Nangong Liuyun lifted his eyebrows

Nangong Liuyun lifted his eyebrows slightly and coldly snorted out a sentence: “Seventh rank?”

“Yes, my grandfather is now a seventh ranked expert!” Liu Chengfeng arrogantly lifted his head, and stuck out his chest in an extremely proud manner. It seemed as if that seventh ranked expert wasn’t his grandfather, but he himself.

Who knew that Nangong Liuyun’s next sentence would make Liu Chengfeng mad enough to spit out blood.

One could see Nangong Liuyun merely leisurely set down his teacup and saucer. The corner of his mouth hooked into a smile that was as light as clouds and breeze. He unhurriedly, casually asked a sentence. “Liu Elder Ancestor is around a hundred years old, right?”

The implication was that, at around one hundred years old before reaching seventh rank, you have the nerve to flaunt it in front of this king? Weren’t you even a little embarrassed?

The more Nangong Liuyun’s behavior seemed light as the clouds and breeze, the more clearly he showed his contempt and disdain.

Liu Potian heard what was said, immediately, one of his breaths stifled in his throat.

His pair of eyes glared at Nangong Liuyun very fiercely, until they were the shape of copper bells. His pair of hands firmly clenched into fists, cursing secretly in his heart. Not knowing the immensity of heaven and earth, little youth who hasn’t even grown out all your hair! He was looking down on seventh rank? Could it be that he had also reached the seventh rank?

For years on end, Liu Potian had always had an eminent status due to his order in strength among others being regarded as pretty good. He forcibly did his utmost to restrain his surging anger. Afterwards, the corner of his mouth lifted into a taunting sneer: “Your Highness Prince Jin’s vision is very high, even a cultivator at the seventh rank isn’t qualified in your eyes. Ha ha, perhaps His Majesty himself doesn’t even have a place in your eyes!”

These words simply hit too close to the heart!

If the reply was not good and it was spread out, then it would not only be the crown prince taking precautions against Prince Jin. On His Majesty’s side, will also most likely be… deeply afraid of the consequences. After all, Prince Jin was too outstanding.

Nangong Liuyun heard what was said, then brilliant and vibrant lights appeared gleaming from within his eyes. The corner of his mouth slowly rose into a nefarious, demonic, alluring and shallow smile. His tone was soft and relaxed like goose feathers, but every word reeked of blood: “Liu Potian, truth be told, this king indeed hadn’t noticed you.”

When Liu Potian heard what was said, his expression became rigid. Afterwards, his expression became ashen as his anger surged up.

This hateful Prince Jin! He actually dared to say these words in front of his face, this was the same as slapping him in the face on the spot!

A very red blush rose on Liu Potian’s face, he suddenly stood up. He glared at Nangong Liuyun in a rage. Yet, before waiting for him to speak, Nangong Liuyun faintly smiled and lifted an eyebrow, then unhurriedly said: “However, Liu Potian, you, as a very minor martial artist, would dare to mention yourself as on par to this king’s emperor father? Or has your heart long ago had the desire to seize the throne?”

If Liu Potian’s words intended to put a person’s heart to death, then Nangong Liuyun’s words would simply put a person’s heart and lungs to death; all five viscera and six bowels would be put to death.

This kind of huge criminal charge descending down on him, how could Liu Potian hold himself back? If these words were to spread out, even if he was a seventh rank, so what? With the power of him as a single person, he was also unable to protect the entire Li clan’s peace.

“Your Highness! Don’t speak nonsense! This kind of huge accusation, the Liu family is unable to assume!” A raging inferno was ignited in Liu Potian’s eyes as he frostily glared at Nangong Liuyun!

Compared to Liu Potian’s utterly discomfited expression, Nangong Liuyun still seemed indifferent. He leisurely crossed one leg over the other, indulgently leaning back on the seat made out of red sandalwood. Using a kind of disdainful-of-the-entire-world gaze, which landed on Liu Potian’s body light as a feather. “Oh? You cannot assume the responsibility, then are you saying this king could? Such a seventh ranked expert, who said words are their bond, yet lenient when treating their own words.”

