However, Mr Karswell was an astute

However, Mr Karswell was an astute man.

This much is in the way of prologue. On an evening rather later in the same week, Mr Edward Dunning was returning from the British Museum, where he had been engaged in research, to the comfortable house in a suburb where he lived alone, tended by two excellent women who had been long with him. There is nothing to be added by way of description of him to what we have heard already. Let us follow him as he takes his sober course homewards.

A train took him to within a mile or two of his house, and an electric tram a stage farther. The line ended at a point some three hundred yards from his front door. He had had enough of reading when he got into the car, and indeed the light was not such as to allow him to do more than study the advertisements on the panes of glass that faced him as he sat. As was not unnatural, the advertisements in this particular line of cars were objects of his frequent contemplation, and, with the possible exception of the brilliant and convincing dialogue between Mr Lamplough and an eminent KC on the subject of Pyretic Saline, none of them afforded much scope to his imagination. I am wrong: there was one at the corner of the car farthest from him which did not seem familiar. It was in blue letters on a yellow ground, and all that he could read of it was a name--John Harrington--and something like a date. It could be of no interest to him to know more; but for all that, as the car emptied, he was just curious enough to move along the seat until he could read it well. He felt to a slight extent repaid for his trouble; the advertisement was not of the usual type. It ran thus: 'In memory of John Harrington, FSA, of The Laurels, Ashbrooke. Died Sept. 18th, 1889. Three months were allowed.'The car stopped. Mr Dunning, still contemplating the blue letters on the yellow ground, had to be stimulated to rise by a word from the conductor. 'I beg your pardon,' he said, 'I was looking at that advertisement; it's a very odd one, isn't it?' The conductor read it slowly. 'Well, my word,' he said, 'I never see that one before. Well, that is a cure, ain't it? Someone bin up to their jokes 'ere, I should think.' He got out a duster and applied it, not without saliva, to the pane and then to the outside. 'No,' he said, returning, 'that ain't no transfer; seems to me as if it was reg'lar in the glass, what I mean in the substance, as you may say. Don't you think so, sir?' Mr Dunning examined it and rubbed it with his glove, and agreed. 'Who looks after these advertisements, and gives leave for them to be put up? I wish you would inquire. I will just take a note of the words.' At this moment there came a call from the driver: 'Look alive, George, time's up.' 'All right, all right; there's somethink else what's up at this end. You come and look at this 'ere glass.' 'What's gorn with the glass?' said the driver, approaching. 'Well, and oo's 'Arrington? What's it all about?' 'I was just asking who was responsible for putting the advertisements up in your cars, and saying it would be as well to make some inquiry about this one.' 'Well, sir, that's all done at the Company's orfice, that work is: it's our Mr Timms, I believe, looks into that. When we put up tonight I'll leave word, and per'aps I'll be able to tell you tomorrer if you 'appen to be coming this way.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม นาย Karswell ถูกคุณ astute

มากเป็นทางช่วง ในยามค่ำคืนแต่ในสัปดาห์เดียว นายเอ็ดเวิร์ด Dunning ถูกความจากพิพิธภัณฑ์บริติช ซึ่งเขาได้มีส่วนร่วมในการวิจัย บ้านพักในที่เขาอยู่คนเดียว มีแนวโน้มที่สองแห่งผู้หญิงที่ได้ลองกับเขา ไม่มีอะไรจะเพิ่มโดยวิธีการอธิบายของเขาเพื่อสิ่งที่เราได้ยินแล้ว ให้เราตามเขาเขาใช้หลักสูตรของเขาเงียบขรึม homewards.

