Introduction and History of Penetra

Introduction and History of Penetrant Inspection
Liquid penetration inspection is a method that is used to reveal surface breaking flaws by bleedout of a colored or fluorescent dye from the flaw. The technique is based on the ability of a liquid to be drawn into a "clean" surface breaking flaw by capillary action. After a period of time called the "dwell," excess surface penetrant is removed and a developer applied. This acts as a "blotter." It draws the penetrant from the flaw to reveal its presence. Colored (contrast) penetrants require good white light while fluorescent penetrants need to be used in darkened conditions with an ultraviolet "black light".
A very early surface inspection technique involved the rubbing of carbon black on glazed pottery, whereby the carbon black would settle in surface cracks rendering them visible. Later it became the practice in railway workshops to examine iron and steel components by the "oil and whiting" method. In this method, a heavy oil commonly available in railway workshops was diluted with kerosene in large tanks so that locomotive parts such as wheels could be submerged. After removal and careful cleaning, the surface was then coated with a fine suspension of chalk in alcohol so that a white surface layer was formed once the alcohol had evaporated. The object was then vibrated by being striked with a hammer, causing the residual oil in any surface cracks to seep out and stain the white coating. This method was in use from the latter part of the 19th century through to approximately 1940, when the magnetic particle method was introduced and found to be more sensitive for the ferromagnetic iron and steels.
A different (though related) method was introduced in the 1940's, where the surface under examination is coated with a lacquer, and after drying the surface is vibrated by hitting with a hammer, for example. This causes the brittle lacquer layer to crack generally around surface defects. The brittle lacquer (stress coat) has been used primarily to show the distribution of stresses in a part and not finding defects.
Many of these early developments were carried out by Magnaflux in Chicago, IL, USA in association with the Switzer Bros., Cleveland, OH, USA. More affective penetrating oils containing highly visible (usually red) dyes were developed by Magnaflux to enhance flaw detection capability. This method, known as the visible or color contrast dye penetrant method, is still used quite extensively today. In 1942, Magnaflux introduced the Zyglo system of penetrant inspection where fluorescent dyes were added to the liquid penetrant. These dyes would then fluoresce when exposed to ultraviolet light (sometimes referred to as "black light") rendering indications from cracks and other surface flaws more readily visible to the inspectors' eyes.
*Capillary Action: A force that is the resultant of adhesion, cohesion, and surface tension in liquids which are in contact with solids, as in a capillary tube.
*Fluorescence: The property of a substance, such as fluorite, of producing light while it is being acted upon by radiant energy, such as ultraviolet rays or X-rays.
*Ultraviolet Light: Light lying just beyond the violet end of the visible spectrum and having wavelengths shorter than approximately 4,000 angstroms.
*Black Light: Ultraviolet or infrared radiation used for fluorescent effects, photography, etc. in the dark.
Why a Penetrant Inspection Improves the Detectability of Flaws
The advantage that a liquid penetrant inspection (LPI) offers over an unaided visual inspection is that it makes defects easier to see for the inspector. There are basically two ways that a penetrant inspection process makes flaws more easily seen. First, LPI produces a flaw indication that is much larger and easier for the eye to detect than the flaw itself. Many flaws are so small or narrow that they are undetectable by the unaided eye. Due to the physical features of the eye, there is a threshold below which objects cannot be resolved. This threshold of visual acuity is around 0.003 inch for a person with 20/20 vision
The second way that LPI improves the detectability of a flaw is that it produces a flaw indication with a high level of contrast between the indication and the background which also helps to make the indication more easily seen. When a visible dye penetrant inspection is performed, the penetrant materials are formulated using a bright red dye that provides for a high level of contrast between the white developer that serves as a background as well as to pull the trapped penetrant from the flaw. When a fluorescent penetrant inspection is performed, the penetrant materials are formulated to glow brightly and to give off light at a wavelength that the eye is most sensitive to under dim lighting conditions
Additional information on the human eye can be found by following the links below
Visual Acuity Contrast Sensitivity Color Sensitivity
Visual Acuity of the Human Eye
The eye has a visual acuity threshold below which an object will go undetected. This threshold varies from person to person, but as an example, the case of a person with normal 20/20 vision can be considered. As light enters the eye through the pupil, it passes through the lens and is projected on the retina at the back of the eye. Muscles called extraocular muscles, move the eyeball in the orbits and allow the image to be focussed on the central retinal or fovea.
