The main square of Seraburg suddenl

The main square of Seraburg suddenly lighted up by a bright flash of a portal, through which two players stepped into the Seraburg.

A beauty, dressed in red, and a bald monk.

“So you say there’s a sculptor here?” – asked monk his companion in a calm voice.
“Yes. Don’t you read any forums? There was a huge uproar about the construction of that sculpture…”
“Hmpf! Like I don’t have anything better to do. The fact that we had to come to this hole of a kingdom is enough! If it wasn’t for this damn quest…”
“Ha-ha. Calm down. Soon we’ll finish it, get inside, and you’ll get what you want.”

Psyche and Mako were walking around the city, talking to each other. Psyche was a girl in a gorgeous red velvet robe, and Mako was a monk, wrapped in bright yellow ceremonial clothes.

“Hmmm… Those people…”
“A witch and a saint.”
“What are they doing in Rosenheim?”

Here and there people started to loudly discuss them. These two players from the Hall of Fame of Royal Road were widely known in the game.

Psyche and Mako, who were used to such reaction weren’t paying any attention. And though they weren’t showing their power, every player who was looking at them got an impression that there’s nothing they cannot do.

“Psyche, you remember that game we used to play?”
“Huh?”
“I wonder what that guy is doing now.”
“Mako, you’re talking about that guy, Weed, again?”
“Yeah. About that bastard. He was the only one to get ahead of me and humiliate me.”

A lot of best players of Continent of Magic were playing royal Road now. And most of them were looking for Weed.

Not so long ago, the old and dusty secrets of Continent of Magic were being discovered because of Weed. He was always hunting alone in the most dangerous locations of the game, and his fame was absolute.

Mako and Psyche, like many others, were zealously following his footsteps. Many times they watched from his hunt from a distance, and they saw, that however ridiculous that seemed, he was fighting, like his life was at stake.

When he was entering dungeons, he was slaying every monster inside. He was extremely violent and efficient when he was fighting the most dangerous monsters in the game. Players, that were following him were trembling in excitement, seeing how every strike takes one life.

Back then Weed was considered the most dangerous and most successful player, that never gives up, but always keeps going ahead, fighting and winning. That’s why everyone called him the Dark Knight.

Psyche and Mako reached the east gates.

“According to our information, the sculptor was last seen around here.”
“That’s him!”

Psyche pointed at Weed, who was riding a horse.

After going through so much trouble in the past 7 days, Weed decided that the way back he’ll spend with comfort.

Plains of Despair had small herds of wild horses, but only players of certain professions, like Knights or Mercenaries, were able to tame them. They could even make horses run faster.

But Sculptors didn’t have any abilities related to horses. Though even druids could use ‘Wolf Spirit’ and bards – their singing. But sculptors…

‘Profession, that thrives only through hard work.’

Only after crossing Plains of Despair, Weed seemed to truly understand the Sculptor profession.

‘Hya! Let’s see how fast you can run!’

He was a bout to send his horse into a gallop, when two players blocked his road. A woman in red robe and a bald monk. Not giving him any time to express his anger, woman asked:

“Are you the sculptor?”
“Yeah… That’s my profession, and what is it you want from me?” – warily asked Weed.

He didn’t like unnecessary complications and he didn’t have time for them.

Psyche smiled slightly and continued.

“That means I was right. It was you, who built the pyramid. Could you by any chance make us scorpion figurines, uncle?”
“I’m afraid not. It seems you purchased some figurines from me before, but unfortunately I don’t make any more souveneers.”

Weed didn’t have enough time to spend it for a couple silver coins, so he decided to lie. Some extra profit was always welcome, but right now he had an important quest waiting for him, with hopefully great reward.

“But we have an emergency. We need those figurines right now. Could you please help us?”
“I’m sorry, but that’s impossible. Ask another sculptor.”

Weed refused abruptly, showing that he’s not going to continue this conversation.

But Psyche, seeing that the situation is developing in a wrong direction, handed him a small gem.

“We already talked to other sculptors. They say, that we need a Sculptor with an intermediate skill level. Only such a sculptor will be able to carve us the necessary figurines.”

Unfortunately for Weed, the situation was getting more and more complicated, it was obvious that they’re not going to let him go easily.

“My skill level isn’t that great, besides I’m in a hurry.”
“We know, that it’s a difficult request. So if you agree to help us, you’ll get this gem as a reward.”

Shiny red ruby got Weed’s complete attention. He already had experience of working with gems and he easily estimated its value.

‘I could sell it for 400 gold. Or even 500 if i put enough effort.’

The regret over spending 70 000 gold was only strengthening his usual greed.

Weed quickly got off the horse, smiled brightly and said:

“If you give me a little time, I’ll make them right now. You can count on me!”

Psyche and Mako were looking at each other in confusion.

The moment they mentioned a gem, the sculptor’s attitude completely changed! He was even looking younger! They never before seen such behaviour in the game.

“We need seven figurines. Can you start right now?”
“Hmm… seven?”
“Is that too many?”

Psyche looked at him, a bit worried. Weed answered her with a sad look.

“As you know, I’m an artist. I admire art, that’s why I became a sculptor. Even when working on similar figurines, I have to make a lot of effort to maintain their originality, I have to use special techniques.”

