The Sierra de Los Tuxtlas is a coas

The Sierra de Los Tuxtlas is a coastal volcanic mountain range that runs parallel with the Gulf of Mexico, eighty km long and fifty km at its widest, covering an area of 3,300km2. It is completely isolated from any other mountain range, surrounded by the Papaloapan and Coatzacoalcos River basins.[1] It is the easternmost point of the Trans-Mexican Volcanic Belt and has high geological and ecological complexity, subject to volcanic forces as well as erosion from wind and rain off the Gulf of Mexico.

The area is still volcanically active, with evidence of activity dating back at least 800,000 years, with the oldest volcano being Santa Marta.

The most active are San Martín Tuxtla (Tiltépetl, 1,680masl), Santa Marta (1,680masl), San Martín Pajapan (1,180masl), Cerro de Campanario (1540masl), Cerro Mono Blanco (1,380masl), Cerro de Vigía or Cerro Tuxtla (860masl) and Cerro Blanco (640masl). The last recorded eruptions were of San Martín Tuxtla in 1664 and 1793. There are many other volcanic cones with forty containing crater lakes. The volcanic activity has shaped the mountain range as well as water flow.

The mountain range ends abruptly at the sea, which makes for low cliffs and small beaches, the latter usually at the mouths of rivers and streams. The main beaches include the Barra de Sontecomapan, a strip of land that mostly separates the Gulf from the Sontecomapan Lagoon and Monte Pío, where two rivers empty into the sea.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Tuxtlas เซียร์ราเดสเป็นชายฝั่งภูเขาไฟภูเขาช่วงที่ขนานกับอ่าวเม็กซิโก ยาว 80 กม. และ 50 กม.ที่ความกว้าง ครอบคลุมพื้นที่ 3, 300 กม. 2 ได้แยกอย่างสมบูรณ์จากใด ๆ อื่น ๆ เทือก ล้อมรอบ ด้วยอ่าง Papaloapan และแม่น้ำ Coatzacoalcos [1] มันเป็นจุดที่ติดกับเข็มขัดภูเขาไฟทรานส์เม็กซิกัน และมีธรณีวิทยา และระบบนิเวศซับซ้อนสูง มีกองภูเขาไฟรวมทั้งการกัดเซาะจากฝนปิดอ่าวเม็กซิโกพื้นที่ยังคง volcanically ทำงานอยู่ หลักฐานของกิจกรรมย้อนหลังอย่างน้อย 800,000 ปี กับการท่องเที่ยวภูเขาไฟเก่าแก่ที่สุดใช้งานมากที่สุดคือ San Martín ทุกซ์ทลากุ (Tiltépetl, 1, 680masl), ซานตามาร์ (1, 680masl), San Martín Pajapan (1, 180masl), Cerro เด Campanario (1540masl) บลังโกโมโน Cerro (1, 380masl), Cerro de Vigía หรือ Cerro ทุกซ์ทลากุ (860masl) และ Cerro บลังโก (640masl) ปัจจุบันบันทึกไว้ครั้งสุดท้ายเป็นของ San Martín ทุกซ์ทลากุ 1664 และไปอย่างแน่นอน มีหลายอื่น ๆ กรวยภูเขาไฟทะเลสาบปล่องภูเขาไฟที่มีสี่สิบ การระเบิดของภูเขาไฟมีรูปภูเขาเช่นเดียวกับการไหลของน้ำเทือกเขาสิ้นสุดทันทีที่ทะเล ที่ต่ำหน้าผาและหาด หลังมักที่ปากแม่น้ำและลำธาร ชายหาดหลักได้แก่บาร์ราเด Sontecomapan