The philosophical ideas of giambatt

The philosophical ideas of giambattista vico
Vico’s life and fate provide perhaps the best of all known examples of what is too often dismissed as a romantic fiction – the story of a man of original genius, born before his time, forced to struggle in poverty and illness, misunderstood and largely neglected in his lifetime and (save among a handful of Neapolitan jurists) all but totally forgotten after his death. Finally, when after many years he is at last exhumed and acclaimed by an astonished nation as one of its greatest thinkers, it is only to be widely , misrepresented and misinterpreted, and even today to be accorded less than his due, because the anagnorisis has come too late, and during the century that followed his death ideas similar to his were better expressed by others, while he is best remembered for the least original and valuable of his doctrines. It is true that VICO’s style tends to be baroque, undisciplined and obscure; and the eighteenth century, which came close to taking the view that not to say things clearly is not to sat them at all, buried him in a grave from which not even his devoted Italian commentators have fully succeeded in raising him. Yet his works are of an arresting novelty, a half-abandoned quarry of fascinating, if ill-developed, ides unique even in his own intellectually fertile age.
Vico’s claim to originality will stand scrutiny from any point of vantage. His theories of the nature and development of the human mind, of culture, society and human history, are audacious and profound. He developed a novel theory of knowledge which in the hands of others played a decisive role. He distinguished for the first time a central type of human knowledge which had been misunderstood or neglected by previous thinkers. He was a bold innovator in the realms of natural law and jurisprudence, aesthetics and the philosophy of mathematics. Indeed his conception of mathematical reasoning was so revolutionary that full justice could scarcely have been done to it until the transformation effected by the logicians of the twentieth century, and it has not been fully recognized for what it is even now. More than this, Vico virtually invented a new field of social knowledge, which embraces social anthropology, the comparative and historical studies of philosophy, linguistics, ethnology, jurisprudence, literature, mythology, in effect the history of civilization in the broadest sense. Finally, he put forward a cyclical view of human history, which, although it is significantly different from those of Plato, Aristotle, Polybius and their followers in the Italian Renaissance, and has had some influence on later thinkers, is probably the best-known and the least valuable among his achievements.
One can readily understand that in the case of thinker so rich and so confused, and above all so genuinely seminal – the forerunner of so many of the boldest ideas of later, more celebrated, thinkers – there is a permanent temptation to read too much into him, especially to sense intimations, perceive embryonic forms and prefigured contours of notions dear to the interpreter himself. Michelet , Dilthey , Croce, Collingwood (and less certainly Herder and Hegel) are among his progeny, and some among them, notably Michelet and Croce, consciously or unconsciously tried to repay their debt by attributing too many of their own most characteristic ideas and attitudes, sometimes at the cost of patent anachronism, to Vico’s writings. To attribute one’s own opinions to an earlier thinker is doubtless a sincere form of admiration. It is one of the attributes of intellectual depth that very different minds fancy that they find their own reflection in it. But this characteristic is purchased at a prince, and has rendered Vico a disservice. Neither the romantic humanist of Michelet’s fervid imagination, nor the more plausibly drawn quasi-Hegelian metaphysician celebrated by Croce (still less Gentile’s bold variation of this), nor Enzo Paci’s proto-existentialist, nor Nicola Badaloni’s naturalistic forerunner of Feuerbach, reveal enough of Vico’s own original shape and colour. The devoted labours of the most scrupulous, scholarly and dedicated of the editors and glossators of Vico, Fausto Nicolini, provide a marvelous monument of lucid learning, but no more. There is, as in the case of all authentic thinkers, no substitute for reading the original. This is no easy labour, but – here one can speak only from personal experience – the reward is great. Few intellectual pleasures are comparable to the discovery of a thinker of the first water.