Weed was saying that with crystal clear eyes of the most honest man in the world. From the side he looked like a most moral player, who devoted his life to art. Weed, who had a lot of experience in such matters, became an incredible actor.

“Oh! I haven’t thought about it. In this case, if you make us the figurines, we’ll add another gem to your reward. Can you make them from this material?”

Psyche took out seven red stones. At that moment she was warily examining the surroundings.

The monk has put his hand on the sword handle. If they noticed any suspicious movements, they’d immediately get rid of the sculptor.

But Weed was only looking at stones.

‘To cut them, one indeed needs an intermediate skill level. With Zahab’s knife I’ll be able to work with them easily.’

No wonder, that other sculptors refused the job, messing with gemstones of these two with just beginner skill level was very dangerous.

“Sure, I can. Wait a bit. I’ll make you best scorpions in the world.”

Weed relaxed, but kept the appearance of extreme focus, and started working. Usually there were many curious players gathering to watch him, but this time Psyche and mako were repelling any unwanted attention.

“Hey, Mako…”
“What, Psyche?”
“Do you think he might be playing this game too? Weed, I mean.”

Skillfully moving hands of the sculptor froze for a moment, before continuing work, like nothing happened. It was unlikely, that in this huge world someone was talking about him! Them must be talking about someone with a similar name.

“Hmmm. Most probably. I heard, that he sold his account in Continent of magic and moved here. There are rumors, that he’s not only playing this game, but became a paladin of Order of Freya. Of course you shouldn’t trust it much, but…”
“What, did he realize his mistakes and desided to follow the path of light? That Dark Knight, that was destroying everything in his path, like a death machine?!”

Weed’s hands started to tremble slightly. He sneaked a look at their faces.

Mako added in a low voice:

“I want to meet him so much…”
“I know, Mako. When you started playing this game 2 years ago, you was only regretting not killing Weed in Continent of magic.”
“Yeah… I wanted to best the one who was considered the strongest by everyone else.”
“I understand you. Everyone, who achieved anything significant in Continent of Magic must have had that feeling.”
“You bet! To beat the one on the top. To take his position and make him suffer. If he’s here, I wish I could meet him. No, I will definitely meet him! The continent is big, but our paths will definitely cross someday.”
“And what will you do when you meet him?”
“Oh, I’ll happily greet him. It’ll be such a joy. Ho-ho-ho!”

Psyche gave him a wry smile.

“Those are my thoughts exactly. When I meet him I’ll happily welcome him.”
“Right. We should kill him at least a thousand times.”

Weed’s hands were moving so fast, that they were barely visible. Only Zahab’s knife was flashing from time to time.

“Sculptor, there’s no need to hurry that much…”
“No…”

Weed finished the figurines as fast as possible and showed them to Psyche.

“You did a great job.”

She nodded with satisfaction, handed him the promised reward and turned to her companion.

“We can finally return.”
“Yeah, let’s hurry.”

Mako and Psyche said goodbyes to the sculptor, turned around and walked away.

When they were far enough, Weed sighed with relief.

‘Phew! I really shouldn’t tell anyone, that I have played Continent of Magic.’

As big was his fame, as strong was the hate, others felt towards him. After all he was dealing with everyone who ever attacked him with no mercy.

He has heard of Psyche and Mako before. But thanks to virtual reality, he was able to see faces of people, who might become his worst enemies in the future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สแควร์หลัก Seraburg ทันใดนั้นไฟส่องสว่างขึ้น โดยแฟลชสว่างของพอร์ทัล ที่ผู้เล่นทั้งสองก้าวเข้า Seraburg

ความงาม แต่งตัวในสีแดง และพระหัวล้าน

"จำนวนมากว่า เป็นประติมากรที่นี่" – ถามพระสหายของเขาในการสงบเสียง
"ใช่ คุณไม่อ่านฟอรั่มใด ๆ มีความโกลาหลมากเกี่ยวกับการก่อสร้างประติมากรรมที่... "
" Hmpf เหมือนฉันไม่มีอะไรดีจะทำ ความจริงที่เราได้มาถึงหลุมนี้ราชอาณาจักร เป็นพอ ถ้ามันไม่ได้สำหรับเควสนี้ไอ้... "
" ฮาฮา สงบลง เร็ว ๆ นี้ เราจะเสร็จ ฉลาม และคุณจะได้รับสิ่งที่คุณต้องการ"

Psyche และมะโกะกำลังเดิน พูดคุยกัน สาวในเสื้อคลุมกำมะหยี่สีแดงสวยถูก Psyche และมะโกะถูกพระ ห่อผ้าชื้นสีเหลืองสดใส

"Hmmm... คนเหล่านั้น..."
"แม่มดและนักบุญ"
"ทำใน Rosenheim "

ที่นี่และมีคนเริ่มพูดดังคุยพวกเขา ผู้เล่นทั้งสองเหล่านี้จากหอเกียรติยศของรอยัลถนนที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางในเกม

Psyche และมะโกะ ที่ใช้ปฏิกิริยาดังกล่าวไม่จ่ายความสนใจใด ๆ และแม้ว่าพวกเขาไม่ได้แสดงอำนาจ ทุกผู้เล่นที่ถูกมองที่พวกเขามีภาพว่า มีสิ่งใดที่พวกเขาไม่สามารถ do.