รถไฟเอาเขาภายในนี่หรือสองบ้านของเขา และไฟฟ้าเป็นรถรางระยะไกลออกไป รายการสิ้นสุดที่จุดบางหลาสามร้อยจากประตูหน้าของเขา เขาเคยมีพออ่านเมื่อเขาได้เข้าไปในรถยนต์ และแน่นอนแสงไม่เป็นให้เขามากกว่าเรียนโฆษณาบนบานหน้าต่างกระจกที่ต้องเผชิญกับเขาขณะที่เขานั่ง เป็นไม่ธรรมชาติ โฆษณาในรายการนี้เฉพาะของรถยนต์มีวัตถุของสะสมของเขาบ่อย ๆ และ มีข้อยกเว้นที่ได้สดใส และดูบทสนทนาระหว่างนาย Lamplough และ KC มีอีกในเรื่องของ Pyretic Saline ไม่มีพวกเขานี่มากขอบเขตกับจินตนาการของเขา ผมคิดผิด: มีที่มุมของรถ farthest from เขาที่ไม่ได้ดูเหมือนไม่คุ้นเคย ในตัวอักษรสีน้ำเงินบนพื้นสีเหลือง และทั้งหมดที่เขาสามารถอ่านมันได้ชื่อ - จอห์นแฮริงตัน - และบางสิ่งบางอย่างเช่นวัน มันอาจจะไม่สนใจเขาทราบเพิ่มเติม แต่ทั้งหมดที่ เป็นรถที่ว่างเปล่า เขาเพียงอยากรู้อยากเห็นพอจะย้ายไปนั่งจนเขาสามารถอ่านได้ดี เขารู้สึกไปบางส่วนสำหรับปัญหาของเขา ขอบเขตเล็กน้อย การโฆษณาไม่ใช่ชนิดปกติ มันวิ่งดัง: ' ในความทรงจำของจอห์นแฮริงตัน FSA ของขื่อว่า Ashbrooke เสียชีวิต 18 ก.ย. จาก 1889 สามเดือนได้รับอนุญาตการ ' หยุดรถ นาย Dunning ยัง คิดตัวอักษรสีน้ำเงินบนพื้นสีเหลือง เป็นขาวกระตุ้นขึ้น โดยคำจากคนได้ 'ผมขอโทษ เขากล่าวว่า, ' ฉันถูกมองที่โฆษณานั้น มันเป็นหนึ่งที่แปลกมาก ไม่ได้หรือไม่ ' คนอ่านช้า 'ดี คำของฉัน เขากล่าว ' ไม่เห็นว่าหนึ่งก่อน ดี เป็นโรค ain't มัน คนช่องเก็บถึงเรื่องตลกของพวกเขา 'ere ควรคิด' เขาได้ออกเป็น duster และใช้มัน ไม่ โดยน้ำลาย ไปยังบานหน้าต่าง และด้านนอก "ไม่ เขากล่าวว่า ความ, ' ที่ ain't ไม่โอน ดูเหมือนว่าฉัน เป็นถ้ามันเป็น reg'lar ในแก้ว ไงในสาร คุณอาจบอก คุณอย่าคิดอย่างนั้น รักหรือไม่' นาย Dunning ตรวจสอบมัน rubbed กับถุงมือของเขา และตกลงกัน ' ที่ดูโฆษณาเหล่านี้ และปล่อยให้พวกเขาจะใส่ค่าหรือไม่ ฉันต้องการคุณจะสอบ ฉันเพียงจะจำคำ ' ตอนนี้ มีมาเรียกจากโปรแกรมควบคุม: 'ดูชีวิต จอร์จ เวลาของขึ้น ' ' ทั้งหมดขวา ขวาทั้งหมด มี somethink อื่นเป็นอะไรที่สิ้นสุดนี้ คุณมา และมองไปที่ ' คำแก้ว' 'อะไร gorn กับแก้ว ' ว่า ไดร์เวอร์ ใกล้ ' ดี และของดา ' Arrington มันคืออะไรทั้งหมดประมาณ?' 'ฉันเป็นเพียงถามผู้รับผิดชอบการวางโฆษณาในรถของคุณ และพูดได้เช่นหากต้องการสอบถามบางอย่างเกี่ยวกับนี้' ' ดี ที่รัก ที่ทั้งหมดทำที่บริษัท orfice ที่ทำงานเป็น: เป็นของนาย Timms ผม ลักษณะที่เป็นการ เมื่อเราใส่ค่า คืนนี้ฉันจะปล่อยให้คำ และ per'aps จะสามารถบอกคุณ tomorrer ถ้าคุณ 'อย่างไร appen จะมาทางนี้ '

