The bacterial contamination after f

The bacterial contamination after fumigation was much lower than before fumigation when the bacterial contamination of the fluff in the hatcher was compared (Nichols and Leaver, 1967). In addition, Sander and
Wilson (1999) reported that the bacterial contamination of the experimental group that was disinfected with hydrogen peroxide was lower than the group that was not disinfected. In the present study, the third, fourth, and fifth experiments that were performed with cleaning and disinfecting had a lower level of bacterial contamination than that of the second experiment that was performed without cleaning or disinfecting the hatchery. It was suggested that hatchery hygiene can be greatly improved by cleaning and disinfecting the hatchery machinery and environment. Salmonellosis is one of the major foodborne causes of gastroenteritis and is frequently associated with contaminated poultry meat (Bryan and Doyle, 1995). Salmonellosis also produces economic losses in the poultry
industry (Saif et al., 2003). Salmonella contamination in a hatchery can produce poor-quality chicks, resulting in a decreased feed conversion rate, increased mortality, and poor flock uniformity. It was reported that Salmonella was isolated from fluff in a few hatcheries (Chen et al., 2002) and that 12.1% of the hatcher trays were contaminated with Salmonella (Byrd et al., 1999). However, the previous study only examined the fluff and hatcher trays. The present study investigated the entire hatchery from the egg sorting room to the chick counting room. It was determined that the main contamination source of Salmonella in the hatchery was the hatcher room and the related equipment and facilities. The Salmonella that was isolated from poultry and its environment in Korea has 43 different serotypes. Salmonella Blockley, Salmonella Enteritidis, Salmonella Newport, and Salmonella Hilingdon were mainly isolated in poultry meat (Kim and Tak, 1998; Lee et al., 1999; Sung et al., 2002) and Salmonella Typhimurium
and Salmonella Enteritidis were isolated from the poultry environment (Woo et al., 2000). The cecal contents
of 1-d-old chicks in a hatchery were detected to have Salmonella Typhimurim (Oh and Choi, 1994). Byrd et al. (1999) reported that 11 different serotypes were isolated from the hatchery and most of the serotypes were Salmonella Heidelberg and Salmonella Kentucky in the United States. However, the Salmonella serotype that was isolated most frequently in the hatchery was Salmonella Senftenberg in Korea. It was also found that Salmonella serotypes have different distributions nationally and regionally. Salmonella Senftenberg was announced as a cause of gastroenteritis in patients who ate food that was cross-contaminated by turkey meat in the United States (L’Ecuyer et al., 1996) and in children who ate cereal contaminated with Salmonella Senftenberg in the United Kingdom (Rushdy et al., 1998). Salmonella Senftenberg in the hatchery can be transmitted to the final product, which is poultry meat,