"Psyche คุณจำเกมที่เราใช้ในการเล่นหรือไม่"
"ฮะ"
"ฉันสงสัยว่า คนนั้นทำอะไรอยู่ตอนนี้"
"มะโกะ คุณกำลังพูดถึงผู้ชายที่ วัชพืช อีกหรือไม่"
"ใช่ เกี่ยวกับลูกครึ่งนั้น พระองค์เดียวก่อนฉัน และอับอายฉัน"

จำนวนมากของผู้เล่นที่ดีที่สุดของทวีปมายากลได้เล่นรอยัลถนนตอนนี้ และส่วนใหญ่ของพวกเขากำลังมองหาวัชพืช

ไม่ดังนาน ความลับเก่า และฝุ่นของทวีปของมายากลที่พบเนื่องจากวัชพืช เขาถูกเสมอล่าคนเดียวในสถานอันตรายที่สุดของเกม และชื่อเสียงของเขาไม่สัมบูรณ์

มะโกะและ Psyche เช่นคนอื่น ๆ มี zealously ตามรอยเท้าของเขา หลายครั้งที่พวกเขาดูจากการล่าของเขาจากระยะไกล และพวกเขา เห็นการ ว่า แต่ไร้สาระที่ดูเหมือน เขาได้ต่อสู้ เหมือนมีชีวิตที่เดิมพันด้วย

เมื่อเขาถูกเข้าดันเจี้ยน เขาถูกสมทุกมอนสเตอร์ภายใน เขาได้มีความรุนแรง และมีประสิทธิภาพมากเมื่อเขาได้ต่อสู้กับมอนสเตอร์อันตรายที่สุดในเกม ผู้เล่น ที่มีต่อเขาได้ตะลึงงันในความตื่นเต้น ดูวิธีตีทุกเวลาชีวิตหนึ่ง

กลับมา แล้ววัชพืชถือเป็นอันตรายมากที่สุด และผู้เล่นที่ประสบความสำเร็จมากที่สุด ที่ไม่ให้ขึ้น แต่มักจะเก็บไปข้างหน้า การต่อสู้ และชนะ คือเหตุผลที่ทำไมทุกคนเรียกเขามืดอัศวิน

Psyche และมะโกะถึงประตูตะวันออก

"ตามข้อมูลของเรา ประติมากรที่ล่าสุดได้เห็นสถานที่นี่"
"นั่นคือเขา"

Psyche ชี้ที่วัชพืช ผู้ขี่ม้าตัวนั้น

หลังจากผ่านปัญหามากในวัน 7 ที่ผ่านมา วัชพืชตัดสินใจที่ เดินทางกลับเขาจะใช้กับคอม

ราบของความหวังมีฝูงเล็กของม้าป่า แต่ผู้เล่นเฉพาะของวิชาชีพเฉพาะ เช่นม้าหรือทหารรับจ้าง ถูกต้องพวกเขา พวกเขาจะสามารถทำให้ม้าทำงานได้เร็วการ

แต่นี้ไม่มีความสามารถใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับม้าขึ้น แม้ว่า ดรูอิดส์แม้สามารถใช้ 'หมาป่าวิญญาณ' และ bards – ร้องเพลงของพวกเขา แต่นี้...

'อาชีพ ที่เจริญเติบโตผ่านงานหนักเท่านั้น'

หลังจากข้ามที่ราบของความสิ้นหวัง วัชพืชที่ดูเหมือนจะ เข้าใจอาชีพประติมากร

'Hya ลองดูวิธีที่รวดเร็วคุณสามารถเรียกใช้!'

กำลังแข่งขันส่งม้าของเขาในการควบม้า เมื่อผู้เล่นทั้งสองบล็อกถนนของเขา หญิงในเสื้อคลุมสีแดงและพระหัวล้าน ไม่ให้เขาก็แสดงความโกรธของเขา ผู้หญิงถาม:

"บ้างคุณที่ประติมากร"
"ใช่... นั่นคืออาชีพของฉัน และมันต้องจากฉันคืออะไร " – warily ถามวัชพืช

ไม่ชอบภาวะแทรกซ้อนที่ไม่จำเป็น และไม่ได้มีเวลาสำหรับพวกเขา

Psyche ยิ้มเล็กน้อย และยังคง

"นั่นหมายความว่า ผมเหมาะสม มันเป็นคุณ ผู้สร้างปิรามิด สามารถคุณโดยบังเอิญก็ทำให้เรารูปแมงป่อง ลุงหรือ"
"ฉันกลัวไม่ เหมือนคุณซื้อบางรูปจากฉันก่อน แต่น่าเสียดายฉันไม่ทำ souveneers เพิ่มเติมใด ๆ "

วัชพืชไม่มีเวลาพอที่จะใช้สำหรับเหรียญคู่ เพื่อให้เขาตัดสินใจที่จะอยู่ กำไรบางพิเศษไม่เสมอยินดีต้อนรับ แต่ขณะนี้เขามีเควสสำคัญรอเขา มีหวังบำเหน็จ

"แต่เรามีฉุกเฉิน ขณะนี้เราต้องรูปเหล่านั้น สามารถช่วยเราไหม"
"ฉันเสียใจ แต่ที่เป็นไปไม่ได้ ถามประติมากรอื่น"