Giovanni Battista Vico was born in 1668, the son of a bookseller in Naples. He died there in 1774, Apart from the few years which he spent in nearby Vatolla in Cilento, as a tutor to the sons of Domenico Rocca, Marchese di Vatolla, he never left Naples. All his life he had hoped to be appointed to the principal chair of jurisprudence in his native city, but succeeded only in holding various lower posts in the related field of ‘rhetoric’, ending with an inferior professorship which he held from 1699 until 1741. It provided him with a modest salary, and obliged him to deliver a number of inaugural lectures, some of which contain his most original ideas. He eked out his low income by accepting commissions from the rich and the grand to write Latin inscriptions, official eulogies and laudatory biographies of important persons. The best-known of these are his life of Antonio Caraffa, a Neapolitan condottiere in the service of the Emperor, and an account of the unsuccessful Macchia conspiracy in Naples. Caraffa’s campaigns involved Vici in the study of inter-state relations, and it is probably this that caused him to readGrotius and other philosophical jurists. This had a decisive effect on his own ideas. The story of the Macchia was concerned with an attempt made at the turn of the century to replace Spanish by Auetrian rule in Naples. The plot was uncovered and in 1701 the ringleaders were executed by the Spaniards. In 1702 Vico published an account of the conspiracy denouncing the participants as criminals and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคิดปรัชญาของ giambattista vicoชีวิตและชะตากรรมของ Vico ให้ทีส่วนของตัวอย่างของอะไรบ่อยเกินไปจะไล่เป็นนิยายโรแมนติก – เรื่องราวของชายที่มีความอัจฉริยะฉบับ เกิดก่อนเวลา ถูกบังคับให้ต่อสู้ความยากจนและการเจ็บป่วย รู้จัก misunderstood และส่วนใหญ่ที่ไม่มีกิจกรรมในชีวิตของเขา และ (บันทึกในกำมือของนาโปลี jurists) แต่ลืมทั้งหมดหลังจากตาย สุดท้าย หลังจากหลายปี เขาในที่สุดเป็น exhumed และรางวัลเป็น thinkers ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชาติที่ประหลาด เป็นเพียง การอย่างกว้างขวาง misrepresented misinterpreted แม้วันนี้จะมีทรัพย์น้อยกว่าเขาครบกำหนด เพราะ anagnorisis ที่มาสายเกินไป และในช่วงศตวรรษที่ตามตาย คล้ายกับความคิดได้ดีแสดง โดยผู้อื่นในขณะที่เขาเป็นส่วนจำต้นฉบับน้อยที่สุดและค่ะของเขาอยู่ มันเป็นความจริงว่า ลักษณะของ VICO มีแนวโน้มจะยุคบาโรก ไม่มีวินัย และปิด บัง และศตวรรษ eighteenth ที่มาใกล้กับมีมุมมองที่ไม่ต้องพูดสิ่งที่ชัดเจนคือไม่ นั่งเลย ฝังเขาในป่าช้าซึ่งไม่ได้เขาอุทิศอิตาลีแสดงได้เต็มสำเร็จในการเลี้ยงดูเขา ยังมีผลงานการจับกุมนวัตกรรม