Nadezhda Nikolaevna Timoshenko live

Nadezhda Nikolaevna Timoshenko lived in the village of Borshchyovka from 1969 to 1986. This village was just twelve kilometres from Chernobyl. This is her story about what happened that day and afterwards.
"It was a very warm and sunny day. We could hear some birds singing in the sky. We had no idea about the terrible disaster. We found out what happened only early evening. A friend's son came to our village in a car with a radio. So we heard about the disaster on this radio. The people in our village did not panic at all. They gave us special medicine. Suddenly it started raining. I was outside in this rain. Next morning I saw some strange red spots on my skin. I was afraid, and then they told me that the rain was radioactive, and the red spots on my face would disappear soon. It was some time before the spots went away.
"They took us away from the village on 4 May. The children left the week before. Six buses arrived at the village to take

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เลือก Nikolaevna Timoshenko อาศัยอยู่ในหมู่บ้านของ Borshchyovka จาก 1969 1986 หมู่บ้านนี้ถูกเพียง 12 กิโลเมตรจากฟ้า นี่คือเรื่องราวของเธอเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นวันนั้น และหลังจากนั้น "มันเป็นวันอบอุ่นมาก และแสงแดด เราสามารถได้ยินเสียงนกร้องในท้องฟ้า เรามีความคิดเกี่ยวกับภัยพิบัติที่น่ากลัว เราพบสิ่งที่เกิดขึ้นเฉพาะช่วงเย็น ลูกชายของเพื่อนมาถึงหมู่บ้านของเราในรถที่มีวิทยุ ดังนั้น เราได้ยินเกี่ยวกับภัยพิบัติวิทยุนี้ คนในหมู่บ้านของเราไม่ตกใจเลย พวกเขาให้เราพิเศษแพทย์ ก็มันเริ่มฝนตก ผมอยู่ในฝนนี้ เช้าวันถัดไปผมเห็นจุดสีแดงแปลกบนผิวของฉัน กลัว แล้ว พวกเขาบอกว่า ฝนกัมมันตรังสี และจุดสีแดงบนใบหน้าจะหายไปเร็ว ๆ นี้ เวลาจุดไปได้ "พวกเขาพาเราออกจากหมู่บ้านใน 4 พฤษภาคม เด็กเหลือสัปดาห์ก่อน รถหกมาถึงที่หมู่บ้านจะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Nadezhda Nikolaevna Timoshenko อาศัยอยู่ในหมู่บ้านของ Borshchyovka จาก 1969 1986 หมู่บ้านนี้เป็นเพียงสิบสองกิโลเมตรจากเชอร์โนบิล นี่คือเรื่องราวของเธอเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้นและหลังจากนั้น.
"มันเป็นวันที่อบอุ่นมากและมีแดด. เราอาจจะได้ยินเสียงนกร้องเพลงบางในท้องฟ้า. เรามีความคิดเกี่ยวกับภัยพิบัติที่น่ากลัวไม่มี. เราพบว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเพียงช่วงเย็น ลูกชายของเพื่อนมาที่หมู่บ้านของเราในรถที่มีวิทยุ. ดังนั้นเราจึงได้ยินเกี่ยวกับภัยพิบัติทางวิทยุนี้. คนที่อยู่ในหมู่บ้านของเราไม่ได้ตกใจที่ทุกคน. พวกเขาทำให้เรามียาพิเศษ. ก็จะเริ่มมีฝนตก. ผมอยู่ข้างนอกใน ฝนนี้. เช้าวันถัดไปผมเห็นจุดสีแดงบางแปลกบนผิวของฉัน. ฉันก็กลัวและพวกเขาก็บอกผมว่าฝนเป็นสารกัมมันตรังสีและจุดสีแดงบนใบหน้าของฉันจะหายไปในไม่ช้า. มันเป็นบางเวลาก่อนที่จะจุดกลับออกไป .
"พวกเขาพาเราออกไปจากหมู่บ้านในวันที่ 4 พฤษภาคม เด็กที่เหลือสัปดาห์ก่อน หกรถเมล์มาถึงหมู่บ้านที่จะใช้