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่นาย Karswell เป็นคนฉลาดมากนี้เป็นในทางของบท ในตอนเย็นค่อนข้างต่อไปในสัปดาห์เดียวกันนายเอ็ดเวิร์ด Dunning กำลังจะกลับจากพิพิธภัณฑ์แห่งชาติอังกฤษซึ่งเขาได้รับการว่าจ้างในการวิจัยเพื่อให้บ้านที่สะดวกสบายในย่านชานเมืองที่เขาอาศัยอยู่คนเดียวมักโดยผู้หญิงสองคนที่ยอดเยี่ยมที่ได้มานานแล้วด้วย เขา ไม่มีอะไรที่จะถูกเพิ่มเข้ามาโดยวิธีการคำอธิบายของเขากับสิ่งที่เราเคยได้ยินแล้วเป็น ให้เราทำตามเขาในขณะที่เขาจะใช้เวลาเรียนมีสติของเขากลับไปบ้านรถไฟพาเขาไปภายในหรือสองไมล์จากบ้านของเขาและรถรางไฟฟ้าระยะไกล สายสิ้นสุดที่จุดสามร้อยหลาจากประตูหน้าบ้านของเขา เขาได้มีเพียงพอของการอ่านเมื่อเขาได้เข้าไปในรถและแน่นอนแสงไม่ได้เช่นจะอนุญาตให้เขาทำมากกว่าการศึกษาโฆษณาในบานหน้าต่างของแก้วที่ต้องเผชิญกับเขาขณะที่เขานั่ง ในขณะที่ไม่ได้แปลกประหลาดโฆษณาในสายนี้โดยเฉพาะของรถยนต์ที่ถูกวัตถุของการทำสมาธิเป็นประจำของเขาและมีข้อยกเว้นเป็นไปได้ของการสนทนาที่ยอดเยี่ยมและน่าเชื่อถือระหว่างนาย Lamplough และ KC เด่นในเรื่องของ pyretic Saline ไม่มีพวกเขาอึด ขอบเขตมากที่จะจินตนาการของเขา ฉันผิด: มีผู้หญิงคนหนึ่งที่มุมหนึ่งของรถห่างจากเขาซึ่งไม่ได้ดูเหมือนคุ้นเคย มันอยู่ในตัวอักษรสีฟ้าบนพื้นสีเหลืองและทั้งหมดที่เขาจะได้อ่านมันเป็นชื่อ - จอห์นแฮริงตัน - และบางอย่างเช่นวันที่ มันอาจจะไม่มีผลประโยชน์กับเขารู้มากขึ้น แต่สำหรับสิ่งที่เป็นรถอบเขาเป็นเพียงแค่อยากรู้อยากเห็นมากพอที่จะย้ายไปนั่งจนกว่าเขาจะสามารถอ่านมันได้ดี เขารู้สึกได้ในระดับเล็กน้อยผลจากปัญหาของเขา โฆษณาไม่ได้เป็นประเภทตามปกติ มันวิ่งดังนี้: 'ในความทรงจำของจอห์นแฮร์ริง FSA ของ Laurels, Ashbrooke ตาย 18 กันยายน 1889. สามเดือนได้รับอนุญาต. รถหยุด นาย Dunning ยังคงใคร่ครวญตัวอักษรสีฟ้าบนพื้นสีเหลืองก็จะถูกกระตุ้นให้เพิ่มขึ้นด้วยคำพูดจากตัวนำ 'ฉันขอโทษ "เขากล่าว" ผมกำลังมองไปที่การโฆษณานั้น มันเป็นหนึ่งในที่แปลกมากไม่ได้หรือไม่ ' ตัวนำอ่านมันช้า 'ดีคำของฉัน "เขากล่าวว่า" ฉันไม่เคยเห็นว่าก่อนที่ ดีที่เป็นรักษาไม่ได้หรือไม่ คนถังถึงเรื่องตลกของพวกเขาก่อนที่ฉันควรจะคิด. เขาได้ออกมาปัดฝุ่นและนำมาใช้มันไม่ได้โดยไม่มีน้ำลายไปยังบานหน้าต่างแล้วออกไปข้างนอก 'ไม่' เขากล่าวว่ากลับมา 'ที่ไม่ได้เป็นโอนไม่มี ดูเหมือนว่าฉันราวกับว่ามันเป็น reg'lar ในแก้วสิ่งที่ฉันหมายถึงในสารที่เป็นคุณอาจจะพูดว่า คุณไม่คิดอย่างนั้นครับ? นาย Dunning ตรวจสอบมันและลูบมันด้วยถุงมือของเขาและตกลง 'ใครดูแลโฆษณาเหล่านี้และให้ออกสำหรับพวกเขาที่จะใส่ได้หรือไม่ ผมหวังว่าคุณจะสอบถาม ฉันเพิ่งจะรับทราบคำ. ขณะนี้มีการเรียกร้องมาจากคนขับ: '. ดูมีชีวิตอยู่จอร์จ, เวลาขึ้น' 'ขวาทั้งหมดขวาทั้งหมด มี somethink อื่นสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงปลายนี้ คุณมาและดูที่นี้ก่อนที่แก้ว. 'มีอะไร Gorn กับแก้ว? คนขับรถบอกว่าใกล้เข้ามา ของดีและของ oo 'Arrington? สิ่งที่มันทั้งหมดเกี่ยวกับ? 'ผมก็ถามว่าใครเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการวางโฆษณาขึ้นมาในรถของคุณและบอกว่ามันจะเป็นอย่างดีเพื่อให้สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้บาง. 'ดีครับที่ทำทั้งหมดที่ orfice บริษัท ฯ ที่ทำงานคือมันเป็นนาย Timms ของเราผมเชื่อว่ามีลักษณะเป็นที่ เมื่อเราใส่ขึ้นคืนนี้ฉันจะออกจากคำและ per'aps ฉันจะสามารถที่จะบอกคุณ tomorrer ถ้าคุณ appen จะมาด้วยวิธีนี้.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างไรก็ตาม นาย karswell เป็นผู้ชาญฉลาด

นี้มากในทางของบทนำ ตอนเย็นแทนที่จะในภายหลังในสัปดาห์เดียวกัน นายเอ็ดเวิร์ด ดันนิ่งได้กลับจาก British Museum , ซึ่งเขาได้หมั้นในการวิจัย เพื่อบ้านที่สะดวกสบายในเขตที่เขาอยู่คนเดียว และสองที่ยอดเยี่ยมหญิงที่เคยยาวกับเขาไม่มีอะไรที่จะเพิ่มโดยวิธีอธิบายให้เขาสิ่งที่เราได้ยินแล้ว ให้เราตามเขาไปตามที่เขาได้ใช้หลักสูตรเงียบขรึมของเขา homewards