and subsequently cause gastroenteritis. Consequently, Salmonella contamination in hatcheries should be minimized and further investigation is needed to identify the transmission routes of Salmonella Senftenberg from the hatchery to slaughter house.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การปนเปื้อนแบคทีเรียหลังจาก fumigation ถูกมากต่ำกว่าก่อน fumigation เมื่อปนเปื้อนแบคทีเรียของ fluff ใน hatcher การเปรียบเทียบ (นิโคลและ Leaver, 1967) นอกจากนี้ แซนเดอร์ และ Wilson (1999) รายงานว่า การปนเปื้อนของแบคทีเรียกลุ่มทดลองที่มีการฆ่าเชื้อ ด้วยไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ไม่ต่ำกว่ากลุ่มที่ไม่มีการฆ่าเชื้อ ในการศึกษาปัจจุบัน สาม สี่ ห้า ทดลองที่ดำเนินการทำความสะอาด และฆ่าเชื้อได้ระดับต่ำกว่าการปนเปื้อนเชื้อแบคทีเรียมากกว่าที่สองทดลองที่ทำโดยไม่ทำความสะอาด หรือฆ่าเชื้อที่โรงเพาะ เขาแนะนำว่า อนามัยโรงเพาะสามารถมากปรับปรุงทำความสะอาด และฆ่าเชื้อโรงเพาะเครื่องจักรและสิ่งแวดล้อม Salmonellosis เป็นหนึ่งของ foodborne สำคัญสาเหตุของโรคกระเพาะอักเสบ และมักจะเกี่ยวข้องกับเนื้อสัตว์ปีกปนเปื้อน (Bryan และดอยล์ 1995) Salmonellosis ยังก่อให้เกิดความสูญเสียทางเศรษฐกิจในสัตว์ปีก อุตสาหกรรม (Saif et al., 2003) ระดับการปนเปื้อนในโรงเพาะที่สามารถผลิตลูกไก่คุณภาพต่ำ ผลอัตราแลกเปลี่ยนอาหารลดลง การตายเพิ่มขึ้น และแกะยากจนใจ มันรายงานว่า สายถูกแยกต่างหากจาก fluff ในกี่ hatcheries (Chen et al., 2002) และที่ 12.1% ถาด hatcher ถูกปนเปื้อนซัล (Byrd et al., 1999) อย่างไรก็ตาม การศึกษาก่อนหน้านี้เท่านั้นตรวจสอบถาด fluff และ hatcher การศึกษาปัจจุบันสอบสวนโรงเพาะทั้งจากไข่เรียงห้องเจี๊ยบนับห้อง มีกำหนดแหล่งที่มาหลักการปนเปื้อนของซัลในโรงเพาะที่มีห้อง hatcher และอุปกรณ์ที่เกี่ยวข้อง และสิ่งอำนวยความสะดวก สายที่แยกจากสัตว์ปีกและสภาพแวดล้อมในเกาหลี มี serotypes ต่าง ๆ 43 สาย Blockley ซัล Enteritidis นิ วพอร์ทซัล และซัล Hilingdon ได้ส่วนใหญ่แยกต่างหากในเนื้อสัตว์ปีก (คิมและตาก 1998 ลีเอส al., 1999 สูงและ al., 2002) และซัล Typhimurium และซัล Enteritidis ถูกแยกจากสภาพแวดล้อมที่สัตว์ปีก (เกี้ยวพานและ al., 2000) เนื้อหา cecal ของลูกไก่อายุ 1 d ในโรงเพาะที่ตรวจพบมีสาย Typhimurim (Oh และ Choi, 1994) Byrd et al. (1999) รายงานว่า 11 serotypes ต่าง ๆ ถูกแยกจากโรงเพาะที่ และส่วนใหญ่ของ serotypes มีซัลไฮเดลเบิร์กและสายเคนตั๊กกี้สหรัฐอเมริกา อย่างไรก็ตาม serotype ซัลที่ถูกแยกต่างหากได้บ่อยในโรงเพาะที่มีสาย Senftenberg ในเกาหลี ยังพบว่า serotypes ซัลมีการกระจายแตกต่างผลงาน และสมควร มีประกาศสาย Senftenberg เป็นสาเหตุของโรคกระเพาะอักเสบในผู้ป่วยที่กินอาหารที่ปนเปื้อนข้าม โดยเนื้อไก่งวง ในสหรัฐอเมริกา (L'Ecuyer et al., 1996) และ ในเด็กที่กินธัญพืชที่มีปนเปื้อนซัล Senftenberg ในสหราชอาณาจักร (Rushdy et al., 1998) Senftenberg ซัลในโรงเพาะที่สามารถส่งผ่านเป็นผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้าย ซึ่งเป็นเนื้อสัตว์ปีก และในเวลาต่อมาทำให้เกิดโรคกระเพาะอักเสบ ดังนั้น ควรลดระดับการปนเปื้อนใน hatcheries และเพิ่มเติม ตรวจสอบจะต้องระบุส่งเส้นทางของสาย Senftenberg จากโรงเพาะที่บ้านฆ่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปนเปื้อนของเชื้อแบคทีเรียหลังจากการรมควันต่ำกว่าก่อนการรมควันเมื่อการปนเปื้อนของแบคทีเรียในปุยแฮเปรียบเทียบ (นิโคลส์และวัต, 1967) นอกจากนี้ซานเดอร์และ