เหมืองที่ถูกทอดทิ้งครึ่งของกรณีที่น่าสนใจ ไม่พัฒนา ides เฉพาะแม้แต่ในยุคของเขาเองสติปัญญาอุดมสมบูรณ์ ความคิดริเริ่มของ Vico ร้องจะยืน scrutiny จากจุดของ vantage ทฤษฎีของเขาของธรรมชาติและการพัฒนาของจิตใจมนุษย์ วัฒนธรรม สังคม และประวัติ ศาสตร์มนุษย์ มี audacious และลึกซึ้ง เขาได้พัฒนาทฤษฎีความรู้ซึ่งในมือของผู้อื่นเด็ดขาดบทบาท เป็นนวนิยาย เขาโดดเด่นเป็นครั้งแรกชนิดกลางของความรู้มนุษย์มี misunderstood หรือที่ไม่มีกิจกรรม โดย thinkers ก่อนหน้า กำลังก่อตัวหนาในความธรรมดา และฟิกฮ สุนทรียศาสตร์ และปรัชญาของคณิตศาสตร์ แน่นอนเขาคิดใช้เหตุผลทางคณิตศาสตร์ถูกปฏิวัติให้ความยุติธรรมเต็มอาจแทบได้ไปจนถึงการเปลี่ยนแปลงโดย logicians ของศตวรรษที่ยี่สิบ และมันได้ไม่เต็มรับอะไรก็ได้ตอนนี้ มากกว่านี้ Vico แทบคิดค้นเขตใหม่ความรู้ทางสังคม ซึ่งวัฒนธรรมมานุษยวิทยาสังคม การศึกษาเปรียบเทียบ และประวัติศาสตร์ของปรัชญา ภาษาศาสตร์ ชาติพันธุ์ ฟิกฮ วรรณกรรม ตำนาน ในลักษณะประวัติศาสตร์อารยธรรมในแง่ที่กว้างที่สุด สุดท้าย เขานำมุมมองวัฏจักรของประวัติศาสตร์มนุษย์ ที่ แม้ว่าจะแตกต่างอย่างมากจากของเพลโต อริสโตเติล พอลิเบียส และของลูกศิษย์ในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลี และมีอิทธิพลบางหลัง thinkers อาจเป็นรู้จักและต้องมีคุณค่าในความสำเร็จของเขา พร้อมเข้าใจที่กำหนด thinker รวยมาก และสับสนดังนั้น และเหนือทั้งหมดดังนั้นจริงใจบรรลุถึง –การดำเนินของความคิดมากของหลัง ขึ้นเฉลิม ฉลอง thinkers – มีสิ่งล่อใจถาวรอ่านเป็นเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับสม intimations สังเกตฟอร์มตัวอ่อนมากเกินไป และ prefigured รูปทรงของความเข้าใจรักการแปลเอง Michelet, Dilthey โค ชาย (และน้อยกว่าแน่นอน Herder และ Hegel) เป็นลูกหลานของเขา และบางคนในพวกเขา ยวด Michelet และโค สติ หรือรับพยายามชำระหนี้สิน โดย attributing มากเกินไปของตัวเองความคิดและทัศนคติ ค่าสิทธิบัตร anachronism กับงานเขียนของ Vico บางลักษณะส่วนใหญ่ การแสดงความเห็นหนึ่งของ thinker ที่ก่อนหน้านี้ได้อย่างไม่ต้องสงสัยตัวจริงใจชื่นชม เป็นหนึ่งในคุณลักษณะของความลึกทางปัญญาที่จิตใจแตกต่างกันมากแฟนซีว่า พวกเขาพบตัวเองสะท้อนใน แต่ลักษณะนี้ซื้อที่เจ้า และมีแสดง Vico disservice เป็น ไม่ humanist โรแมนติกของจินตนาการที่เร่าร้อนของ Michelet หรือ metaphysician วาดขึ้น plausibly เสมือน-Hegelian ที่เฉลิมฉลอง โดยโค (ยังน้อยกว่าของ Gentile ตัวหนารูปแบบนี้), หรือโปรโต-existentialist ของ Enzo Paci หรือคิว naturalistic Nicola Badaloni ของฟอยเออบัช เปิดเผยเพียงพอเป็นรูปร่างเดิมของ Vico และสี หน้าอุทิศมากที่สุด scrupulous, scholarly และทุ่มเทของบรรณาธิการและ glossators ของ Vico, Fausto Nicolini ให้เป็นอนุสรณ์ยิ่งใหญ่เรียนรู้ lucid แต่ไม่ มีอยู่ เช่นในกรณีของ thinkers อาหารทั้งหมด ไม่ทดแทนสำหรับการอ่านต้นฉบับ เป็นแรงงานที่ไม่ง่าย แต่ – ที่นี่หนึ่งสามารถพูดจากประสบการณ์ส่วนตัวเท่านั้น – เป็นรางวัล