One major contemporary growth area

One major contemporary growth area of private governance of globalization is so-called ‘corporate social responsibility’ (CSR), sometimes also termed ‘corporate citizenship’ (Zadek, 1997, 2001; Andriof and McIntosh, 2001). Official measures to regulate production through transborder corporations have remained moribund (like the UN Centre for Transnational Corporations code of 1979), weak (like the UN Global Compact launched in 2000), unratified (like the draft UN Norms on the Responsibilities of Transnational Corporations of 2003), highly general in terms (like the OECD Guidelines for Multinational Enterprises, first issued in 1976 and subsequently revised), or very narrow in focus (like the 2003 WHO Framework Convention on Tobacco Control). However, non-statutory rules for transborder companies have proliferated since the 1990s, especially regarding labour, environmental and human rights practices (cf. ILO, 1998; Picciotto and Mayne, 1999; Richter, 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งในพื้นที่สำคัญร่วมสมัยเจริญเติบโตของส่วนตัวของโลกาภิวัตน์เป็นสิ่งที่เรียกว่า 'สังคม' (CSR), บางครั้งเรียกว่า 'สังคม' (Zadek, 1997, 2001 Andriof และแมคอินทอช 2001) มาตรการทางการควบคุมการผลิตผ่านองค์กรระหว่างเขตแดนมียังคง อ่อนแอ (เช่น UN ศูนย์รหัสบริษัทข้ามชาติของปี 1979), moribund (เช่นสหประชาชาติทั่วโลกกระชับเปิดตัวในปี 2000), unratified (เช่นร่าง UN บรรทัดฐานอยู่ในความรับผิดชอบของข้ามชาติบริษัท 2003), สูงทั่วไปในข้อกำหนด (เช่นแนวทาง OECD สำหรับวิสาหกิจข้ามชาติ แรกออกในปี 1976 และต่อมาปรับปรุง) หรือแคบมากโฟกัส (เช่น 2003 ที่กรอบอนุสัญญาว่าด้วยการควบคุมยาสูบ) อย่างไรก็ตาม มี proliferated กฎระเบียบกฎหมายสำหรับบริษัทระหว่างเขตแดนตั้งแต่ปี 1990 โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับแรงงาน สิ่งแวดล้อมและแนวทางปฏิบัติด้านสิทธิมนุษยชน (cf. ILO, 1998 Picciotto และเมย์น 1999 ริกเตอร์ 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในพื้นที่ร่วมสมัยการเจริญเติบโตที่สำคัญของการกำกับดูแลกิจการส่วนตัวของโลกาภิวัตน์เป็นสิ่งที่เรียกว่า 'ความรับผิดชอบต่อสังคม (CSR) บางครั้งก็เรียกว่า' เป็นพลเมืองขององค์กร (Zadek 1997 2001; Andriof และแมคอินทอช, 2001) มาตรการอย่างเป็นทางการเพื่อควบคุมการผลิตผ่าน บริษัท transborder ยังคงย่ำแย่ (เช่นศูนย์สหประชาชาติรหัส Transnational Corporations 1979) อ่อนแอ (เช่น UN Global Compact เปิดตัวในปี 2000) unratified (เช่นร่างสหประชาชาติบรรทัดฐานในความรับผิดชอบของชาติสถาบันของ 2003) สูงทั่วไปในแง่ (เช่นแนวทางของ OECD สำหรับ บริษัท ข้ามชาติที่ออกครั้งแรกในปี 1976 และแก้ไขในภายหลัง) หรือแคบมากในโฟกัส (เช่น 2003 กรอบอนุสัญญาว่าด้วยการควบคุมยาสูบ) แต่กฎที่ไม่ได้ตามกฎหมายสำหรับ บริษัท transborder ได้แพร่กระจายออกไปตั้งแต่ปี 1990 โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับแรงงานการปฏิบัติสิ่งแวดล้อมและสิทธิมนุษยชน (cf ILO 1998; Picciotto และ Mayne 1999; ริกเตอร์, 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งที่สำคัญของการดูแลพื้นที่ร่วมสมัยของโลกาภิวัตน์คือส่วนที่เรียกว่า " ความรับผิดชอบต่อสังคม ( CSR ) ขององค์กร บางครั้งยังเรียกว่า " พลเมือง " ( zadek , 1997 , 2001 ; andriof และ แมคอินทอช , 2001 ) มาตรการในการควบคุมการผลิตอย่างเป็นทางการผ่านองค์กรชาติยังคงร่อแร่ ( เช่นศูนย์บริการและสำหรับ บริษัท ข้ามชาติรหัส 1979 ) , อ่อนแอ ( เช่น UN Global Compact เปิดตัวในปี 2000 ) , แก้ไข ( แบบร่างและบรรทัดฐานในความรับผิดชอบของ บริษัท ข้ามชาติ 2003 ) , สูง ( เช่นโดยทั่วไปในแง่แนวทางข้ามชาติ บริษัท แรกที่ออกในปี 1976 และต่อมาปรับปรุง ) หรือแคบมาก โฟกัส ( เหมือน 2003 ที่กรอบอนุสัญญาว่าด้วยการควบคุมยาสูบ ) อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่กฎหมายกฎสำหรับบริษัทพัฒนาชาติ มีตั้งแต่ปี 1990 โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับสิทธิแรงงาน ด้านสิ่งแวดล้อมและมนุษย์ ( CF . ILO , 1998 ; และ picciotto เมย์น , 1999 ; ริกเตอร์ , 2001 )