Liu Potian swallowed a mouthful of blood that got stuck in his throat, unable to go up nor down. The feeling of being wronged choked him and was extremely difficult to bear.

Who was it that told him that His Highness was coldly detached with killing intent and was ruthlessly cruel? Why was it that they didn’t inform him that this evildoer had such a poisonous tongue? His mouth seemed to be dripping with poisonous juices, as every sentence stabbed straight through a person’s heart.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Nangong Liuyun ยกคิ้วของเขาเล็กน้อย และจ้างงาน snorted ออกประโยค: "อันดับที่เจ็ดหรือไม่""ใช่ ปู่ของฉันตอนนี้เป็นเจ็ดอันดับผู้เชี่ยวชาญ" Liu Chengfeng arrogantly ยกศีรษะของเขา และเพิ่มหน้าอกของเขาอย่างภูมิใจมาก ดูเหมือนว่า ผู้เชี่ยวชาญอันดับที่เจ็ดไม่ได้คุณปู่ของเขา แต่ตัวเขาเองใครรู้ประโยคถัดไปของ Nangong Liuyun ที่จะทำให้น้ำลายออกเลือดที่บ้า Liu Chengfengหนึ่งเห็น Nangong Liuyun เพียงพักผ่อนตั้งถ้วยน้ำชาและจานรองของเขา มุมปากของเขาติดยาเสพติดเป็นรอยยิ้มที่อ่อนเป็นเมฆและลม เขา unhurriedly ลวกถามประโยคนี้ ความบรรพบุรุษพี่หลิวคือรอบร้อยปี ขวาชัดเจนคือ ว่า ในรอบหนึ่งร้อยปีก่อนที่จะถึงอันดับเจ็ด คุณมีหน้าอวดหน้าคิงนี้ แม้มีน้อยอายไม่ได้ลักษณะการทำงานของ Nangong Liuyun เพิ่มเติมเหมือน แสงเมฆและลม ยิ่งชัดเจนเขาพบเขาดูถูกและรังเกียจLiu Potian ได้ยินพูด ทันที หนึ่งลมหายใจของเขา stifled ในลำคอของเขาคู่ของเขาตา glared ที่ Nangong Liuyun แววมาก จนกว่าพวกเขาเป็นรูปทรงระฆังทองแดง เขาคู่มือแน่นกัดเป็นหมัด cursing แอบในใจของเขา ไม่ทราบว่าโรงแรมของสวรรค์และโลก เยาวชนน้อยที่ยังไม่ได้ปลูกออกของผม เขาถูกมองลงอันดับที่เจ็ดหรือไม่ อาจจะเป็นว่า เขาได้มาถึงอันดับเจ็ดยังFor years on end, Liu Potian had always had an eminent status due to his order in strength among others being regarded as pretty good. He forcibly did his utmost to restrain his surging anger. Afterwards, the corner of his mouth lifted into a taunting sneer: “Your Highness Prince Jin’s vision is very high, even a cultivator at the seventh rank isn’t qualified in your eyes. Ha ha, perhaps His Majesty himself doesn’t even have a place in your eyes!”These words simply hit too close to the heart!If the reply was not good and