The retina is a mosaic of two basic types of photoreceptors, rods, and cones. Rods are sensitive to blue-green light with peak sensitivity at a wavelength of 498 nm, and are used for vision under dark or dim conditions. There are three types of cones that give us our basic color vision and they are L-cones (red) with a peak sensitivity of 564 nm, M-cones (green) with a peak sensitivity of 533 nm, and S-cones (blue) with a peak sensitivity of 437 nm.
Cones are highly concentrated in a region near the center of the retina called the fovea region. The maximum concentration of cones is roughly 180,000 per square mm in the fovea region and this density decreases rapidly outside of the fovea to a value of less than 5,000 per square mm. Note the blind spot caused by the optic nerve which is void of any photoreceptors.
The standard definition of normal visual acuity (20/20 vision) is the ability to resolve a spatial pattern separated by a visual angle of one minute of arc. Since one degree contains sixty minutes, a visual angle of one minute of arc is 1/60 of a degree. The spatial resolution limit is derived from the fact that one degree of a scene is projected across 288 micrometers of the retina by the eye's lens.
In this 288 micrometers dimension, there are 120 color sensing cone cells packed. Thus, if more than 120 alternating white and black lines are crowded side-by-side in a single degree of viewing space, they will appear as a single gray mass to the human eye. With a little trigonometry it is possible to calculate the resolution of the eye at a specific distance away from the lens of the eye
For the case of normal visual acuity the angle Theta is 1/60 of a degree. By bisecting this angle we have a right triangle with angle Theta/2 that is 1/120 of a degree. Using this right triangle it is easy to calculate the distance X/2 for a given distance d.
X/2 = d (tan Theta/2)
Contrast Sensitivity When visually inspecting an object for a defect such as a crack the distance (d) might be around 12 inches. This would be a comfortable viewing distance. At 12 inches, the normal visual acuity of the human eye is 0.00349 inch. What this means is that if you had alternating black and white lines that were all 0.00349 inch wide, it would appear to most people as a mass of solid gray
When conducting a visible dye penetrant inspection, the contrast sensitivity of the eye is important. Contrast sensitivity is a measure of how faded or washed out an image can be before it becomes indistinguishable from a uniform field. It has been experimentally determined that the minimum discernible difference in gray scale level that the eye can detect is about 2% of full brightness. Contrast sensitivity is a function of the size or spatial frequency of the features in the image. However, this is not a direct relationship as larger objects are not always easier to see than smaller objects as contrast is reduced as demonstrated by the image below.
In the image below, the luminance of pixels is varied sinusoidally in the horizontal direction. The spatial frequency increases exponentially from left to right. The contrast also varies logarithmically from 100% at the bottom to about 0.5% at the top. The luminance of peaks and troughs remains constant along a given horizontal path through the image. If the detection of contrast was dictated solely by image contrast, the alternating bright and dark bars should appear to have equal height everywhere in the image. However, the bars seem to be taller in the middle of the image.
The Human Eye's Response to Light
The three curves in the figure above shows the normalized response of an average human eye to various amounts of ambient light. The shift in sensitivity occurs because two types of photoreceptors, cones and rods, are responsible for the eye's response to light. The curve on the right shows the eye's response under normal lighting conditions and this is called the photopic response. The cones respond to light under these conditions.
