While Chen Shu was trapped, Chen Ro

While Chen Shu was trapped, Chen Rong again curtsied to him and followed the corner out.

She soon left the hall.

Once outside, the bright snow and another light greeted her eyes. Chen Rong looked up at the bright moon in the sky, thinking: Tomorrow will be another clear day.

After a moment of musing, whatever she may be thinking, she slowly turned her head and looked back at the hall.

Dances and songs of peace gaily rang in the night. Even through the throng of shadows, Chen Rong knew that the most crowded corner was were Wang Hong sat.

She watched the scene, laughed out loud, then turned and headed straight for the square.

She went to the carriage, lifted the curtain and climbed inside. As she was about to order Old Shang to drive off, someone fast approached her.

Spotting her from afar, the man called aloud: “Ah Rong of the Chen House?”

Chen Rong paused to focus her sight. She immediately recognized that he was the middle-aged scholar who often accompanied Wang Hong, the same one who had been with them in Mo’yang.

Chen Rong quickly accorded him a curtsy and respectfully said, “Aye, how may I help you, sir?”

The scholar strode to her carriage. Under the moonlight, he used a strange look to regard Chen Rong.

Afterward, he presented something to her and said, “This is for you.”

“For me?” Chen Rong curiously received it from his hand. She found that it was a sachet made from the finest palace silk. Soft and warm, it apparently had only been taken off of its owner not too long ago.

The scholar chuckled and said, “Or rather, it’s from Qilang.”

Thump thump thump, Chen Rong’s heart pounded faster.

She bit her lips and stared in the direction of the lights. Her heart that had just frozen up was fast melting. Slowly, she dropped her gaze and asked, “Why did he give this to me?”

“I don’t know,” the middle-aged scholar smiled, “When I asked, Qilang only said you’ll understand.”

He laughed pleasantly. Watching Chen Rong’s face, he nodded his head in satisfaction and added: “I’ve traveled far and wide and have come across many things, but this is my first time passing personal belongings to a little girl. Haha, what a novel experience.”

Read more about Scented Sachets

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่ติดอยู่ชูเฉิน เฉินรอง curtsied เขาอีก และตามมุมออกเธอเร็วเหลือห้องโถงเมื่อนอก หิมะสดใสและแสงอื่นรับการต้อนรับดวงตาของเธอ เฉินร่องมองขึ้นที่ดวงจันทร์สว่างในท้องฟ้า คิด: วันพรุ่งนี้จะเป็นอีกวันที่ชัดเจนหลังจากช่วงของ musing อาจจะคิดว่า เธอ เธอช้า ๆ เธอหันหัว และมองกลับมาที่ห้องโถงเต้นรำและเพลงของสันติภาพ gaily รังในเวลากลางคืน แม้ผ่านพาของเงา เฉินรองรู้ว่า มุมสุด ถูกส.วังฮ่องกงเธอดูฉาก หัวเราะดัง ๆ เปิด แล้วมุ่งตรงไปสแควร์เธอไปขนส่ง ยกม่าน และปีนขึ้นไปภายใน เพราะเกี่ยวกับสั่งซางอายุการขับออก คนอย่างรวดเร็วเข้าหาเธอจำเธอจากระยะไกล คนเรียกเสียง: "Ah ร่องของบ้านเฉิน"รองเฉินหยุดชั่วคราวเพื่อโฟกัสสายตาของเธอ เธอรู้ทันทีว่า เขาเป็นนักวิชาการวัยกลางคนที่มักจะมาพร้อมวังฮ่องกง เหมือนกันที่ได้รับกับพวกเขาใน Mo'yangเฉินร่องเร็วประตู curtsy เขา และกล่าว ว่า กราบ "Aye ฉันอาจช่วยคุณ ที่รัก"นักวิชาการก้าวไปขนของเธอ ใต้แสงจันทร์ เขาใช้ดูแปลกเรื่องเฉินรองหลังจากนั้น เขานำเสนอบางสิ่งบางอย่างกับเธอ และกล่าว ว่า "นี้คือสำหรับคุณ""สำหรับฉัน" เฉินร่องซอกแซกได้รับมันจากมือของเขา เธอพบว่า มันเป็นซองที่ทำจากไหมพาเลสที่ดีที่สุด นุ่ม และอบอุ่น มันเห็นได้ชัดว่าได้เฉพาะถูกนำออกจากเจ้าของไม่นานที่ผ่านมานักวิชาการเบา ๆ และกล่าว ว่า "หรือค่อนข้าง มันเป็นจาก Qilang"Thump thump thump หัวใจเฉินรองทุบได้เร็วขึ้นเธอบิตริมฝีปากของเธอ และจ้องตามทิศทางของแสงไฟ หัวใจของเธอที่มีเพียงแช่แข็งค่าได้อย่างรวดเร็วจุดหลอมเหลว ช้า เธอหลุดสายตาของเธอ และ ถาม "ทำไมไม่เขาให้นี้ให้ฉัน"ฉัน นักวิชาการวัยกลางคนยิ้ม "เมื่อผมถาม Qilang เพียงบอกว่า คุณจะเข้าใจ"เขาหัวเราะพอ ดูหน้าเฉินร่อง เขาแล้วพยักหน้าอย่างหัวความพึงพอใจ และเพิ่มของเขา: "ผมได้เดินทางไกลและกว้าง และได้เจอสิ่งต่าง ๆ มากมาย แต่นี้เป็นของฉันแรกเวลาผ่านอ.สาวน้อย ฮาฮา สิ่งสัมผัส"อ่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับซองหอม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่เฉิน Shu ถูกขังเฉินร่องอีกครั้ง curtsied กับเขาและตามมุมออก.

