1. IntroductionDrip irrigation, a w

1. Introduction
Drip irrigation, a widespread practice in arid and semi-arid
areas, allows the optimal use of water and fertilizer, since both
are applied directly to the plant roots through low-flow emitters.
The impact on plant growth and, especially, on crop yield marks
this technique as probably the most important innovation in agriculture since the 1960s. Due to the shortage of water resources in
these areas, there is an increasing need to maximise water productivity (Playán and Mateos, 2006), which has led to the further
development of deficit irrigation strategies (Fereres and Soriano,
2007; Ruiz-Sánchez et al., 2010).
Identification of the level of water stress suffered by the plant is
essential when using deficit irrigation strategies. Visual assessment
of the plant water status is not accurate, since only severe water

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.
บทนำน้ำหยด,
การปฏิบัติที่แพร่หลายในแห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้งพื้นที่ช่วยให้การใช้ที่ดีที่สุดของน้ำและปุ๋ยเนื่องจากทั้งสองถูกนำมาใช้โดยตรงกับรากพืชที่ผ่านการ emitters ต่ำไหล. ผลกระทบต่อการเจริญเติบโตของพืชและโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในเครื่องหมายผลผลิตพืชเทคนิคนี้อาจจะเป็นนวัตกรรมที่สำคัญที่สุดในการเกษตรตั้งแต่ปี1960 เนื่องจากปัญหาการขาดแคลนแหล่งน้ำในพื้นที่เหล่านี้มีความต้องการที่เพิ่มขึ้นเพื่อเพิ่มผลผลิตน้ำ (Playánและ Mateos 2006) ซึ่งได้นำไปสู่การต่อการพัฒนากลยุทธ์การชลประทานการขาดดุล(Fereres และ Soriano, 2007; Ruiz-Sánchez et al., 2010). บัตรประจำตัวของระดับของการขาดน้ำได้รับความเดือดร้อนจากพืชเป็นสิ่งจำเป็นเมื่อใช้กลยุทธ์การชลประทานการขาดดุล การประเมินภาพสถานะของน้ำพืชที่ไม่ถูกต้องเนื่องจากน้ำอย่างรุนแรงเท่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
หยดน้ำชลประทาน มีการปฏิบัติอย่างกว้างขวางในที่แห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้ง
พื้นที่อนุญาตให้ใช้ที่เหมาะสมของน้ำ และปุ๋ย เพราะทั้ง
จะใช้โดยตรงกับรากพืชผ่าน emitters ไหลต่ำ .
ผลกระทบต่อการเจริญเติบโตและผลผลิตของพืช โดยเฉพาะ เครื่องหมาย
เทคนิคนี้เป็นอาจเป็นนวัตกรรมสำคัญที่สุดในการเกษตร ตั้งแต่ 1960เนื่องจากการขาดแคลนน้ำใน
พื้นที่เหล่านี้ มีความจำเป็นที่เพิ่มขึ้นเพื่อเพิ่มผลผลิต ( เล่นน้ำ . kgm mateos ( 2006 ) ซึ่งได้นำไปสู่การพัฒนาต่อไปของกลยุทธ์ที่ขาดการชลประทาน (

fereres Soriano และ , 2007 ; ruiz-s . kgm nchez et al . , 2010 ) .
การจำแนกระดับความเครียดของน้ำได้รับความเดือดร้อนโดยโรงงาน
จำเป็นเมื่อใช้กลยุทธ์ขาดการชลประทาน .
การประเมินภาพของน้ำพืชสถานะไม่ถูกต้อง เนื่องจากน้ำที่รุนแรง