วัชพืชปฏิเสธทันที แสดงว่า เขาไม่ได้ไปสนทนานี้ได้

แต่ Psyche เห็นว่าสถานการณ์จะพัฒนาในทิศทางที่ไม่ถูกต้อง มอบเขาพลอยเล็ก

"เราพูดคุยกันแล้วไปนี้อื่น ๆ พวกเขากล่าวว่า ว่า เราจำเป็นประติมากรที่ มีทักษะปานกลาง เท่านั้นเช่นประติมากรจะสามารถแกะสลักรูปจำ"

แต่น่าเสียดายสำหรับวัชพืช สถานการณ์ได้รับมากขึ้น และซับซ้อนมากขึ้น ก็ชัดเจนว่า พวกเขาจะไม่ไปปล่อยเขาไปง่าย ๆ

"ระดับทักษะของฉันไม่ดีที่ นอกจากนี้ฉันรีบ"
"เรารู้ว่า เป็นคำยาก ดังนั้น ถ้าคุณตกลงที่จะช่วยเรา คุณจะได้รับนี้เป็นรางวัล"

สีแดงทับทิมเงามีความสมบูรณ์ของวัชพืช เขามีประสบการณ์การทำงานกับเจมส์แล้ว และเขาได้ประมาณค่าได้

' ฉันสามารถขายทอง 400 หรือแม้แต่ 500 ถ้าฉันใส่ความพยายามมากพอ '

ริเกร็ตกว่าใช้ทอง 70 000 ถูกเพิ่มความโลภของเขาตามปกติเท่านั้น

วัชพืชได้อย่างรวดเร็วได้จากม้า ยิ้มสดใส และกล่าวว่า:

"ถ้าคุณให้ผมเวลาน้อย ฉันจะทำให้พวกเขาขณะนี้นั้น คุณสามารถนับบนฉัน"

Psyche และมะโกะถูกมองกันในความสับสน

ตอนนี้จะกล่าวถึงอัญมณี ทัศนคติของประติมากรทั้งหมดเปลี่ยน เขายังถูกมองอายุ พวกเขาเคยมีมาก่อนเห็นพฤติกรรมดังกล่าวในเกม

"เราได้รูปที่ 7 คุณสามารถเริ่มขณะนี้"
"อืมม...เจ็ด? "
"คือที่มากเกินไป

Psyche มองเขา bit ห่วง วัชพืชตอบเธอ ด้วยดูเศร้า

"ว่า ฉันศิลปิน ฉันชื่นชมศิลปะ ที่ทำไมเป็นประติมากร แม้เมื่อทำงานกับรูปคล้าย ต้องทำให้มากของความพยายามที่จะรักษาความคิดริเริ่มของพวกเขา มีการใช้เทคนิคพิเศษ"

วัชพืชมีบอกที่ ด้วยตาใสของมนุษย์ซื่อสัตย์ที่สุดในโลก จากด้าน ที่เขาดูเหมือนเครื่องเล่นสุดแรง ผู้ทุ่มเทชีวิตเพื่อศิลปะ วัชพืช ที่มีจำนวนมากประสบการณ์ในเรื่องดังกล่าว เป็น นักแสดงที่น่าทึ่ง

"Oh ฉันไม่คิดเลย ในกรณีนี้ ถ้าคุณทำให้เรารูป เราจะเพิ่มอัญมณีอื่นสะสมของคุณ คุณสามารถทำให้พวกเขาจากวัสดุนี้"

Psyche เอาออกหินเจ็ดสีแดง ขณะที่ เธอถูก warily ตรวจสอบสภาพแวดล้อม

กับพระได้ใส่มือจับดาบ ถ้าพวกเขาสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวที่น่าสงสัย พวกเขาจะทันทีกำจัดของประติมากร

แต่วัชพืชได้เพียงมองที่หิน

' ตัดพวกเขา หนึ่งแน่นอนต้องการระดับทักษะระดับกลาง ด้วยมีดของ Zahab จะสามารถทำงานได้ง่ายขึ้น "

พบ ที่อื่นนี้ถูกปฏิเสธงาน กับระดับทักษะเริ่มต้นเพียง messing กับอัญมณีเหล่านี้มีอันตรายมากด้วย

"แน่ ฉันสามารถ รอหน่อยครับ ฉันจะทำให้คุณแมงป่องในโลกที่ดีที่สุด "

วัชพืชผ่อน คลาย แต่ยังคงลักษณะที่ปรากฏของโฟกัสมาก และทำงาน มักจะมีผู้เล่นจำนวนมากที่รวบรวมให้ดูเขา อยากรู้อยากเห็น แต่เวลานี้ Psyche และมะโกะถูกต้านทานความสนใจใด ๆ ที่ไม่พึงประสงค์

"Hey มะโกะ..."
"อะไร Psyche "
"คุณคิดว่า เขาอาจจะเล่นเกมนี้เกินไปหรือไม่ วัชพืช ผมหมายถึงการ"

รูปย้ายมือของประติมากรการ froze ครู่ ก่อนทำงาน เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก็ไม่น่า ว่า ในโลกนี้มาก คนพูดถึงเขา พวกเขาต้องพูดถึงบุคคลที่มีชื่อคล้ายกัน