วิลสัน (1999) รายงานว่าการปนเปื้อนของแบคทีเรียกลุ่มทดลองที่ได้รับการฆ่าเชื้อด้วยไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ต่ำกว่ากลุ่มที่ไม่ได้รับการฆ่าเชื้อ ในการศึกษาปัจจุบันที่สามสี่ห้าและการทดลองที่ได้รับการดำเนินการกับการทำความสะอาดและฆ่าเชื้อที่มีระดับที่ต่ำกว่าการปนเปื้อนของเชื้อแบคทีเรียกว่าของการทดลองที่สองที่ได้ดำเนินการโดยไม่ต้องทำความสะอาดหรือฆ่าเชื้อในโรงเพาะฟัก มันก็ชี้ให้เห็นว่าสุขอนามัยโรงเพาะฟักได้ดีขึ้นอย่างมากโดยการทำความสะอาดและฆ่าเชื้อเครื่องจักรโรงเพาะฟักและสิ่งแวดล้อม Salmonellosis เป็นหนึ่งในสาเหตุที่เกิดจากอาหารที่สำคัญของกระเพาะและลำไส้อักเสบและมีความสัมพันธ์บ่อยครั้งกับเนื้อสัตว์ปีกที่ปนเปื้อน (ไบรอันและดอยล์, 1995) Salmonellosis ยังก่อความเสียหายทางเศรษฐกิจในสัตว์ปีก
อุตสาหกรรม (ฟัล et al., 2003) การปนเปื้อนเชื้อ Salmonella ในโรงเพาะฟักสามารถผลิตลูกไก่ที่มีคุณภาพต่ำส่งผลให้อัตราการเปลี่ยนอาหารลดลงอัตราการตายที่เพิ่มขึ้นและความสม่ำเสมอของฝูงยากจน มีรายงานว่าเชื้อ Salmonella ที่แยกได้จากปุยในโรงเพาะฟักไม่กี่ (Chen et al., 2002) และ 12.1% ของถาดแฮถูกปนเปื้อนด้วยเชื้อ Salmonella (เบิร์ด et al., 1999) อย่างไรก็ตามการศึกษาก่อนหน้านี้มีเพียงการตรวจสอบปุยและถาดแฮท การศึกษาครั้งนี้การตรวจสอบทั้งโรงเพาะฟักจากห้องคัดแยกไข่ไปที่ห้องนับเจี๊ยบ มันถูกกำหนดให้แหล่งที่มาของการปนเปื้อนของเชื้อ Salmonella หลักในโรงเพาะฟักเป็นห้องแฮทและอุปกรณ์ที่เกี่ยวข้องและสิ่งอำนวยความสะดวก Salmonella ที่แยกได้จากสัตว์ปีกและสภาพแวดล้อมในเกาหลีมี 43 สายพันธุ์ที่แตกต่างกัน Salmonella Blockley, Salmonella Enteritidis, Salmonella นิวพอร์ตและ Salmonella Hilingdon ส่วนใหญ่ที่แยกในเนื้อสัตว์ปีก (คิมและตาก 1998; Lee et al, 1999;.. ซอง, et al, 2002) และ Salmonella Typhimurium
และ Salmonella Enteritidis ที่แยกได้จากสัตว์ปีก สภาพแวดล้อม (วู et al., 2000) เนื้อหา cecal
ของลูกไก่ 1 d เก่าในโรงเพาะฟักได้รับการตรวจพบจะมีเชื้อ Salmonella Typhimurim (โอ้และ Choi, 1994) และอัลเบิร์ด (1999) รายงานว่า 11 สายพันธุ์ที่แตกต่างกันที่แยกได้จากโรงเพาะฟักและส่วนใหญ่ของสายพันธุ์เป็นเชื้อ Salmonella ไฮเดลเบิร์กและ Salmonella เคนตั๊กกี้ในสหรัฐอเมริกา อย่างไรก็ตาม serotype Salmonella ที่แยกได้บ่อยที่สุดในโรงเพาะฟักเป็นเชื้อ Salmonella Senftenberg ในเกาหลี นอกจากนี้ยังพบว่าสายพันธุ์เชื้อ Salmonella มีการกระจายที่แตกต่างกันในระดับประเทศและในระดับภูมิภาค Salmonella Senftenberg ได้รับการประกาศเป็นสาเหตุของกระเพาะและลำไส้อักเสบในผู้ป่วยที่กินอาหารที่เป็นข้ามปนเปื้อนเนื้อไก่งวงในประเทศสหรัฐอเมริกา (L'Ecuyer et al., 1996) และในเด็กที่กินธัญพืชที่ปนเปื้อนเชื้อ Salmonella Senftenberg ในสหราชอาณาจักร (Rushdy et al., 1998) Senftenberg Salmonella ในโรงเพาะฟักสามารถส่งไปยังผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้ายซึ่งเป็นเนื้อสัตว์ปีก