As mentioned previously, cones are composed of three different photo pigments that enable color perception. This curve peaks at 555 nanometers, which means that under normal lighting conditions, the eye is most sensitive to a greenish yellow color. When the light levels drop to near total darkness, the response of the eye changes significantly as shown by the scotopic response curve on the left. At this level of light, the rods are most active and the human eye is more sensitive to any amount of light that is present

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทนำและประวัติของตรวจสอบวัสดุวิธีการที่ใช้เพื่อเปิดเผยข้อบกพร่องของพื้นผิวแบ่งตาม bleedout ของการย้อมสี หรือเรืองแสงจากปัญหาการ ตรวจสอบการรุกของของเหลวได้ เทคนิคขึ้นอยู่กับความสามารถของน้ำยาที่จะใช้เป็นพื้นผิว "สะอาด" ตัดปัญหา โดยแรงยก หลังจากช่วงเวลาที่เรียกว่าการ "อาศัยอยู่" penetrant ผิวส่วนเกินออกไป และนักพัฒนาใช้ นี้ทำหน้าที่เป็น "ดูดซึม" มันวาด penetrant ในจากปัญหาการเปิดเผยสถานะของตน Penetrants สี (คม) จำเป็นต้องมีแสงขาวดีขณะ penetrants เรืองแสงจำเป็นต้องใช้ในภาพที่มืดลงด้วยการรังสีอัลตราไวโอเลต "ไฟสีดำ"เทคนิคการตรวจสอบพื้นผิวมากต้นเกี่ยวข้องกับการถูของคาร์บอนสีดำบนเคลือบเครื่องปั้นดินเผา คาร์บอนสีดำโดยจะชำระในรอยแตกที่พื้นผิวที่แสดงให้เห็น ภายหลังมันกลายเป็นแบบฝึกหัดในรถไฟเพื่อตรวจสอบเหล็กและส่วนประกอบเหล็ก โดยวิธี "น้ำมันและ whiting" ในวิธีการนี้ การหนักน้ำมันทั่วไปว่างในรถไฟถูกผสมร่วมกับน้ำมันก๊าดในถังขนาดใหญ่เพื่อให้ชิ้นส่วนรถจักรเช่นล้ออาจจะจมอยู่ใต้น้ำ หลังจากถอดและทำความสะอาดระวัง พื้นผิวถูกแล้วเคลือบ ด้วยชอล์กในแอลกอฮอล์ระงับดีให้ชั้นผิวขาวถูกก่อตั้งขึ้นเมื่อเหล้าก็หายไป วัตถุถูกแล้ว vibrated โดย striked กับค้อน ก่อให้เกิดน้ำมันส่วนที่เหลือจากในใด ๆ รอยแตกที่ผิวซึมออกมา และติดเคลือบสีขาว วิธีนี้ถูกใช้จากส่วนหลังของศตวรรษที่ 19 ผ่านไปประมาณ ๒๔๘๓ เมื่อนำมาใช้ และพบน้อยมากสำหรับเหล็ก ferromagnetic steels วิธีอนุภาคแม่เหล็กแตกต่าง (แต่ที่เกี่ยวข้อง) วิธีถูกนำมาใช้ในการ ๒๔๘๓ ของ ที่พื้นผิวภายใต้การตรวจสอบจะเคลือบ ด้วยแลคเกอร์เป็น และหลังจากอบ ผิวเป็น vibrated โดยตีด้วยค้อน ตัวอย่าง ทำให้ชั้นแลคเกอร์เปราะการถอดรหัสโดยทั่วไปรอบ ๆ ผิว มีการใช้แลคเกอร์เปราะ (ความเครียดตรา) เพื่อแสดงการกระจายของความเครียดในส่วนและไม่พบข้อบกพร่องของพัฒนาการช่วงนี้ได้ดำเนินการ โดย Magnaflux ในชิคาโก IL สหรัฐอเมริกากับโอบราเธอร์ส Switzer คลีฟแลนด์ OH สหรัฐอเมริกา ยิ่งผลผิวหนังน้ำมันประกอบด้วยสีความเห็น (โดยปกติสีแดง) ถูกพัฒนา โดย Magnaflux เพื่อเพิ่มความสามารถในการตรวจหาปัญหา วิธีการนี้ เป็นการมองเห็น หรือสีความคมชัดสีย้อมวัสดุ วิธี ยังคงไว้อย่างกว้างขวางมากวันนี้ ในปี 1942, Magnaflux แนะนำระบบ Zyglo ของตรวจสอบวัสดุที่เพิ่มสีเรืองแสงเข้า penetrant เหลว สีเหล่านี้แล้วจะ fluoresce เมื่อสัมผัสกับรังสีอัลตราไวโอเลต (บางครั้งเรียกว่า "ไฟสีดำ") แสดงบ่งชี้จากรอยและข้อบกพร่องอื่น ๆ พื้นผิวมากขึ้นมองเห็นสายตาของผู้ตรวจการ* การกระทำของแรง: แรงที่ resultant ยึดเกาะ สามัคคี และแรงตึงผิวในของเหลวที่สัมผัสกับของแข็ง ในท่อเส้นเลือดฝอย* Fluorescence: คุณสมบัติของสาร เช่นฟลูออไรท์ ผลิตแสงในขณะนั้นจะถูกดำเนินการ โดยพลังงานเปล่งปลั่ง เช่นรังสีอัลตราไวโอเลตหรือรังสีเอกซ์* อัลตราไวโอเลต: แสงนอนท่าจบไวโอเลทของสเปกตรัมมองเห็นได้ และมีความยาวคลื่นที่สั้นกว่าประมาณ 4000 angstroms* สีดำไฟ: อินฟราเรด หรือรังสีอัลตราไวโอเลตรังสีใช้สำหรับลักษณะพิเศษเรืองแสง ถ่ายภาพ ฯลฯ ในมืดทำไมตรวจสอบวัสดุปรับปรุง Detectability ของข้อบกพร่องข้อดีที่การตรวจวัสดุเหลว (LPI) ผ่านการตรวจสอบภาพตำหนิ คือ ว่า ง่ายข้อบกพร่องการดูที่ตัวตรวจสอบ โดยทั่วไปมีสองวิธีที่กระบวนการตรวจสอบวัสดุทำให้ข้อบกพร่องเห็นได้ง่ายขึ้น ครั้งแรก LPI สร้างบ่งชี้ปัญหาที่ใหญ่มาก และง่ายกว่าการตาเพื่อตรวจหาปัญหาเอง ข้อบกพร่องในเล็ก หรือแคบว่า เป็นสามค โดยตาตำหนิดังนั้น เนื่องจากคุณสมบัติทางกายภาพของตา ไม่มีขีดจำกัดที่ไม่สามารถแก้ไขวัตถุ ขีดจำกัดนี้ของชัดเป็นประมาณ 0.003 นิ้วสำหรับคนที่มีวิสัยทัศน์ 20/20วิธีที่สองที่ LPI ปรับปรุง detectability ของข้อบกพร่องได้ว่า มันสร้างปัญหาบ่งชี้มีระดับสูงของความแตกต่างระหว่างการระบุพื้นหลังซึ่งยัง ช่วยทำให้การบ่งชี้ที่เห็นได้ง่ายขึ้น เมื่อย้อมเห็นดำเนินการตรวจสอบวัสดุ วัตถุดิบวัสดุมีสูตรใช้ย้อมสีแดงสดใสที่แสดงความแตกต่างระหว่างนักขาวที่ทำหน้าที่เป็นพื้นหลังเช่นไปดึง penetrant ติดอยู่จากปัญหาใน ระดับสูง เมื่อทำการตรวจสอบวัสดุเรืองแสง มีสูตรวัสดุวัสดุเรืองแสงสดใส และให้แสงที่ความยาวคลื่นที่ตาสุดอ่อนไหวกับสภาวะแสงที่สลัวสามารถพบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับดวงตาตามลิงค์ด้านล่างสีชัดคมชัดความไวความไวชัดของดวงตาตาขีดเริ่มชัดที่วัตถุจะไปหายได้ ขีดจำกัดนี้แตกต่างกันไปจากคนสู่คน แต่เป็นตัวอย่าง กรณีของบุคคลที่มีวิสัยทัศน์ 20/20 ปกติถือได้ว่า เป็นแสงเข้าตาผ่านม่าน ผ่านเลนส์ และคาดว่าในเรตินาทางตา กล้ามเนื้อที่เรียกว่ากล้ามเนื้อ extraocular ย้ายตาในวงโคจร และอนุญาตให้รูปภาพสามารถ focussed retinal เซ็นทรัลหรือ foveaจอตาเป็นโมเสสองชนิดพื้นฐานของ photoreceptors ก้าน และกรวย ก้านมีความไวต่อแสงสีน้ำเงินสีเขียวมีความไวสูงสุดที่ความยาวคลื่น 498 nm และจะใช้สำหรับวิสัยทัศน์ภายใต้ความมืด หรือมืดเงื่อนไข มีสามชนิดของกรวยที่ให้วิสัยทัศน์ของเราสีพื้นฐาน