"Hmmm ส่วนใหญ่คง ฉันได้ยิน ที่เขาขายเขาบัญชีในทวีปของมายากล และย้ายที่นี่ มีข่าวลือ ว่า เขาไม่ได้เล่นเกมนี้เท่านั้น แต่กลายเป็น ว่าของสั่งอย่างไร Freya แน่นอนคุณไม่ควรเชื่อมาก แต่... "
" อะไร ไม่ได้เขารู้ว่า เขาผิด และ desided ไปตามเส้นทางของแสงได้อย่างไร ที่แบทแมน ที่ถูกทำลายทุกอย่างในเส้นทางของเขา เช่นเครื่องตาย!"

ของวัชพืชมือเริ่มสั่นเครือเล็กน้อย เขา sneaked ดูที่ใบหน้าของพวกเขา

มะโกะเพิ่มในเสียงต่ำ:

"อยากพบเขามาก..."
"ฉันรู้ มะโกะ เมื่อคุณเริ่มเล่นเกมนี้เมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา คุณถูกเฉพาะ regretting ฆ่าวัชพืชในทวีปของวิเศษไม่"
"ใช่... อยากจะเป็นผู้หนึ่งที่ได้ถือว่าแข็งแกร่งที่สุด โดยทุกคนที่ดีที่สุด"
"ผมเข้าใจคุณ ใคร ทำอะไรสำคัญในทวีปวิเศษต้องมีความรู้สึกที่"
"คุณเดิมพัน ตีหนึ่งด้านบน การใช้ตำแหน่งของเขา และทำให้เขาประสบ ถ้าเขาอยู่ที่นี่ ผมต้องสามารถพบเขา ไม่ ฉันจะแน่นอนพบกับเขา ทวีปมีขนาดใหญ่ แต่เส้นทางของเราจะแน่นอนข้ามวัน"
"และคุณจะทำอะไรเมื่อคุณพบเขา"
"โอ้ ฉันพึงพอใจอย่างมีความสุขทักทายเขา มันจะมีความสุข โฮจิมินห์โฮ โฮ"

Psyche ให้เขายิ้ม wry ด้วย

"ที่ได้ผมคิดว่า เมื่อพบกับเขา ผมจะอย่างมีความสุขยินดีต้อนรับเขาด้วย"
"ถูก เราควรฆ่าน้อยเป็นพัน ๆ เท่านั้น"

มือของวัชพืชกำลังเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ว่า พวกเขาแทบไม่เห็นด้วย เฉพาะของ Zahab มีดกระพริบเวลา

"ประติมากร ไม่จำเป็นต้องรีบมากว่า..."
"หมายเลข..."

วัชพืชเสร็จรูปเร็วที่สุด และแสดงให้เห็นการ Psyche

"คุณไม่ได้งานที่ดี"

เธอพยักหน้า ด้วยความพึงพอใจ มอบรางวัลตามสัญญาเขา และกลายเป็นเพื่อนของเธอได้

"เราสามารถสุดท้ายกลับมาได้"
"ใช่ รีบมา"

มะโกะ Psyche กับประติมากรที่ว่า-อำลา-แนะ หันไปรอบ ๆ และเดินไป

เมื่อพวกเขาได้มากเพียงพอ วัชพืชถอนหายใจอย่างโล่งอก

' พิ ฉันจริง ๆ ไม่ควรบอกใคร ฉันได้เล่นทวีปมายากล '

เป็นใหญ่มีชื่อเสียงของเขา เป็นเกลียดไม่แข็งแรง อื่น ๆ รู้สึกต่อเขา หลังจาก เขาได้จัดการกับคนที่เคยโจมตีเขา ด้วยความเมตตาไม่

เขาได้ยิน Psyche และมะโกะก่อน แต่ ด้วยความเป็นจริงเสมือน เขาเห็นใบหน้าของบุคคล อาจเป็นศัตรูที่เลวร้ายที่สุดในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางหลักของ seraburg ก็ส่องสว่างขึ้นจากแฟลชสว่างของพอร์ทัลผ่านที่ผู้เล่นทั้งสองก้าวเข้าไปใน seraburg

สวย ในชุดสีแดง และพระหัวโล้น

" เธอพูดมีประติมากรที่นี่ ? " ทีถามพระสหายของเขาในความสงบเสียง .
" ครับ คุณไม่อ่านฟอรั่มใด ๆ ? มีความตื่นตัวเกี่ยวกับการก่อสร้างขนาดใหญ่ที่แกะสลัก . . . . . . . "
" งัย !เหมือนฉันไม่มีอะไรต้องทำ ความจริงที่เราต้องมาหลุมนี้ของอาณาจักรเป็นพอ ! ถ้าไม่ใช่เพราะไอ้เควสนี้ . . . . . . . "
" ฮ่า ฮ่า ใจเย็นๆ อีกไม่นาน เราก็จะทำมันให้เสร็จ เข้าไปภายใน และคุณจะได้รับสิ่งที่คุณต้องการ . "