ไม่ช้าเธอก็ทิ้งไว้ในห้องโถง.

เมื่อออกไปข้างนอกหิมะสดใสและแสงอีกทักทายดวงตาของเธอ เฉินร่องเงยหน้าขึ้นมองไปที่ดวงจันทร์สว่างในท้องฟ้าคิด:. วันพรุ่งนี้จะเป็นอีกวันที่ชัดเจน

หลังจากช่วงเวลาของการครุ่นคิดเป็นสิ่งที่เธออาจจะคิดเธอค่อย ๆ หันหัวของเธอและมองกลับมาที่ห้องโถง.

เต้นรำและเพลงของสันติภาพ เบิกบานใจรังในเวลากลางคืน แม้ผ่านฝูงชนของเงาเฉินร่องรู้ว่ามุมที่แออัดมากที่สุดคือเป็นวังฮ่องกงนั่ง.

เธอดูฉากหัวเราะออกมาดัง ๆ แล้วหันหลังกลับและมุ่งตรงไปที่ตาราง.

เธอไปสายการบินยกม่านและปีนขึ้น ภายใน ขณะที่เธอกำลังจะสั่งซื้อเก่า Shang จะขับรถออกบางคนเดินเข้ามาใกล้เธออย่างรวดเร็ว.

จำเธอได้จากระยะไกลคนที่เรียกว่าออกมาดัง ๆ : "อาร่องของเฉินเฮ้าส์"

เฉินร่องหยุดชั่วคราวเพื่อมุ่งเน้นสายตาของเธอ เธอรู้ทันทีว่าเขาเป็นนักวิชาการวัยกลางคนที่มักจะมาพร้อมวังฮ่องกงคนเดียวกับที่เคยอยู่กับพวกเขาใน Mo'yang.

เฉินร่องได้อย่างรวดเร็วตามที่เขาถวายบังคมและกราบกล่าวว่า "ใช่ว่าฉันอาจจะช่วยให้คุณ คุณชาย? "

นักวิชาการก้าวกับการขนส่งของเธอ ภายใต้แสงจันทร์เขาใช้รูปลักษณ์ที่แปลกที่จะเห็นว่าเฉินร่อง.

ต่อจากนั้นเขานำเสนอบางสิ่งบางอย่างที่เธอและกล่าวว่า "นี้สำหรับคุณ."

"สำหรับผม?" เฉินร่องอยากรู้อยากเห็นที่ได้รับจากมือของเขา เธอก็พบว่ามันเป็นซองที่ทำจากผ้าไหมพระราชวังที่ดีที่สุด นุ่มและอบอุ่นก็เห็นได้ชัดว่าเพียง แต่ถูกนำตัวออกจากที่เจ้าของไม่นานที่ผ่านมา.

นักวิชาการหัวเราะและกล่าวว่า "หรือค่อนข้างจะเป็นจาก Qilang."

กระหน่ำกระหน่ำกระหน่ำหัวใจเฉินร่องของโขลกได้เร็วขึ้น.

