Bentham begins the ethical part of

Bentham begins the ethical part of his book with a blunt statement of total human subordination to pleasure and pain: "Nature has placed mankind under the governance of two sovereign masters, pain and pleasure."

Note: Both ancient and modern theoreticians used to ground their ethical considerations on what they conceived as the ideal characteristic of man, be it reason, solidarity, goodness, divine origin or something else. Typically, they would deduce the suitable norm of human conduct from an end superimposed on such an ideally conceived nature. Bentham eliminates any normativism of this kind. Instead of deriving the concept of human nature from the ultimate end of human activity (as Aristotle and Jesus did), Bentham draws the idea of human ends from the way how human nature really functions under the guidance of sovereign factors. "Sovereign" was an important word in Hobbes; it denotes independent, ultimate factors possessing supreme authority.

Realism: Bentham accepts the reality of human desires without any prejudgment. This is the point where the question of human motivation vanishes from his radar.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แทมเริ่มต้นส่วนทางจริยธรรมของหนังสือของเขาที่มีคำสั่งทื่อของการอยู่ใต้บังคับบัญชาของมนุษย์รวมเพื่อความสุขและความเจ็บปวด "ธรรมชาติได้วางมนุษย์ภายใต้การกำกับดูแลของนายสองนายอธิปไตยความเจ็บปวดและความสุข." หมายเหตุ: ทฤษฎีทั้งโบราณและสมัยใหม่มาใช้ในการพื้นดินของพวกเขา พิจารณาด้านจริยธรรมในสิ่งที่พวกเขาคิดว่าเป็นลักษณะในอุดมคติของคนไม่ว่าจะเป็นด้วยเหตุผลความเป็นปึกแผ่นความดีกำเนิดศาสนาหรือสิ่งอื่น โดยปกติแล้วพวกเขาก็จะได้ข้อสรุปเป็นบรรทัดฐานที่เหมาะสมของการดำเนินการของมนุษย์จากปลายซ้อนทับบนเช่นธรรมชาติรู้สึกนึกคิด แทมช่วยลด normativism ชนิดนี้ใด ๆ แทนการสืบแนวคิดของธรรมชาติของมนุษย์จากปลายที่ดีที่สุดของกิจกรรมของมนุษย์ (ตามที่อริสโตเติลและพระเยซู) แทมดึงความคิดของมนุษย์จบจากวิธีที่ว่าธรรมชาติของมนุษย์จริงๆฟังก์ชั่นภายใต้การแนะนำของปัจจัยอธิปไตย "จักรพรรดิ" เป็นคำสำคัญในฮอบส์; มันหมายถึงอิสระปัจจัยที่ดีที่สุดที่มีอำนาจสูงสุด. ธรรมชาติ: แทมยอมรับความเป็นจริงของความปรารถนาของมนุษย์โดยไม่ต้อง prejudgment ใด ๆ นี่คือจุดที่คำถามของแรงจูงใจของมนุษย์หายไปจากจอเรดาร์ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เบนแธมจะเริ่มต้นส่วนจริยธรรมของหนังสือของเขากับงบทื่อของมนุษย์เพื่อความสุขและความเจ็บปวดโดยการ " ธรรมชาติได้วางมนุษย์ภายใต้การปกครองของจักรพรรดิสองอาจารย์ ความเจ็บปวดและความสุข . " หมายเหตุ

: ทั้งโบราณและปัจจุบันนักทฤษฎีที่ใช้พื้นของจริยธรรมพิจารณาในสิ่งที่พวกเขารู้สึกเป็นลักษณะในอุดมคติของผู้ชาย ให้เหตุผล , สมานฉันท์ , ความดีกำเนิดเทพ หรืออย่างอื่น โดยทั่วไปแล้ว พวกเขาจะอนุมานบรรทัดฐานที่เหมาะสมของพฤติกรรมมนุษย์จากสิ้นซ้อนทับบนเช่นนึกคิดรู้สึกธรรมชาติ เบนแธม normativism ขจัดใด ๆของชนิดนี้ แทนที่จะอาศัยแนวคิดของมนุษย์จากสิ้นสุดที่สุดจากกิจกรรมของมนุษย์ ( เช่น อริสโตเติล และพระเยซูได้ )เบนแธมดึงความคิดของมนุษย์สิ้นสุดจากวิธีที่ธรรมชาติของมนุษย์จริง ๆ ฟังก์ชัน ภายใต้คำแนะนำของปัจจัยอธิปไตย " . จักรพรรดิ " เป็นคำที่สำคัญในฮอบส์ ; มันหมายถึงอิสระที่ดีที่สุดปัจจัยที่มีอำนาจสูงสุด

สัจนิยม : Bentham ยอมรับความเป็นจริงของมนุษย์ปรารถนา โดยไม่ prejudgment .นี้เป็นจุดที่คำถามแรงจูงใจของมนุษย์หายไปจากเรดาร์ของเขา