จิตและมาโกะ เดินรอบเมือง พูดคุยกับแต่ละอื่น ๆ จิตใจเป็นผู้หญิงในเสื้อคลุมกำมะหยี่สีแดงสวยงาม และมาโกะ เป็นพระในห่อผ้าเป็นสีเหลืองสดใส

" หืม. . . . . . . . . . . . . คนเหล่านั้น . . . . . . . "
" แม่มดและนักบุญ "
" พวกเขาทำอะไรใน Rosenheim ? "

ที่นี่และมีผู้คนเริ่มเสียงดัง หารือเกี่ยวกับพวกเขา เหล่านี้สองผู้เล่นจากหอเกียรติยศของรอยัล ถนนเป็นที่รู้จักแพร่หลายในเกม

จิตและมาโกะ ที่เคยใช้ เช่น ปฏิกิริยาที่ไม่ได้สนใจและแม้ว่าพวกเขาไม่ได้แสดงพลังของพวกเขา ผู้เล่นทุกคนที่กำลังมองพวกเขามีความประทับใจว่า ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้

" จิตใจคุณจำเกมที่เราเคยเล่น "
" หือ ? "
" ฉันสงสัยว่าหมอนั่นน่ะ "
" มาโกะ คุณกำลังพูดถึงคนที่ วัชพืช อีกแล้วเหรอ "
" ครับ เกี่ยวกับหมอนั่น เขาเป็นเพียงคนเดียวที่จะได้รับล่วงหน้าของฉันและทำให้ฉันอับอาย "

มากของผู้เล่นที่ดีที่สุดของทวีปของมายากลเล่นรอยัล ถนนตอนนี้ และส่วนใหญ่ของพวกเขากำลังมองหาวัชพืช

เมื่อไม่นานมานี้ ความลับเก่าและเต็มไปด้วยฝุ่นของทวีปแห่งเวทย์มนต์ถูกค้นพบ เพราะกัญชา เขาจะล่าสัตว์ตามลำพังในสถานที่ที่อันตรายที่สุดของเกมและชื่อเสียงของเขาแน่นอน

มาโกะ และจิตใจที่เหมือนคนอื่น ๆ , อย่างขยันขันแข็งเดินตามรอยเขาหลายครั้งที่พวกเขาได้จากการล่า จากระยะไกล และพวกเขาเห็นว่า แต่น่าขันที่ดูเหมือนเขากำลังต่อสู้ เช่น ชีวิตของเขาเป็นเดิมพัน

เมื่อเขาเข้าคุก เขาฆ่ามอนสเตอร์ทุกภายใน เขาค่อนข้างรุนแรงและมีประสิทธิภาพเมื่อเขาต่อสู้กับสัตว์ประหลาดที่อันตรายที่สุดในเกม ผู้เล่นที่ติดตามเขาสั่นในความตื่นเต้นเห็นทุกตีใช้เวลาชีวิตหนึ่ง

ตอนนั้นวัชพืชถือว่าอันตรายมากที่สุดและประสบความสำเร็จมากที่สุดของผู้เล่นที่ไม่เคยยอมแพ้ แต่ก็เก็บไปเถอะ การต่อสู้ และชนะ นั่นเป็นเหตุผลที่ทุกคนเรียกเขาว่า อัศวินดำ

จิตและมาโกะ ถึงตะวันออก ประตู . . . .

" ตามข้อมูลของเรา ประติมากรเห็นครั้งสุดท้ายที่นี่ "
" นั่นมัน ! ! ! ! ! "

จิตจ่อวัชพืชที่ขี่ม้า

หลังจากผ่านปัญหามากมายในรอบ 7 วัน วัชพืช ตัดสินใจว่ากลับไปเขาจะใช้เวลากับความสะดวกสบาย .

ที่ราบแห่งความสิ้นหวังมีขนาดเล็กของฝูงม้าป่า แต่ผู้เล่นอาชีพบางอย่าง เช่น อัศวิน หรือทหารรับจ้าง สามารถควบคุมมันได้ พวกเขาอาจจะทำให้ม้าวิ่งได้เร็วขึ้น

แต่แกะสลักไม่ได้มีความสามารถที่เกี่ยวข้องกับม้าแม้ว่าแม้ดรูอิดใช้ ' วิญญาณ ' หมาป่าและกวี–ร้องเพลงของพวกเขา แต่แกะสลัก . . . . . . .

'profession ที่ thrives เท่านั้นผ่านงานหนัก '

หลังจากข้ามที่ราบแห่งความสิ้นหวัง วัชพืชที่ดูเหมือนจะเข้าใจอย่างแท้จริงประติมากรอาชีพ

'hya ! เรามาดูวิธีที่รวดเร็วคุณสามารถวิ่ง '

เขาจะส่งม้าของเขาในการวิ่ง เมื่อสองผู้เล่นบล็อกถนนของเขาผู้หญิงในชุดสีแดง และพระหัวโล้น ทำให้เขามีเวลาที่จะแสดงความโกรธของเขา ผู้หญิงถาม :

" คุณเป็นนักแกะสลัก "
" อืม . . . . . . . นั่นคืออาชีพของผม และมันคืออะไรที่คุณต้องการจากฉัน ? " ก็คงงั้นถามและวัชพืช

เขาไม่ชอบความซับซ้อนที่ไม่จำเป็นและเขาไม่ได้มีเวลาสำหรับพวกเขา .

