Hokkien briefly emerged as a lingua

Hokkien briefly emerged as a lingua franca among the Chinese, but by the late twentieth century it was eclipsed by Mandarin. The government promotes Mandarin among Singaporean Chinese, since it views Mandarin as a bridge between Singapore's diverse non-Mandarin speaking groups, and as a tool for forging a common Chinese cultural identity. China's economic rise in the 21st century has also encouraged a greater use of Mandarin. On the other hand, other Chinese varieties such as Hokkien, Teochew, Hakka, Hainanese and Cantonese have been classified by the government as dialects. Government language policies and changes in language attitudes based on such classifications have led to the subsequent decrease in the number of speakers of these varieties. Tamil is listed as the fourth national language of Singapore and represents the Indian community. However, in reality, other Indian languages are also frequently used.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮกเกี้ยนสั้น ๆ กลายเป็นภาษากลางในหมู่ชาวจีน แต่ในช่วงปลายศตวรรษที่ยี่สิบมันถูกบดบังด้วยแมนดาริน รัฐบาลส่งเสริมในหมู่แมนดารินสิงคโปร์จีนเพราะมันมองแมนดารินเป็นสะพานเชื่อมระหว่างที่ไม่ใช่ภาษาจีนกลางที่มีความหลากหลายของสิงคโปร์พูดกลุ่มและเป็นเครื่องมือในการปลอมเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่พบบ่อยจีน การเพิ่มขึ้นทางเศรษฐกิจของจีนในศตวรรษที่ 21 นอกจากนี้ยังได้สนับสนุนการใช้งานที่มากขึ้นของโรงแรมแมนดาริน ในทางตรงกันข้ามพันธุ์จีนอื่น ๆ เช่นฮกเกี้ยนแต้จิ๋วแคะไหหลำกวางตุ้งและได้รับการจำแนกโดยรัฐบาลเป็นภาษาท้องถิ่น รัฐบาลนโยบายภาษาและการเปลี่ยนแปลงในทัศนคติของภาษาอยู่บนพื้นฐานของการจำแนกประเภทดังกล่าวได้นำไปสู่​​การลดลงตามมาในจำนวนของลำโพงของพันธุ์เหล่านี้ ทมิฬถูกระบุว่าเป็นภาษาประจำชาติที่สี่ของสิงคโปร์และเป็นตัวแทนของชุมชนชาวอินเดีย แต่ในความเป็นจริงภาษาอินเดียอื่น ๆ นอกจากนี้ยังมีการใช้งานบ่อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮกเกี้ยนสั้นกลายเป็นภาษากลางของชาวจีน แต่โดยปลายศตวรรษที่ยี่สิบ มันถูกบดบังด้วยภาษาจีนกลาง รัฐบาลส่งเสริมภาษาจีนกลางในสิงคโปร์จีน เนื่องจากมุมมองที่แมนดาริน เป็นสะพานเชื่อมระหว่างสิงคโปร์ไม่ใช่ภาษาจีนกลางหลากหลายกลุ่มการพูด เป็นเครื่องมือสำหรับใช้ทั่วไปภาษาจีนวัฒนธรรมเอกลักษณ์ฮกเกี้ยนสั้นกลายเป็นภาษากลางของชาวจีน แต่โดยปลายศตวรรษที่ยี่สิบ มันถูกบดบังด้วยภาษาจีนกลาง รัฐบาลส่งเสริมภาษาจีนกลางในสิงคโปร์จีน เนื่องจากมุมมองที่แมนดาริน เป็นสะพานเชื่อมระหว่างสิงคโปร์ไม่ใช่ภาษาจีนกลางหลากหลายกลุ่มการพูด เป็นเครื่องมือสำหรับใช้ทั่วไปภาษาจีนวัฒนธรรมเอกลักษณ์เศรษฐกิจของประเทศจีนเพิ่มขึ้นในศตวรรษที่ 21 ยังได้สนับสนุนให้มีการใช้มากขึ้นของส้มแมนดาริน บนมืออื่น ๆ , อื่น ๆ เช่น พันธุ์จีนฮกเกี้ยน จีนแคะ แต้จิ๋ว , กวางตุ้ง , ไหหลำ และได้รับการจัดโดยรัฐบาลเป็นถิ่นนโยบายภาษาของรัฐบาลและการเปลี่ยนแปลงในทัศนคติต่อภาษาตามหมวดหมู่ดังกล่าวได้นำไปสู่การลดลงตามมาในจำนวนของลำโพงของสายพันธุ์เหล่านี้ ทมิฬอยู่เป็นภาษาที่สี่แห่งชาติของสิงคโปร์และเป็นตัวแทนของชุมชนชาวอินเดีย อย่างไรก็ตาม , ในความเป็นจริง , ภาษาอินเดียอื่น ๆยังใช้เป็นประจำ