2.2.2.2.2. Parent-led meal. We also

2.2.2.2.2. Parent-led meal. We also conducted a brief semi-structured observation of a parent-led meal. Parents presented
the same 16 foods as the examiner (four from each food group). The examiner provided each parent with a baggie containing
multiple 1/400 1/400 1/400 pieces of one food item at a time, a spoon, and a plate. The examiner instructed the parent to feed
and interact with his or her child as he or she would normally in the home. The examiner prompted the parent to present the
next bite every 30 s. Otherwise, the examiner did not provide any feedback, coaching, or further instruction.
2.2.2.3. Response measurement and interobserver agreement. We recorded the frequency of the following child behaviors:
acceptance, expulsion, and disruption, and the duration of the following behaviors: negative vocalizations, and out of seat.
The behavior of acceptance was defined as accepting the food into the mouth within 5 s of the examiner’s instruction to “Take
a bite.” Percentage of foods accepted was calculated by dividing the total number of foods accepted by the total number of
foods presented. Expulsions were defined as the appearance of food past the border of the lip after the child accepted the bite.
Disruptions were defined as any behavioral response that physically interrupted the presentation of the food (e.g., throwing
food, covering mouth, pushing the plate away). We divided the number of trials during which disruptions occurred by the
total number of trials to yield the percentage of trials during which disruptions occurred. Negative vocalizations were defined
as crying, shouting, yelling and/or whining in response to food presentation; measured by duration: 3 s onset, 3 s offset. Out
of seat was defined as child’s buttocks out of contact with seat; measured by duration: 3 s onset, 3 s offset. The percentage of
session during which negative vocalizations occurred was calculated by summing all the durations of the behavior that were
recorded, and dividing by the entire duration of the session. The same calculation was conducted for out of seat.
For the parent-led session, the definition of combined inappropriate behavior included disruptions as defined for the
examiner-led sessions, as well as 45 head turns away from food presentation when parents presented food to a child’s
mouth. Because parents may choose to re-present foods, a child may exhibit combined inappropriate behavior multiple
times per food. Therefore, the frequency of combined inappropriate behaviors was divided by the total number of foods
presented to yield the number of combined inappropriate behaviors per food. Acceptance, expulsions, negative vocalizations,
and out of seat were defined as described for examiner-led sessions. In addition to child behaviors, we also observed parent
behaviors: coaxing/pleading, reprimands, and praise. Coaxing/pleading was defined as any verbal prompt that requested the
child to consume the food. Reprimands were defined as any parent comment that contained, “don't”, telling child to cease.
Praise was defined as parental identification of the child’s positive feeding behaviors. Praise could be verbal or gestural (e.g.,
thumbs up).
Doctoral level graduate and undergraduate students coded mealtime observation data by reviewing videotapes of the
meals. We calculated inter-observer agreement for parent-led sessions for 39% of participants for acceptance, combined
inappropriate behavior, expulsion, negative vocalizations, reprimands, and out of seat. We calculated interobserver
agreement for acceptance, inappropriate mealtime behavior, expulsion, and reprimands by dividing the smaller frequency
by the larger frequency. We calculated interobserver agreement for negative vocalizations and out of seat by dividing the
smaller duration by the larger duration. The average agreement ranged from 82% to 96%.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2.2.2.2 อาหารสำหรับผู้ปกครองที่นำโดย นอกจากนี้เรายังดำเนินการสังเกตกึ่งโครงสร้างคร่าวๆของอาหารที่ผู้ปกครองนำ พ่อแม่ผู้ปกครองที่นำเสนอเดียวกัน 16 อาหารที่เป็นผู้ตรวจสอบ (สี่จากแต่ละกลุ่มอาหาร)
ตรวจสอบให้ผู้ปกครองแต่ละคนมี Baggie
มีหลาย1/400? 1/400? 1/400 ชิ้นส่วนของรายการอาหารครั้งละหนึ่งช้อนและจาน
ผู้ตรวจสอบคำสั่งของพ่อแม่ที่จะเลี้ยงและมีปฏิสัมพันธ์กับลูกของเขาหรือเธอที่เขาหรือเธอจะได้ตามปกติในบ้าน ผู้ตรวจสอบได้รับแจ้งผู้ปกครองที่จะนำเสนอการกัดต่อไปทุก 30 วินาที
มิฉะนั้นผู้ตรวจสอบไม่ได้ให้ข้อเสนอแนะใด ๆ ที่ฝึกการเรียนการสอนต่อไปหรือ.