ไซคียิ้มเล็กน้อยและต่อ

" หมายความว่าผมถูก เป็นคุณที่สร้างปิรามิดคุณสามารถโดยบังเอิญทำให้เราแมงป่อง figurines , คุณลุง ? "
" ผมเกรงว่าจะไม่ได้ มันดูเหมือนคุณซื้อตุ๊กตาจากผมมาก่อน แต่ผมไม่ทำ souveneers อีกต่อไป "

วัชพืชไม่ได้มีเวลามากพอที่จะใช้มันสำหรับคู่เหรียญเงิน ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจที่จะโกหก กำไรพิเศษบางอย่างอยู่เสมอ แต่ตอนนี้เขามีภารกิจสำคัญรออยู่ด้วยหวังรางวัลอันยิ่งใหญ่

" แต่เรามีเรื่องฉุกเฉิน . เราต้องการ figurines เหล่านั้นตอนนี้ คุณจะช่วยเรา "
" ผมขอโทษ แต่มันเป็นไปไม่ได้ ขอปั้นอีก "

วัชพืชปฏิเสธทันที แสดงว่า เขาไม่ได้คุยกัน

แต่จิตใจเห็นว่าสถานการณ์จะพัฒนาไปในทิศทางที่ไม่ถูกต้อง ตกเขา

พลอยเล็ก" เราได้คุยกับแกะสลักอื่นๆ พวกเขาบอกว่า เราต้องเป็นประติมากรที่มีฝีมือระดับกลาง เท่านั้น เช่น ประติมากรจะสามารถแกะสลักเรา figurines ที่จำเป็น . "

ขออภัยสำหรับวัชพืช สถานการณ์ยิ่งเพิ่มมากขึ้นและซับซ้อนมากขึ้น มันชัดเจนว่าพวกเขาจะไม่ปล่อยเขาไปง่ายๆ

" ฝีมือของฉันมันไม่ค่อยดี อีกอย่างผมกำลังรีบ "
. " เรารู้มันเป็นคำขอที่ยาก ถ้าคุณตกลงช่วยเรา คุณจะได้รับอัญมณีนี้เป็นรางวัล "

เงาสีแดงทับทิมมีความสนใจที่สมบูรณ์กำจัดวัชพืชด้วย เขามีประสบการณ์การทำงานกับอัญมณีและเขาสามารถประมาณค่า

" สามารถขายได้ 400 ทอง หรือแม้แต่ถ้าผมพยายามมากพอ '

เสียดายมากกว่าการใช้จ่าย 70 , 000 ทองเป็นเพียงความเข้มแข็งของเขาตามปกติ

"วัชพืชได้อย่างรวดเร็วออกจากม้ายิ้มอย่างสดใสและกล่าวว่า :

" ถ้าคุณให้เวลาฉันสักหน่อย ฉันจะให้พวกเขาตอนนี้ คุณสามารถนับบนฉัน "

จิตและมาโกะมองกันและกันในความสับสน

ตอนนี้พวกเขากล่าวถึงอัญมณี ของประติมากร ทัศนคติเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ! เขายังดูเด็กมาก พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อน เช่น พฤติกรรมในเกม

" เราต้องการเจ็ด figurines .คุณสามารถเริ่มต้นตอนนี้ "
" อืม . . . . . . . . . . . . เจ็ด ? "
" มันมากเกินไป ? "

ไซคีมองเขา กังวลนิดหน่อย วัชพืชตอบเธอด้วยสายตาเศร้า

" อย่างที่คุณรู้ ฉันเป็นศิลปิน ผมชื่นชมศิลปะ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงกลายมาเป็นประติมากร แม้เมื่อทำงานบนรูปปั้นที่คล้ายกัน ฉันต้องทำให้มากของความพยายามที่จะรักษาความคิดริเริ่มของพวกเขา ฉันได้ใช้เทคนิคพิเศษ

"วัชพืชคือว่าชัด สายตาของชายที่เที่ยงตรงที่สุดในโลก จากด้านข้าง เขาดูเหมือนมากที่สุดมีผู้เล่นที่ทุ่มเทชีวิตของเขาเพื่อศิลปะ วัชพืชที่มีประสบการณ์มากมายในเรื่องดังกล่าว ได้กลายมาเป็นนักแสดงอย่าง

" โอ้ ! ผมไม่ได้คิดเกี่ยวกับมัน ในกรณีนี้ ถ้าคุณให้เรา figurines , เราจะเพิ่มอัญมณีอีกรางวัล คุณสามารถทำให้พวกเขาจากวัสดุนี้ "

คิดเอาหินแดง 7 ตอนนั้นเธออย่างระมัดระวังตรวจสอบสิ่งแวดล้อม

พระได้วางมือของท่านบนดาบจัดการ ถ้าพวกเขาสังเกตเห็นความเคลื่อนไหวที่น่าสงสัยใด ๆ พวกเขาจะกำจัดวัชพืชประติมากร

แต่แค่ดูหิน

To ตัดพวกเขาหนึ่งแน่นอนต้องมีทักษะระดับกลาง ด้วยมีด zahab ผมจะสามารถที่จะทำงานกับพวกเขาได้อย่างง่ายดาย . . .