ของที่ดินที่แยกอ่าวลากูน Sontecomapan และ Pío มอน ที่แม่น้ำสองสายที่ว่างเปล่าลงในทะเลเป็นส่วนใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เซียร์ราเดอลอ Tuxtlas เป็นเทือกเขาชายฝั่งภูเขาไฟที่ไหลขนานกับอ่าวเม็กซิโกแปดสิบกิโลเมตรและยาวห้าสิบกิโลเมตรที่กว้างครอบคลุมพื้นที่ 3,300km2 มันถูกแยกออกจากเทือกเขาอื่น ๆ ล้อมรอบด้วย Papaloapan และ Coatzacoalcos ลุ่มน้ำ. [1] มันเป็นจุดทางทิศตะวันออกของทรานส์เม็กซิกันภูเขาไฟเข็มขัดและมีทางธรณีวิทยาและระบบนิเวศซับซ้อนสูงภายใต้กองกำลังภูเขาไฟเช่นเดียวกับการกัดเซาะ จากลมและฝนปิดอ่าวเม็กซิโก. พื้นที่ที่ยังคงใช้งาน volcanically มีหลักฐานของกิจกรรมย้อนหลังอย่างน้อย 800,000 ปีที่มีภูเขาไฟที่เก่าแก่ที่สุดเป็นซานตามาร์. ใช้งานมากที่สุดซานมาติน Tuxtla (Tiltépetl, 1,680masl) ซานตามาร์ตา (1,680masl), San Martín Pajapan (1,180masl) Cerro de Campanario (1540masl) Cerro Mono Blanco (1,380masl) Cerro de Vigia หรือ Cerro Tuxtla (860masl) และ Cerro Blanco (640masl) เฉียบพลันสุดท้ายที่บันทึกเป็นซานMartín Tuxtla ใน 1664 และ 1793 มีหลายภูเขาไฟทรงกรวยอื่น ๆ ที่มีสี่สิบที่มีทะเลสาบปล่องภูเขาไฟมี ระเบิดของภูเขาไฟมีลักษณะเป็นเทือกเขารูปเช่นเดียวกับการไหลของน้ำ. เทือกเขาจบลงอย่างกะทันหันในทะเลซึ่งจะทำให้หน้าผาต่ำและชายหาดขนาดเล็กหลังปกติจะอยู่ที่ปากของแม่น้ำและลำธาร ชายหาดหลัก ได้แก่ Barra de Sontecomapan, ที่ดินแถบที่ส่วนใหญ่แยกอ่าวจาก Sontecomapan ลากูนและมอนติชที่แม่น้ำสองสายไหลลงสู่ทะเล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Sierra de los tuxtlas เป็นเทือกเขาชายฝั่งภูเขาไฟที่คู่ขนานกับอ่าวเม็กซิโก แปดสิบกิโลเมตรยาวห้าสิบกิโลเมตรที่กว้างครอบคลุมพื้นที่ 3300km2 . มันแยกได้อย่างสมบูรณ์จากเทือกเขาอื่น ๆ และล้อมรอบด้วย papaloapan Coatzacoalcos ลุ่มน้ำ . [ 1 ] มันเป็นจุดสุดทิศตะวันออกของภูเขาไฟทรานส์เม็กซิกันเข็มขัดและมีความซับซ้อนสูงทางธรณีวิทยาและนิเวศวิทยาของภูเขาไฟแรงรวมทั้งกัดเซาะจากลมและฝนออกจากอ่าวเม็กซิโกพื้นที่ยังจากภูเขาไฟที่ใช้งาน โดยมีหลักฐานของกิจกรรมย้อนหลังอย่างน้อย 800000 ปี กับภูเขาไฟที่เก่าแก่ที่สุด Santa Marta .ใช้งานมากที่สุด คือ เมือง ซาน มาร์ท tuxtla ( เอียง ) petl 1680masl , ) , ซานตามาร์ตา ( 1680masl ) , ซาน มาร์ท เมือง pajapan ( 1180masl ) , Cerro de Campan á rio ( 1540masl Cerro Blanco ( โมโน ) , 1380masl ) , Cerro de vig íหรือ Cerro tuxtla ( 860masl ) และ Cerro Blanco ( 640masl ) สุดท้ายของบันทึกของซาน มาร์ท ในเมืองและ tuxtla 1664 1793 . มีหลาย ๆภูเขาไฟกรวยกับสี่สิบที่มีทะเลสาบปล่องภูเขาไฟ กิจกรรมภูเขาไฟมีรูปเทือกเขา รวมทั้งน้ำที่ไหลเทือกเขาสิ้นสุดทันทีในทะเล ซึ่งทำให้หน้าผาต่ำและชายหาดขนาดเล็ก หลังมักจะอยู่ที่ปากของแม่น้ำและลำธาร ชายหาดหลักรวมถึง Barra de sontecomapan , แถบของที่ดิน ซึ่งส่วนใหญ่แยกจากทะเลสาบและอ่าว sontecomapan Monte p í o ที่แม่น้ำสองสายไหลลงสู่ทะเล