2.2.2.3 การวัดการตอบสนองและข้อตกลง interobserver เราบันทึกความถี่ของพฤติกรรมของเด็กต่อไปนี้:
ยอมรับการขับไล่และการหยุดชะงักและระยะเวลาของพฤติกรรมต่อไปนี้: การเปล่งเสียงลบและออกจากที่นั่ง.
ลักษณะการทำงานที่ได้รับการยอมรับได้รับการกำหนดให้เป็นที่ยอมรับอาหารเข้าไปในปากภายใน 5 ของ การเรียนการสอนการตรวจสอบที่จะ
"เอากัด."
ร้อยละของอาหารที่ได้รับการยอมรับที่คำนวณโดยการหารจำนวนรวมของอาหารที่ได้รับการยอมรับด้วยจำนวนของอาหารที่นำเสนอ expulsions ถูกกำหนดให้เป็นลักษณะของอาหารที่ผ่านมาเส้นขอบของริมฝีปากหลังจากที่เด็กที่ได้รับการยอมรับกัด.
หยุดชะงักถูกหมายใด ๆ ที่ตอบสนองพฤติกรรมที่ร่างกายขัดจังหวะการนำเสนอของอาหาร
(เช่นการขว้างปาอาหารปิดปากผลักดันแผ่นออกไป) .
เราได้แบ่งจำนวนของการทดลองในระหว่างที่หยุดชะงักที่เกิดขึ้นโดยจำนวนของการทดลองเพื่อให้ได้ร้อยละของการทดลองในระหว่างที่มีการหยุดชะงักที่เกิดขึ้น เปล่งเสียงเชิงลบถูกกำหนดเป็นร้องไห้ตะโกนโห่ร้องและ / หรือเสียงหอนในการตอบสนองต่อการนำเสนออาหาร
โดยวัดจากระยะเวลา: การโจมตี 3 วินาที, 3 s ชดเชย
ออกจากที่นั่งถูกกำหนดเป็นก้นของเด็กจากการติดต่อกับที่นั่ง; โดยวัดจากระยะเวลา: การโจมตี 3 วินาที, 3 s ชดเชย ร้อยละของเซสชั่นในระหว่างที่มีการเปล่งเสียงเชิงลบที่เกิดขึ้นจากการคำนวณเป็นระยะเวลาทั้งหมดของพฤติกรรมที่ถูกบันทึกไว้และหารด้วยระยะเวลาทั้งหมดของเซสชั่น การคำนวณเดียวกันได้ดำเนินการในการออกจากที่นั่ง. สำหรับเซสชั่นที่ผู้ปกครองนำความหมายของพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมรวมกันรวมถึงการหยุดชะงักตามที่กำหนดไว้สำหรับการประชุมผู้ตรวจสอบนำเช่นเดียวกับ 45? หัวหันไปจากการนำเสนออาหารเมื่อพ่อแม่ที่นำเสนออาหารให้กับเด็กปาก เพราะพ่อแม่อาจเลือกที่จะอาหารอีกครั้งปัจจุบันเด็กอาจแสดงพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมรวมกันหลายครั้งต่ออาหาร ดังนั้นความถี่ของพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมรวมกันโดยแบ่งเป็นจำนวนรวมของอาหารที่นำเสนอจะให้ผลผลิตจำนวนพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมรวมต่ออาหาร ยอมรับ expulsions, เปล่งเสียงเชิงลบและออกจากที่นั่งถูกกำหนดตามที่อธิบายไว้สำหรับการประชุมผู้ตรวจสอบนำ นอกเหนือไปจากพฤติกรรมของเด็กเรายังสังเกตเห็นผู้ปกครองพฤติกรรม: เกลี้ยกล่อม / อ้อนวอน, ตำหนิและสรรเสริญ ซึ่งหลอกลวง / ขอร้องถูกกำหนดเป็นพรอมต์คำพูดใด ๆ ที่ร้องขอเด็กจะบริโภคอาหาร reprimands ถูกกำหนดเป็นความคิดเห็นของผู้ปกครองที่มี "ทำไม่ได้" บอกเด็กที่จะยุติ. สรรเสริญถูกกำหนดเป็นประจำตัวประชาชนของผู้ปกครองของเด็กที่มีพฤติกรรมการกินอาหารในเชิงบวก สรรเสริญอาจจะเป็นคำพูดหรือท่าทาง (เช่นThumbs up). จบการศึกษาระดับปริญญาเอกและนักศึกษาระดับปริญญาตรีที่เข้ารหัสข้อมูลที่รับประทานอาหารการสังเกตโดยการตรวจสอบวิดีโอของอาหาร เราคำนวณข้อตกลงระหว่างผู้สังเกตการณ์สำหรับการประชุมผู้ปกครองที่นำโดย 39% ของผู้เข้าร่วมได้รับการยอมรับรวมพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม, ขับไล่, เปล่งเสียงลบตำหนิและออกจากที่นั่ง เราคำนวณ interobserver ข้อตกลงการยอมรับพฤติกรรมรับประทานอาหารที่ไม่เหมาะสม, การขับไล่และตำหนิโดยการหารความถี่ที่มีขนาดเล็กโดยความถี่ที่มีขนาดใหญ่ เราคำนวณ interobserver ข้อตกลงสำหรับการเปล่งเสียงเชิงลบและออกจากที่นั่งโดยการหารระยะเวลาที่มีขนาดเล็กโดยในช่วงระยะเวลาที่มีขนาดใหญ่ ข้อตกลงเฉลี่ยตั้งแต่ 82% ถึง 96%

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2.2.2.2 . แม่นำอาหาร นอกจากนี้เรายังดำเนินการตรวจสอบวิธีการโดยย่อของผู้ปกครองที่นำอาหาร พ่อแม่เสนอ
เหมือนกัน 16 อาหารเป็นผู้ตรวจสอบ ( สี่จากแต่ละกลุ่มอาหาร ) ผู้ตรวจสอบให้แต่ละหลักกับสัมภาระที่มี
หลาย 1 / 400  1 / 400  1 / 400 ชิ้นของสินค้าอาหารในเวลาหนึ่งช้อนและจาน ผู้ตรวจสอบให้พ่อแม่เลี้ยง
และโต้ตอบกับลูกของเขาหรือเธอ เขาหรือเธอจะปกติในบ้าน ผู้ตรวจสอบแจ้งผู้ปกครองเสนอ
กัดต่อไปทุกๆ 30 วินาที ไม่งั้น หมอไม่ได้ให้ข้อเสนอแนะใด ๆ การฝึก หรือคำแนะนำเพิ่มเติม 2.2.2.3
. ข้อตกลง interobserver การวัดและการตอบสนอง เราบันทึกความถี่ของพฤติกรรมเด็กต่อไปนี้ :
ยอมรับ ถูกไล่ออก และการหยุดชะงัก ,และระยะเวลาของพฤติกรรมต่อไปนี้ : การเปล่งเสียงที่เป็นลบ และจากที่นั่ง .
พฤติกรรมการยอมรับ เช่นการรับอาหารเข้าปากภายใน 5 วินาทีของผู้ตรวจสอบการสอน " ใช้เวลา
กัด " ร้อยละของอาหารได้รับการยอมรับถูกคำนวณโดยการหารจำนวนรวมของอาหารที่ได้รับการยอมรับจากจำนวนของ
อาหารที่นำเสนอexpulsions กำหนดเป็นลักษณะของอาหารผ่านขอบของริมฝีปากหลังจากที่เด็กรับกัด .