ความสุขทางปัญญาน้อยจะเทียบได้กับการค้นพบของ thinker น้ำ Giovanni Battista Vico เกิด 1668 บุตรของถนนหนังสือสายในเนเปิลส์ เขาตายมีใน 1774 นอกจากไม่กี่ปีที่เขาใช้ใน Vatolla ใกล้เคียงใน Cilento เป็นกวดวิชาเพื่อบุตรของโดเม็นนิโค Rocca, Marchese di Vatolla เขาไม่เคยทิ้งเนเปิลส์ ชีวิตของเขาเขามีหวังว่าจะได้รับการแต่งตั้งกับเก้าอี้สำคัญของฟิกฮในเมืองบ้านเกิดของเขา แต่ประสบความสำเร็จเฉพาะในกระทู้ต่าง ๆ ต่ำกว่าในสาขาเกี่ยวข้องของ 'สำนวน' ลงท้าย ด้วย professorship ที่น้อยซึ่งเขาจัดปาจนถึง 1741 ก็เขามีเงินเดือนเจียมเนื้อเจียมตัว และ obliged เขาส่งจำนวนเข้าบรรยาย ซึ่งประกอบด้วยความเดิมมากที่สุด เขา eked ออกรายได้ต่ำของเขา โดยการยอมรับคณะกรรมการจากคนรวยและแกรนด์ที่เขียนจารึกภาษาละติ eulogies อย่างเป็นทางการ และ laudatory ชีวประวัติของบุคคลสำคัญ สัญลักษณ์เหล่านี้มีชีวิตของ Antonio Caraffa, condottiere นาโปลีในบริการของจักรพรรดิ และองค์กรของสมคบ Macchia สำเร็จในเนเปิลส์ ส่งเสริมการขายของ Caraffa เกี่ยวข้องกับเครื่องในการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ และมันจะนี้ที่ทำให้เขา readGrotius และอื่น ๆ jurists ปรัชญา นี้มีผลเด็ดขาดในความคิดของเขาเอง เรื่องราวของ Macchia ถูกเกี่ยวข้องกับความพยายามทำตามกฎ Auetrian ในเนเปิลส์ที่เปิดของศตวรรษที่จะแทนสเปน พล็อตเป็นเถ กในนี้ ringleaders ได้ดำเนินการด้วย ใน 1702 Vico ประกาศบัญชีของสมคบ denouncing ร่วมเป็นอาชญากร และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวคิดปรัชญาของ Giambattista Vico
ชีวิต Vico และชะตากรรมให้บางทีอาจจะดีที่สุดของทุกตัวอย่างที่รู้จักกันของสิ่งที่มากเกินไปมักจะออกเป็นนิยายโรแมนติก - เรื่องราวของชายคนหนึ่งของอัจฉริยะเดิมที่เกิดก่อนเวลาที่เขาถูกบังคับให้ต่อสู้ในความยากจนและความเจ็บป่วย เข้าใจผิดและถูกทอดทิ้งส่วนใหญ่ในชีวิตของเขาและ (บันทึกในกำมือของลูกขุนเนเปิลส์) แต่ลืมโดยสิ้นเชิงหลังจากที่เขาตาย สุดท้ายเมื่อหลังจากหลายปีเขาเป็นที่ขุดขึ้นมาและได้รับรางวัลล่าสุดจากประเทศประหลาดใจเป็นหนึ่งในนักคิดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมันก็เป็นเพียงที่จะเป็นกันอย่างแพร่หลายและบิดเบือนตีความและแม้กระทั่งในวันนี้เพื่อจะคบหาน้อยกว่าเนื่องจากเขาเพราะ anagnorisis มี มาช้าเกินไปและในช่วงศตวรรษที่ตามความคิดของการตายของเขาคล้ายกับการแสดงของเขาได้ดีกว่าคนอื่น ๆ ในขณะที่เขาจำได้ดีที่สุดสำหรับน้อยเดิมและมีคุณค่าของคำสอนของเขา มันเป็นความจริงว่ารูปแบบของ VICO มีแนวโน้มที่จะพิสดารวินัยและปิดบัง; และศตวรรษที่สิบแปดซึ่งมาใกล้เคียงกับการใช้มุมมองที่ไม่ได้ที่จะบอกว่าสิ่งที่เห็นได้อย่างชัดเจนไม่ได้ที่จะนั่งพวกเขาทั้งหมด, ฝังไว้ในหลุมฝังศพที่ไม่ได้แสดงความเห็นของอิตาลีทุ่มเทของเขาได้ประสบความสำเร็จอย่างเต็มที่ในการเลี้ยงดูเขา แต่ผลงานของเขามีความแปลกใหม่จับกุมเหมืองครึ่งร้างที่น่าสนใจถ้าป่วยพัฒนา IDEs ไม่ซ้ำกันแม้ในทางสติปัญญาของตัวเองอายุอุดมสมบูรณ์.