it was spread out, then it would not only be the crown prince taking precautions against Prince Jin. On His Majesty’s side, will also most likely be… deeply afraid of the consequences. After all, Prince Jin was too outstanding.Nangong Liuyun heard what was said, then brilliant and vibrant lights appeared gleaming from within his eyes. The corner of his mouth slowly rose into a nefarious, demonic, alluring and shallow smile. His tone was soft and relaxed like goose feathers, but every word reeked of blood: “Liu Potian, truth be told, this king indeed hadn’t noticed you.”When Liu Potian heard what was said, his expression became rigid. Afterwards, his expression became ashen as his anger surged up.This hateful Prince Jin! He actually dared to say these words in front of his face, this was the same as slapping him in the face on the spot!อายมากแดงกุหลาบหน้าหลิว Potian เขาก็ยืนขึ้น เขา glared ที่ Nangong Liuyun ในความโกรธ ยัง ก่อนที่จะรอเขาพูด Nangong Liuyun ยิ้มหวาน และยกคิ้วมี แล้ว unhurriedly กล่าวว่า: "อย่างไรก็ตาม Liu Potian คุณ ฐานะศิลปินศิลปะที่น้อยมาก จะกล้าที่จะพูดถึงตัวเองในตราของกษัตริย์นี้จักรพรรดิพ่อ หรือหัวใจของคุณมานานแล้วมีความปรารถนาที่จะยึดบัลลังก์"ถ้าหลิว Potian คำไว้วางใจของคนที่ตาย แล้ว Nangong Liuyun คำจะเพียงแค่ใส่หัวใจและปอดของคนตาย ทุกศพที่ห้าและหกลำไส้จะทำให้ตายชนิดของอาชญากรรมใหญ่น้อยลงบนเขา วิธี Liu Potian ถือเองกลับ คำเหล่านี้ได้แพร่กระจายออก แม้ว่าเขาได้อันดับเจ็ด ดังนั้นสิ่งที่ ด้วยพลังของเขาเป็นคนเดียว เขายังไม่สามารถปกป้องสันติภาพของกองทัพ Li ทั้งหมด"คุณพระ ไม่พูดเรื่องไร้สาระ ชนิดของข้อกล่าวหาใหญ่ ครอบครัวหลิวไม่สามารถสมมติ" นรกโกรธถูกจุดประกายในดวงตาหลิว Potian เขา glared ที่ Nangong Liuyun frostilyเมื่อเทียบกับนิพจน์อย่างเต็ม discomfited หลิว Potian, Nangong Liuyun ยังขายของชำ เขาสบาย ๆ ไขว้ขาข้างหนึ่งมากกว่าอีก indulgently เอียงกลับไปนั่งที่ทำจากไม้จันทน์แดง ที่ใช้ชนิดของสายตา disdainful-ของ--ทั้งหมดโลก ที่ดินบนหลิว Potian ร่างกายเบาดุจขนนก "โอ้ คุณไม่ชอบ แล้วคุณว่า กษัตริย์องค์นี้ไม่ได้ ดังกล่าวเจ็ดอันดับผู้เชี่ยวชาญ ที่บอกว่า เป็นหุ้นของพวกเขา แต่เมื่อผ่อน รักษาคำพูดของตนเอง"Liu Potian กลืนกินผอมเลือดที่ได้ติดอยู่ในคอของเขา ไม่ได้ไปขึ้น หรือลง