หยุดชะงักกำหนดเป็นพฤติกรรมการตอบสนองที่ร่างกายหยุดการนำเสนอของอาหาร ( เช่น ปา
อาหาร , ปิดปาก , ผลักจานไป ) เราแบ่งจำนวนของการทดลองในช่วงที่การหยุดชะงักเกิดขึ้นโดย
จำนวนทั้งหมดของการทดลองจะให้ผลตอบแทนร้อยละของการทดลองในช่วงที่วุ่นวายเกิดขึ้น การเปล่งเสียงลบกำหนด
เป็นร้องไห้ ตะโกน ตะโกน และ / หรือบ่นในการตอบสนองต่อการนำเสนออาหาร วัดด้วยระยะเวลา 3 S เริ่ม 3 s , ชดเชย อก
ของที่นั่งเช่นเด็กก้นออกจากการติดต่อกับที่นั่ง โดยวัดระยะเวลา : 3 S เริ่ม 3 s , ชดเชย เปอร์เซ็นต์ของ
ช่วงระหว่างที่ถูกคำนวณโดยการเปล่งเสียงเชิงลบที่เกิดขึ้นรวมระยะเวลาทั้งหมดของพฤติกรรมที่
บันทึก และหารด้วยระยะเวลาทั้งหมดของเซสชัน การคำนวณเดียวกันมีวัตถุประสงค์เพื่อออกจากที่นั่ง .
สำหรับพ่อแม่นำเซสชัน , ความหมายของพฤติกรรมไม่เหมาะสมรวมรวมหยุดชะงักตามที่กำหนดไว้สำหรับ
' พาเซสชันรวมทั้ง 45  หัวหันหนีจากการนำเสนออาหาร เมื่อพ่อแม่เสนออาหารให้ปากของ
เด็ก เพราะพ่อแม่อาจเลือกที่จะเป็นปัจจุบันอาหาร เด็กอาจแสดงพฤติกรรมไม่เหมาะสม รวมกันหลาย
ครั้งต่ออาหาร ดังนั้นความถี่ของพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมรวมหารด้วยจำนวนรวมของอาหาร
นำเสนอผลผลิตจำนวนรวมพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมต่ออาหาร การยอมรับ , การเปล่งเสียง expulsions , ลบ , และออกจากที่นั่ง
กำหนดไว้สำหรับผู้ตรวจสอบ LED ครั้ง นอกจากพฤติกรรมเด็ก นอกจากนี้เรายังสังเกตพฤติกรรมพ่อแม่
: ซึ่งหลอกลวง / pleading คำตำหนิ และสรรเสริญ ซึ่งหลอกลวง / ขอร้องถูกกำหนดไว้เช่นใดด้วยวาจาพร้อมที่ร้องขอ
เด็กบริโภคอาหารคำตำหนิกำหนดเป็นผู้ปกครองแสดงความคิดเห็นว่าอยู่ " อย่า " บอกลูกให้หยุด .
สรรเสริญได้นิยามเป็นบัตรของผู้ปกครองของเด็กบวกอาหารผู้ป่วย สรรเสริญอาจจะด้วยวาจาหรือ gestural ( เช่น

ยกนิ้วขึ้น ) จบการศึกษาระดับปริญญาเอก และนักศึกษาระดับปริญญาตรี รหัส mealtime ข้อมูลการสังเกต โดยทบทวนเทปของ
อาหารเราคำนวณระหว่างสังเกตการณ์ข้อตกลงสำหรับผู้ปกครองนำช่วง 39% ของผู้เข้าร่วมการรวม
พฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม การเปล่งเสียง , ลบ , คำตำหนิ และออกจากที่นั่ง เราคำนวณ interobserver
ความตกลงว่าด้วยการยอมรับ พฤติกรรม การ mealtime ไม่เหมาะสม และคำตำหนิ โดยแบ่งความถี่
โดยขนาดใหญ่ที่มีความถี่เราคำนวณ interobserver ข้อตกลงการเปล่งเสียงและลบ ออกไปจากที่นั่ง โดยแบ่งระยะเวลา
ขนาดเล็กโดยมีขนาดใหญ่เวลา สัญญาเฉลี่ยอยู่ระหว่าง 82 ถึง 96%