และต่อมาทำให้เกิดกระเพาะอาหารและลำไส้ ดังนั้นการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella ในโรงเพาะฟักควรจะลดลงและการตรวจสอบเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นในการระบุเส้นทางการส่ง Senftenberg Salmonella จากโรงเพาะฟักฆ่าบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีการปนเปื้อนแบคทีเรียหลังจากรมลดลงกว่าก่อนการรมควันเมื่อการปนเปื้อนของเชื้อแบคทีเรียปุยใน Hatcher เทียบ ( นิโคล และ ลีเวอร์ , 1967 ) นอกจากนี้ , ขัดและ
วิลสัน ( 1999 ) รายงานว่า มีการปนเปื้อนของเชื้อแบคทีเรียในกลุ่มที่ฆ่าเชื้อด้วยไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ลดลงมากกว่ากลุ่มที่ไม่ได้ฆ่าเชื้อในการศึกษาปัจจุบันที่สามสี่และห้าคือการทำความสะอาดและฆ่าเชื้อได้ลดระดับการปนเปื้อนของแบคทีเรียกว่าของการทดลองที่แสดงไม่มีการทำความสะอาด หรือฆ่าเชื้อในโรงเพาะฟัก . พบว่าสุขอนามัยฟาร์มสามารถเป็นอย่างมากโดยการทำความสะอาดและฆ่าเชื้อในโรงเพาะฟัก เครื่องจักรและสภาพแวดล้อมซาลโมเนลโลซีสเป็นหลัก และสาเหตุของอาหารเป็นพิษ และ เป็น บ่อย ที่เกี่ยวข้องกับเนื้อสัตว์ปีกที่ปนเปื้อน ( ไบรอัน และดอยล์ , 1995 ) ซาลโมเนลโลซีสยังก่อให้เกิดความสูญเสียทางเศรษฐกิจในอุตสาหกรรมสัตว์ปีก
( Saif et al . , 2003 ) การปนเปื้อนของ Salmonella ในฟาร์มสามารถผลิตลูกไก่คุณภาพไม่ดี ส่งผลให้ลดอัตราการเปลี่ยนอาหารเพิ่มขึ้น อัตราการตายและคนจนแห่เป็นเอกภาพ มีรายงานว่าเชื้อซัลโมเนลลาที่แยกจากขุยในไม่กี่โรงเพาะฟัก ( Chen et al . , 2002 ) และ 12.1 เปอร์เซ็นต์มีการปนเปื้อนกับเชื้อ Salmonella Hatcher ถาด ( เบิร์ด et al . , 1999 ) อย่างไรก็ตาม การศึกษาก่อนหน้าเพียงตรวจสอบขุยและ Hatcher trays การศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษาทั้งโรงเพาะฟักจากไข่แยกห้องกับเจี๊ยบนับห้องพบว่า การปนเปื้อนของ Salmonella ในหลักแหล่งฟักไข่คือ Hatcher ห้องและอุปกรณ์ที่เกี่ยวข้อง และสิ่งอำนวยความสะดวก ส่วนเชื้อซัลโมเนลลาที่แยกได้จากสัตว์ปีก และสภาพแวดล้อม ในเกาหลีมี 43 ( ที่แตกต่างกัน เกย์ enteritidis เชื้อ Salmonella Salmonella newport และ Salmonella hilingdon ส่วนใหญ่ที่แยกได้ในเนื้อสัตว์และสัตว์ปีก ( คิม ทัค , 1998 ;ลี et al . , 1999 ; ซอง et al . , 2002 ) และ Salmonella Typhimurium และ enteritidis
เชื้อที่แยกได้จากไก่สิ่งแวดล้อม ( วู et al . , 2000 ) โดยเนื้อหาของลำไส้ใหญ่ซีคัม
1-d-old ลูกไก่ในโรงเพาะฟักและตรวจพบเชื้อได้ typhimurim ( โอ้ ชอย , 1994 ) เบิร์ด et al .( 1999 ) รายงานที่แตกต่างกัน 11 ( แยกจากโรงเพาะฟักและส่วนใหญ่ของเชื้อ Salmonella ในรัฐเคนตั๊กกี้ ( Heidelberg ) ในสหรัฐอเมริกา อย่างไรก็ตาม เชื้อซัลโมเนลลาที่แยกหรือบ่อยที่สุดในโรงเพาะฟักคือ Salmonella Senftenberg ในเกาหลี นอกจากนี้ยังพบว่าเชื้อมีการแจกแจงที่แตกต่างกัน ( ทั้งในประเทศและระดับภูมิภาค .Salmonella Senftenberg ประกาศให้เป็นสาเหตุของโรคกระเพาะในผู้ป่วยที่กินอาหารที่ถูกข้ามปนเปื้อนเนื้อตุรกีในสหรัฐอเมริกา ( l'ecuyer et al . , 1996 ) และในเด็กที่กินธัญพืชที่มีการปนเปื้อนของ Salmonella Senftenberg ในสหราชอาณาจักร ( rushdy et al . , 1998 ) Salmonella Senftenberg ในโรงเพาะฟัก สามารถส่งผลิตภัณฑ์สุดท้ายซึ่งเป็นเนื้อสัตว์ปีก
และต่อมาเพราะโรคกระเพาะ . ดังนั้น การปนเปื้อนของ Salmonella ในโรงเพาะฟักควรลดลงและการสอบสวนเพิ่ม ระบุส่งข้อมูลเส้นทางของ Salmonella Senftenberg จากโรงเพาะฟักเพื่อสังหารหมู่บ้าน