INTRODUCTIONThe family Solanaceae r

INTRODUCTION
The family Solanaceae represent one of the most
economically and medicinally important families of angiosperms.
The genus Solanum is a hyper-diverse taxon of this family. There
are about 2000 species of Solanum in the world that are mainly
distributed in the tropical and sub-tropical areas, with a small
number in the temperate areas (Jennifer et al., 1997). About 21
species and one variety in this genus are used as herbal medicines
(Hu et al., 1999). Solanum torvum L. is a small solanaceous
shrub, distributed widely in Pakistan, India, Malaya, China,
Philippines, and tropical America (Nasir, 1985). For many
decades, different ethnic groups have used the dried stem and root
of this plant for treatment of various ailments. Its Chinese
medicinal name is Jinniukou (Anonymous, 2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำครอบครัว Solanaceae เป็นตัวแทนหนึ่งในที่สุดทางเศรษฐกิจและครอบครัวที่สำคัญของยาAngiosperms. สกุลมะเขือเป็นแท็กซอนไฮเปอร์ที่มีความหลากหลายของครอบครัวนี้ มีประมาณ 2,000 ชนิดมะเขือในโลกที่ส่วนใหญ่กระจายอยู่ในพื้นที่เขตร้อนและเขตกึ่งร้อนที่มีขนาดเล็กจำนวนในพื้นที่อบอุ่น(เจนนิเฟอร์ et al., 1997) ประมาณ 21 สายพันธุ์และความหลากหลายในประเภทนี้จะถูกใช้เป็นยาสมุนไพร(Hu et al., 1999) มะเขือพวงลิตรเป็น solanaceous ขนาดเล็กไม้พุ่มกระจายกันอย่างแพร่หลายในประเทศปากีสถาน, อินเดีย, มลายู, จีน, ฟิลิปปินส์และอเมริกาเขตร้อน (นาซีร์, 1985) สำหรับหลายทศวรรษที่ผ่านมาของกลุ่มชาติพันธุ์ที่แตกต่างกันมีการใช้ลำต้นแห้งและรากของพืชชนิดนี้ในการรักษาโรคต่างๆ ของจีนชื่อยาเป็น Jinniukou (ไม่ประสงค์ออกนาม, 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
ครอบครัว Solanaceae เป็นตัวแทนหนึ่งของที่สุด
ทางเศรษฐกิจและครอบครัวอย่างมีคุณสมบัติเป็นยาสำคัญของพืชดอก .
สกุลโซลานัมเป็นชนิดหลากหลาย ไฮเปอร์ของครอบครัวนี้ มี
กำลัง 2 , 000 ชนิด ไม่สามารถจะยอมรับได้ในโลกที่เป็นหลัก
กระจายในเขตร้อนและเขตร้อนย่อย พื้นที่ที่มีจำนวนน้อย
ในพื้นที่หนาว ( เจนนิเฟอร์ et al . , 1997 ) เกี่ยวกับ 21
ชนิดและความหลากหลายในสกุลนี้จะใช้เป็นยาสมุนไพร
( Hu et al . , 1999 ) มะเขือพวง แอล คือ เล็ก solanaceous
พุ่มกระจายกันอย่างแพร่หลายในปากีสถาน อินเดีย มลายู จีน ฟิลิปปินส์ และ อเมริกาเขตร้อน (
, นาซีร์ , 1985 ) สำหรับหลายทศวรรษกลุ่มชาติพันธุ์ที่แตกต่างกัน
, มีการใช้ต้นและรากแห้ง
ของพืชชนิดนี้สำหรับการรักษาโรคภัยไข้เจ็บต่าง ๆ
จีนของชื่อยา jinniukou ( นิรนาม , 2000 )