู้เล่นเหล่านี้จะเป็นการ ป้องกันของทีมนักแสดงดาวอันตรายต่อร่างกาย โดยการฉายภาพออร่าเป็นของอันตราย ในทางทฤษฎี ผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามรู้ว่า จะทำการกระทำการรุกรานมารวดเร็ว (เชอร์รี่ 2004) ความคิดนี้คือ เข้าใจผิด เพราะกฎของลีกช่วยให้โทษน้อยที่สุดสำหรับนักรบ (5 นาทีโทษ) เงื่อนไขว่าการต่อสู้มี instigator ไม่ชัดเจน เท่านั้น นักรบที่ตกลงที่จะเริ่มต้นการต่อสู้พร้อมกัน (nhl.com, 2014 ร้อนโนซาวะ) ด้วยเหตุนี้ enforcers คงเส้นคงวาเพียงต่อสู้ กับแต่ละอื่น ๆ และมักจะไม่มีเหตุผลอื่น ๆ เพื่อพิสูจน์คุณค่าของทีม สามารถต่อสู้ และดังนั้น พวกเขาขั้นตอนต่อสู้ว่าเกมตัวเองมีสาเหตุของแท้ได้หรือไม่ (เชอร์รี่ 2004 Hockeystats, 2011) ต่อสู้เหล่านี้ดัง sideshow เกี่ยวข้องซึ่งมีวัตถุประสงค์ไม่ใช่ให้จ้างไปเล่นที่อื่นไม่ดีพอที่จะเล่นฮอกกี้มืออาชีพในขณะต่อสู้ระหว่าง enforcers แทบไม่มีอิทธิพลใด ๆ กับเกมของตัวเอง ผลที่ตามมาสำหรับผู้เล่นที่เกี่ยวข้องได้อย่างรุนแรง ตามความเข้าใจของแพทย์สั่นสะเทือนบาดเจ็บเพิ่มขึ้น จะกลายเป็นชัดเจนว่า รับเจาะที่ศีรษะไม่มีการป้องกันจะมีผลที่น่ากลัวในระยะยาว เป็นจุด (2004) ซากุระออก ฟังก์ชันจิตบกพร่องเป็นความเสี่ยงหนึ่ง ขณะ NHL มีเห็นอยู่แล้วอัตวินิบาตกรรมของ enforcers สองปี กับ inferences ถูกวาดว่า บทบาทของผู้เล่นบนน้ำแข็งเป็นปัจจัยสำคัญเบื้องหลังการตัดสินที่น่าเศร้า (ห้องดับจิต 2007) เมื่อ NHL ใช้มาตรการต่อสู้ NHL ที่ต้องยอมรับตามมโนธรรมของชะตากรรมของเหล่าผู้เล่นสองคน พร้อมกับผู้ที่จะทำตามแน่นอนในอนาคตแม้เป็นที่ชัดเจนว่า การต่อสู้ผลกลวิธี (Hockeystats, 2011) และกำหนดมลายเมื่อคู่ (ห้องดับจิต 2007), นักวิจารณ์จำนวนมากได้โต้เถียงว่า ของที่ทิ่มแทงป้องกันการบาดเจ็บของลี (เพอร์ดูและ Kavick, 1998) ซุปเปอร์สตาร์ผู้เชี่ยวชาญ มักมีการอ้างถึงกรณีของการ Wayne Gretzky ดี มีคำอธิบาย ว่าเขาได้รับการป้องกันตลอดอาชีพของเขาบนน้ำแข็ง โดยนักเลง Marty McSorley อย่างดีก็อาจได้รับกรณีที่จะได้รับ Gretzky เล็กน้อยมีประสิทธิภาพน้อย โดยไม่มีการทิ่มแทงของเขาที่ด้านข้างของเขา แต่ในยุคที่ Gretzky ทำเทียบไม่ได้กับปัจจุบัน กฎที่เปลี่ยนแปลงได้อย่างมีประสิทธิภาพตัดการทั้งการข่มขู่ Gretzky อาจได้ประสบ และวิธี McSorley ใช้ในการป้องกันของเพื่อนร่วมทีมของเขา (เพอร์ดูและ Kavick, 1998; nhl.com การพยากรณ์อากาศของ 2012) สำหรับหลักฐานนี้ต้องดูว่าออกจากการเล่นของ NHL ตรงกับที่สุดของแต่ละฤดูกาล แม้ มีเดิมพันยก อุบัติการณ์ของการต่อสู้เกือบหายไปเมื่อมีความจำเป็นที่ผู้เล่นบนน้ำแข็งทำให้ผลงานในทีมผ่านสกิลมากกว่ากำปั้นของเขา (Hockeystats, 2011)From the evidence presented, it is clear that the rules governing NHL hockey have changed over the years (nhl.com, 2014) to the extent that fighting has become an anachronism. Its original purpose has been eliminated and the players who continue to drop the gloves are a throwback to a bygone era. The image of the sport can only be enhanced through the promotion of a fast and skillful on-ice product which can appeal to a worldwide family audience, while the protection of all players’ health and safety must be a priority for the NHL (Shanahan, 2013). The continued presence of enforcers reflects very poorly upon the NHL, the game of ice hockey and our society at large. The NHL must therefore not hesitate to take the required action to clean up its act. (Disclaimer: The citations in this essay are for example purposes only and do not necessarily refer to genuine information sources.)