Kaplan and Norton (1992, 1996) espo

Kaplan and Norton (1992, 1996) espouse that performance measures in a
balanced scorecard (BSC) should be linked to strategy. However, the BSCs of many
firms include both strategically linked and non-strategically linked measures. Banker et al.
(2004) provide initial evidence on evaluators’ weightings of strategically linked (SL) and
non-strategically linked (NSL) measures when evaluating performance in settings in
which managers always performed better than the target level on every performance
measure. They found that when evaluators have a sufficient understanding of the firm’s
strategy, they weight SL measures more than NSL measures when evaluating
performance. The purpose of the current study is to examine performance evaluations
when, relative to the target level of performance, managers exhibit favorable performance
on some measures and unfavorable performance on other measures. We contend that
evaluators will exhibit a negativity bias such that negative performance information is
weighted more heavily than positive performance information for both SL and NSL
measures. Consequently, we predict that the findings from Banker et al. (2004) will not
hold in settings involving unfavorable performance. Specifically, when performance on
NSL measures is unfavorable for one manager, we find that NSL measures are weighted
more than SL measures. Implications of this finding for theory and practice are discussed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Kaplan และ Norton (1992, 1996) เห็นว่า ประสิทธิภาพของมาตรการในการบาลานซ์สกอร์การ์ด (บีเอสซี) ควรจะเชื่อมโยงกับกลยุทธ์ อย่างไรก็ตาม BSCs หลายบริษัทมีมาตรการที่ไม่ใช่กลยุทธ์เชื่อมโยง และเชื่อมโยงกลยุทธ์ นาย et al(2004) แสดงหลักฐานเริ่มต้นใน weightings ของ evaluators ของกลยุทธ์เชื่อมโยง (SL) และมาตรการ (NSL) ไม่กลยุทธ์เชื่อมโยงเมื่อประเมินประสิทธิภาพในการตั้งค่าในผู้จัดการที่ใบดีกว่าระดับเป้าหมายในทุกประสิทธิภาพวัด พวกเขาพบว่าเมื่อ evaluators ความเข้าใจที่เพียงพอของบริษัทกลยุทธ์ พวกเขาน้ำหนักวัด SL มากกว่ามาตรการ NSL เมื่อประเมินประสิทธิภาพของ วัตถุประสงค์ของการศึกษาปัจจุบันคือการ ตรวจสอบประเมินประสิทธิภาพเมื่อ สัมพันธ์กับระดับเป้าหมายของประสิทธิภาพการทำงาน จัดการแสดงประสิทธิภาพที่ดีบางมาตรการและร้ายประสิทธิภาพในมาตรการอื่น ๆ เราแข่งที่evaluators จะแสดงอคติ negativity ที่ประสิทธิภาพลบข้อมูลถ่วงน้ำหนักหนักกว่าประสิทธิภาพบวกข้อมูล SL และ NSLมาตรการการ ดังนั้น เราทำนายว่า ผลการวิจัยจากนายเอ็ด al. (2004) จะไม่เก็บไว้ในการตั้งค่าที่เกี่ยวข้องกับประสิทธิภาพร้าย โดยเฉพาะ เมื่อประสิทธิภาพในNSL มาตรการจะเสียเปรียบสำหรับผู้จัดการหนึ่ง เราพบว่า มีการถ่วงน้ำหนัก NSL มาตรการมากกว่ามาตรการ SL ผลของการค้นหานี้สำหรับทฤษฎีจะกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Kaplan Kaplan and Norton (1992, 1996) espouse that performance measures in a
หลักการว่ามาตรการประสิทธิภาพในดุลยภาพ( อย่างไรก็ตาม balanced scorecard (BSC) should be linked to strategy. However, the BSCs of many
บริษัท รวมทั้งการเชื่อมโยงกลยุทธ์และมาตรการที่ไม่ใช่กลยุทธ์ที่เชื่อมโยง firms include both strategically linked and non-strategically linked measures. Banker et al.
(2004) provide initial evidence on evaluators’ weightings of strategically linked (SL) and
non-strategically linked (NSL) measures when evaluating performance in settings in
which managers always performed better than the target level on every performance
measure. They found that when evaluators have a sufficient understanding of the firm’s
strategy, they weight SL measures more than NSL measures when evaluating
performance. The purpose of the current study is to examine performance evaluations
when, relative to the target level of performance, managers exhibit favorable performance
on some measures and unfavorable performance on other measures. We contend that
evaluators will exhibit a negativity bias such that negative performance information is
weighted more heavily than positive performance information for both SL and NSL
measures. Consequently, we predict that the findings from Banker et al. (2004) will not
hold in settings involving unfavorable performance. Specifically, when performance on
NSL measures is unfavorable for one manager, we find that NSL measures are weighted
more than SL measures. Implications of this finding for theory and practice are discussed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Kaplan และ Norton ( 1992 , 1996 ) ที่นำมาใช้ชี้วัดใน
ดุลยภาพ ( BSC ) ควรจะเชื่อมโยงกับกลยุทธ์ อย่างไรก็ตาม บริษัท หลาย รวมทั้ง BSCS
กลยุทธ์เชื่อมโยงและไม่เชื่อมโยงกลยุทธ์มาตรการ นายธนาคาร et al .
( 2004 ) มีหลักฐานเบื้องต้นของผู้ประเมิน ' weightings กลยุทธ์การเชื่อมโยง ( SL ) และ
ไม่มีกลยุทธ์การเชื่อมโยง ( NSL ) มาตรการเมื่อประเมินประสิทธิภาพในการตั้งค่าใน
ซึ่งผู้จัดการเสมอแสดงได้ดีกว่าระดับเป้าหมายทุกงาน
วัด พวกเขาพบว่าผู้ประเมินมีความเข้าใจเพียงพอ กลยุทธ์ของ บริษัท ที่พวกเขาน้ำหนัก
, มาตรการ SL มากกว่ามาตรการ NSL
เมื่อประเมินประสิทธิภาพวัตถุประสงค์ของการศึกษาในปัจจุบันคือการตรวจสอบประเมินผล
เมื่อเทียบกับเป้าหมายระดับของการปฏิบัติงาน , ผู้จัดการงานจัดแสดง
อันบนบางมาตรการและการปฏิบัติที่เกี่ยวกับมาตรการอื่น ๆ เรายืนยันว่า
ผู้ประเมินจะจัดแสดงปฏิเสธอคติดังกล่าวลบข้อมูลประสิทธิภาพ คือ
มีน้ำหนักหนักกว่าข้อมูลประสิทธิภาพการทำงานบวกทั้ง SL และมาตรการ NSL

ดังนั้นเราคาดการณ์ว่าผลจากนายธนาคาร et al . ( 2004 ) จะไม่ถือในการตั้งค่าที่เกี่ยวข้องกับการแสดง
ร้าย . โดยเฉพาะ เมื่อการปฏิบัติ
มาตรการ nsl จะเสียเปรียบสำหรับผู้จัดการ เราพบว่า มาตรการ NSL ถ่วงน้ำหนัก
มากกว่ามาตรการ SL .ความหมายนี้หาทฤษฎีและปฏิบัติได้ถูก