ความรู้สึกของท่านกำลังสำลักเขา และยากมากต้องแบกที่บอกว่า พระองค์ทรงจ้างงานเดี่ยว ด้วยเจตนาฆ่า และโหดร้าย ruthlessly คือใคร ทำไมต้องมาว่า พวกเขาไม่ได้แจ้งเขาว่า evildoer นี้มีลิ้นเป็นพิษ ปากของเขาดูเหมือนจะ เป็นแหมะกับน้ำผลไม้พิษ ตามทุกประโยคที่ซื่อตรงผ่านหัวใจของคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Nangong Liuyun ยกคิ้วของเขาเล็กน้อยและเย็นชา snorted ออกประโยค: "อันดับที่เจ็ด" ! "ใช่คุณปู่ของฉันตอนนี้เป็นอันดับที่เจ็ดผู้เชี่ยวชาญ" หลิว Chengfeng เต๊ะยกศีรษะของเขาและโผล่ออกมาที่หน้าอกของเขาในลักษณะที่มีความภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง ดูเหมือนกับว่าอันดับที่เจ็ดผู้เชี่ยวชาญไม่ได้เป็นคุณปู่ของเขา แต่ตัวเขาเอง. ใครจะรู้ว่าประโยคต่อไป Nangong Liuyun จะทำให้หลิว Chengfeng บ้าพอที่จะคายออกเลือด. หนึ่งจะได้เห็น Nangong Liuyun เพียงสบายกำหนดลงถ้วยชาและจานรองของเขา ที่มุมปากของเขาติดยาเสพติดเป็นรอยยิ้มที่เป็นแสงเมฆและลม เขาไม่รีบร้อนลวกถามประโยค "หลิวบรรพบุรุษพี่เป็นรอบร้อยปีใช่มั้ย?" ความหมายก็คือว่าในรอบหนึ่งร้อยปีก่อนที่จะถึงอันดับที่เจ็ดคุณมีเส้นประสาทที่จะอวดไว้ในด้านหน้าของพระมหากษัตริย์นี้หรือไม่? คุณไม่ได้แม้แต่น้อยอาย? พฤติกรรมยิ่ง Nangong Liuyun ดูเหมือนแสงเป็นเมฆและลมได้อย่างชัดเจนมากขึ้นเขาแสดงให้เห็นการดูถูกและเหยียดหยาม. หลิว Potian ได้ยินสิ่งที่ถูกกล่าวทันทีหนึ่งลมหายใจของเขาหายใจในลำคอของเขาคู่ของเขาตาจ้อง Nangong Liuyun มากอย่างรุนแรงจนกว่าพวกเขาจะรูปร่างของระฆังทองแดง คู่ของเขาในมือกำแน่นหมัดแช่งแอบในหัวใจของเขา ไม่ทราบว่าใหญ่โตมโหฬารของสวรรค์และโลกเยาวชนเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ไม่ได้เติบโตมากยิ่งออกผมของคุณทั้งหมด! เขาเป็นคนที่มองลงมาอันดับที่เจ็ด? มันอาจจะเป็นว่าเขาก็มาถึงอันดับที่เจ็ด? สำหรับปีที่สิ้นสุดหลิว Potian มักจะมีสถานะที่โดดเด่นเนื่องจากการสั่งซื้อสินค้าของเขาในความแข็งแรงหมู่คนอื่น ๆ ได้รับการยกย่องว่าเป็นสิ่งที่ดีงาม เขาบังคับให้ทำจนสุดความสามารถของเขาที่จะยับยั้งความโกรธพล่านของเขา หลังจากนั้นมุมปากของเขายกให้เป็นเยาะเย้ยด่าว่า "วิสัยทัศน์ใต้ฝ่าพระบาทเจ้าชายจินอยู่ในระดับสูงมากแม้เกษตรกรในอันดับที่เจ็ดไม่ได้มีคุณสมบัติในสายตาของคุณ ฮ่าบางทีพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวว่าตัวเองไม่ได้มีสถานที่ในดวงตาของคุณ! " คำพูดเหล่านี้ก็กดมากเกินไปใกล้กับหัวใจ! ถ้าคำตอบคือไม่ดีและมันก็กระจายออกไปแล้วมันจะไม่เพียง แต่จะมกุฎราชกุมาร การป้องกันเจ้าชายจิน ในด้านของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวก็จะมักจะ ... ลึกกลัวผลที่ตามมา หลังจากที่ทุกเจ้าชายจินเป็นที่โดดเด่นเกินไป. Nangong Liuyun ได้ยินสิ่งที่ถูกกล่าวแล้วไฟที่ยอดเยี่ยมและมีชีวิตชีวาปรากฏแพรวจากภายในดวงตาของเขา ที่มุมปากของเขาค่อย ๆ เพิ่มขึ้นเป็นสามานย์, ปีศาจ, เสน่ห์และตื้นรอยยิ้ม เสียงของเขาเบาและผ่อนคลายเหมือนขนห่าน แต่ทุกคำพูด reeked เลือด: ". หลิว Potian ความจริงจะบอกว่าพระมหากษัตริย์นี้แน่นอนไม่ได้สังเกตเห็นคุณ" เมื่อหลิว Potian ได้ยินสิ่งที่ถูกกล่าวว่าการแสดงออกของเขากลายเป็นแข็ง หลังจากนั้นการแสดงออกของเขากลายเป็นซีดเป็นความโกรธของเขาเพิ่มขึ้นขึ้น. นี้แสดงความเกลียดชังเจ้าชายจิน! อันที่จริงเขากล้าที่จะพูดคำเหล่านี้ในด้านหน้าของใบหน้าของเขานี้เป็นเช่นเดียวกับตบหน้าเขาในจุด! ปัดแก้มสีแดงมากเพิ่มขึ้นบนใบหน้าของหลิว Potian ของเขาก็ลุกขึ้นยืน เขาจ้องหน้า Nangong Liuyun ด้วยความโกรธ แต่ก่อนที่จะรอให้เขาพูด Nangong Liuyun แผ่วเบายิ้มและยกคิ้วแล้วไม่รีบร้อนกล่าวว่า "อย่างไรก็ตามหลิว Potian คุณเป็นศิลปินศิลปะน้อยมากจะกล้าที่จะพูดถึงตัวเองเป็นที่ตราไว้กับพ่อของจักรพรรดิกษัตริย์ ? หรือมีหัวใจของคุณมานานแล้วมีความปรารถนาที่จะยึดบัลลังก์ "? ถ้าคำหลิว Potian ตั้งใจที่จะนำหัวใจของบุคคลที่จะตายแล้วคำ Nangong Liuyun จะใส่เพียงหัวใจของบุคคลและปอดให้ตาย อวัยวะภายในทั้งห้าและหกบาดาลจะนำไปสู่ความตาย. ชนิดของค่าใช้จ่ายทางอาญาใหญ่ลดหลั่นลงมาบนเขาวิธีหลิว Potian สามารถถือตัวเองกลับมา? หากคำพูดเหล่านี้จะกระจายออกไปแม้ว่าเขาเป็นอันดับที่เจ็ดดังนั้นสิ่งที่? ด้วยพลังของเขาเป็นคนเดียวที่เขายังไม่สามารถที่จะปกป้องความสงบสุขทั้งตระกูลหลี่. "ใต้ฝ่าพระบาท! อย่าพูดเรื่องไร้สาระ! ชนิดของข้อกล่าวหาใหญ่นี้ครอบครัวหลิวไม่สามารถที่จะคิด! "นรกโกรธถูกจุดประกายในดวงตาของหลิว Potian ในขณะที่เขาเย็นชาจ้อง Nangong Liuyun! เมื่อเทียบกับการแสดงออกความพ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิงหลิว Potian ของ Nangong Liuyun ยังดูเหมือนไม่แยแส เขาสบายข้ามขาข้างหนึ่งในช่วงอื่น ๆ indulgently พิงหลังบนที่นั่งทำจากไม้จันทน์สีแดง ใช้ชนิดของดูถูก-of-ทั้งโลกจ้องมองซึ่งเป็นเจ้าของที่ดินบนร่างกายแสงหลิว Potian เป็นขนนก "โอ้? คุณไม่สามารถรับผิดชอบแล้วคุณจะบอกว่าพระมหากษัตริย์นี้สามารถ? ดังกล่าวเป็นอันดับที่เจ็ดผู้เชี่ยวชาญที่กล่าวว่าคำพันธบัตรของพวกเขายังผ่อนปรนการรักษาคำพูดของตัวเอง. " หลิว