ไม่น่าแปลกใจ ที่แกะสลักอื่น ๆปฏิเสธงาน ยุ่งกับอัญมณีของทั้งสองกับระดับทักษะแค่เริ่มต้นก็อันตรายมาก

" แน่นอนครับ รอนิดนึงนะ ผมจะให้คุณแมงป่องที่ดีที่สุดในโลก . "

วัชพืชที่ผ่อนคลาย แต่ยังคงลักษณะของ extreme โฟกัส และเริ่มทำงาน มักจะมีหลายคนสงสัยผู้เล่นรวบรวมเพื่อดูเขาแต่เวลานี้จิตใจกับมาโกะถูกขับไล่มีความสนใจที่ไม่พึงประสงค์ .

" นี่ มาโกะ . . . . . . . "
" สิ่งที่จิตใจ ? "
" คุณคิดว่าเขาอาจจะเล่นเกมนี้ด้วยเหรอ วัชพืช หมายถึง "

เก่งย้ายมือของช่างแกะสลักน้ำแข็งสักครู่ ก่อนที่จะมาทำงาน เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันเป็นไปไม่ได้ ที่ในโลกนี้มากใครพูดถึงเขาพวกเขาต้องพูดถึงคนชื่อคล้ายกัน

" หืม. . . . . . เป็นไปได้มาก ฉันได้ยินว่าเขาขายบัญชีของเขาในทวีปแห่งเวทย์มนต์ และย้ายมาอยู่ที่นี่ มีข่าวลือว่าเขาไม่ใช่แค่เล่นเกมนี้ แต่กลายมาเป็นอัศวินของคำสั่งของเฟรย่า แน่นอนคุณไม่ควรไว้ใจมันมากนัก แต่ . . . . . . . "
" ว่า เขาตระหนักถึงความผิดพลาดของเขาและ desided ตามเส้นทางของแสง ที่มืดอัศวินที่ทำลายทุกอย่างในเส้นทางของมัน เหมือนเครื่องจักรสังหาร ? ! ! ! " มือ

วัชพืชเริ่มสั่นเล็กน้อย เขาแอบมองหน้าพวกเขา .

มาโกะ เป็นเสียงต่ำ :

" ฉันอยากจะพบเขามาก . . . . . . . "
" ผมรู้ว่ามาโกะ เมื่อคุณเริ่มเล่นเกมนี้มา 2 ปี คุณก็แค่ เสียใจที่ไม่ได้ฆ่าวัชพืชในทวีปแห่งเวทย์มนต์ "
." ใช่ . . . ฉันต้องการที่ดีที่สุดคนหนึ่งที่ถือว่าแข็งแกร่ง โดยทุกคน "
" ผมเข้าใจคุณ ทุกคนที่ได้รับอะไรที่สําคัญในทวีปแห่งเวทมนต์ต้องมีความรู้สึกว่า "
" คุณเดิมพัน ! ที่จะชนะหนึ่งในด้านบน ที่จะใช้ตำแหน่งของเขา และทำให้เขาเจ็บปวด ถ้าเขามาที่นี่ ผมหวังว่าผมจะได้เจอเขา ไม่ ผมจะได้เจอเขา ทวีปใหญ่แต่ทางของเราจะข้ามสักวันหนึ่ง "
" และสิ่งที่คุณจะทำเมื่อคุณพบเขา "
" โอ้ ฉันยินดีจะทักทายเขา มันเป็นเช่นความสุข โฮ โฮ โฮ "

ไซคีให้เบ้ยิ้ม

" นั่นคือความคิดของผมเลย เมื่อฉันพบเขา ฉันยินดีจะต้อนรับเขา "
" ครับ เราควรจะฆ่าเขาอย่างน้อยหนึ่งพันครั้ง " มือ

วัชพืชได้เร็ว นั่นก็เกือบมองไม่เห็นมีดเพียง zahab มันกระพริบเวลา

" ปั้น ไม่ต้องรีบขนาดนั้น . . . . . . . " " ไม่ . . . "

วัชพืชเสร็จ figurines อย่างเร็วที่สุด และแสดงให้พวกเขาเพื่อ psyche

" นายเก่งมาก "

เธอพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ มือเขาได้รับรางวัลสัญญาและกลายเป็นคู่หูของเธอ

" ในที่สุดเราก็สามารถกลับมา "
" อืม รีบไปกันเถอะ

"มาโกะและปัญญากล่าวคำอำลากับปั้น หันหลังและเดินจากไป

เมื่อพวกเขาไกลพอ วัชพืช ถอนหายใจด้วยความโล่งอก 'phew

! ผมไม่ควรบอกใคร ว่าฉันเล่นทวีปเวทมนต์ '

ใหญ่คือชื่อเสียงของเขา แข็งแรง เป็นเกลียด คนอื่นรู้สึกต่อเขา หลังจากที่เขาจัดการกับทุกคนที่เคยทำร้ายเขาด้วย

ไม่มีความเมตตาเขาได้ยินเรื่องจิตใจกับมาโกะก่อน แต่ขอบคุณที่เสมือนจริง เขาได้เห็นใบหน้าของคนที่อาจจะกลายเป็นศัตรูที่เลวร้ายที่สุดของเขาในอนาคต