และเป็น L-กรวย (แดง) ด้วยระดับความสำคัญสูงสุดของ 564 nm, M-กรวย (สีเขียว) กับระดับความสำคัญสูงสุดของ 533 nm และ S-กรวย (สีน้ำเงิน) กับระดับความสำคัญสูงสุดของ 437 nmกรวยสูงเข้มข้นในบริเวณใกล้ศูนย์กลางของเรตินาที่เรียกว่า fovea ภูมิภาค ความเข้มข้นสูงสุดของกรวยคือประมาณ 180000 ต่อตารางมิลลิเมตรในภูมิภาค fovea และความหนาแน่นนี้ลดลงอย่างรวดเร็วนอก fovea เป็นค่าไม่เกิน 5000 บาทต่อตาราง mm. หมายเหตุจุดบอดที่เกิดจากประสาทซึ่งเป็นโมฆะของ photoreceptors ใด ๆการกำหนดมาตรฐานปกติชัด (วิสัยทัศน์ 20/20) เป็นความสามารถในการแก้ไขรูปแบบพื้นที่คั่น ด้วยมุมภาพของหนึ่งนาทีของส่วนโค้ง เนื่องจากระดับหนึ่งประกอบด้วยหกสิบนาที มุมภาพของหนึ่งนาทีของส่วนโค้งเป็น 1/60 ของตัว แก้ปัญหาพื้นที่จำกัดได้มาจากความจริงที่ว่า ระดับหนึ่งของฉากคาดว่าข้ามคัลไมโครมิเตอร์แบบ 288 ของจอตา โดยเลนส์ของตาในมิตินี้คัลไมโครมิเตอร์แบบ 288 มี 120 สีตรวจกรวยเซลล์บรรจุ ดังนั้น ถ้ามากกว่า 120 สลับเส้นสีขาว และสีดำจะแออัด--เคียงข้างกันในตัวเดียวชมพื้นที่ พวกเขาจะปรากฏเป็นสีเทามวลเดียวกับดวงตา ตรีโกณมิติน้อยจึงเป็นไปได้ในการคำนวณของตาอยู่ห่างจากเลนส์ตาเฉพาะสำหรับกรณีของชัดปกติ มุมทีตาเป็น 1/60 ของตัว โดย bisecting มุมนี้ เราได้สามเหลี่ยมมุมฉากกับมุมที ตา/2 1/120 ของระดับที่ ใช้สามเหลี่ยมมุมฉากนี้ซึ่งง่ายต่อการคำนวณระยะทาง X / 2 สำหรับ d ระยะทางที่กำหนดX / 2 = d (tan ที ตา/2)ความคมชัดความไวเมื่อเห็นตรวจสอบวัตถุสำหรับข้อบกพร่องเช่นรอยแตกระยะห่าง (d) อาจจะประมาณ 12 นิ้ว นี้จะเป็นระยะไกลดูสบาย 12 นิ้ว ชัดปกติของดวงตาคือ 0.00349 นิ้ว สิ่งที่นี้หมายความ ว่า ถ้าคุณมีการสลับเส้นสีดำและสีขาวที่กว้าง 0.00349 ทั้งหมดนิ้วมันจะปรากฏเป็นคนส่วนใหญ่เป็นมวลของแข็งสีเทาเมื่อทำการตรวจสอบวัสดุย้อมเห็น ความคมชัดความไวของตาเป็นสิ่งสำคัญ ความไวความคมชัดเป็นการวัดว่าซีด หรือหินออกภาพได้ก่อนที่จะจำแนกไม่ได้จากเขตข้อมูลเป็นรูปแบบการ มัน experimentally ตัดสินได้ว่าความแตกต่าง discernible ขั้นต่ำในระดับสเกลสีเทาที่ตาสามารถตรวจพบประมาณ 2% ของความสว่างเต็ม ความไวความคมชัดเป็นฟังก์ชันของขนาดหรือพื้นที่ความถี่ของคุณลักษณะในภาพ อย่างไรก็ตาม นี้ไม่ได้สัมพันธ์โดยตรงเป็นวัตถุขนาดใหญ่มักไม่สามารถดูกว่าวัตถุขนาดเล็กที่ความคมชัดจะลดลงเมื่อแสดงตามภาพด้านล่างในภาพด้านล่าง ความส่องสว่างของพิกเซลแตกต่างกัน sinusoidally ในทิศทางแนวนอน ความถี่ในพื้นที่เพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณเมื่อจากซ้ายขวา ความคมชัดยังเปลี่ยนรูปในเชิงลอการิทึมจาก 100% ที่ด้านล่างประมาณ 0.5% ที่แตกต่างกันไป ความส่องสว่างของยอดและ troughs ยังคงคงที่ตามกำหนดแนวเส้นทางผ่านรูปภาพ ถ้าตรวจพบความแตกต่างที่บอกตามรูปความคมชัด แถบสว่าง และมืดสลับควรจะ มีความสูงเท่ากันทุกภาพ อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนจะสูงตรงกลางภาพของตามนุษย์ตอบสนองต่อแสงเส้นโค้ง 3 ในรูปด้านบนแสดงการมาตรฐานตอบสนองต่อตามนุษย์โดยเฉลี่ยจำนวนสภาวะแสงต่าง ๆ กะในไวเกิดขึ้นเนื่องจากสองชนิดกรวย photoreceptors และ ก้าน รับผิดชอบการตอบสนองของตาแสง เส้นโค้งด้านขวาแสดงการตอบสนองของตาภายใต้สภาพแสงปกติ และนี้คือการตอบสนอง photopic กรวยตอบสนองต่อแสงภายใต้เงื่อนไขเหล่านี้เป็นที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ กรวยประกอบด้วยสามสีภาพถ่ายที่เปิดใช้งานการรับรู้สี โค้งนี้ยอด 555 nanometers ที่ซึ่งหมายความ ว่า ภายใต้สภาพแสงปกติ ตาเป็นสำคัญสุดสีเหลืองจน เมื่อระดับแสงปล่อยไปทั้งหมดใกล้มืด การตอบสนองของตาเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญดังแสดง โดย scotopic ตอบเส้นโค้งทางด้านซ้าย ในระดับนี้ของแสง ก้านมีอยู่มากที่สุด และดวงตาจะมีความไวต่อแสงที่มีอยู่จำนวนเท่าใดก็ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำและประวัติของ Penetrant ตรวจสอบ
การตรวจสอบการรุกเหลวเป็นวิธีการที่ใช้ในการแสดงให้เห็นถึงข้อบกพร่องของผิวจากการทำลายของ bleedout ย้อมสีหรือเรืองแสงจากข้อบกพร่อง เทคนิคที่จะขึ้นอยู่กับความสามารถของของเหลวจะถูกดูดเข้าไปใน "สะอาด" พื้นผิวทำลายข้อบกพร่องจากการกระทำของเส้นเลือดฝอย หลังจากระยะเวลาที่เรียกว่า "อาศัยอยู่" พื้นผิวส่วนเกินแทรกซึมจะถูกลบออกและนักพัฒนานำไปใช้ ทำหน้าที่นี้เป็น "หมึก". มันดึงแทรกซึมจากข้อบกพร่องที่จะเปิดเผยตัวตน สี (ความคมชัด) penetrants ต้องมีแสงสีขาวที่ดีในขณะ penetrants เรืองแสงจะต้องมีการใช้ในสภาพมืดกับรังสีอัลตราไวโอเลต "แสงสีดำ".
เทคนิคการตรวจสอบพื้นผิวต้นมากที่เกี่ยวข้องกับการถูของคาร์บอนสีดำบนเครื่องปั้นดินเผาเคลือบคาร์บอนสีดำโดยจะชำระใน รอยแตกของพื้นผิวการแสดงผลให้พวกเขาสามารถมองเห็นได้ ต่อมามันก็กลายเป็นทางปฏิบัติในการฝึกอบรมทางรถไฟในการตรวจสอบชิ้นส่วนเหล็กและเหล็กกล้าโดย "น้ำมันและไวทิง" วิธีการ ในวิธีการนี้น้ำมันหนักทั่วไปที่มีอยู่ในการประชุมเชิงปฏิบัติการรถไฟถูกเจือจางด้วยน้ำมันก๊าดในถังขนาดใหญ่เพื่อให้ส่วนหัวรถจักรเช่นล้ออาจจะจมอยู่ใต้น้ำ หลังจากที่กำจัดและทำความสะอาดระวังพื้นผิวที่ถูกแล้วเคลือบด้วยการระงับปรับชอล์กในเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เพื่อให้ชั้นผิวขาวที่ถูกสร้างขึ้นครั้งเดียวแอลกอฮอล์ระเหยได้ วัตถุที่ได้รับการสั่นสะเทือนจากนั้นก็ถูกตีด้วยค้อนทำให้น้ำมันที่เหลืออยู่ในรอยแตกของพื้นผิวใด ๆ จะซึมออกมาและคราบเคลือบสีขาว วิธีการนี้จะเป็นในการใช้งานจากส่วนหลังของศตวรรษที่ 19 ผ่านไปประมาณ 1940 เมื่อวิธีอนุภาคแม่เหล็กได้รับการแนะนำและพบว่ามีความสำคัญมากขึ้นสำหรับเหล็ก ferromagnetic และเหล็ก.
ที่แตกต่างกัน (แต่ที่เกี่ยวข้อง) วิธีการที่ถูกนำมาใช้ในปี 1940 ที่อยู่ภายใต้การตรวจสอบพื้นผิวเคลือบด้วยแลคเกอร์และหลังจากการอบแห้งพื้นผิวที่สั่นสะเทือนโดยการกดปุ่มด้วยค้อนยกตัวอย่างเช่น นี่เป็นสาเหตุที่ชั้นเคลือบเปราะแตกทั่วไปประมาณข้อบกพร่องบนพื้นผิว เคลือบเปราะ (เสื้อความเครียด) ได้ถูกนำมาใช้เป็นหลักในการแสดงการกระจายของความเครียดในส่วนและไม่พบข้อบกพร่อง.
หลายต้นของการพัฒนาเหล่านี้ได้ดำเนินการโดย Magnaflux ใน Chicago, IL, สหรัฐอเมริการ่วมกับสวิตเซอร์บราเธอร์ส, คลีฟแลนด์ , OH, USA อารมณ์เพิ่มเติมเจาะน้ำมันที่มีมองเห็นได้อย่าง (โดยปกติสีแดง) สีย้อมได้รับการพัฒนาโดย Magnaflux เพื่อเพิ่มความสามารถในการตรวจสอบข้อบกพร่อง วิธีการนี้เรียกว่ามีความคมชัดที่มองเห็นหรือสีย้อมวิธีการแทรกซึมถูกนำมาใช้ยังค่อนข้างกว้างขวางในวันนี้ ในปี 1942 Magnaflux แนะนำระบบ Zyglo ของการตรวจสอบที่แทรกซึมสีเรืองแสงที่ถูกเพิ่มเข้าแทรกซึมของเหลว สีเหล่านี้ก็จะเรืองแสงเมื่อสัมผัสกับแสงอัลตราไวโอเลต (บางครั้งเรียกว่า "ไฟสีดำ") การแสดงผลตัวชี้วัดจากรอยแตกและข้อบกพร่องอื่น ๆ พื้นผิวที่มองเห็นได้อย่างง่ายดายตาตรวจสอบ '.
* การกระทำฝอย: แรงที่เป็นผลของการยึดเกาะ, . การทำงานร่วมกันและแรงตึงผิวในของเหลวที่อยู่ในการติดต่อกับของแข็งเช่นเดียวกับในหลอดเส้นเลือดฝอย
* เรืองแสง: คุณสมบัติของสารเช่นฟลูออไรต์, การผลิตแสงในขณะที่มันจะถูกดำเนินการใด ๆ โดยพลังงานสดใสเช่นรังสีอัลตราไวโอเลต หรือรังสีเอกซ์.
* แสงอัลตราไวโอเลตอ่อนนอนอยู่เพียงแค่เกินปลายสีม่วงของสเปกตรัมที่มองเห็นและมีความยาวคลื่นสั้นกว่าประมาณ 4,000 angstroms.
* แสงสีดำ: รังสีอัลตราไวโอเลตหรือรังสีอินฟราเรดที่ใช้สำหรับผลเรืองแสง, ถ่ายภาพ, ฯลฯ ในที่มืด
ทำไม Penetrant ตรวจสอบปรับปรุงข้อบกพร่องของ detectability
เปรียบที่การตรวจสอบแทรกซึมของเหลว (LPI) มีมากกว่าการตรวจสอบภาพลำพังก็คือว่ามันจะทำให้ข้อบกพร่องที่ง่ายต่อการตรวจสอบดู โดยทั่วไปมีสองวิธีการที่กระบวนการตรวจสอบแทรกซึมทำให้ข้อบกพร่องที่เห็นได้ง่ายขึ้น ครั้งแรก LPI ผลิตบ่งชี้ข้อบกพร่องที่มีขนาดใหญ่และง่ายขึ้นสำหรับตาในการตรวจสอบข้อบกพร่องของตัวเองมากกว่า หลายข้อบกพร่องจะมีขนาดเล็กหรือแคบว่าพวกเขาจะไม่สามารถตรวจพบได้ด้วยตาเปล่า เนื่องจากลักษณะทางกายภาพของตามีเกณฑ์ด้านล่างซึ่งวัตถุที่ไม่สามารถแก้ไขได้ เกณฑ์ของการมองเห็นนี้อยู่ที่ประมาณ 0.003 นิ้วสำหรับคนที่มีวิสัยทัศน์ที่ 20/20
วิธีที่สองที่ช่วยเพิ่ม LPI detectability ของข้อบกพร่องก็คือว่ามันก่อตัวบ่งชี้ข้อบกพร่องที่มีระดับสูงของความแตกต่างระหว่างตัวบ่งชี้และพื้นหลังที่ยังช่วยให้ ที่จะทำให้ตัวบ่งชี้ที่มองเห็นได้ง่ายขึ้น เมื่อสีที่มองเห็นการตรวจสอบจะดำเนินการแทรกซึมวัสดุแทรกซึมเป็นสูตรที่ใช้สีย้อมสีแดงสดใสที่ให้สำหรับระดับสูงของความแตกต่างระหว่างนักพัฒนาสีขาวที่ทำหน้าที่เป็นพื้นหลังเช่นเดียวกับที่จะดึงแทรกซึมติดอยู่จากข้อบกพร่อง เมื่อตรวจสอบแทรกซึมเรืองแสงจะดำเนินการแทรกซึมวัสดุที่มีสูตรที่จะเรืองแสงสดใสและเพื่อให้แสงที่ความยาวคลื่นที่ตาเป็นส่วนใหญ่ที่มีความสำคัญที่จะอยู่ภายใต้สภาพแสงสลัว
ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับตาของมนุษย์สามารถพบได้โดยทำตามลิงค์ด้านล่าง
ภาพ ความรุนแรงความคมชัดความไวแสงความไวแสงสี
ภาพความรุนแรงของมนุษย์ตา
ตามีเกณฑ์การมองเห็นด้านล่างซึ่งวัตถุจะไปตรวจไม่พบ เกณฑ์นี้จะแตกต่างจากคนสู่คน แต่เป็นตัวอย่างกรณีของคนที่มีวิสัยทัศน์ที่ 20/20 ปกติได้รับการพิจารณา ในฐานะที่เป็นแสงที่เข้าตาผ่านรูม่านตามันผ่านเลนส์และฉายบนจอประสาทตาที่ด้านหลังของตา กล้ามเนื้อเรียกว่ากล้ามเนื้อ extraocular ย้ายลูกตาในวงโคจรและช่วยให้ภาพที่จะเพ่งความสนใจไปที่จอประสาทตากลางหรือ fovea.
จอประสาทตาเป็นโมเสคของทั้งสองประเภทพื้นฐานของเซลล์รับแสง, แท่งและกรวย แท่งมีความไวต่อแสงสีฟ้าสีเขียวที่มีความไวสูงสุดที่ความยาวคลื่น 498 นาโนเมตรและมีการใช้ในการมองเห็นในที่มืดหรือสลัว มีสามประเภทของกรวยที่ให้เรามองเห็นสีขั้นพื้นฐานของเราและพวกเขาจะ L-มีกรวย (สีแดง) ที่มีความไวสูงสุดของ 564 นาโนเมตร M-กรวย (สีเขียว) ที่มีความไวสูงสุดของ 533 นาโนเมตรและมี S-กรวย (สีฟ้า ) ที่มีความไวสูงสุดของ 437 นาโนเมตร.
โคนที่มีความเข้มข้นสูงในภูมิภาคใกล้กับศูนย์กลางของจอประสาทตาที่เรียกว่าภูมิภาค fovea ความเข้มข้นสูงสุดของกรวยคือประมาณ 180,000 ต่อตารางมิลลิเมตรในภูมิภาค fovea และความหนาแน่นนี้ลดลงอย่างรวดเร็วนอก fovea มูลค่าน้อยกว่า 5,000 บาทต่อตารางมิลลิเมตร หมายเหตุจุดบอดที่เกิดจากเส้นประสาทตาซึ่งจะถือเป็นโมฆะของเซลล์รับแสงใด ๆ .
การกำหนดมาตรฐานของสายตาปกติ (20/20 วิสัยทัศน์) คือความสามารถในการแก้ไขรูปแบบเชิงพื้นที่แยกออกจากมุมภาพของหนึ่งนาทีของส่วนโค้ง ตั้งแต่ระดับหนึ่งมีหกสิบนาทีมุมภาพของหนึ่งนาทีของเส้นโค้งคือ 1/60 การศึกษาระดับปริญญา ขีด จำกัด ของความละเอียดเชิงพื้นที่ที่ได้มาจากความจริงที่ว่าหนึ่