Potian กลืนกินคำหนึ่งของเลือดที่ได้รับการติดอยู่ในลำคอของเขาไม่สามารถที่จะไปขึ้นหรือลง ความรู้สึกของการถูกอธรรมสำลักเขาและเป็นเรื่องยากมากที่จะทน. ใครคือว่าเขาบอกว่าเสด็จออกอย่างเย็นชากับการฆ่าความตั้งใจและเป็นสิ่งที่โหดร้ายโหดเหี้ยม? ทำไมมันเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่ได้แจ้งให้เขารู้ว่าคนทำความชั่วนี้ได้เช่นลิ้นพิษ? ปากของเขาดูเหมือนจะหยดกับน้ำผลไม้พิษเช่นทุกประโยคแทงตรงผ่านหัวใจของคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นังก๊อก liuyun ยกคิ้วของเขาเล็กน้อย และแบบได้กลิ่นออกมาประโยค : " อันดับเจ็ด "" ใช่ฮะ คุณปู่ของผมตอนนี้เป็น 7 อันดับผู้เชี่ยวชาญ " หลิว Chengfeng เต๊ะ ยกหัวขึ้น และติดที่หน้าอกของเขาในลักษณะที่ภูมิใจมาก มันดูเหมือนเป็นถ้ามันเจ็ดอันดับผู้เชี่ยวชาญไม่ได้ปู่ของเขา แต่เขาเองใครรู้ว่านังก๊อก liuyun ประโยคถัดไปจะทำให้หลิว Chengfeng บ้าพอที่จะคายเลือดใครได้เห็นนังก๊อก liuyun เพียงสบายตั้งลงถ้วยชาของเขาและจานรอง มุมปากงุ้มเป็นรอยยิ้มที่เป็นแสงเป็นเมฆและสายลม เขาเอื่อย แล้วก็ถามเป็นประโยค " หลิว ท่านบรรพบุรุษเป็นรอบร้อยปี , ใช่มั้ย ? "ความหมายคือว่า ในรอบหนึ่งร้อยปีก่อนถึงอันดับเจ็ด คุณกล้าที่จะอวดต่อหน้ากษัตริย์ คุณไม่เคยอาย ?พฤติกรรมยิ่งนังก๊อก liuyun คือดูเหมือนแสงเมฆและสายลม ชัดเจนมากขึ้นที่เขาแสดงให้เห็นถึงการดูถูกและการดูถูกหลิว potian ได้ยินสิ่งที่พูด ทันที หนึ่งของลมหายใจของเขาหอบในคอของเขาคู่ของตาจ้องมองนังก๊อก liuyun มากอย่างดุเดือด จนเป็นรูปร่างของระฆังทองแดง คู่ของมืออย่างแน่นหนาแน่นเป็นกำปั้น แอบด่าอยู่ในใจ ไม่รู้ความใหญ่โตมโหฬารของฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก เล็ก เยาวชน ผู้ยังไม่ได้เติบโตจากเส้นผมของคุณ เขาดูถูกอันดับเจ็ด หรือว่าเขายังถึงอันดับเจ็ดสำหรับปีที่สิ้นสุด หลิว potian มักจะมีสถานะที่มีชื่อเสียงเนื่องจากคำสั่งของเขาในความแข็งแรงของผู้อื่นได้ ถือว่าดีทีเดียว เขาบังคับให้เขาอย่างเต็มที่เพื่อยับยั้งพล่านของเขาโกรธ หลังจากนั้น มุมปากของเขายกเข้าไปเยาะเย้ยเยาะ " พระสนมขององค์ชายจินวิสัยทัศน์สูงมาก แม้มีอันดับ 7 ที่ยังไม่ได้ผ่านตา ฮ่า ฮ่า บางทีพระองค์ไม่ได้มีสถานที่ในสายตาของคุณ "คำเหล่านี้เพียงแค่กดปุ่มใกล้หัวใจ ด้วยถ้าตอบไม่ได้ดี และมันก็กระจายออกไป แล้วมันจะไม่เพียง แต่เป็นองค์รัชทายาทมีมาตรการป้องกันกับองค์ชายจิน ข้างฝ่าบาท จะมากที่สุดอาจจะ . . . . . . . ลึกกลัวผลที่ตามมา หลังจากนั้น องค์ชายจินก็เด่นด้วยนังก๊อก liuyun ได้ยินสิ่งที่พูด ก็สดใส และประกายแสงแวววาวจากปรากฏภายในดวงตาของเขา มุมปากของเขาอย่างช้าๆ โรส เป็นปีศาจชั่วร้าย , เสน่ห์และตื้น , ยิ้ม เสียงของเขานุ่มและผ่อนคลายเหมือนขนห่าน แต่ทุกถ้อยคำที่เต็มไปด้วยเลือด " หลิว potian ความจริงจะบอกนี้กษัตริย์แน่นอนไม่ได้สังเกตคุณ”เมื่อหลิว potian ได้ยินสิ่งที่พูด สีหน้าของเขาเริ่มแข็งแล้ว หลังจากนั้น สีหน้าของเขาเริ่มซีดเผือด ความโกรธของเขาพุ่งขึ้นนี้ น่ารังเกียจ องค์ชายจิน ! เค้ากล้าที่จะพูดคำนี้ต่อหน้าเขา มันเหมือนตบหน้าเขาในหน้าในจุด !เป็นบลัชสีแดงกุหลาบมากยู potian หน้า เขาก็ลุกขึ้นยืน เขาจ้องมองนังก๊อก liuyun ในความโกรธ แต่ ก่อนที่จะรอให้เขาพูด นังก๊อก liuyun บางๆ ยิ้มและยกคิ้ว แล้วออกอุบายกล่าวว่า : " อย่างไรก็ตาม หลิว potian คุณเป็นส่วนน้อยมากศิลปิน จะกล้าบอกตัวเองเสมอกับพระจักรพรรดิ พ่อ ? หรือหัวใจของคุณนานมาแล้วมีความปรารถนาที่จะยึดบัลลังก์ "ถ้าเล่า potian คำตั้งใจจะใส่หัวใจของคนที่จะตาย แล้วนังก๊อก liuyun คำเพียงแค่ใส่คนที่หัวใจและปอดเสียทั้งห้าและหกส่วนลำไส้จะประหารเสียชนิดนี้ของค่าใช้จ่ายทางอาญาขนาดใหญ่ลดหลั่นลงมาบนตัวเขา แล้วจะเล่า potian ถือเองกลับ ? ถ้าคำพูดเหล่านี้จะกระจายออกไป แม้ว่าเขาเป็นอันดับที่เจ็ด แล้วไง ? ด้วยพลังของเขาคนเดียว เขาก็ยังไม่สามารถที่จะปกป้องความสงบสุขทั้งหลี่ ตระกูลของ" องค์หญิง ! ! ! ! ! อย่าพูดเรื่องไร้สาระ ข้อกล่าวหาแบบนี้มาก ครอบครัวหลิวไม่สามารถสมมติ ! " Raging Inferno ได้ถูกจุดใน potian หลิวตาเขา frostily ถลึงตามองนังก๊อก liuyun !เทียบกับหลิว potian อย่างเต็มที่ให้พ่ายแพ้ของการแสดงออก นังก๊อก liuyun ยังดูเหมือนไม่แยแส เขาสบายข้ามขาข้างหนึ่งมากกว่าอื่น ๆ indulgently เอนหลังบนเบาะที่ทำจากไม้จันทน์แดง การใช้ชนิดของการดูถูกเหยียดหยามของสายตาคนทั่วโลก ซึ่งที่ดินบนร่างกายหลิว potian เบาเหมือนขนนก " โอ้ คุณไม่สามารถรับผิดชอบ แล้วคุณจะบอกว่า พระราชาได้ เช่นเจ็ดอันดับผู้เชี่ยวชาญที่พูดเป็นพันธบัตรของพวกเขายัง แต่เมื่อรักษาคำพูดของตัวเอง "หลิว potian กลืนหยดเลือดที่ติดอยู่ในลำคอของเขาไม่สามารถที่จะไปขึ้นหรือลง ความรู้สึกที่ถูกทำร้ายและถูกบีบคอเขายากที่จะทนได้ใครกันที่บอกว่าองค์ชายเป็นแบบเดี่ยวกับเจตนาฆ่าและโหดเหี้ยมโหดร้าย ทำไมมันถึงไม่แจ้งให้เขาทราบว่าผู้ทำบาปนี้มีลิ้นที่เป็นพิษ ? ปากของเขาดูเหมือนจะแหมะกับผลไม้ที่เป็นพิษ เช่น ทุกประโยค แทงตรงผ่านคน