รถไฟพาเขาไปภายในหนึ่งหรือสองไมล์จากบ้านของเขา และรถรางไฟฟ้าระยะไกล บรรทัดสุดท้ายที่จุดบางสามร้อยหลาจากประตูด้านหน้าของเขา เขามีพออ่านตอนที่เขาขึ้นรถและแน่นอนแสงไม่ได้ เช่น จะให้เขาทำมากกว่าการโฆษณาในบานหน้าต่างของแก้วที่ต้องเผชิญหน้ากับเขา เช่น เขา เป็น ไม่กระแดะ โฆษณาในส่วนนี้ของรถเป็นวัตถุของวิปัสสนาบ่อย ๆ เขา และด้วยข้อยกเว้นที่เป็นไปได้ของที่ยอดเยี่ยมและให้บทสนทนาระหว่างนาย lamplough และเคซี มีชื่อเสียงในเรื่องของเกลือซึ่งทำให้เป็นไข้ได้ ไม่มีขอบเขตของพวกเขาให้มากในจินตนาการของเขา ผมผิด : มีสิ่งหนึ่งที่มุมของรถที่ไกลจากเขา ซึ่งดูจะไม่คุ้นเคย มันมีตัวอักษรสีน้ำเงินบนพื้นสีเหลืองและทุกอย่างที่เขาอ่านมันเป็นชื่อ . . จอห์น แฮร์ริงตัน และประมาณวันที่ มันอาจจะไม่น่าสนใจให้เขารู้ แต่ทั้งหมดนั้น เป็นรถเปล่า เขาแค่สงสัย พอเดินไปนั่งจนกว่าเขาจะอ่านมัน เขารู้สึกถึงขอบเขตเล็กน้อยตอบแทนสำหรับปัญหาของเขา โฆษณาไม่ประเภทปกติ มันรันจึง : ' ในความทรงจำของจอห์น Harrington , FSA ,ของ laurels ashbrooke , . เสียชีวิต 18 กันยายน 1889 สามเดือนที่ได้รับอนุญาต ดิ รถหยุด คุณ ดันนิ่ง พิเคราะห์ตัวอักษรสีน้ำเงินบนพื้นสีเหลือง ต้องได้รับการกระตุ้นให้สูงขึ้น โดยมีข่าวจากคุณ . ขอประทานโทษครับ ' เขากล่าวว่า ' ฉันกำลังมองหาที่โฆษณา มันแปลกมาก หนึ่ง ใช่ไหม ? เขาอ่านมันอย่างช้าๆ . . . คำพูดของฉัน " เขากล่าว" ข้าไม่เคยเห็นมาก่อน นั่นคือการรักษาที่ไม่ใช่เหรอ ใครบินมามุขนี้ ผมก็คิดว่า ' เขาออกมาปัดฝุ่นและใช้มัน ไม่มีน้ำลาย ที่บานหน้าต่างและจากนั้นไปยังนอกเมือง ไม่ ' เขาพูดกลับมาว่า ' ไม่ต้องโอน เหมือนว่าฉันเป็นถ้ามันเป็น reg'lar ในกระจก ฉันหมายถึงอะไรในเนื้อหา คุณอาจพูด คุณไม่คิดอย่างนั้นเหรอครับ' คุณ ดันนิ่งไปตรวจสอบแล้วลูบมันด้วยถุงมือของเขาและตกลง . ที่ดูจากโฆษณาเหล่านี้ และให้ทิ้งให้ถูกวางขึ้น ฉันหวังว่าคุณจะสอบถาม ผมจะเอาบันทึกของคำ ในช่วงเวลานี้ ก็มีโทรศัพท์จากคนขับ : ' ดูยังมีชีวิตอยู่ จอร์จ หมดเวลา " เอาล่ะ มีอะไรถึง somethink อีกจบ คุณมาดูนี่ ' ก่อนแก้ว' ' อะไรของกรแก้วด้วย ? กล่าวว่า คนขับ ใกล้ . . . ดี โอ ' อาร์ริงตัน ? เรื่องทั้งหมดมันอะไร ? ' ' ฉันแค่ถามว่าใครเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการวางโฆษณาในรถยนต์ของคุณ และพูดว่ามันจะดีเพื่อให้สอบถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ ' ' ดีครับ ที่ทำทั้งหมดที่ orfice ของบริษัท งานนี้มันนายทิมม์ของเรา ผมเชื่อว่า , มองเข้าไปในนั้นเมื่อเราวาง คืนนี้ผมจะฝากข้อความไว้ และ per'aps ผมจะสามารถบอกคุณถ้าคุณ appen tomorrer มาทางนี้ .