เรียกร้อง Vico ที่จะริเริ่มจะยืนการตรวจสอบข้อเท็จจริงจากจุดที่ได้เปรียบใด ๆ ทฤษฎีของเขาธรรมชาติและการพัฒนาของจิตใจมนุษย์ของวัฒนธรรมสังคมและประวัติศาสตร์ของมนุษย์มีความกล้าหาญและลึกซึ้ง เขาได้พัฒนาทฤษฎีนวนิยายของความรู้ที่อยู่ในมือของคนอื่น ๆ ที่เล่นบทบาทชี้ขาด เขาประสบความสำเร็จเป็นครั้งแรกชนิดกลางของความรู้ของมนุษย์ที่ได้รับการเข้าใจผิดหรือถูกทอดทิ้งโดยนักคิดที่ก่อนหน้านี้ เขาเป็นผู้ริเริ่มเป็นตัวหนาในอาณาจักรของกฎหมายธรรมชาติและนิติศาสตร์สุนทรียศาสตร์และปรัชญาของคณิตศาสตร์ อันที่จริงความคิดของเขาในการให้เหตุผลทางคณิตศาสตร์คือการปฏิวัติเพื่อให้ความยุติธรรมเต็มแทบจะไม่ได้รับการดำเนินการไปจนถึงการเปลี่ยนแปลงผลกระทบจาก logicians ของศตวรรษที่ยี่สิบและมันก็ยังไม่ได้รับการยอมรับอย่างเต็มที่สำหรับสิ่งที่มันเป็นแม้ตอนนี้ มากกว่านี้ Vico แทบคิดค้นข้อมูลความรู้ใหม่ทางสังคมซึ่งโอบกอดมานุษยวิทยาสังคม, การศึกษาเปรียบเทียบและประวัติศาสตร์ของปรัชญาภาษาศาสตร์วิทยานิติศาสตร์วรรณกรรมตำนานในผลประวัติศาสตร์ของอารยธรรมในความหมายกว้าง ในที่สุดเขาหยิบยกมุมมองของวัฏจักรของประวัติศาสตร์ของมนุษย์ซึ่งแม้ว่ามันจะเป็นอย่างมีนัยสำคัญแตกต่างจากเพลโตอริสโตเติลเบียสและลูกน้องของพวกเขาในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลีและได้มีอิทธิพลต่อนักคิดต่อมาน่าจะเป็นที่รู้จักกันดีที่สุด . และน้อยที่มีคุณค่าของความสำเร็จของเขา
หนึ่งพร้อมที่จะเข้าใจว่าในกรณีของนักคิดเพื่อให้อุดมสมบูรณ์และสับสนมากและเหนือสิ่งอื่นใดเพื่อให้บรรลุผลอย่างแท้จริง - บรรพบุรุษของจำนวนมากดังนั้นในความคิดของล้นพ้นต่อมามีชื่อเสียงโด่งดังมากขึ้นนักคิด - มี สิ่งล่อใจที่ถาวรในการอ่านมากเกินไปในตัวเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะรู้สึกล้วง, รับรู้รูปแบบตัวอ่อนและรูปทรง prefigured ของความคิดที่รักของล่ามตัวเอง มิเชอ Dilthey, โครเซวูด (และแน่นอนน้อยปศุสัตว์และ Hegel) อยู่ในหมู่ลูกหลานของเขาและบางคนในหมู่พวกเขาสะดุดตามิและโครเชรู้ตัวหรือไม่พยายามที่จะชำระหนี้ของพวกเขาโดยเจตนารมณ์ที่มากเกินไปของความคิดของตัวเองมากที่สุดลักษณะและทัศนคติ บางครั้งที่ค่าใช้จ่ายของยุคสมัยสิทธิบัตรจากงานเขียนของ Vico ที่จะเชื่อความเห็นของตัวเองที่จะคิดก่อนหน้านี้อย่างไม่ต้องสงสัยเป็นรูปแบบที่จริงใจของความชื่นชม มันเป็นหนึ่งในคุณลักษณะของความลึกทางปัญญาจิตใจที่แตกต่างกันมากจินตนาการว่าพวกเขาพบภาพสะท้อนของตัวเองในนั้น แต่ลักษณะนี้จะซื้อได้ที่เจ้าชายและมีการแสดงผล Vico ก่อความเสียหาย ทั้งมนุษยโรแมนติกของจินตนาการเร่าร้อนมิของหรือวาดขึ้นมีเหตุผลเสมือนเฮเก็ล metaphysician โด่งดังจาก Croce (ยังคงน้อยกว่ารูปแบบตัวหนาต่างชาติของนี้) หรือเอ็นโซ Paci ของโปรอัตถิภาวนิยมหรือบรรพบุรุษยึดนิโคลา Badaloni ของฟอยเออร์เปิดเผยเพียงพอของ Vico ของ รูปร่างของตัวเองและสีเดิม แรงงานอุทิศในที่สุดระมัดระวังวิชาการและทุ่มเทของบรรณาธิการและ glossators ของ Vico, ฟอสโต้ Nicolini ให้เป็นอนุสาวรีย์ที่ยิ่งใหญ่ของการเรียนรู้ที่ชัดเจน แต่ไม่มาก นั่นคือเช่นในกรณีของทั้งหมดนักคิดที่แท้จริงแทนไม่มีการอ่านต้นฉบับ นี้จะไม่มีแรงงานง่าย แต่ - ที่นี่หนึ่งสามารถพูดจากประสบการณ์ส่วนตัว - รางวัลที่ดีมาก กี่ความสุขทางปัญญาจะเทียบได้กับการค้นพบของนักคิดของน้ำครั้งแรก.
Giovanni Battista Vico เกิดใน 1668 ลูกชายของหนังสือในเนเปิลส์ เขาเสียชีวิตที่นั่นในปี 1774 นอกเหนือจากไม่กี่ปีที่เขาใช้เวลาอยู่ในที่ใกล้เคียง Vatolla ใน Cilento, เป็นครูสอนพิเศษให้กับบุตรชายของโดเมนิคา, Marchese ดิ Vatolla เขาไม่เคยออกจากเนเปิลส์ ตลอดชีวิตของเขาที่เขาหวังว่าจะได้รับการแต่งตั้งให้เก้าอี้หลักของกฎหมายในเมืองบ้านเกิดของเขา แต่ประสบความสำเร็จในการถือครองลดลงกระทู้ต่าง ๆ ในสาขาที่เกี่ยวข้องของสำนวน ', ลงท้ายด้วยศาสตราจารย์ด้อยกว่าที่เขาจัดขึ้นตั้งแต่ 1699 จนถึง 1741 มันให้เขาด้วยเงินเดือนเจียมเนื้อเจียมตัวและหน้าที่ที่เขาจะส่งมอบจำนวนของการบรรยายเกี่ยวกับการสถาปนาบางคนที่มีความคิดเดิมมากที่สุดของเขา เขา eked ออกมีรายได้น้อยของเขาโดยการรับค่าคอมมิชชั่นจากคนรวยและแกรนด์ที่จะเขียนจารึกภาษาละตินนมัสการอย่างเป็นทางการและชีวประวัติสรรเสริญของบุคคลสำคัญ ที่รู้จักกันดีของเหล่านี้มีชีวิตของเขาของอันโตนิโอ Caraffa, condottiere เนเปิลส์ในการให้บริการของจักรพรรดิและบัญชีของผู้สมรู้ร่วมคิด Macchia ประสบความสำเร็จในเนเปิลส์ แคมเปญ Caraffa ของ Vici ที่เกี่ยวข้องในการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างรัฐและมันอาจจะเป็นที่ทำให้เขาต้อง readGrotius และลูกขุนปรัชญาอื่น ๆ เรื่องนี้มีผลต่อความคิดของเขาเอง เรื่องราวของ Macchia เป็นกังวลกับความพยายามที่ทำในช่วงเปลี่ยนศตวรรษที่จะมาแทนที่สเปนโดยกฎ Auetrian ในเนเปิลส์ พล็อตก็เปิดและใน 1701 หัวโจกกำลังดำเนินการโดยชาวสเปน ใน 1702 Vico ตีพิมพ์บัญชีของสมรู้ร่วมคิดประนามผู้เข้าร่วมเป็นอาชญากรและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคิดทางปรัชญาชีวิตของแกมบัตติ า วิโก
Vico และโชคชะตาให้บางทีดีที่สุดของทั้งหมดรู้จักตัวอย่างของสิ่งที่มากเกินไปมักจะเลิกเป็นนิยายโรแมนติก–เรื่องราวของคนที่เป็นอัจฉริยะตัวจริง เกิดก่อนที่เวลาของเขาถูกบังคับให้ต่อสู้ความยากจนและการเจ็บป่วยเข้าใจผิด และไปหลงในชีวิตของเขา ( บันทึกในกำมือของทนายความชาวเนเปิลในอิตาลี ) แต่ลืมหลังจากการตายของเขา ในที่สุดหลังจากหลายปีเขาเป็นคนสุดท้าย และได้รับรางวัลโดยการขุดเพราะชาติเป็นหนึ่งในนักคิดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมัน มันเป็นกันอย่างกว้างขวาง และทุนตีความผิด และแม้วันนี้จะได้รับน้อยกว่าที่เขากำหนดเพราะ anagnorisis มีมาช้าเกินไป และในช่วงศตวรรษที่ตามมาของเขาตายความคิดที่คล้ายกันของเขาดีกว่าที่แสดงออกโดยผู้อื่น ในขณะที่เขาเป็นจำสำหรับที่ดีที่สุดอย่างน้อยเดิมและที่มีคุณค่าของคำสอนของเขา มันเป็นความจริงที่ Vico สไตล์มีแนวโน้มที่จะบาร็อค , วินัยและปิดบัง และในศตวรรษที่สิบแปด ,ซึ่งมาพร้อมกับการรีวิวที่ไม่พูดอะไรให้มันชัดเจนไม่ต้องนั่งเลย ฝังไว้ในหลุมศพที่ไม่มีแม้แต่ของเขาอุทิศชาวอิตาลีแสดงความเห็นได้เต็มที่ ประสบความสำเร็จในการเลี้ยงเขา แต่ผลงานของเขามีความแปลกใหม่จับ , ครึ่งทิ้งเหมืองของที่น่าสนใจ ถ้าไม่พัฒนา รับเฉพาะ แม้ในวัยอย่างอุดมสมบูรณ์ของเขาเอง
Vico เรียกร้องริเริ่มจะยืนพิจารณาจากจุดใดของความได้เปรียบ ทฤษฎีของธรรมชาติและพัฒนาจิตใจมนุษย์ วัฒนธรรม และประวัติศาสตร์สังคมมนุษย์ จะกล้า และลึกซึ้ง เขาได้พัฒนาทฤษฎีของความรู้ใหม่ ซึ่งอยู่ในมือของผู้อื่นจะเป็นตัวชี้ขาดเขามีชื่อเสียงสำหรับครั้งแรกที่พิมพ์กลางของความรู้ของมนุษย์ซึ่งถูกเข้าใจผิดหรือถูกทอดทิ้งโดยนักคิดก่อนหน้า เขาเป็นผู้กล้าในอาณาจักรของกฎหมายธรรมชาติ และนิติศาสตร์ สุนทรียศาสตร์และปรัชญาของคณิตศาสตร์แน่นอนความคิดของการให้เหตุผลทางคณิตศาสตร์ จึงปฏิวัติที่ยุติธรรม เต็ม แทบจะไม่ได้ทำอะไรกับมันจนถึงแปลงผลโดย logicians ของศตวรรษที่ยี่สิบ และยังไม่ได้รับอย่างเต็มที่ ยอมรับในสิ่งที่เป็น ตอนนี้ มากกว่า , Vico จวนคิดค้นสนามใหม่ซึ่งรวบรวมความรู้ทางสังคมมานุษยวิทยาสังคมการเปรียบเทียบประวัติศาสตร์และศึกษาปรัชญา ภาษาศาสตร์ , ชาติพันธุ์วิทยา , ธรรมศาสตร์ , วรรณกรรม , ตำนาน , ในผลประวัติศาสตร์ของอารยธรรมในความรู้สึกที่กว้าง . ในที่สุดเขาหยิบยกมุมมองพิเศษของประวัติศาสตร์ของมนุษย์ ซึ่งถึงแม้ว่ามันจะแตกต่างจากเพลโต , อริสโตเติล , พอลิเบียสและผู้ติดตามของพวกเขาในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลีและมีอิทธิพลต่อนักคิดในภายหลัง อาจเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดและอย่างน้อย คุณค่าของความสำเร็จของเขา .
1 พร้อมสามารถเข้าใจว่าในกรณีของนักคิดรวยแล้วสับสน และข้างต้นทั้งหมด ดังนั้นอย่างแท้จริงอสุจิ–ผู้เบิกทางของมากของ boldest ความคิดในภายหลังเพิ่มเติม–มีการเฉลิมฉลอง นักคิด สิ่งล่อใจที่ถาวรที่จะอ่านมากเกินไปในมันโดยเฉพาะความรู้สึก intimations รับรู้รูปแบบและรูปทรงของ prefigured ความคิดที่รักจะล่ามตัวเอง michelet dilthey , โครเช , วูด , ( และน้อยลงและแน่นอนสำหรับเฮเกล ) เป็นหนึ่งในลูกหลานของเขาและบางคนในหมู่พวกเขา และโดยเฉพาะ michelet โครเช ,จะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจพยายามที่จะชดใช้หนี้ของพวกเขาโดย attributing มากเกินไปของความคิดของตัวเองมากที่สุดลักษณะและทัศนคติ บางครั้งที่ค่าใช้จ่ายของใกล้สิทธิบัตร , Vico เขียน . ในลักษณะหนึ่งของความคิดเห็นเป็นนักคิดก่อนหน้านี้อย่างไม่ต้องสงสัยแบบจริงใจของชมเชยมันเป็นหนึ่งในคุณลักษณะของความลึกที่แตกต่างกันทางจิตใจแฟนซีมากที่พวกเขาพบเงาของตัวเองในนั้น แต่ลักษณะนี้ก็ซื้อที่เจ้าชาย และมีการแสดงผล Vico ก่อความเสียหาย . ทั้งโรแมนติกมนุษยนิยมของ michelet ซึ่งแสดงความรู้สึกอย่างมากของจินตนาการหรือมากกว่านั้นยังคงวาดกึ่ง hegelian metaphysician เฉลิมฉลองด้วยโครเช ( ความหนาน้อยกว่าพวกมัน นี้ ) หรือเป็นพวกแพ็คโปรโตนักปรัชญาอัตถิภาวะนิยม หรือเป็น นิโคล่า badaloni ด ผู้เบิกทางของลุค เผยพอรูปร่างเดิม Vico เองและสี ที่ทุ่มเทแรงงานของละเอียดลออที่สุด ทางวิชาการ และทุ่มเทของบรรณาธิการและ glossators ของ Vico ,Fausto นิโคลีนี่ ให้เป็นอนุสาวรีย์ที่ยิ่งใหญ่ของการเรียนรู้ที่ชัดเจน แต่ไม่มี มี เช่น ในกรณีของนักคิดของแท้ทั้งหมด ไม่ได้อ่านต้นฉบับ นี่ไม่ใช่ง่าย และแรงงาน แต่ที่นี่หนึ่งสามารถพูดได้แต่จากประสบการณ์ส่วนตัว และรางวัลยอดเยี่ยม ความสุขทางปัญญาน้อยจะเปรียบได้กับการค้นพบของนักคิดของน้ำก่อน
.โจวันนี บัตติสตา Vico เกิดใน 1668 , ลูกชายของร้านหนังสือเปิ้ล เขาเสียชีวิตที่นั่นใน 1774 , นอกเหนือจากไม่กี่ปีซึ่งเขาใช้เวลาในที่ vatolla ในซิเลนโต เป็นติวเตอร์ให้บุตรของ Domenico ที่สุดขุนนางอิตาลีที่มีตำแหน่งเหนือกว่า count , ดิ vatolla เขาไม่เคยไปเนเปิลส์ ทุกชีวิตของเขาเขาหวังที่จะได้รับการแต่งตั้งให้เก้าอี้ผอ. นิติในเมืองบ้านเกิดของเขาแต่ก็แค่ถือต่างๆ ลดลง โพสต์ ในสาขาที่เกี่ยวข้องใน ' วาทะ ' ลงท้ายด้วยการเป็นรองศาสตราจารย์ที่เขาจัดขึ้นจาก 1699 จนกระทั่ง 1741 . มันให้เขาที่มีรายได้เจียมเนื้อเจียมตัวและบังคับเขาให้ส่งหมายเลขของการบรรยาย ซึ่งประกอบด้วยความคิดเดิมมากที่สุดของเขาเขา eked รายได้ต่ำของเขาโดยการรับค่าคอมมิชชั่นจากคนรวยและแกรนด์เขียนจารึกภาษาละติน คำสรรเสริญอย่างเป็นทางการและสดุดีชีวประวัติบุคคลสำคัญ ที่รู้จักกันดีที่สุดของเหล่านี้เป็นชีวิตของ อันโตนิโอ caraffa , Neapolitan โคนโดทแยในบริการของจักรพรรดิและบัญชีแผนการรอยเปื้อนไม่ประสบความสำเร็จในเนเปิลส์caraffa เป็นแคมเปญที่เกี่ยวข้อง vici ในการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างรัฐ และมันอาจทำให้เขา readgrotius ลูกขุนและปรัชญาอื่น ๆ นี้มีผลชี้ขาดในความคิดของเขาเอง เรื่องราวของรอยเปื้อนได้เกี่ยวข้องกับความพยายามสร้างในศตวรรษที่เพื่อแทนที่สเปน โดย auetrian กฎในเนเปิลส์พล็อตก็ไม่มีใน 1701 เป็นผู้นำที่นี้ถูกประหารชีวิตโดยชาวสเปน . ใน 1463 Vico เผยแพร่บัญชีการประนามผู้ที่เป็นอาชญากรและ