เธอกัดริมฝีปากของเธอและจ้อง ในทิศทางของไฟที่ หัวใจของเธอที่ได้แช่แข็งเพียงแค่ขึ้นก็ละลายอย่างรวดเร็ว ช้าเธอลดลงจ้องมองเธอและถามว่า "ทำไมเขาไม่ให้นี้กับผมหรือเปล่า"

"ผมไม่ทราบ" นักวิชาการวัยกลางคนยิ้ม "เมื่อฉันถาม Qilang เพียงบอกว่าคุณจะเข้าใจ."

เขาหัวเราะ เป็นสุข ดูใบหน้าของเฉินร่องเขาพยักหน้าในความพึงพอใจและเสริมว่า "ผมได้เดินทางไกลและกว้างและได้เจอหลายสิ่งหลายอย่าง แต่นี้เป็นครั้งแรกที่ฉันผ่านข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวที่จะเป็นสาวน้อย ฮ่า ๆ สิ่งที่เป็นประสบการณ์นวนิยาย. "

อ่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับซองหอม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขณะที่ เฉิน ชู ติดกับ เฉินหยงอีกครั้งดูแต๋วๆนะเพื่อเขา และตามมุมออกเธอเร็ว ๆนี้ออกจากฮอลล์พอออกไปข้างนอก หิมะ แสงสว่าง และอีกอย่างที่ตาของเธอ เฉินหยงเงยหน้ามองดวงจันทร์ที่สว่างบนท้องฟ้า คิดว่าพรุ่งนี้จะเป็นอีกวันที่ฟ้าใส .หลังจากช่วงเวลาแห่งการตรึกตรอง ไม่ว่าเธอจะคิด เธอค่อยๆหันกลับมาและมองไปที่ห้องโถงเพลง สันติภาพ เต้นอย่างร่าเริงดังขึ้นในตอนกลางคืน แม้ผ่านฝูงชนของเงา , เฉินหยงรู้ว่าเยอะที่สุดมุมเป็นวังในวันเสาร์เธอเฝ้าดูฉากหัวเราะออกมาเสียงดัง จากนั้นก็มุ่งหน้าตรงสำหรับตารางเธอเดินไปที่รถม้า ยกม่านและปีนเข้าไปข้างใน ขณะที่เธอกำลังจะสั่งเก่า ชาง ขับรถออกไป บางคนอย่างรวดเร็วเข้าหาเธอเห็นเธอจากที่ไกลๆ คนชื่อดัง " อ้าร่องของบ้านเฉิน "เฉินหยงหยุดโฟกัสสายตาของเธอ ทันทีที่เธอได้รับการยอมรับว่าเขาเป็นนักวิชาการที่วัยกลางคนมักจะมาพร้อมกับวังหงส์ , เดียวกับที่ได้รับกับพวกเขาใน mo"yang .เฉินหยงอย่างรวดเร็วว่าเขาคำนับและสุภาพว่า " ครับ จะให้ผมช่วยไหมครับ "นักวิชาการสโทร์ดี้กับรถม้า ภายใต้แสงจันทร์ เขาใช้ดูแปลกเกี่ยวกับ Chen ร่องหลังจากนั้น เขาเสนอบางอย่างกับเธอและพูดว่า " นี่สำหรับคุณ "" สำหรับฉัน " เฉินหยงซอกแซกได้รับจากมือของเขา เธอพบว่ามันเป็นถุงเครื่องหอมทำจากผ้าไหม พาเลซ ที่ดีที่สุด นุ่มและอบอุ่น มันเห็นได้ชัดว่ามีเพียงการเอาออกของเจ้าของ เมื่อไม่นานนี้นักวิชาการ หัวเราะและกล่าวว่า " หรือมากกว่า จาก qilang ”ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก หัวใจของเฉินหยงให้เร็วขึ้นเธอกัดริมฝีปากของเธอและมองไปในทิศทางของแสง หัวใจเธอที่เพิ่งจะแข็งขึ้นอย่างรวดเร็วละลาย อย่างช้าๆ เธอทิ้งสายตาของเธอและถามว่า " ทำไมเขาถึงให้ฉันเหรอ "" ไม่รู้สิ " บัณฑิตกลางคนยิ้ม " เมื่อฉันถาม qilang เพียงกล่าวว่าคุณจะเข้าใจ "เขาหัวเราะจ๋อย ดูหน้าของเฉินหยง เขาพยักหน้าอย่างพึงพอใจ และเพิ่ม : " ฉันได้เดินทางไปไกล และได้เจออะไรหลายอย่าง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันผ่านข้าวของส่วนตัวของสาวน้อย ฮ่าๆ นี่เป็นประสบการณ์ใหม่ "อ่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับซองหอม